Wel, Aznavour dacht daar net als ik anders over.
Als oudere man zag hij het misschien anders maar hij was vooral een man van de praktijk, altijd geweest.
Ben wel erg blij dat je hem noemt ik kende hem niet. Maar de song "she" wel.
Ben hem, Quincy Jones en Joni Mitchel nu aan het bestuderen en aan het kijken of ik daar in het tekst en nummers schrijven van kan leren.
Iedereen kan van die drie wel wat leren denk ik.
Joni Mitchell, heb je effe want nu kom je in m'n straatje.
Door vakbroeders hoog gewaardeerd en velen zien Dylan als de beste songwriter maar ik heb Joni altijd bovenaan gezet.
Als er iemand was die zich haar hele leven steeds ontwikkeld heeft dan was zij het wel.
Behalve dat; niemand kon zo goed z'n gevoelens in een song leggen als zij pff, echt niet normaal die diepgang.
Je kan ook zo goed horen in haar muziek dat bij haar de stroom van muziek en woorden op het zelfde moment geboren werden, de stemming van haar tekst hoor je zo duidelijk in de wendingen in haar muziek.
Die zijn in veel nummers echt één, daarom vind ik haar zo ongeveer het hoogste of beter gezegd meest diepgaande als het gaat om tot de essentie komen van tekst en muziek.
Neem bijv een song als Black Crow, daarin hoor je hoe het zoekerige, de onrust in de tekst uitstekend in de muziek terug te horen is, echt heel sterk.
Ik kan wel blijven schrijven over Joni maar dat is way off van deze draad, ik bel je wel over dit onderwerp. dat is veel makkelijker communiceren.