Daarom ben ik erg voorstander van een instrument spelen. Dan leren op het punt te komen dat je kunt spelen zonder na te denken. ( intuietief ) level is helemaal niet van belang.
Je kan het op twee manieren zien denk ik; als uitdaging of als intimiderend/beklemmend en dat is met dit hele onderwerp van dit draadje eigenlijk wel.
Wat dat betreft is je mindset het belangrijkste want daar begint het mee; is het nooit goed genoeg probeer het dan simpel te houden want de enige die jou vertelt of het goed genoeg is ben jezelf uiteindelijk en da's denk ik met gear en producen precies hetzelfde.
Als je muziek beoefent om gewoon lekker bezig te zijn en plezier te hebben of bijv in een prettige state of mind te komen doe dan datgene wat dicht bij je ligt, hou het simpel en wees tevreden met wat je doet.
Als je voor jezelf pas tevreden bent als het op z'n minst fantastisch is of pas goed als het op die of die artiest lijkt enz dan is dat een recept voor mislukking.
Soms ben ik simpel bezig met enkele noten op m'n keyboard en door wat te draaien aan de knoppen of mbv een effectback lekker in de sweetspot te spacen vergeet ik de tijd en ben ik zo weer een uurtje verder en voel ik me heel tevreden naderhand.
Zo kan het ook als je met je instrument bijv wat simpele noten speelt en daarin allerlei variaties speelt in timing en frasering, dan wordt het heel meditatief en kan het heel relaxend werken.
Als ik die clip bekijk met zo'n handpan dan is dat echt een ideaal instrument voor dat soort dingen, je komt al snel in een soort van hypnotische trance omdat het een simpel instrument is waar je al snel een soort van verbinding en eenheid kan bereiken en verbinding/eenheid is het tegenovergestelde van distractie uiteindelijk.
Dus weg met de afleiding, uit je hoofd, hou het simpel en into the music!
Ik moest meteen hieraan denken, daar komt dit punt ook aan de orde. 
