Zorgen zware emoties voor betere muziek?

[Bahamut]

Mooi stuk! En sterkte ermee.

Wat betreft de klassieke componisten... levensingrijpende gebeurtenissen en daarmee gepaard gaande emoties hebben uiteraard ook bij hen in meer of mindere mate meegespeeld in de creatie van muziek en gezorgd voor inspiratie en expressiedrang.
Als ik het goed heb onthouden, is het bekende Adagietto van Mahler's 5e symfonie een liefdesverklaring van Mahler aan zijn vrouw; in plaats van een liefdesbrief stuurde hij haar de partituur op.
Maar klassieke muziek blijft toch grotendeels het resultaat van het intellect, lijkt mij. Dus het toepassen van en spelen met de opgedane kennis van muziek en compositie en in die zin is het dus "geconstrueerde" muziek. Een symfonie schrijf je natuurlijk niet door alleen in het moment op te gaan en je verstand op 0 te zetten.

 

[Eclectic]

Muziek komt spontaan, niet uit urgentie. Even een jaartje niks uit je vingers is niet erg, een jaartje kudtnummers ook niet, zo lang je er maar plezier in hebt. 99.9% hier is hobbyist, geen troubadour. Je doet het voor jezelf, een uitlaatklep, niet voor publiek, wanneer anderen het ook mooi vindt is dat meegenomen.

 

[San-Pierre]

Bij mij zijn de mooiste pareltjes ontstaan tijdens of na de donkerste dagen uit mijn leven.

 

[Luctae]

Ik denk dat de "depressieve toestand" die opgewekt kan worden door gebeurtenissen (dat is wat anders dan een klinische depressie), iets kan los maken. Voor sommigen is het belangrijk om zich te uiten, of betekenis te geven, beide kan door middel van muziek maken. Daarbij kan het helpen om je te kunnen uiten door iets anders dan woorden. Jezelf uiten door creativiteit kan heel krachtig zijn en je kan veel van je gevoel kwijt. Dat kan zo mooi en diep zijn dat je er verslaafd aan kan raken. Ik kan me dan ook goed voorstellen dat artiesten om deze reden, bewust of onbewust, verstrikt kunnen raken in een leven van pijn en moeite. Juist omdat daar de schoonheid van het bestaan in kan schuilen en betekenisgeving gevonden kan worden.

Ik vond je stuk bijzonder, juist om wat je hebt meegemaakt, je verhaal er bij. Daardoor heeft het me geraakt, wat anders misschien niet het geval was geweest. Dankjewel voor het delen, het deed mij weer even beseffen wat het betekent om mens te zijn...

 

[Roonan]

Ik vond je stuk bijzonder, juist om wat je hebt meegemaakt, je verhaal er bij. Daardoor heeft het me geraakt, wat anders misschien niet het geval was geweest. Dankjewel voor het delen, het deed mij weer even beseffen wat het betekent om mens te zijn...

Dankjewel voor deze woorden. Fijn om te horen dat de emoties overdraagbaar zijn. Dat brengt mij wel bij een volgende interessante vraag: hoe belangrijk is context? Ik weet dat je enorm kan genieten van muziek zonder bijbehorend verhaal, maar wetende wat er speelde tijdens de creatie voegt wel weer iets toe. Komt dat wellicht doordat je empatisch jezelf in de bijbehorende stemming kan zetten waardoor het “klikt”? Ik weet nog goed dat ik wel eens wiet rookte dat ik Reggae ineens “begreep”.

 

[ProgHead]

Wat mogelijk heeft geholpen voor mijn waardering van je muziekstuk is dat ik in een gelijksoortige situatie vaak naar vergelijkbare muziek (van Einaudi) luisterde. Dus het gevoel was er bij mij al door je verhaal voordat ik je muziek aanzette en je muziek bleek toen ook nog eens te lijken op waar ik in mijn eerdere gelijksoortige situatie zelf vaak naar luisterde. Dat iedere generatie iets speciaals heeft met de muziek uit hun eigen jeugd komt denk ik ook vanwege de herinneringen en emoties die daar voor hen toentertijd mee zijn verbonden, dat is net zoiets. Dat laatste is deels onafhankelijk van de muziek zelf.

 

[ProgHead]

Voor wie Einaudi niet kent:

 

[Schwarze Puppe]

Gecondoleerd.
Ik kan me voorstellen dat als je in een tijdelijk leuke of mindere periode zit, je bewuster bent van wat er meer mogelijk is als mens wat betreft je emoties. Vooralmet een verlies.
Als je alle spectra een keer hebt meegemaakt dan kan ik me voorstellen dat je muziek daardoor rijker is, het is tochiets van jezelf wat je laat horen. Als je dan tenminste de skills hebt om het om te zetten in muziek, niet iedereen heeft dat. Dus heel mooi dat jedit zo kan maken! Ik hoor het wel in de muziek terug als iemand veel heeft meegemaakt en het ook kan omzetten in muziek. Maar dat is voormij vaak niet in het moment dat ik iets vervelends mee maakt want dan is het nog tijdelijk een chaos van emoties. Voor mij zou het wat tijd nodig om het te uiten op de manier zoals ik het bedoel.

Niet het maken maarnaar goede muziek luisteren is voor mij juist (onder andere) inspiratie voor bijvoorbeeld dans, tekenen en schilderen.

Mijn emotie heeft verder niet zoveel invloed heeft op de kwaliteit of de creativiteit voor het maken van mijn muziek. Voor mij is kunst en muziek maken meer een mindset.

Tijdens zingen kan emotie de kwaliteit wel beinvloeden. En met een drankje op is het comfortabeler op het podium te zingen dan zonder. Maar als je dat vaker oefent dan heb je dat drankje ook niet meer nodig want het dan oefen je zelfverzekerdheid van je skills.

Emotie is vaak iets tijdelijks. Maar ja ieder mens is anders en dat is ook zo fijn er aan want dan maken we met zn alle een nog breder spectra van ervaringen en creatieve uitingen.

 

[sinew1958]

Ja.

 

[flyweight]

Denk wel als je pijn hebt dat je dan gevoeliger bent.
Iig Gecondoleerd.