Wat is het toch moeilijk om het makkelijk te houden?!?

[bombario]

Wat betreft pijn lijden en dergelijke, ik maak muziek dus voor de ontspanning, pijn lijden is niet echt hoe ik mijn ontspanning graag vorm geef, dat doe ik dan wel met werk of zo, als ik er voor betaald wordt, dat maakt het de pijn wat dragelijk.

Amen!

Ik daag mezelf ook uit, maar overdrijf niet. En concentreer me vooral op wat werkt en probeer dat te verbeteren. Maar het blijft wel muziek en geen werk. Daar ben ik al druk genoeg mee.

Bij talent is het denk ik net als bij sport. Sommige mensen kunnen het gewoon. Maar als je geen doorzettingsvermogen hebt, komt je alsnog niet ver. Het is de combinatie die het hem doet.

 

[Disharmonic]

(...) pijn (...)

Zoals wel vaker het geval is met dit soort onderwerpen ben ik het met @flyweight eens. Wat betreft pijn, ik denk dat dit (soms) inderdaad een ingrediënt kan zijn dat nuttig is. Vooral als uitvoerende artiest op een podium. Niet bij alle optredens, dat niet, maar toch zijn vaak de beste optredens waarbij je voelt als toeschouwer dat de artiest (in figuurlijke zin) inderdaad pijn voelt. Dankzij de invoelendheid van het publiek die dit oppikt krijg je een connectie tussen dat publiek en de artiest op een manier die je moeilijk op een andere manier kunt leggen. Pijn, verdriet, en dat soort dingen, het roept krachtige en heel menselijke emoties op, bij uitstek geschikt voor die bijzondere wisselwerking tussen artiest en publiek.

 

[bombario]

Toch zijn vaak de beste optredens waarbij je voelt als toeschouwer dat de artiest (in figuurlijke zin) inderdaad pijn voelt.

Mee eens. Maar niet alleen, er zijn meer smaken aan emoties. Euforie kan heerlijk zijn en ongebreidelde lol ook. Ik houd erg van singer-songwriters, maar na 3 liedjes heb ik het vaak wel weer gehoord. Het heeft denk ik ook te maken met hoe je muziek benadert: als kunst of vermaak? Van mij hoeft het allemaal niet zo zwaar.

 

[Disharmonic]

Mee eens. Maar niet alleen, er zijn meer smaken aan emoties. Euforie kan heerlijk zijn en ongebreidelde lol ook. Ik houd erg van singer-songwriters, maar na 3 liedjes heb ik het vaak wel weer gehoord. Het heeft denk ik ook te maken met hoe je muziek benadert: als kunst of vermaak? Van mij hoeft het allemaal niet zo zwaar.

Absoluut, er zijn zoveel soorten muziek en emoties. Ik hou best wel van "zware" muziek om het zo uit te drukken, maar evengoed zet ik ook een stukje psy-trance op. O, en een feestje met psy-trance, zou er nu in coronatijd met he-le-maal niks te doen wel wat voor over hebben... Bijvoorbeeld in Brazilië, zou daar wel 'ns heen willen gaan, maar daar is het op dit moment heel erg beroerd.

 

[nomore]

Dat merk ik trouwens ook bij het arrangeren. Ik geef snel teveel weg. Als je naar uitgebrachte tracks luistert - in welke genre ook - is het vaak subtieler. Eenvoudig beginnen en steeds een laagje erbij. Dan blijft het spannender voor de luisteraar.

@MacGyverGear Nieuwe apparatuur kan ook inspirerend werken. Ik heb van het weekend wat nieuwe gratis effect plug-ins geïnstalleerd. Ik bleef hangen bij de eerste en had in 2 dagen een track af. Dat heb ik ook vaak bij synths. Nieuwe geluiden en mogelijkheden brengen me op nieuwe ideeën. Maar het slokt vaak ook veel tijd op. Nou ja, elk nadeel...

Het subtiele is voor mij ook nog de heilige graal en in zekere zin is dat natuurlijk ook waar het echte talent komt bovendrijven. De beperkte tijd (en energie ivm werk) is hier misschien wel een voordeel, ik heb simpelweg geen tijd voor hele lange sessies waardoor mn brakke oren ook relatief fris blijven. In theorie ga je dan lekker jammen, kijken wat werkt met opbouw en de volgende sessie ben je dan in feite al met een soort mix bezig. Zeker in de hardere technonoise fase waarin ik nu zit ligt alle energie toch in de basis (kick, rif) en als je dat te lang hoort verliest dat z’n impact waardoor je als snel meer toevoegt wat alleen maar in de weg gaat zitten.

Met het ‘volgooien’ doelde ik eerder overigens op al die mooie opties die je in een daw hebt, het is heel verleidelijk om overal even een Valhalla vintageverb op te gooien (want alles klinkt daar mooier mee). Vervolgens zit de mix al snel vol en moet je de trukendoos opengooien om ruimte te maken. Leidt allemaal af (plus de 100en patches/presets) wat je met hardware alleen minder hebt.

 

[flyweight]

Amen!

Ik daag mezelf ook uit, maar overdrijf niet. En concentreer me vooral op wat werkt en probeer dat te verbeteren. Maar het blijft wel muziek en geen werk. Daar ben ik al druk genoeg mee.

Bij talent is het denk ik net als bij sport. Sommige mensen kunnen het gewoon. Maar als je geen doorzettingsvermogen hebt, komt je alsnog niet ver. Het is de combinatie die het hem doet.

Iedereen heeft zijn eigen insteek.
Heeft niets met werk of hobby te maken maar gewoon wat voor persoon je bent.
En als je helemaal geen affiniteit met je hobby hebt lijkt het me sterk dat je het dan blijft doen.

Voor mij is het juist een avontuur om nieuwe dingen te ondekken.
Ik kom vanuit improvisatie en experiment en haal totaal geen voldoening uit het nadoen van bewezen recepten.

maar goed mijn punt is om het makkelijk te houden kun je er juist voor kiezen om het af en toe juist heel moeilijk te maken om zo je grens te verleggen.
Als de grens verlegt is zal iets wat eerst moeilijk was ineens makkelijk gaan.
natuurlijk is er ook zoiets als je rustig relaxt doet maar je er veel tijd aan besteed dat het ook op ten duur beter gaat.
het is maar net wat voor drive je hebt voor het geen wat je doet.
het zijn juist de dingen waar je niet goed in bent dat het veel oplevert als je daar juist op focused. gewoon af en toe.
hardlopen en pijn leiden is slechts een analogie. heeft niets met de emotionele lading van de muziek te maken.
Das weer een heel ander topic.

 

[Furious5]

ik kreeg een keer goede raad van een collega waarmee ik moest werken: werk op zo'n manier dat je elk moment je werk kan afgeven als iemand het komt ophalen. Maak het vervolgens steeds in lagen een stukje beter, blijf niet hangen op 1 punt dat je perfect wil maken..
Dat was echt goed advies..

En verder.. mogelijkheden/tools beperken en een deadine aanhouden. Daarna loslaten en verder met wat nieuws... Het goede werk van die ander waar je zo tegenop kijkt is vaak ook maar een klein deel van wat ze in totaal produceren.. Mss 20% is dat topniveau.. ze werken gewoon hard en produceren veel. En dan zitten daar die pareltjes tussen die jij kent..

 

[Deleted member 34904]

Ik kon vroeger iedere dag achter fl zitten en lopen pielen, maar er rolde bijna nooit een track uit. Nu als ik loop te pielen en ik denk binnen een half uur dit gaat niks worden dan kap ik er gewoon mee. Ik vind mijn eigen tracks zwaar inferieur aan wat ik luister, denk altijd zou willen dat ik dat kon. Nu start ik mn daw dus niet vaak meer op, maar heb af en toe een gelukstreffer en dan heb ik er ook de meeste lol in.

Ik ben ook wel minder streng voor mezelf geworden en door de jaren heen heel andere muziek gaan maken. Vroeger was het nooit genoeg en kon het niet tippen aan. Tegenwoordig denk ik bij mezelf, vroeger was het ook prima als je 2 drum patterns had, een bass en een melodie. En eerlijk is eerlijk bestaat een band doorgaans uit +-4 mensen.

Maar het hangt ervan af wat je met muziek wil. Doe je het voor de lol, dan maakt het niet uit zolang je lol heb. Wil je echt verbeteren of is het werk (of ambieer je dat) dan is er altijd wat te doen.
Heb je er de pest in dat een track niet wil lukken, maar je wil op dat moment wel bezig blijven, focus dan op één specifiek ding. Denk aan:
uurtje doelloos improviseren
uurtje samplen
uurtje synths programeren
uurtje brouwen, puur om het af te mixen

ofwel je komt dan op iets, ofwel je pakt volgende keer je samples/presents zo van de plank

 

[Deleted member 34904]

Moby en Matt Johnson Jamiroquai hebben wat betreft wel leuke youtube videos. Moby laat af en toe zn tracks zien, en dan is het heel nuchter: ik had wat drums, toen kwam dit erbij, toen dit, ik dacht nog zoiets en toen was het eigenlijk wel prima.


En dit Matt Johnson omdat hij specifieke effectieve oefeningen laat zien (in dit geval keys)

 

[Nightly Build]

Hee Bombario, volgens mij ben je veel te veel aan het discussiëren op synthforum.
Zet je intenet even uit, sluit je op in je studio en focus je op je muziek.
Al die meningen van wie weet ik wie allemaal hier maakt het misschien wel juist diffuus

 

[demian]

Iedereen heeft zijn eigen insteek.
Heeft niets met werk of hobby te maken maar gewoon wat voor persoon je bent.
En als je helemaal geen affiniteit met je hobby hebt lijkt het me sterk dat je het dan blijft doen.

Voor mij is het juist een avontuur om nieuwe dingen te ondekken.
Ik kom vanuit improvisatie en experiment en haal totaal geen voldoening uit het nadoen van bewezen recepten.

maar goed mijn punt is om het makkelijk te houden kun je er juist voor kiezen om het af en toe juist heel moeilijk te maken om zo je grens te verleggen.
Als de grens verlegt is zal iets wat eerst moeilijk was ineens makkelijk gaan.
natuurlijk is er ook zoiets als je rustig relaxt doet maar je er veel tijd aan besteed dat het ook op ten duur beter gaat.
het is maar net wat voor drive je hebt voor het geen wat je doet.
het zijn juist de dingen waar je niet goed in bent dat het veel oplevert als je daar juist op focused. gewoon af en toe.
hardlopen en pijn leiden is slechts een analogie. heeft niets met de emotionele lading van de muziek te maken.
Das weer een heel ander topic.

ik ben het niet helemaal met je eens, het persoon dat ik ben is heel graag op zoek naar uitdagingen, op een extreem breed vlak ontwikkel ik mezelf en ga ik steeds verder, zwaar buiten mijn comfort zone, iedere keer weer, soms uit noodzaak, soms uit vrije wil. Maar muziek is mijn veilige thuis haven, daar wil ik kunnen relaxen en me voelen zoals ik me wil voelen, daar ben ik niet zoals ik ben, maar zoals ik juist wil zijn.

Maar ik waardeer het wel dat jij en anderen in het gebied van de muziek nieuwe paden begaan, ik geniet daar graag van mee door te luisteren, maar zelf loop ik daar liever op de reeds aangelegde paden. Maar ik heb dan ook geen muzikale ambitie. Niks mis met pijn om jezelf te verbeteren, maar daarvoor maak ik geen muziek.

 

[bombario]

Hee Bombario, volgens mij ben je veel te veel aan het discussiëren op synthforum.
Zet je intenet even uit, sluit je op in je studio en focus je op je muziek.

Haha, dat valt reuze mee hoor Hoe minder tijd ik heb, hoe beter mijn muziek wordt. Van het weekend heb ik weer in 2 dagen een track afgemaakt, snel tussen de bedrijven door. Ik had vroeger wel eens een week vrij en toen kwam er helemaal niets uit mijn handen. Te veel tijd....

Op dit moment heb ik 10 (!) tracks die ik serieus af ga mixen. En nog een stuk of 10 akkoordprogressies, melodielijnen en oude tracks die een remake verdienen. Dus als ik wil ben ik de komende maanden onder de pannen.

Wat betreft de meningen: daar luister ik helemaal niet naar Wat dat betreft heeft een release me waanzinnig goed gedaan. Ik kreeg laatst ook een mailtje van een ervaren producer die het tof vindt wat ik doe, en mijn track draaide op DI.FM. Dat is een enorme bevestiging en ik weet inmiddels zelf hoe hoog ik de lat minimaal moet leggen.

Tot slot is af en toe internet afsluiten wel goed, ja. Dat doe ik ook. En dan steeds 25 minuten knallen en even pauze.

 

[Exoterrestrial]

Er staat een piano in de huiskamer en er ligt een memo-recorder naast. Dat werkt vaak ook.

Inderdaad! Idem hier

Cheers,
Exo.

 

[flyweight]

ik ben het niet helemaal met je eens, het persoon dat ik ben is heel graag op zoek naar uitdagingen, op een extreem breed vlak ontwikkel ik mezelf en ga ik steeds verder, zwaar buiten mijn comfort zone, iedere keer weer, soms uit noodzaak, soms uit vrije wil. Maar muziek is mijn veilige thuis haven, daar wil ik kunnen relaxen en me voelen zoals ik me wil voelen, daar ben ik niet zoals ik ben, maar zoals ik juist wil zijn.

Maar ik waardeer het wel dat jij en anderen in het gebied van de muziek nieuwe paden begaan, ik geniet daar graag van mee door te luisteren, maar zelf loop ik daar liever op de reeds aangelegde paden. Maar ik heb dan ook geen muzikale ambitie. Niks mis met pijn om jezelf te verbeteren, maar daarvoor maak ik geen muziek.

zoals gezegt het is maar mijn insteek. er is niets om het mee eens of ineens te zijn.
Wat jij zegt snap ik en kan ik me in vinden.
Die veilige haven vind ik juist in de muziek die ik luister, of jam of als ik mijn nummers speel en zing die al af zijn.
Ik ben ook gewend aan een leven zonder veilige thuishaven en heb dan vrijwel geen angst. maar goed ik neem soms wel teveel hooi op de vork.
Bij produceren, componeren, mixen, creeren etc is het voor mij zoiezo een groot deel arbeid dan meditatie.
Dus daar komt het woord pijn weer voorbij.

pijn == werk == oefening

Doe het genoeg en hetgeen waar je in investeerd word intuietief/ meditatief. gaat vanzelf
Sommige dingen moet je echt bijna dagelijks doen wil je groeien.
Zo kan ik dieper in de werelden van creatie verdwijnen.
Ik moet groeien, onderweg zijn anders raak ik mijn interesse kwijt. dat is in de muziek, sport en werk hetzelde.

ik geloof wel dat wie je bent doorkomt in de muziek die je maakt of speelt
Als je creeerd en niet muziek namaakt is er zoiezo improvisatie en experiment in het spel.
maar goed als je in de muziek minder op avontuur gaat hoeft dat niet te betekenen dat je niet een avontuurlijk persoon bent.

Dit is niet een pleidooi voor mijn gelijk maar slechts mijn persoonlijke insteek.
Iedereen bepaald zijn eigen pad en het is leuk om al die verschillende visies te zien.

 

[MacGyverGear]

Haha, dat valt reuze mee hoor Hoe minder tijd ik heb, hoe beter mijn muziek wordt. Van het weekend heb ik weer in 2 dagen een track afgemaakt, snel tussen de bedrijven door. Ik had vroeger wel eens een week vrij en toen kwam er helemaal niets uit mijn handen. Te veel tijd....

Op dit moment heb ik 10 (!) tracks die ik serieus af ga mixen. En nog een stuk of 10 akkoordprogressies, melodielijnen en oude tracks die een remake verdienen. Dus als ik wil ben ik de komende maanden onder de pannen.

Wat betreft de meningen: daar luister ik helemaal niet naar Wat dat betreft heeft een release me waanzinnig goed gedaan. Ik kreeg laatst ook een mailtje van een ervaren producer die het tof vindt wat ik doe, en mijn track draaide op DI.FM. Dat is een enorme bevestiging en ik weet inmiddels zelf hoe hoog ik de lat minimaal moet leggen.

Tot slot is af en toe internet afsluiten wel goed, ja. Dat doe ik ook. En dan steeds 25 minuten knallen en even pauze.

Ik denk dat een deadline, of werken naar een release (afspraken maken etc.) nog wel het meest motiverend werkt om gewoon te focussen en je ding te doen. En je niet af te laten leiden in het vinden van nieuwe technieken/tools en gewoon bij je 'winning team' te blijven.. maar idd internet is een bitch die je iedere keer weer laat terug komen.. (wat doe ik hier?? )

@MacGyverGear Nieuwe apparatuur kan ook inspirerend werken. Ik heb van het weekend wat nieuwe gratis effect plug-ins geïnstalleerd. Ik bleef hangen bij de eerste en had in 2 dagen een track af. Dat heb ik ook vaak bij synths. Nieuwe geluiden en mogelijkheden brengen me op nieuwe ideeën. Maar het slokt vaak ook veel tijd op. Nou ja, elk nadeel...

Een nieuwe plug-in en inspiratie krijgen, dat ken ik wel ja.. Het lukte mij in de tijd dat de "maak bewust een k#tnummer" draad nog gaande was in 1 avond een met een nieuwe plug of HW synthesizer een opname af te ronden, soms meerdere op een avond.. maar misschien ook omdat de lat laag moest liggen.. en je niet keuzes hoefde af te wegen.

Synths kopen doe ik bijna niet meer.. ik weet ook eigenlijk wel waar het probleem voor mezelf ligt. Ik zit nu met ongeveer 10 apparaten (sequencers/samplers) of misschien wel meer zelfs, waar ik wat mee zou kunnen maken.. ieder heeft zijn voors en zijn tegens.. super leuk om te ontdekken.. en de uitdaging ligt ook een beetje in dingen aan elkaar knopen, soms met externe synths.. Maar als ik dan weer terug moet naar een oud projectje.. ehm... wat waar? midi routing, alle apparaten weer met elkaar laten meelopen.. (midi clock, mergers, master en slave.. etc) ?? laat maar.. next..

Het begin van een nieuwe jam is vaak het leukst.. maar na een paar avondjes heb je dat ook weer gehad. Met de PC stop je het ff in de figuurlijke ijskast en graaf je het na wat freshuptime heel gemakkelijk weer op, klinkt en luistert het weer fris en hoor je dingen beter..
Dat is met hardware (of teveel) misschien wel het probleem. Als je dan weer wat anders op de planken hebt staan en weer een nieuwe jam hebt die veel toffer is heb je de motivatie niet om terug te gaan door het probleem met (midi)routing en dingen verplaatsen. Een vaste setup werkt wel. Maar dan moet je dus een keuze maken wat.. en da's lastig.. Soms is het gewoon moeilijk om het makkelijk te houden.. (hehe). Als ik ook terugkijk naar wat ik aan opnames heb afgerond heb zijn het vaak dingen met 1 of 2 apparaten..

 

[bombario]

Ik denk dat een deadline, of werken naar een release (afspraken maken etc.) nog wel het meest motiverend werkt om gewoon te focussen en je ding te doen.

Klopt. Daarom roep ik ook vaak dingen in het openbaar, dan mogen mensen me daar op afrekenen. Een platenlabel is dan ook fijn, er moeten weer nieuwe nummers op Spotify.

Wel een valkuil: ik verbeter mezelf constant, o.a. door het volgen van online trainingen. Die nieuwe kennis wil ik dan in een oude track toepassen, waardoor ik er veel te lang aan loop te sleutelen. Dan kan ik beter zeggen: dit is zo goed als ik toen kon. En de nieuwe inzichten verwerk ik in nieuwe liedjes.

Een nieuwe plug-in en inspiratie krijgen, dat ken ik wel ja.. Het lukte mij in de tijd dat de "maak bewust een k#tnummer" draad nog gaande was in 1 avond een met een nieuwe plug of HW synthesizer een opname af te ronden, soms meerdere op een avond.. maar misschien ook omdat de lat laag moest liggen.. en je niet keuzes hoefde af te wegen.

Inspiratie laat zich ook niet forceren. En denken 'nu moet ik een goed liedje maken' werkt voor mij vooral belemmerend. De spontaniteit gaat er helemaal af.

Vroeger had je de serie Single Luck, over one hit wonders. Die waren bijna allemaal binnen een kwartier geschreven. 'My Corona' van The Knack ging bijvoorbeeld over een knap buurmeisje. Ze bleek nu makelaar te zijn.

Het begin van een nieuwe jam is vaak het leukst.. maar na een paar avondjes heb je dat ook weer gehad.

Daarom moet je eigenlijk snel knopen door hakken en tracks op hoofdlijnen afmaken. Ik kan me voorstellen dat dat met zijn meerderen sneller gaat. Mixen en arrangeren vergt voor mij vooral discipline. Maar met een platenlabel weet ik nu wel waar ik het voor doe.

 

[krautrock1958]

Vroeger had je de serie Single Luck, over one hit wonders. Die waren bijna allemaal binnen een kwartier geschreven.

Ik denk ook dat elke track die een beetje hitgevoelig was over het algemeen snel geschreven wordt en het raamwerk al vlot klaar is
Ik heb wel begrepen dat Lennon en McCartney vroeger elke middag een uurtje bij elkaar kwamen en dan hadden ze al een ideetje of een beginnetje mee van thuis en maakten dat samen in een uurtje af.
Dan kwam daarna nog wel het werk op Abbey Road maar de eigenlijke song was al klaar.
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat als het begin goed is dat het arrangement vaak als een puzzel op natuurlijke wijze in elkaar valt en daarna wordt het dan wat schaven hier en daar maar de basis is er al.

 

[Montfrooij]

Ik denk ook dat elke track die een beetje hitgevoelig was over het algemeen snel geschreven wordt en het raamwerk al vlot klaar is
Ik heb wel begrepen dat Lennon en McCartney vroeger elke middag een uurtje bij elkaar kwamen en dan hadden ze al een ideetje of een beginnetje mee van thuis en maakten dat samen in een uurtje af.
Dan kwam daarna nog wel het werk op Abbey Road maar de eigenlijke song was al klaar.
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat als het begin goed is dat het arrangement vaak als een puzzel op natuurlijke wijze in elkaar valt en daarna wordt het dan wat schaven hier en daar maar de basis is er al.

Met de band hebben we een soortgelijke ervaring.
Als we (de pianist en ik) bij elkaar komen om een nr te maken, kan het 2 kanten op.
Het staat in grote lijnen in 15 - 30 minuten, of het wordt niks.

Dat tweede betekent niet dat het verloren tijd is, dan gaan we meestal jammen en nemen we alles op.
Vaak komt daar dan een andere keer (kan jaren later) een moment dat we (een deel van) het opgenomen werk kunnen gebruiken voor iets heel anders.
Inspiratie heeft wel iets met 'spirit' of 'geest' of 'de geest krijgen', volgens mij stamt het ook af van zo iets. Dat laat zich niet makkelijk sturen.
Ik merk wel dat het niet lekker werkt onder druk en beter gaat als ik in een bepaalde 'sfeer' ben in m'n hoofd.
Vaak denk ik aan dat ik bijv. met de band ergens op sta te treden en komen de teksten of melodie lijnen dan wel opborrelen.

 

[Luctae]

Ja maar dan blok je juist jezelf.
"practice what you don't know"
Juist dingen doen die boven je niveau liggen maken dat je groeit.
Dus ik zou denken wel de lat hoog leggen. Niet te hoog maar wel hoog in een on-comfortabel gebied.
Juist daar steek je veel van op. Das iig mijn insteek.

Ik noem dat de lat laag genoeg leggen. Als je jezelf vergelijkt met wie je gisteren was en legt de lat elke dag een heel klein beetje hoger... Sommige mensen hebben er lol in om dingen te doen die ze moeilijk vinden, anderen laten zich er door afschrikken of frustreren. Als je de lat maar laag genoeg legt, dan hoeft het iet altijd zwoegen te zijn.

Ik hoorde een keer een toptrainer in een podcast uitleggen waarom de Russen zo goed en steady zijn in worstelen (één van de redenen althans). Ze mogen spelenderwijs trainen en doen dat bijna nooit volle bak, behalve een korte periode voor een wedstrijd. Daarna is het weer spelen en plezier maken, nieuwe dingen uitproberen zonder dat je direct wordt afgemaakt. Zo kan je er rustig achter komen wat wel en niet werkt... Ik denk wel dat discipline een belangrijke rol speelt. Ga elke dag ff zitten en maak/speel wat. Tenminste als je doel is om verder te komen in wat je doet...

 

[flyweight]

yes idd. dus af en toe maar de lat hoog leggen. doe je dat te vaak krijg je een burnout en is er geen lol meer. zoals jij beschrijft werkt hardloop training ook. alle training
doe je het goed zal je als het op aankomt juist makkelijk gaan en overstijg je jezelf (peaken)
mijn idee is dus dat je op dat moment dan een track maakt of iets speelt wat eerder buiten je vermogen lag.