Wat is jouw ultieme muziek maak ervaring?

bombario

Ouwe rot
Lid sinds
9 januari 2004
Berichten
4.664
Locatie
Zwolle
Ik zat laatst met iemand wat te filosoferen over het leven. Dat krijg je als je ouder wordt... 😅 Toen vroeg ik me opeens af: stel dat je morgen opeens geen muziek meer kunt maken, waar kijk je dan met het meeste plezier op terug? Met andere woorden: wat is jouw ultieme muziek maak ervaring? In de studio of op het podium? Ik ben benieuwd!
 
Ik moet dan al ver terug naar mijn dj hoogdagen. Als mensen complimenten komen geven, zeggen dat ze me volgen, jonge djs die naar de faders zitten te kijken vol verbazing tijdens n setje. Of toen t publiek mijn naam bleef herhalen op n feestje, samen roepend. Niet dat t allemaal zoveel voorstelde maar wel fijn.
Maar t grappigste was de reactie van een barman. Ik zag een bekend gezicht in de zaak… sprak de barman aan en zei ‘zie je die vrouw, let op haar reactie als ik dit plaatje start’ - dame zat met r rug naar me toe tijdens t huwelijk van r broer. De intro van het liedje speelde zacht, en de vrouw draaide zich onmiddellijk om en keek me aan. Kwam vervolgens naar me toe. Gevolgd door haar mams…
De barman was heel onder de indruk, het was zeker een mooie vrouw. ach, de kracht van muziek eh. 😂
 
Het totale Solar System project, beide CD´s die toch wel bij het luisterpubliek in de smaak lijkt te vallen. Ik heb er heel veel mee bijgeleerd, volop genoten van de toen pas aangeschafte Kronos, een leuke samenwerking met Hermax in het nummer Earth III en vooral heel veel plezier aan beleefd.
 
Voor mij is het toch wel mijn eerste single als Bombario, in 2000. Ik had toen een MC-505 en een CS1x en stuurde nog demo's op cassettebandjes 😁 Een uitgever uit Hilversum vond een track 'waardeloos' klinken, maar vond de melodie wel super. Ze hebben het nummer toen laten remixen en hij kwam onder mijn naam uit op single en vinyl. Ook verscheen hij op talloze verzamel-cd's en werd hij met 91% 'gemaakt' bij Radio 538. Als je net 20 bent is dat echt een toffe ervaring 👍
 
De eerste keer dat ik echt aan de slag ging met de PLG-150AN in mijn CS6x.
Ik had de CS6x (mijn eerste echte hardware synth na de VL-TONE) net een maand of drie toen ik daar het AN plugin bordje in plaatste.
Mijn vrouw had nachtdienst en ik ben er 's avonds voor gaan zitten.
Er volgde een wonderlijke reis door geluid die niet stopte voor mijn vrouw aan het eind van haar dienst mij uit mijn bijna trance haalde.

Mijn setup heeft in de 23 jaar die volgde de nodige veranderingen gezien en de betreffende instrumenten maken geen deel meer uit van mijn actieve setup.
Ik heb intussen instrumenten die meer kunnen en waar ik ook hele mooie momenten mee beleef, maar de magie van de eerste keer blijft toch die ene nacht in 2000.
 
‘Hardest record in the world right now’ op BBC Radio 1, met luisteraars die sms’ten wat ze ervan vonden. ‘Forward thinking filth’ was volgens de dj de beste omschrijving.

Andere leuke ervaring is dat m’n oude meuk nu wordt opgepikt. Eén track uit ‘99 is de kwart miljoen streams op Spotify gepasseerd. Een andere track, gemaakt toen ik 15 was, zat laatst in een gabberset van techno-dj Cynthia Spiering (o.a. Awakenings)
 
Een optreden van onze zappaband The FoolZ in 2003 in het bluescafe in Apeldoorn. De avond dat werkelijk alles klopte, de hele band zat in dezelfde flow, publiek ging er ook helemaal in mee en was lyrisch na afloop. We hebben wel vaker lekker gespeeld maar nooit als toen.
 
Voor mij is muziek maken vooral iets wat relaxed is, lekker ontspannen, even weg van de rest. Niet perse een ervaring die als ultiem gezien kan worden.
 
Laatst gewijzigd:
- als a-technisch persoon wat onderdelen vervangen / installeren in m'n MPC1000. God wat was ik toen trots toen me dat gelukt was.
- voorprogramma van La Coka Nostra doen. Geen onwijs fan van hun, maar wel van Non Phixion dus dat was heel leuk om te doen. Jeugdhelden toch wel.
- track die vanuit niks heel organisch groot werd (ruim 100.000 views op Myspace in een tijd waarin hiphop in nl mog relatief klein was) en die uiteindelijm leiddd tot mn eerste geperste release/featuring
 
Klopt! Maar anders deelt iedereen er minstens 10 en je hebt bedenktijd hé? 😉
"ultiem" is niet het juiste woord anders lijkt het erop dat we toewerken naar een punt.
Ik heb een hoop leuke ervaring op allerlij podia, festivals, straat in de studio en clubs.
Maar denk dat elke keer als ik speel en in een diepe space/zone raak waar gedachten verdwijnen en tijd stil staat mooi is.
Je kan zelfs zo diep in een space raken dat je een "outer body" experience krijgt.
Dan droom je wat je aan het doen bent op het moment dat je het doet.

Denk ook als je wat speelt dat de space dieper kan raken dan als je je dingen inprogrammeerd.
Het diepste zelf als je improviseerd.
De studio is wel een apparte setting omdat je daar continue tussen spelen en technicus switched.
En daarmee ook continue in en uit de space raakt.
 
Eigenlijk al die momenten dat ik helemaal "in de flow" zat met m'n eigen muziek en even zo'n eureka momentje beleefde, zo van "ja, dit is het, dit wordt een nieuwe track!" ... maar dat is dus inclusief alle momenten waarbij het de volgende ochtend, met frisse oren, best wel ruk bleek te zijn.... :)
 
Misschien wel precies dit ene moment, een optreden waar alles op z'n plaats viel: we speelden goed (eigen werk, en ziedend was het format van die band),
sound was lekker, publiek was op toeren, en dan tijdens het spelen zo'n moment tussen de zanger en mij, blik van verstandhouding: "het zwijnt hier goed vanavond!" :okdan:

Kers op de taart was later nog een ronkende OOR live-recensie, onze enige in de OOR met die band, maar wel net van dat optreden.
 
"ultiem" is niet het juiste woord anders lijkt het erop dat we toewerken naar een punt.
Zo kun je het interpreteren. Het kan ook een moment zijn waarin alles samen komt. Drankje op, volle zaal, springend op het podium en je aanstaande geliefde (die een bloedhekel heeft aan elektronische muziek) op de voorste rij. Ik noem maar wat. Inmiddels zijn we bijna 20 jaar samen 😄

Of zoals bijvoorbeeld @NicoNoise eb @clintrubber zeggen. Muzikanten in topvorm, publiek dat dit oppakt en de magische sfeer die dan ontstaat.
 
Wat is de ultieme muziek ervaring? die ik had. Life :
Het moment dat ik besefte dat m`n improvisaties gewaardeerd werden.
Die duren doorgaans een enkele minuut.
Toen, na dat ik dacht het wel gehad te hebben een singer-compositie-blok had (afgeleid van writers-blok) .
Moest ik bij verzinnen en ik wist niks te doen.
En herhalingen zou ook de pest worden.
Maar de sfeer zat er al in.
Verder was er niemand die het even van me over wilde nemen helaas.
Die verlenging heeft me heel wat zweetdruppels gekost letterlijk.
Op het moment moest ik verzinnen, componeren, de boel aan de gang houden, de terugkoppeling van het publiek in de gaten houden, Het wel of niet te bont maken, niet te veel in herhaling vallen, woorden bedenken, melodieën bedenken, niet al te vals zingen, er geen statische bedoeling van maken dus dansjes verzinnen, de mix van de vocaal instrumentaal in de gaten houden, aftasten hoe lang ik nog door zou gaan tot het moment dat ik het wel genoeg zou vinden m.a.w. er een einde aan breien, vooral niet te kinderachtige melodietjes verzinnen, maar toch origineel blijven, nieuwe dingen ontdekken met geluid en die direct toepassen en verwerken, niet zenuwachtig worden, me niet te sloom of te druk uiten, aan m`n stembanden denken door ze niet te verpesten en dan schor worden, nog wat energie over houden om m`n meegebrachte installatie weg te kunnen sjouwen, het publiek de indruk geven dat ze gewaardeerd werden, desondanks toch het `baasje spelen` totdat men van mij genoeg zou krijgen, maar dat gebeurde niet men bleef dansen swingen enz.
En op zo`n moment denk je dan aan alles gelijktijdig. Met natuurlijk ook met veel dank aan de andere instrumentale `jammers` die gelukkig ook wel initiatieven namen. Nu begrijp ik pas dat er muzikanten zijn die tropenjaren maken.

Wat is de ultieme muziek ervaring? die ik had, studio thuis : Het moment dat de opname in één keer goed was. Ook geluk hebben.
 
Back
Top