Wat is jouw ultieme muziek maak ervaring?

[snitch]

Met anderen muziek maken.

 

[Disharmonic]

Met anderen muziek maken.

Dit dus. Het is leuker dan in je eentje en het gaat allemaal ook gemakkelijker om nieuwe nummers te maken. Als ik me kon aansluiten bij een leuk bandje waar ik het naar m'n zin heb, alles wat hier staat aan instrumenten en apparatuur mag dan zo de deur uit. Behalve m'n microfoon. Maar lastig als je muzieksmaak wat anders is dan gewoonlijk hier in Tweede Achterste Dwarsgat.

 

[flyweight]

alleen spelen is als mastruberen maar samen spelen is als echte sex

 

[Nicolas 2000]

Ooit een nummer opgenomen waarbij elk spoor van de eerste take meteen goed was, het zoeken naar klanken in seconden geklonken was, en het resultaat nog goed was ook.

En dat terwijl ik normaal bij opnames het na 20 takes reeds bijna goed heb en het resultaat mager is.

 

[bombario]

alleen spelen is als mastruberen maar samen spelen is als echte sex

Ik zat ooit in een bandje en dat draaide uit op onvrijwillige SM. Die zanger was echt een l*l

 

[Nicolas 2000]

Eén van mijn trotse momenten: ik heb absoluut geen absoluut gehoor. Toch vond ik dat een jx8p -solo gespeeld- vreemd klonk. Ik checkte alles en zag dat hij op 437hz gestemd was ipv 440hz. Ik had net een heel album gemaakt dus de oortjes stonden scherp. Maar toch, ik had nooit verwacht dat ik dat kon horen zonder referentie. Het viel me in de sfeer van akkoorden op.

 

[demian]

Ik zat ooit in een bandje en dat draaide uit op onvrijwillige SM. Die zanger was echt een l*l

Deze ervaring deel ik met je, sindsdien nooit meer behoefte gehad om iets met een bandje te gaan doen.
Hoewel muziek schrijven voor een bandje me wel weer leuk lijkt, ik hoef alleen zelf niet mee te spelen.

 

[bombario]

Deze ervaring deel ik met je, sindsdien nooit meer behoefte gehad om iets met een bandje te gaan doen.

Dat was doodzonde, want we maakten echt goed muziek. vierstemmig en spatzuiver: YSNY, Carole King, The Jayhawks, James Taylor etc. Echt die meerstemmige westcoast-sound, heerlijk Meneer ontpopte zich alleen steeds meer tot de 'baas' en daar had ik helemaal geen zin in. Bleek later ook dat hij met iedereen ruzie kreeg, maar dat weet je van tevoren niet.

Nog zo'n verhaal: een bekende was mede-oprichter van een populaire regioband. Ze zijn enorm succesvol, maar alle originele bandleden zijn eruit gestapt omdat ze de zanger niet meer trokken. Die heeft nu nieuwe mensen aangetrokken die precies mogen doen wat hij zegt. Ik zou het niet kunnen (hoewel het de rekeningen ruimschoots betaalt).

 

[Jason31]

Ik zat ooit in een bandje en dat draaide uit op onvrijwillige SM. Die zanger was echt een l*l

Zou ook niks voor mij zijn in een bandje, hoewel het me best leuk lijkt, maar ik ben geen teamplayer, waarschijnlijk zou ik dan de l*l van het bandje zijn.

 

[demian]

Ik vind live muziek maken heel moeilijk in de zin van bijvoorbeeld toetsen spelen, ik kan prima toetsen spelen, maar niet als er mensen naar me luisteren dan kan ik het ineens niet meer.
Dus ultieme muziek maak ervaring waarbij andere mensen luisteren, is wat lastig. Toch is het zonde, ik ken mensen die meer aandacht krijgen voor wat ze doen en er minder van kunnen, dat steekt soms wel. (hoeft niet perse muziek maken te zijn)

Maar ik heb wel eens de muziek gedaan op een feestje, supervette techno in een tijd dat men dat nog niet echt kende, toen was ik helemaal de man, terwijl het was niet eens mijn muziek. Tjsa.
Waardering krijgen voor je werk heeft met meer te maken dan je werk alleen, dat is wel gebleken.

 

[Disharmonic]

Zou ook niks voor mij zijn in een bandje, hoewel het me best leuk lijkt, maar ik ben geen teamplayer, waarschijnlijk zou ik dan de l*l van het bandje zijn.

Het heeft ook nadelen. Hoe groter het aantal bandleden, des te ingewikkelder de dingen worden. Niet eens zozeer qua spelen en de muziek zelf, maar wel door alles eromheen. Iedereen heeft ook een leven naast de band, met partners, kinderen, werk dat soms op tijden is dat je daardoor niet met de hele band kunt oefenen, etc. Naast zulke praktische zaken heb je ook kans dat met meer mensen je vaker een botsing krijgt van karakters. Ook al heb je het vermogen om de dingen goed uit te praten, het is altijd vervelend als zoiets speelt.

Uit praktische overwegingen en het risico op vervelende dingen waar je niet op zit te wachten, een duo lijkt me (voor mij dan) eigenlijk ideaal. Niet alleen, maar ook niet met meer mensen dan eigenlijk nodig. Ik zoek iemand die de weg weet met de knopjes en/of laptop enzo, daar ben ik toch minder goed in , die nu misschien nog eenzaam op een zolderkamertje zit. Ik sleur hem/haar het podium wel op, met een mic in de hand gaat de rest van de show mij wel lukken.

 

[Jason31]

Uit praktische overwegingen en het risico op vervelende dingen waar je niet op zit te wachten, een duo lijkt me (voor mij dan) eigenlijk ideaal.

Een duo klinkt inderdaad al een stuk beter. Dan nog ligt het er wel aan met wat voor repertoire. Ik vind persoonlijk covers spelen bijvoorbeeld een onnozele tijdsbesteding, ik kan maar niet begrijpen dat mensen liedjes van een ander willen vertolken. Een collega van mij zit in een bandje, en die spelen dan ook nog eens covers met alleen 3 akkoorden. Ik zou in slaap vallen als ik dat zou moeten spelen op de gitaar. Nee zelf eigen nummers bedenken, als duo misschien wel alleen zang en 2 gitaren, dat kan al mooi genoeg zijn, zolang de ander maar zingt

 

[rvanommen]

Dat ik de TOP 40 haalde!
(De top 40 van de laatste synthforum contest weliswaar... maar dat telt!!)

alle gekheid op een stokje;
Ik ben snel verveeld in dingen. Ik heb veel hobbies die ik na een tijdje weer loslaat of periodes laat liggen. in mijn 42 jarige bestaan is er op video-games na eigenlijk geen constante geweest in mijn vrijetijds besteding. Toen ik anderhalf jaar terug de demo van Ableton installeeerde wist ik vrijwel meteen dat dit een blijvertje zou zijn, en zo denk ik er nog steeds over!

misschien een saai antwoord, maar de totaal belevenis van het process.. vanaf de eerste installatie van ableton, tot het aanschaffen van de eerste hardware synth, en van het leerprocess in sounddesign tot de details van mixen en muziek theory... ik vind het heerlijk om er mee bezig te zijn, om er over te lezen of gewoon als een n00b aan de knoppen te draaien van een plugin waar ik geen fluit van snap om te kijken of er een leuk geluid mee geproduceert word... Ik haal dus net zo goed voldoening uit het 'gevoel' dat ik wat leer als uit het creatieve process.

Voor de rest kan ik me goed vinden in het commentaar van @Nap die net als ik midden in de nacht helemaal los kan gaan op zn eigen gepiel.
Als mn vrouw rond middernacht mn hok in komt om weltrusten te zeggen, sta ik soms als een halfie achter mn synth en push 2 los te gaan. Ook op troep die ik zelf de volgende dag niet meer kan aanhoren.

 

[Pojo_del_Klojo]

Ochtend alleen in een heel dicht dennenbos. Bomen stonden echt zo tussen de 2 en 3 meter en elkaar. Even daarvoor had het licht geregend. Ik heb toen wat stukjes op de fluit geblazen. De klank met de reverb door de dichte bomen was een unieke ervaring. Ik geloof dat ik een klassiek stukje speelde, stuk van Corelli en daarna wat kleine Engelse volksmuziekstukjes en wat geimproviseer. Ga je lang wandelen/fietsen op vakantie neem een instrument mee.

 

[theemagician]

Ultieme ervaring was de jaren met de band waar ik ooit in speelde. Hardcore-punk, 100% DIY/niet voor het geld, kraakpanden, touren in een regelmatig uitvallende bestelbus, "liedjes" van 30 seconden over alles waar we pissig over waren/nog steeds zijn. Ik heb op de gekste plaatsen gespeeld, gezopen, geslapen en gelachen, bier gesmokkeld, ruzie gehad, ontzettend veel bijzondere mensen ontmoet, een groot deel van Europa gezien, platen gemaakt en dat allemaal met drie vrienden. De energie was soms bijna tastbaar bij shows. Rock n Roll is echt Better Than Music.

Ik ben niet extreem sentimenteel ofzo maar dit was wel heel erg tof.

 

[bombario]

Ochtend alleen in een heel dicht dennenbos.

Mooi! Ik fietste ooit als 20-jarige 's ochtends vroeg langs een kanaal naar mijn werk. De zon kwam net op, het was mistig en ik had mijn favoriete muziek op mijn oortjes. Dat was ineens een shot puur geluk die ik nog steeds herinner. Blijkt trouwens dat veel mensen dat ervaren in combinatie met de natuur. Het is overweldigend, ofzo.

Ik heb op de gekste plaatsen gespeeld, gezopen, geslapen en gelachen, bier gesmokkeld, ruzie gehad, ontzettend veel bijzondere mensen ontmoet, een groot deel van Europa gezien, platen gemaakt en dat allemaal met drie vrienden. De energie was soms bijna tastbaar bij shows. Rock n Roll is echt Better Than Music.

Mooi hoor en dat pakt niemand meer af. Dan vind je aflevering 9 van de podcast Blauwe M&M's vast ook interessant. Dan heeft o.a. Lucky Fonz het over de gekke plekken waar hij ooit optrad, voor een appel en een ei. Aanrader! Blauwe M&M's - Podcasts

Ook op troep die ik zelf de volgende dag niet meer kan aanhoren.

Haha, herkenbaar! En mooi is dat! Een loop waar je je helemaal in verliest, en die een dag later gewoon k*t klinkt

Waardering krijgen voor je werk heeft met meer te maken dan je werk alleen, dat is wel gebleken.

Absoluut. Verplaats je ook in het publiek, die kopen een (duur) kaartje omdat ze vermaakt willen worden. Wat maakt hun het uit dat de EDM-DJ 90% playbackt, als ze maar een leuke tijd hebben.

Van Morrison speelde onlangs in Carré Amsterdam, las ik. Hij speelde alleen maar liedjes van zijn matige laatste album en zat constant te fitten op zijn bandleden. Daarna liep hij het podium af en was de show voorbij. Zeker eigenzinnig, maar het publiek snapte er niets van.

 

[demian]

Zeker, als je op een podium staat dan dien je de mensen te vermaken. Ik ben wel weggelopen bij bands die ik geweldig vind maar op het podium deden als we niet bestonden of neerbuigend behandeld werden. Ik weet dat Mark Knoppfler met Dire Straits bijvoorbeeld in de Kuip speelde en vond dat het publiek te veel geluid maakte, hij legde de band stil en ging met 1 vinger in zijn oor staan. Resultaat was een oorverdovend fluitconcert van 10 minuten. Daarna gingen ze maar weer verder, maar wat een afgang.

Ik weet ook dat Axel Rose in de Kuip met Guns 'n Roses kwam optreden (ik was er bij en stond vooraan) hij begon 2 uur te laat.. (wat een aso ) maar de show die hij neerzette, geweldig, hij maakte zijn reputatie wel weer waar destijds, idem met ACDC, niet mijn muziek overigens, maar wat een show. Echt top.

Ozric Tentacles, een andere band die ik echt geweldig vind qua muziek dan, tijdens de shows zijn ze zo geconcentreerd bezig dat er eigenlijk geen contact is met het publiek. Ik snap het ook wel, je moet een beetje opletten als je muziek maakt, maar het show element is toch belangrijk. Ik ben weggegaan bij het laatste concert wat ik van ze heb gezien, inmiddels 20 jaar geleden ofzo.

Vetste concerten die ik heb gezien, Gotcha! in de Basement in Nighttown, wat een drive, wat een funk, wat een power en gezelligheid, daar kom je voor, Motorhead in Nijmegen, geweldig, gewoon gaan met dat stuk fruit. Daar kom ik voor.

Maar het mag wel echt zijn wat mij betreft, een DJ kan me weinig boeien, tenzij hij zijn eigen muziek draait maar dan nog, de drive die een echte band weet neer te zetten is toch vetter dan welke elektronische act die ooit gezien heb, en dat zijn er best wat, Junkie XL, Underworld, Faithless, Eat Static etc

Niet dat een dance / techno feestje niks is, maar de DJ ben ik dan niet echt mee bezig, bij een band is dat wel meer het geval.

Maar goed. Bla.

 

[Jason31]

Ik weet ook dat Axel Rose in de Kuip met Guns 'n Roses kwam optreden (ik was er bij en stond vooraan) hij begon 2 uur te laat.. (wat een aso ) maar de show die hij neerzette, geweldig, hij maakte zijn reputatie wel weer waar destijds, idem met ACDC, niet mijn muziek overigens, maar wat een show. Echt top.

haha hier was ik ook bij denk ik, ergens in '91 meen ik, Faith no More in het voorprogramma, echt 2 uur te laat inderdaad, ik was over de zeik, tot ze op kwamen, want wat een concert was dat zeg!!! En AC/DC ook gezien in de Arena.

 

[demian]

Klopt ja! Enige voordeel van het late beginnen was dat het al aardig was gaan schemeren en daardoor kwam de show er nog beter uit !

Mooie tijden waren dat.

 

[one_b]

Leuke 'wat gaat er door je heen' vraag.
Voor mij is dat toch toen ik voor het eerst op atari/creator serieuze elektronische muziek schetsen en tracks kon maken totaal naar eigen idee en gevoel, totaal onafhankelijk, niet geremd door en zonder het gezeur van niet strakke ADHD drummers, fantasieloze, veel te harde sologitaristen, saaie bassisten, valse zangers m/v/a die dat zelf niet hoorden en meer van dat sociaal irritante naspeel geneuzel, en dat mensen dat ook nog waardeerden door uit te brengen en te luisteren/kopen. Midden in een net beginnende muziekstroming.

daarna heb ik min of meer zo'n 1 keer per 2 maanden een "autistische aanval" dat noemt mijn partner in crime zo, voor de gein, (denk ik ) van een dag of 7 aan 1 stuk waar alles in het teken staat van ideeën en muziek, heerlijk is dat.