rvanommen
Chihuahua!
Hi beste mensen!
Na m’n eerste deelneming van vorig jaar kreeg ik veel leuke maar ook zeer bruikbare kritieken.
Behalve leuk, was het ook heel erg leerzaam dus! Het was voor mij ook dan geen vraag of ik dit jaar weer ging doen. Natuurlijk doe ik weer mee
In het afgelopen jaar ben ik (veel) meer bezig geweest met sounddesign en heb, als het gaat over behendigheid en snappen van de aangeschafte hardware en software flinke stappen gezet (vind ikzelf).
De mensen die de ‘tracks’ sectie van het forum wel eens checken hebben wellicht kunnen volgen hoe dat ging dit jaar… met horten en stoten… want als je zelf veel wilt designen dan worden je liedjes eerst slechter voor ze weer een beetje beter worden, en de kwaliteit van m’n posts was dan ook niet altijd even goed (vond ikzelf ook vaak, retrospectief), maar in grote lijnen denk ik dat de lijn omhoog is ingezet.
Door de focus op sound design was ik minder productief als het gaat om ‘volledig afgemaakte liedjes’, maar op de inzending van dit jaar heb ik wel (erg) m’n best opgedaan om ook op technisch vlak wat beters af te leveren dan normaal.
Mijn inzending van dit jaar is er in elk geval een waar ik nu volledig achter sta. Het was een genot om te maken, en ben er mischien zelfs een beetje trots op! Wel ben ik net zoals altijd een beetje onzeker over de mix en master. Ik lees en kijk er veel over en heb ook veel tips gehad van mensen hier op het forum (waarvoor dank! Iedereen die zijn kostbare tijd ooit gespendeerd heeft aan een luister-sessie en/of reactie op een van mn posts!!), en hopelijk draagt dat, in combinatie met veel oefenen, allemaal bij tot steeds beter wordende mixes/masters).
Ik vind het zelf een stuk beter geworden dan m'n vorige inzending, maar vorig jaar kreeg ik denk ik ook veel 'sympathy-votes' vanwege het feit dat ik voor het eerst meedeed (zoals ook vaak terug te lezen was in het commentaar dat toch vaak de nuance "Leuk/goed/mooi voor een beginner" mee kreeg
) Ik ga er vanuit dat ik dit jaar strenger behandeld word 
en minder zal meeliften op de "newbie-gun-factor".De naam van het nummer is “Singularity in me”. Over de namen van mn tracks doe ik nooit zo moeilijk, maar zelfs daar zit dit keer wel een klein beetje verhaal achter. Zonder volledig uit te gaan leggen waar de naam vandaan komt, hierbij toch een klein beetje context:
Het is ‘absolute muziek’, net als bijna alle muziek van mij... abstract & zonder verhaal. Maar volgens sommige wat meer filosofisch aangelegde mensen kan dat helemaal niet! Muziek is altijd het resultaat van de achtergrond, smaak, persoonlijkheid, cultuur en karakter (etc) van de maker…. Dat omarm ik… dit nummer is het resultaat van al die dingen… dit ben ik schijnbaar op dit moment… op dit punt in tijd… en wie ik volgend jaar ben? Dat weet ikzelf nog niet eens, maar dat horen we wellicht tijdens de volgende contest eind 2024!
(Dit gezever niet al te serieus hoor… dit was meer een grappige ‘after-thought’).Het is in elk geval een toegankelijke (hoop ik), melodieuze synth-style/dance track geworden (ik ben niet zo goed met genres benoemen). Verder ook wel geïnspireerd door videogame en chiptune muziek (dat vrolijke melodieuze, maar ook sommige sounddesign keuzes).
Hopelijk is de lol die ik er aan beleefde om het te maken er ook voor jullie in terug te horen tijdens het luisteren
Bedankt allemaal, en veel plezier met luisteren <3.
Het volgende stuk tekst (in de Quote tekst-box) is een hele saaie opsomming van alles wat ik gedaan/gebruikt heb.
Alleen voor degene die geïnteresseerd is of wat context wil voor inhoudelijk commentaar. Voel je vrij om het te negeren (tis best lang):
Het geheel is gemaakt in Ableton live 11 + Push 3 waarin veelvuldig gebruikt gemaakt is van Ableton plugins als Utility, (Glue) compressor, EQ8 en Echo (voor de Delay send). Voor de reverb sends heb ik Valhalla VintageVerb (voor de grotere reverbs) van Valhalla Room (voor een kortere reverb, met name op de hogere drum geluiden zoals de hats en crash) gebruikt.
Mijn inzending opent met een Arturia pigments patch (gebruik makende van de Wavetable engine) die een ritmisch melodietje speelt (dit was ook het eerste van de inzending wat ik gemaakt heb. Ik vond het zelf erg catchy… de rest is daaromheen gebouwd) en een Bassline gemaakt op de Novation BassStation II (in hetzelfde ritme) Shaperbox 3 (in volume mode) is hier en daar gebruikt om het volume van het geluid te vormen waar ik vond dat ze te veel de overhand kreeg.
De kick (gemaakt met Sonic Academy kick2 + Soundtoys Decapitator) laat in de intro ongeduldig van zich horen. Als de kick echt van zich mag laten horen, dan hoort de bassline zich aangevuld met een stevig gesatureerde sine-wave uit operator (ableton) stevig tussen de kick en bass-station ingelijmt en denk ik niet zo goed afzonderlijk hoorbaar, maar geeft een beetje ‘toon’ aan de kick. Ik miste hem in elk geval als ik hem wegliet.
De gebruikte Clap/snare/shaker/hihat/crash geluiden die zich er vervolgens bij voegen bestaan voor een het grootste deel uit losse Ableton Stock samples (en later in het nummer ook nog Elektron Analog Rytm) die in Simpler en Sampler bewerkt zijn om de gewenste lengte te krijgen en met Fade in/out de gewenste vorm hebben gekregen. Verder is door het hele nummer heen de percussie veelvuldig verder vorm gegeven met EQ8, Glue compressor, maar ook wel eens met Pro-Q / Pro-C en Pro-L van FabFilter (die fabfilter bundel heb ik nog niet zo lang, ik oefenen er een beetje mee). Ook het lageren van samples is vaker dan eens toegepast voor sommige drum geluiden. Saturatie uit drumbus (ableton) of Decapitator komt hier en daar ook voor. Vooral de snare/clap op elke 2e beat is een flinke lagering van wat (expres ietwat slordig getimede) samples op elkaar… (in de 2e helft van het nummer laat ik die een keertje in een korte drumfill uitelkaarvallen tot een speels roffeltje op een momentje waar ik de kick 1 bar weglaat).
De pads komen uit Streichfett van Waldorf (de plugin versie). Geen taktiek… gewoon gedraaid aan knopjes tot het leuk klonk… maar dat is volgens mij de bedoeling met streichfett
In de break is de Waldorf Quantum gebruikt om een extra laagje toe te voegen aan de pads. Die Quantum patch is een grappige samenloop van omstandigheden omdat die het resultaat was van wat experimenteer werk met Sample Robot 6. Ik teste daarin de functie van samplerobot waarmee VST’s te auto-samplen zijn op een U-he Diva lead-patch die ik ooit maakte, en heb die vervolgens ge-exporteerd als Waldorf Quantum sample-map. En op de waldorf Quantum met Granular/Particle engine bewerkt tot een Brass/pad achtig iets… omslachtig? Zeker weten. En je hoort al dat werk er ook echt niet in terug! Maar je probeert eens wat, ja toch? Voor de hoeveelheid werk in die patch krijg hij ook maar een heel klein rolletje want na de (korte) break laat ik hem weer achterwege (tot de outro waar hij nog 1 maal te horen is)
De lead die de melodie speelt na de break is een geluid gemaakt in Sylenth1 met een Volcano van Fabfilter erachter. Dat filter opent zich terwijl de Sylenth patch uitsterft waardoor de 2e laagje van het geluid hoorbaar word in de staart van langer vastgehouden noten, en dat 2e geluid is een Plogue Chipsynth C64 patch met veel vibrato (vooral voor het bekende scherpe randje van de chipsynths, maar hij is zeker ook goed afzonderlijk te horen op de langere noten).
De lead word hier en daar beantwoord door een pluck gemaakt in Xfer serum, en ook al gelagerd met een Plogue VST, namelijk een Chipsounds geluid (simpel gemaakt met de pulse van de NES unlimited chip), dit geluid heeft ook een klein beetje bewerking gehad met oxford inflator omdat ik hem iets te tam vond nog. Dit ook omdat het geluid later in het nummer nog een andere rol gaat spelen waarbij dit ook goed klonk. Tijdens dit gedeelte van het nummer is er ook nog een klein beetje sequencer achtige serum patch te horen die (ook) met volcano en shaperbox verder bewerkt is. Vrij zachtjes, maar gaf net wat meer drive.
Als de lead vervolgens vervangen word door een simpele arp (een van de eerste Serum patches die ik ooit zelf maakte + Ableton arpeggiator) gaat de percussie ook een wat grotere rol spelen. Er word enthousiast op los getrommeld met een wat ruiger clap sampletje uit ableton en 2 geluiden gemaakt en gesequenced op de Elektron Analog Rytm mkII (de SD FM en Noise XT machines). Vooral de SD FM hits zijn prominent aanwezig op dit moment.
Daarna volgt een soort harde reset naar het begin van het nummer. Maar niet helemaal, want ook al word de drumpartij weer gestript van de analog rytm en speelt de Arturia patch het begin melodietje weer; dit keer speelt die Serumpatch met de chipsounds laag hem ook mee. heel fijn vond ik zelf. Ook behoud de ritme sectie wat energie door het toevoegen van een 909-ride sample (waarvan de transient best flink is platgeslagen is omdat ik hem niet prominent aanwezig wilde, maar meer als een snufje hoog op elke dreun van de kick). Al met al vind ik het persoonlijk eerder als een climax klinken als een reset. (ook aangedikt met een klein beetje volume automation op de master, zoals vaak gebruikelijk in een drop) Al met al is deze overgang denk ik mijn favoriete moment inde track.
De sylenth1+C64 lead laat in deze fase ook af en toe weer van zich horen.
de analog rytm maakt zijn opwachting later toch ook weer richting het einde van het nummer, waar die eerdergebruikte sylenth1 lead wat sprekender van zich laat horen met een repetatieve melodie die het nummer de laatste fase in tilt (in dit stuk heb ik het C64 componentje van de patch weggelaten en de sylenth1 patch net wat anders geprocessed (wat minder reverb en delay). Dan sterft het geheel uit terwijl we die waldorf quantum nog een keer horen.
Onder heel het nummer is een laagje noise aangebracht wat uit Plogue ChipCrusher komt. Ik vind dat toch altijd wel aangenaam klinken (ook al is het eigenlijk nooit heel expliciet te horen).
Daarnaast heb ik dus ook getracht het geheel een beetje te masteren: laag mono gemaakt (ableton Utility), corrective EQ door wat frequencies weg te filteren die een wat onaangenamere resonantie achtige ‘ring’ hadden (Pro-Q/nauwe cuts). Daarna wat flavor nog toegevoegt met een nieuwe instance van Pro Q en daar een paar kleine boosts van 1-2 dB op frequency gebieden die op het gehoor het nummer een wat frisser aanhoren gaven. Daarna een glue compressor (2-3 dB reductie) en Oxford inflator voor nog een heel klein beetje saturatie, nog een Utility (gebruikt om het volume in het nummer te automaten), en tot slot de limiter (Pro-L2) om het dynamisch bereik iets in te perken. Ik zit met masteren echter nog heel erg in de experimenteer fase, en pretendeer dan ook nog niet precies te weten wat ik allemaal doe… ik probeer mn oren te vertrouwen, maar zelfs dat is soms lastig
. Je mag er terecht trots op zijn 
. Keep up the good work 
.
