Soms vraag ik me af, in hoeverre moet ik naar anderen luisteren?
Wat willen anderen?
Willen anderen iets origineels, of iets dat alreeds gecreeërd is?
Willen zij de normen handhaven die de muziek in hedendage overheerst?
Of zoeken zij naar iets nieuws?
Het is een vraag die men gedachten beheerst, want merenmaals, lijkt mij,
dat wat ik breng, niet aan de normen voldoet.
Moet dat dan?
Waar is het nieuwe, waar is de toekomst?
Als iedereen zich enkel fixeert, op het heden.
Jouw vraag is niet eenduidig te beantwoorden, denk ik. Als de anderen tips geven hoe je mix beter kan zijn, je stereobeeld verbeterd kan worden etc, dan kan het nuttig zijn om die raad ter harte te nemen. Je wordt er met de hulp van anderen beter door worden, je ervaring groeit. Hetzelfde resultaat zou je ook misschien op je eigen bereiken maar dan zal het veel langer duren. In dat opzicht lijkt het me dus nuttig om te luisteren.
Als het gaat over de indeling van de compositie en de algemene structuur, hangt het veelal van verschillende criteria af. Raken de kritiekpunten je, snap je ze? Dan zou ik er persoonlijk ook naar luisteren en kijken of je het in die richting aan kan passen zodat het minder langdradig of juist rustiger ... klinkt. Heb je echter het idee dat die raadgevingen totaal niet met jouw mening overeen stemmen, dan leg je ze gewoon naast je neer toch?
Je laat duidelijk merken dat je plezier beleeft aan het componeren. Dat is mijn ogen het allerbelangrijkste criterium voor deze hobby: er zelf plezier aan beleven. In tweede instantie is het leuk meegenomen wanneer mensen je werk erkennen. In heel veel gevallen lukt dat niet en dan kan ik aannemen dat je dat soms kan teleurstellen. Ik ervaar dit met mijn eigen werk ook ... ik zit gemiddeld een maand aan een stuk bezig, héél gedetailleerd, uitzoeken van progressies en melodieën die mooi samenvallen of mekaar aanvullen, aandacht besteden aan de mix, proberen emotie te verwerken etc. De eindresultaten worden op die manier een reflectie van mijn eigen karakter. En dan worden ze gepost en komen er weinig reacties. Je kan dat als teleurstellend ervaren maar als je dan bedenkt dat er toch ook altijd positieve reacties worden gepost, dan weet je dat je die mensen toch geraakt hebt. En dat is dan voor mij voldoende om te weten dat ik daar toch in geslaagd ben. Probeer de reacties op je eigen werk ook eens op die manier te bekijken. Dan krijg je een heel ander invalspunt.
Ik bedenk me ook wel dat ik zelf het grote voordeel heb gehad om op 13 jarige leeftijd in 1981 met synths begonnen te zijn. Toen was de hardware zodanig duur dat ik verplicht was om heel klein te beginnen en heel lang klein bezig te blijven. Daardoor ben ik heel langzaam geëvolueerd in allerlei syntheses en heb ik ook rustig de tijd gekregen om me te verbeteren in volumebalansen en dergelijken. In veertig jaar tijd is de studio dan verder en verder uitgegroeid net zoals de ervaring om ze onder controle te houden.
Tegenwoordig kan je makkelijk en goedkoop in heel korte tijd talloze softwaresynths, DAW's etc aanschaffen. Dat is leuk en uitdagend maar tegelijkertijd is er ook het vervelende neveneffect dat je plots héél veel nieuwe dingen op korte tijd onder de knie moet krijgen. En ik kan me inbeelden dat dit eerder ontmoedigend kan werken dan wel bevorderend. Wat ik persoonlijk ook een nadeel van die situatie vind is dat je nogal snel geneigd bent om alle individuele stappen zelf proberen te doen. Ik bedoel daarmee een song componeren, zelf mixen, zelf opnemen, zelf masteren. In deze moderne tijden wordt ook dikwijls gedaan alsof dat de meest normale zaak van de wereld is maar is het dat wel?
De grote popklassiekers zijn meestal geproduceerd door verschillende groepen mensen. Muzikanten en songwriters namen het muzikale deel voor hun rekening. De mix werd dikwijls gedaan door één of meerdere mixing engineers, mastering soms door een ander team ... ga dan maar eens na hoeveel mensen met hun eigen specifieke expertise aan een nummer mee werkten. En dan zouden wij dit allemaal in ons eentje ook aan kunnen? Sommigen zullen die kwaliteiten wel hebben maar het merendeel van ons behoren toch niet echt tot die categorie.
Persoonlijk hou ik me bv niet bezig met mastering. Ik zorg wel dat de mix met EQ zo goed mogelijk zit maar ik blijf af van compressie, limiting etc. Ik zorg ervoor dat de mix nergens digitaal clipt (dat is ook de reden waarom mijn songs meestal zo "stil" opgenomen zijn) en als het ooit zou uitgebracht worden, zullen mijn werken wel door een kundig mastering engineer gemasterd worden.
Om af te ronden: wees in ieder geval absoluut zeker van je kwaliteiten. Ik merk continu dat je worstelt met je eigenbeeld. Dat is
absoluut niet nodig. Wat jij doet is helemaal niet zo vanzelfsprekend, hoor. Jouw klassiekere werk is echt wel indrukwekkend en ik doe het je verre van na. Je meer dance gerichte werk vind ik wat minder maar dat is eerder omdat die stijl helemaal niet mijn ding is. Maar dat zegt dus niets over jouw kunde en fantasie om dergelijke dingen te bedenken. Dus kop op Jimmy en doe vooral verder zoals je bezig bent.
Danny