Notatie en visualisatie van muziek

Horacio Vaggione

Van muzieknotatie tot microklank.
Vaggione begon zijn eigen experimenten met computer gegenereerd geluid in 1970 bij het Computer Research Center van de Universiteit van Madrid. Vanaf het begin verkende hij een muzikale esthetiek gebaseerd op een weefsel van kortdurende evenementen verspreid in de tijd.
De score van Modelos de Universo IV geeft een vroeg voorbeeld van het principe van micromontage - de assemblage van vele korte klanken in extreem hoge dichtheden.

Modelos de Univero IV.jpg

Er werd een verzameling muziekfiguren gegenereerd in gewone muzieknotatie, met behulp van verschillende strategieën, gaande van eenvoudige algoritmen tot direct handschrift, en vervolgens tot verschillende patronen geassembleerd en samengesmolten tot eindige reeksen.
Elke maat van de score had een duur van één tot twee seconden(!). Vaggione was hier al bezig, via macroscopische notatie, met het micro-tijddomein. Bron

Een ander werk met deze werkwijze is hier hoorbaar:

 
We zagen die snelle passages (patterns) in het werk van Horacio Vaggione en de kleurcode voor de Jostie band.
Vaak is het zo dat een componist uitvoerbare werken maakt........voor mensen dan.

Onmogelijke compositie:
Stel nu dat de fysieke beperking van de mens dit niet voor elkaar zou krijgen? Dan bestaat er nog altijd Black Midi!
Black Midi maakt onuitvoerbaar werk klinkend door midi en midi spelers:
Duo piece for Piano + Dispositive (eccentric rotating mass vibrating motors with respective amplitudes: from 6G to 13G) & MIDI Keyboard.

 
Back
Top