hardware/software analoog/digitaal maakt niet uit inderdaad, inderdaad saai en subjectief.
sommige mensen vinden een muis en toetsenbord leuk, anderen een synth of een piano/gitaar/blokfluit whatever...
leuk om over te praten, zinloos om over te discussieren...
maar nu over het proces en het resultaat:
volgens mij is het alle 2 heel belangrijk.
Proces (hoe kom je aan geluid) en resultaat (het geluid/liedje)
(als ik het even zo mag definieren, maar lees even verder... dan snap je wat ik bedoel).
Als het kut klinkt ga je het proces nooit waarderen. Als het kut bespeelt dan ga je weinig resultaat boeken.
dat brengt mij bij het volgende:
ik zou nog 'progressie' toevoegen (heb je het gevoel dat het ergens naar toe gaat?).
Process > resultaat >
repeat > progressie
Als een van deze 3 dingen zou ontbreken zou ik er al heel snel geen zin meer in hebben om ergens door te gaan (of met een apparaat verder te spelen).
Die progressie is denk ik key in de waardering van je eigen creatieve werk met een appraat, instrument of project,
want pure 'emotie' kan je ook voelen (ik wel althans) bij iemand anders z'n resultaat of process.
(daarom luisteren we muziek van anderen toch?)
Sterker nog... met mijn eigen amateuristische gehannes is
de toon zelden spot-on! en toch voel ik wel echte emotie (die de emotie van het muziek enkel luisteren ruim overstijgt!!) in de vorm van enthousiasme, (een tikje obsessieve) drive en vrolijkheid!
niet vanwege
de toon, maar vanwege het gevoel van progressie (ik vind mijn nieuwe muziek/geluiden regelmatig beter dan wat ik daarvoor gemaakt heb, ongeacht wat anderen van mijn daar van vinden
).
Het eindresultaat is bij mij niet zelden enkel een nieuwe synth-patch, een liedje wat ik nooit deel (zelfs niet hier :p) of een loopje van nog geen minuut waar ik vervolgens niks meer mee doe... hoe ik daar gekomen ben en hoeveel ik er van geleerd heb zodat het volgende keer beter klinkt ... daar doe ik het voor
