Waarom minder echt meer is: interface, instrumenten, compositie etc

flyweight

Spice up your life with FM and Feedback
Lid sinds
10 november 2010
Berichten
11.143
Locatie
HybriDe L!Fe
Minder is meer is een soort cliche die we veel horen.

Zelf ben ik ook van die school.

Don Buchla heeft het een en ander te vertelen over dat goede interface altijd in groepen van 5 geordend zijn anders word het moeilijk te overzien.
Over hoe goed het ontwerp van het klavier is.



Dus minder is meer gaat dan over de context van een enkel instrument.

Hier praat Paul Hartnoll (Orbital) over hoe hij meer deed toen hij maar een paar synths had en een 4 track recorder.
Als je veel gear hebt je niet diep in een apparaat raakt en je het overzicht van je synths kwijt raakt.



In die context is GAS vaak wel een probleem.
Duik je diep genoeg in een synth voordat je die weg doet of niet.
Ik merk vaak dat alles waar ik diep in duik een vaste plek krijgt.
Zoiets word dan snel een van de main synths.
Maar dan heb ik wel 2 soort instrumenten.
Intuietieve simpele synts of complexe sounddesign tools.

Compositie wijs zijn er ook een aantal manieren van minder is meer,
Bv muziek schrijven met 2 noten. Trent Reznor is daar bv goed in.



Wat voor voorbeelden of minder is meer ken je nog meer in context van muziek?
Of geloof je niet in minder is meer?
 
Ik geloof niet in dat soort dogma's. Als iets voor je werkt, werkt het en hoef je er geen wetmatigheid van te maken om vervolgens anderen de maat mee te nemen. JunkieXL had een hok vol zooi, toen bijna alles verkocht en nu weer een hok vol zooi. Zijn output heeft er nooit onder geleden, ongeacht de situatie. De een heeft een studio vol gear en produceert weinig, de ander gaat los op een laptop met een MIDI controllertje en poept er een album per maand uit. Weer een ander kan niks met plugins omdat 'ie per se knoppen wil draaien. Of vindt elektronica zielloos en wil per se akoestische instrumenten. Het maakt allemaal geen bal uit. Belangrijkste is dat je vooral lekker bezig bent, dan komt de rest vanzelf. Zoals Picasso ooit al zei: "Inspiration exists, but it has to find you working."
 
Ik hoef niet perse diep in een stuk gear te gaan omdat ik meestal spullen koop voor een bepaalde sound. Het is wel zo dat sommige synths veel meer mogelijkheden hebben dan andere maar om muziek te maken hoef ik al die mogelijkheden niet te weten.

Ik vind het trouwens wel leuk om ergens diep in te duiken bijvoorbeeld programmeren in een programmeertaal, maar geavanceerde synthese heeft mijn interesse niet echt.
 
Als je je synths op een 4 track by hand in gaat spelen dan vertalen less skills zich niet echt in more resultaat.. :D
nee maar die situatie zorg er dus wel voor dat je je skills moet verbeteren.
ben toevallig aan het doen.
2 monosynths en een 4 track portastudio en wat fx.
 
'Diep gaan in gear' hangt ook nogal van het ding zelf af. De meeste synths lijken toch wel erg op elkaar qua architectuur en na tig jaar ervaring weet je meestal wel wat je moet doen of waar je moet zoeken om iets voor elkaar te krijgen, tenzij je ineens geconfronteerd wordt met een hele andere opzet of manier van synthese. Dat uitpluizen vind ik dan wel leuk om te doen, bij alles wat ik heb wil toch wel tot in detail weten hoe het werkt.
 
Ik geloof niet in dat soort dogma's. Als iets voor je werkt, werkt het en hoef je er geen wetmatigheid van te maken om vervolgens anderen de maat mee te nemen. JunkieXL had een hok vol zooi, toen bijna alles verkocht en nu weer een hok vol zooi. Zijn output heeft er nooit onder geleden, ongeacht de situatie. De een heeft een studio vol gear en produceert weinig, de ander gaat los op een laptop met een MIDI controllertje en poept er een album per maand uit. Weer een ander kan niks met plugins omdat 'ie per se knoppen wil draaien. Of vindt elektronica zielloos en wil per se akoestische instrumenten. Het maakt allemaal geen bal uit. Belangrijkste is dat je vooral lekker bezig bent, dan komt de rest vanzelf. Zoals Picasso ooit al zei: "Inspiration exists, but it has to find you working."

yes picasso was ook van die school.

042a8b070f5e3285f7b8edde23450262-2402290204.jpg

less is more is niet een dogma.
het is ook niet altijd wenselijk.
maar het help ons naar de essentie te gaan.


anyhow in de meeste projecten gebruik ik maar een aantal synths en behoud ik een overzicht wat er dan voor zorgt dat het uiteindelijk intuietief word.

of in mijn DAW houd ik me maar met een paar dingen bezig.
dus geen last van keuze overvloed hier.

dus ook in een DAW of studio vol gear kun je "less is more" toepassen.
 
Ik bedenk meestal wat ik wil en kies daar de synth bij waarvan ik denk dat die het best past op dat moment. Ik gebruik zelden alles tegelijk maar vind het wel heel fijn de keuze te hebben. Maar als het echt moest zou ik het met een laptopje en een paar plugins ook wel redden. But where's the fun in that.
 
Inderdaad - als je er een dogma van maakt roept dat automatisch protest op. Vooral bij mensen die graag steeds iets nieuws proberen. Voor mij werkt "minder is meer" ook, omdat ik graag in de diepte ga. Ik heb er geen enkele lol in om mezelf met een overvloed van prikkels of keuzemogelijkheden op te zadelen. Sterker nog: daar krijg ik een knallende hoofdpijn van. Het is dus sterk persoonsafhankelijk of "minder is meer" goed uitpakt.
 
nee maar die situatie zorg er dus wel voor dat je je skills moet verbeteren.
ben toevallig aan het doen.
2 monosynths en een 4 track portastudio en wat fx.

Ik snap persoonlijk niets van de 4track en 8track porta hype alhoewel ik geplaagd wordt door GAS. :D Wel heb ik wat HD recorders aangeschaft.
en ik word geplaagd door GAS bij alle andere gear die uitkomt.. Daarmee resultaat boeken is al lang niet meer aan de orde.. ik zie het een beetje als wandelen. Je kunt als alternatief ook een auto pakken.. Als je snel van A naar B moet maar dan mis je toch wel veel uitzicht.
 
Zoals Picasso ooit al zei: "Inspiration exists, but it has to find you working."
dit slaat meer op het niet moeten wachten op inspiratie maar gewoon aan het werk moeten gaan. inspiratie komt vaak gewoon als je al bezig bent.
 
dit slaat meer op het niet moeten wachten op inspiratie maar gewoon aan het werk moeten gaan. inspiratie komt vaak gewoon als je al bezig bent.
Juist. Dat is de essentie om tot goed werk te komen. Niet hoeveel/wat je (niet) hebt/gebruikt. Daarom heb ik niks met dat soort 'less is more' of 'in de beperking herkent men de meester' kreten. Minder lullen en wijs doen, meer shit maken.
 
Don Buchla bespreekt waarom in interfaces een bepaalde limitiet belangrijk is om het overzicht te houden.
overzicht is nodig als je dingen intuietief onder controle wilt houden.
En dat is bv voor een muziek instrument heel brlangrijk.
En daarom essentieel voor het sucses van een instrument. volgens die regels is het klavier zeer sucsesvol.

ik vind vooral de parralellen interessant.

instrument interface
compositie
studio setup
spel
creatieviteit ( als in hacking )

Ik snap persoonlijk niets van de 4track en 8track porta hype alhoewel ik geplaagd wordt door GAS. :D Wel heb ik wat HD recorders aangeschaft.
Toon.

Mijn Tascam 244 klinkt gewoon erg goed.
Heerlijke drive, lekker eq en mooi tape randje.
Mijn DAW is een prima hd recorder.

maar daarnaast is mijn intentie om juist in de limiet van 4 tracks te werken. en daaruit te leren.
 
Maar ok.. dan is een tape recorder gewoon een geluidseffect..

Heel 'vroegah' had ik een Yamaha folder waar de foto hieronder instond en is wel bepalend geweest voor de richting die ik ben opgegaan. DX100 tweedehands kunnen kopen.. En heb naderhand (2013 ofzo) zelfs nog de Yamaha QX1 gekocht.. De meest uitgebreide QX (sequencer) van toen.. Leerzaam om geprobeerd te hebben.. (nooit meer..) onwerkbaar om tot resultaat te komen. :D
Ook een 6(!) sporen recorder gehad en had in die tijd de nodige synths en speelde mijn vingers blauw.. maar het kwam vrijwel nooit tot opnames die potentie hadden.. en dat kan ook niet als je in de 90's allerlei strak gesequenste producties als benchmerk neemt. Eigenlijk was de Atari ST met Cubase 2.0 destijds de meest zinvolle aanschaf. :)


X-Art-B.jpg
 
Laatst gewijzigd:
Ach met weinig spullen heb je geen keuzestress want je pakt datgene wat er is, da's ook weer makkelijk natuurlijk maar het is voor elk mens anders.
Belangrijker is dat je doorzetingsvermogen hebt zodat je dingen afmaakt, da's mijn weak point zeg maar, ik heb zat beginnetjes maar vind het vaak moeilijk om een tijdje later weer in diezelfde mood te komen als toen ik dat beginnetje had.
Voor mij werkt een deadline goed anders blijft het toch vaker bij vrijblijvend pielen.
 
Overzicht is wel belangrijk ja. Ik wil alles onder handbereik in de sweetspot hebben staan binnen mijn U-opstelling. Wat daar niet past gaat eruit. Ik wil ook alles aangesloten hebben zodat ik het meteen kan gebruiken zonder eerst met kabels en connectoren en interfaces te moeten klooien.

In interface design vind ik het vooral belangrijk dat dingen die bij elkaar horen gegroepeerd zijn, eventueel in meerdere levels. Dat maakt het ontwerp van de Moog One zo knap: ontelbaar veel opties maar dusdanig gecategoriseerd dat je nooit hoeft te zoeken naar waar het staat (iedere module heeft een "more" knoop waaronder de extra opties staan).

Verder nog een leuk grapje:
IMG_5417.jpeg
 
ja less time is more :-)

Advies wat ik kan geven is: zodra je een beginnetje hebt werk het gelijk uit to "arrangement".
Niet perfect, gewoon zo ruw neer plempen.

in dat process zullen dingen van zelf op hun plek vallen.
hoe vaker je dat doet hoe makkelijker het gaat.

less is more:
Wees ook medogenloos. heb je lang aan een part gewerkt en het draagt niet aan de muziek bij? hup delete.
 
less is more:
Wees ook medogenloos. heb je lang aan een part gewerkt en het draagt niet aan de muziek bij? hup delete.
Zie mijn onderschrift... "Kill your darlings". Misschien wel de beste les die ik vroegah op de academie heb geleerd.
 
Ik geloof niet in dat soort dogma's. Als iets voor je werkt, werkt het en hoef je er geen wetmatigheid van te maken om vervolgens anderen de maat mee te nemen. JunkieXL had een hok vol zooi, toen bijna alles verkocht en nu weer een hok vol zooi. Zijn output heeft er nooit onder geleden, ongeacht de situatie. De een heeft een studio vol gear en produceert weinig, de ander gaat los op een laptop met een MIDI controllertje en poept er een album per maand uit. Weer een ander kan niks met plugins omdat 'ie per se knoppen wil draaien. Of vindt elektronica zielloos en wil per se akoestische instrumenten. Het maakt allemaal geen bal uit. Belangrijkste is dat je vooral lekker bezig bent, dan komt de rest vanzelf. Zoals Picasso ooit al zei: "Inspiration exists, but it has to find you working."
Interessant discussie in dit draadje, maar ik vind me het best in bovenstaand. Ik ben van kleine naar grotere setups gegaan, van hardware naar steeds meer software en weer naar iets meer hardware, maar de periodes dat ik echt muziek maakte had ik gewoon tijd en mentale ruimte om creatief te zijn en maakte ik me ook nog niet druk om werk, inkomen, sporten of bewegen. Nu ben ik al blij als ik eens per maand de boel aan zet en wat pingel en een sound of twee maak.
 
Back
Top