Danny - Neptune VIII

Erg lieflijk en je hoort dat je veel aandacht hebt besteed aan je arrangement.
Dit zou idd heel goed een introtrack van een serie met historische leidraad kunnen zijn, een familiedrama of iets dergelijks.
 
Voor mij ook veel te braaf, maar wel erg mooi gemaakt. En dat zonder DAW! Jammer dat de violen niet realistisch klinken, maar ik neem aan dat je die uit de Kronos gehaald hebt? Voor een ROMpler klinkt het nog best goed, maar voor mij zou het nog "organischer" worden wanneer de strijkers realistischer waren.
 
Heel mooi nummer hoor. Die CS sound zit er nog steeds goed in.
én met hard-ware sequencers. Ik heb zelf een MC-50 gehad.
Ik wil wel eens mensen horen die dit met een DAW maken.:okdan:
 
Heel goed uitgewerkt en dat zonder DAW, knap hoor. Dat orchestrale is heel goed gelukt, idd alleen Jon Anderson mist nog.

Wat ik alleen had bij het intro is, lijkt dat niet op dat ene liedje?
The winner takes it all. Abba. En als dat eenmaal in je hoofd zit...... :D
 
ik had t al geschreven, je hebt artiesten en prutsers (zoals ik) :D
 
Aan iedereen die het te zoet, braaf, gezapig etc vinden klinken maar het toch goed in mekaar gestoken vinden: hou bij het geven van een stem vooral dat laatste in gedachte: het gaat om de mixtechniek, muzikaliteit, sounddesign. Dat is van meer belang dat dan het overeenkomen van smaken of het gebrek daaraan :engel:.

Voor mij ook veel te braaf, maar wel erg mooi gemaakt. En dat zonder DAW! Jammer dat de violen niet realistisch klinken, maar ik neem aan dat je die uit de Kronos gehaald hebt? Voor een ROMpler klinkt het nog best goed, maar voor mij zou het nog "organischer" worden wanneer de strijkers realistischer waren.

Ik weet niet of je het over de polypads hebt of over de "soloviool". Die strings in akkoorden komen inderdaad uit de Kronos, de solo is een sample uit de Emu EIV library. Ik heb expliciet niet de bedoeling om super realistisch te klinken maar eerder de luisteraar in de richting van bepaalde instrumenten te duwen maar dan met een synthetisch karakter en vooral veel reverb.

Heel goed uitgewerkt en dat zonder DAW, knap hoor. Dat orchestrale is heel goed gelukt, idd alleen Jon Anderson mist nog.

Wat ik alleen had bij het intro is, lijkt dat niet op dat ene liedje?
The winner takes it all. Abba. En als dat eenmaal in je hoofd zit...... :D

Daar verlies je me totaal. Ik ken "The winner takes it all" en ik kan met de beste wil van de wereld niet de kleinste overeenkomst vinden. Maar dat de melodie een oorwurm is, wordt door vele mensen (ook niet forumleden) bevestigd en dan is mijn doel geslaagd 8) .
Heel mooi nummer hoor. Die CS sound zit er nog steeds goed in.
én met hard-ware sequencers. Ik heb zelf een MC-50 gehad.
Ik wil wel eens mensen horen die dit met een DAW maken.:okdan:

Jij hebt 'em door. Bedankt voor de erkenning :okdan:.
ik had t al geschreven, je hebt artiesten en prutsers (zoals ik) :D

Als beiden evenveel plezier hebben in het creëren van dingen, of het nu volledige composities zijn of geluiden, dan is de hobby geslaagd. Dus als je jezelf als prutser ziet, is dat in mijn ogen onterecht ;).



Maar toch wel mooie commentaren buiten mijn eerste opmerking. Mjah, muzikale truukjes en vondsten worden niet altijd herkend. I can't have it all, zal ik dan maar denken :dubbel: .

Bedankt iedereen die er de tijd en moeite voor heeft genomen.

:doei:

Danny
 
Ja ook dit jaar weer een mooie space trip. Lekker rustig, dromerig en Vangelis is inderdaad ook weer aan boord.
40 sporen? Jeetje, vet zeg. Dat krijg ik niet voor elkaar:halleluja
 
Het doet me denken aan een soundrack van een natuurfilm, ik verwacht ieder moment de stem van David Attenborough

Ohja, planetarium haal je zelf aan, ja, dat dus, Carl Sagan wellicht :)
 
Sommige tracks beluister ik meerdere keren. Deze muziek is de stijl die mij in de jaren 70 deed beslissen dat ik niet langer gitaar, maar synthesizer wou spelen. De begindagen van, Jarre, Klaus Schulze, Tangerine en Vangelis natuurlijk. Je kan dan wel stellen dat het 'oubollig' is, vergeet echter niet dat er nog steeds een grote niche markt is voor deze muziek. Niet alleen fans, maar ook yoga en welness -centra, documentaires enz... Als ik beoordeel laat ik nooit mijn smaak mee tellen. Dat laat ik achterwege. Ik luister naar compositie, arrangement, harmonie en als laatste minder belangrijk mix. Als ik al die aspecten in acht neem, dan kan ik niet anders dan besluiten dat het gewoon erg goed gedaan is. Daar moeten we niet flauw over doen. Veel anders kan je eigenlijk niet besluiten. En hoort minstens thuis in top-5 van synthmuziek...
 
Sommige tracks beluister ik meerdere keren. Deze muziek is de stijl die mij in de jaren 70 deed beslissen dat ik niet langer gitaar, maar synthesizer wou spelen. De begindagen van, Jarre, Klaus Schulze, Tangerine en Vangelis natuurlijk. Je kan dan wel stellen dat het 'oubollig' is, vergeet echter niet dat er nog steeds een grote niche markt is voor deze muziek. Niet alleen fans, maar ook yoga en welness -centra, documentaires enz... Als ik beoordeel laat ik nooit mijn smaak mee tellen. Dat laat ik achterwege. Ik luister naar compositie, arrangement, harmonie en als laatste minder belangrijk de mix. Als ik al die aspecten in acht neem, dan kan ik niet anders dan besluiten dat track van Danny weerom erg goed gedaan is. Daar moeten we niet flauw over doen. Veel anders kan je, ...euh ik eigenlijk niet besluiten. En hoort bijgevolg minstens thuis in top-5 van SFSC 2021
 
Aan allen die nog gereageerd hebben: dank voor de het besteden van de tijd voor het luisteren en het geven van commentaar. Dat niet iedereen deze stijl kan waarderen, snap ik best gezien de diversiteit aan inzendingen. Dus absoluut geen probleem als je het te mak vindt, cheesy, passé. En voor hen die het wel goed vinden: ik heb jullie weten te amuseren :).

Maar vooral aan hen die inzien hoeveel werk, aandacht, tijd (ongeveer 2 maanden van het inspelen van de eerste noot tot het afwerken van het laatste mixdetail) en liefde in dit nummer is gekropen: extra dank :okdan:.

Sommige tracks beluister ik meerdere keren. Deze muziek is de stijl die mij in de jaren 70 deed beslissen dat ik niet langer gitaar, maar synthesizer wou spelen. De begindagen van, Jarre, Klaus Schulze, Tangerine en Vangelis natuurlijk. Je kan dan wel stellen dat het 'oubollig' is, vergeet echter niet dat er nog steeds een grote niche markt is voor deze muziek. Niet alleen fans, maar ook yoga en welness -centra, documentaires enz... Als ik beoordeel laat ik nooit mijn smaak mee tellen. Dat laat ik achterwege. Ik luister naar compositie, arrangement, harmonie en als laatste minder belangrijk mix. Als ik al die aspecten in acht neem, dan kan ik niet anders dan besluiten dat het gewoon erg goed gedaan is. Daar moeten we niet flauw over doen. Veel anders kan je eigenlijk niet besluiten. En hoort minstens thuis in top-5 van synthmuziek...

Als jij dit stelt, voel ik me enkel en alleen maar vereerd :okdan:. Ik zal wel zien waar het nummer eindigt. Voornaamste is dat ik een aantal mensen een leuke luisterervaring heb mogen geven.


:doei:
 
Back
Top