Artificial Soul
Stamgast
Wat vinden jullie van haar muziek?
Ik vind haar muziek zeer interessant, omdat ze heel eigenzinnig te werk gaat. Ze probeert niet mee te gaan met een bepaalde stijl, maar doet dingen op haar eigen manier en gaat daar heel perfectionistisch in te werk.
Ik heb volgens mij al haar CDs, maar toch moet ik zeggen dat ik de meeste nauwelijks opzet en de anderen zet ik vaak halverwege alweer uit omdat ik het zat ben. Het enige album wat ik wel regelmatig in zijn geheel draai, is Never For Ever. De nummers zijn afwisselend en zitten wat dat betreft in de goede volgorde. Het klinkt enerzijds heel erg vintage vanwege de warme elektrische piano's en vooral de manier waarop het is opgenomen. Anderzijds klinkt het ook heel erg tijdloos vanwege bijvoorbeeld de drumcomputer in de track Delius. De muziek is theatraal in de goede zin van het woord, want juist dat dramatische geeft de muziek een hele interessante opbouw. (Zelfde effect als bijvoorbeeld het album Heaven And Hell van Vangelis; ik hou daar gewoon erg van.)
Haar andere albums vind ik vaak zo kil als je snapt wat ik bedoel. Hounds Of Love is een veel populairder album en krijgt vaak betere reviews dan Never For Ever. Maar voor mij is het minder toegankelijk.
Ze is nu ouder. Haar stem is wat lager en minder schel geworden; dat ervaar ik juist als positief.
Ik wil haar zeker niet neerhalen. Ik kijk eigenlijk op veel fronten tegen haar op. En ik zal wel niet de enige zijn die dolgraag met haar zou willen samenwerken om muziek te produceren.
Die kans gaat zich nooit aandienen, maar je mag er toch wel over fantaseren? Ze lijkt mij een heel sympathiek persoon. Zo theatraal en vreemd ze overkomt in haar muziek, zo nuchter en down to earth is ze als persoon - tenminste in haar contact met anderen. Hoor maar eens één van haar interviews.
Maar herkennen jullie wat ik zeg? Dat je haar als artiest hoog hebt zitten maar in verhouding daartoe te weinig naar haar muziek luistert?
Ik vind haar muziek zeer interessant, omdat ze heel eigenzinnig te werk gaat. Ze probeert niet mee te gaan met een bepaalde stijl, maar doet dingen op haar eigen manier en gaat daar heel perfectionistisch in te werk.
Ik heb volgens mij al haar CDs, maar toch moet ik zeggen dat ik de meeste nauwelijks opzet en de anderen zet ik vaak halverwege alweer uit omdat ik het zat ben. Het enige album wat ik wel regelmatig in zijn geheel draai, is Never For Ever. De nummers zijn afwisselend en zitten wat dat betreft in de goede volgorde. Het klinkt enerzijds heel erg vintage vanwege de warme elektrische piano's en vooral de manier waarop het is opgenomen. Anderzijds klinkt het ook heel erg tijdloos vanwege bijvoorbeeld de drumcomputer in de track Delius. De muziek is theatraal in de goede zin van het woord, want juist dat dramatische geeft de muziek een hele interessante opbouw. (Zelfde effect als bijvoorbeeld het album Heaven And Hell van Vangelis; ik hou daar gewoon erg van.)
Haar andere albums vind ik vaak zo kil als je snapt wat ik bedoel. Hounds Of Love is een veel populairder album en krijgt vaak betere reviews dan Never For Ever. Maar voor mij is het minder toegankelijk.
Ze is nu ouder. Haar stem is wat lager en minder schel geworden; dat ervaar ik juist als positief.
Ik wil haar zeker niet neerhalen. Ik kijk eigenlijk op veel fronten tegen haar op. En ik zal wel niet de enige zijn die dolgraag met haar zou willen samenwerken om muziek te produceren.
Die kans gaat zich nooit aandienen, maar je mag er toch wel over fantaseren? Ze lijkt mij een heel sympathiek persoon. Zo theatraal en vreemd ze overkomt in haar muziek, zo nuchter en down to earth is ze als persoon - tenminste in haar contact met anderen. Hoor maar eens één van haar interviews.Maar herkennen jullie wat ik zeg? Dat je haar als artiest hoog hebt zitten maar in verhouding daartoe te weinig naar haar muziek luistert?
.
