Uiterlijk is het misschien een aangepaste Trinity behuizing en die grijze draaiknopjes hebben ook niet de charme van een mooie Moog knop, maar alles aan deze synth voelt en klinkt wel high-end. Er is niet veel gemaakt in de analog modelling/acoustic modelling wereld, en dan biedt de Z1 toch wel een mooi pakket met een berg polyfonie. 12 voices in plaats van 2 voor de VL1 opent toch andere werelden. De arpeggiator is ook iets wat aandacht verdient, samen met het XY pad kan je je zo al uren vermaken met een patch.
Ik begin ook vaak van een preset, en dan kom je al snel in de richting die je wil terwijl je toch vlot een eind van de preset kan afwijken. Soms realistisch, soms weeeeiiiird.
Ik heb wel eens een Z1 stringpad gedubbeld met een 70s stringsynth en dat ging wel in de mix, natuurlijk is dat ook een setup waarbij je ze toelaat om te vechten voor dezelfde ruimte. In andere combis zal je er meer op moeten letten dat iedereen een beetje in zijn eigen plaats blijft, zeker als je 2 volle klanken probeert te mixen. En vol kan hij zeker klinken!
Heeft iemand de Z1 wel eens met een breath controller of een Seaboard bespeeld? Ik denk dat je dan ook geweldige dingen kan doen met bv het reed model.