Ik vind al jaren het universum een goeie bron is voor het soort proces wat Roland hier beschrijft.
Sterrenstelsels, hun zonnestelsels met planeten en andere rondvliegende objecten, hun massa's en hun banen, daar valt ongetwijfeld iets leuks mee te doen.
Het 'succes' van het resultaat hangt natuurlijk niet alleen af van de data die je gebruikt maar ook van wat je vervolgens met die data doet.
Herkenbaar voorbeeld is bijvoorbeeld dat je bijvoorbeeld een drumpartij op een verkeerd midi spoor hebt gezet en dat je piano patch of wat dan ook het arrangement afspeelt.
Klinkt meestal voor geen meter natuurlijk.
Dus, als je in staat bent om de data op zo'n manier in te zetten dat het 'behoorlijk' klinkt, dan heb je wat mij betreft iets.
Klinkt het niet 'behoorlijk' dan is het nog steeds wel data in vorm van geluid, maar meestal luisteren we graag naar iets wat, tjsa, wat leuk klinkt ofzo.
Zo ook dus met dat universum, met de zelfde data kan je 29787352 verschillende dingen doen, de vraag is, wat doe je er precies mee. Ik dus niks nog, maar het idee speelt al langer bij mij. Maar luiheid voert hier de boventoon laatste jaren..
Maareuh, dus net zoals je soms een artistieke impressie ziet van een of andere gaswolk oid, zou je dus ook een artistieke impressie kunnen maken in de vorm van geluid van een of ander galactisch wat dan ook. Op een of andere manier moet het liefst dus wel 'fijn' klinken, of in ieder geval 'tekenend' voor wat het zou moeten voorstellen.
Zo kan je dus zulke processen 'levend' maken, maar het blijft natuurlijk een vertaalslag die eigenlijk nergens over gaat omdat de input niet echt bedoeld is voor het na te streven resultaat, maar zeker leuk natuurlijk als ingredient voor een artistieke impressie.