Nieuwe Yamaha synths: Reface

Het lijkt er op dat Yamaha binnenkort met wat nieuwe synths komt. De hype molen draait al op volle toeren, niet ten miste omdat het gaat om een aantal apparaten die geinspireerd of gebaseerd zijn op een aantal Yamaha klassiekers. Verder lijkt het er op dat het geen full size replica's zullen zijn, maar kleinere versies van de originelen.

Je ziet het goed: dit zijn een YC-10 orgel, een CP-70 stage piano, CS80 en een DX 7

De apparaten in kwestie:

Verder zijn er nog wat youtube videos waar je niet heel veel wijzer van wordt (en met wat gepingel dat verdacht als een CS80 klinkt), en ook een teller die aftelt tot het moment van de reveal: https://yamahasynth.com/

 

[SlaveoftheWave]

Dan beperken tot 3 stapeltjes van 2 operatoren, wat je moet zien als 3 parts die je over elkaar gaat layeren. 1 stapeltje voor een attack sound, 1 stapeltje voor een sustain sound, 1 stapeltje voor nog iets wat je erbij wilt. Je bent dan effectief 3 keer een 2-operator synth aan het programmeren, wat de boel véél overzichtelijker maakt. Veel subtractiever zeg maar. En het eindresultaat kan nog altijd erg mooi klinken.

Bedankt voor deze opmerking

 

[Nicolas 2000]

Ben ik hier even de Cesar Milan van de DX7 ofzo.

Je kan natuurlijk véél meer met een 6OP FM dan wat ik daar omschrijf, maar voor mij was het de (enige) manier om het controleerbaar te houden in mijn FM begindagen.

 

[quifster]

Ben ik hier even de Cesar Milan van de DX7 ofzo.

eigen schuld, moet je maar niet zo'n goede tip geven

ik heb zelf nooit zo'n werkwijze overwogen, maar heb het ook geprobeerd en ik vind het echt een top tip, thanks!

 

[Nicolas 2000]

Leuk he, je de baas voelen over FM! En ik denk dat, eens je die methode beheerst, je makkelijker kan stappen naar bv 2 stapeltjes van 3 ofzo. Zo ver ben ik nooit geraakt voordat ik weer eens DX7-loos was. Maar ik merkte wel dat het dan al snel complexer en onvoorspelbaarder wordt, zeker met veel feedback.

Ik vond deze tip trouwens ooit in een interview met een bedrijfje dat destijds soundsets voor de DX7 maakte. Zij baseerden zich heel vaak op 3 stapeltjes van 2.

 

[Tom 32]

Nick Batt heeft nu ook de Reface CS aan de tand gevoeld en is daar best enthousiast over.
Ik vind toch dat Yamaha daar teveel laat liggen. Ze hebben best wat slimmigheidjes ingebouwd, maar ik word er verder niet warm van. Ik vind hem ook niet slecht klinken en ik denk dat je er zeker als beginnende synthliefhebber veel lol mee kunt hebben, maar voor mij heeft het geen toegevoegde waarde in mijn hok.

https://youtu.be/AdsJsPvXFls

Overigens heb ik nog steeds veel plezier van en met mijn DX.
Ik heb er in Lemur een eenvoudige editor mee gemaakt en daar kun je best leuke dingen mee doen.

https://youtu.be/1f9VoTArl0c

 

[Nap]

Ik zou er wel een voor mijn zoontje willen, maar daar zijn ze dan weer net te duur voor

 

[MonoTron]

van de week even met de refaces zitten spelen bij Bax.
De DX klinkt aangenaam lekker en is redelijk makkelijk te editten. Was over het geheel genomen beter dan verwacht.
De CS en YC vielen allebei tegen, was ik na enkele minuten al klaar mee. Te beperkt.
De CP viel ook niet tegen, best wel een lekker sound, maar voor deze klanken wil je toch wel een normaal keyboard om normaal te kunnen spelen. Wel makkelijk om even mee te nemen.

 

[PWM]

De vraag doe rest is; heb je er één meegenomen?

 

[Zoidsity]

off topic

off topic

Ik zou er wel een voor mijn zoontje willen, maar daar zijn ze dan weer net te duur voor

ik zat net 't topic over stofhoezen te lezen en klikte toen op dit topic - mijn brein werkte even te langzaam en dacht HOEZO een stofhoes voor je zoontje?

 

[MonoTron]

De vraag doe rest is; heb je er één meegenomen?

Nee dat dan weer niet
Wel inspiratie gekregen om weer eens te gaan editten op de DX100 of TX81z

 

[pip]

Heb ze vandaag ook even geprobeerd. Ze klinken toch erg goed wel allemaal en zien er echt goed uit. De toetsen vielen me mee - voelden veel beter dan de minikeys van de jd-xi.

Desondanks vond ik vanwege de hoge prijzen alleen de YC interessant.

-De CP is niet geschikt voor op 't podium door de drie octaven, en electrische piano spelen op minikeys is niet te doen vind ik. Voor thuis en vakantie zou ik liever een ipad en mini keyboardje gebruiken.
-De CS klinkt goed, maar is echt extreem beperkt. Voor hetzelfde geld heb je synths die meer knoppen hebben of analoog geluid of betere toetsen.
-De DX is gewoon niet mijn dingetje.
-De YC is echt een goede clonewheel. Zie je het als Hammond+ module dan valt de prijs mee. Je kan vrij veel instellen en de Leslie is echt goed. Zou wel eens directe vergelijkingen willen horen met andere clonewheels en Leslie simulaties.

Misschien dus terug voor de YC, maar 400 euro is niet weinig voor zo'n apparaatje.

 

[Nicolas 2000]

Hoe speel je Hammond op 1 deck van 3 octaven? Dat zie ik dus echt niet voor me. 1 deck van 5 octaven is toch echt het minimum voor orgel vind ik.

 

[pip]

Je hebt gelijk als het gaat om tweehandig orgel spelen met links baslijnen. Voor akkoorden of melodietjes (wat je in de meeste pop/soul/funk/reggae muziek meestal speelt) gebruik ik er zelden meer dan 4. Daaronder wordt het modderachtig laag. Meer bereik is altijd handig, maar niet zo essentieel als bij piano/Rhodes/etc.

 

[Ramirez]

ook vandaag even alle vier getest,
De DX kon me wel boeien,dit was de enige met veel edit mogenlijkheden.
De beroemde BELL sound uit"through the barricades''zit er uiteraard ook in,heerlijke sound.
Voor 100 eur had ik hem wel meegenomen,maar 400??? pffff.voor nog geen 600 euro meer heb je een moxf6,en daar was ik na 2 uur nog niet klaar mee,wat een beest en wat een mogenlijkheden.

 

[pip]

Ja je hebt wel gelijk. Er zijn fantastisch klinkende synths voor redelijk beperkt geld die bijna alles kunnen. Maar veel mensen willen de laatste jaren graag dingen die 1 ding goed doen, met controls die daar helemaal voor geoptimaliseerd zijn.

De prijs is voor een synth met minikeyboard wel prijzig. Moet zeggen dat je voor 400 euro niet gemakkelijk een orgel-module kan krijgen, dus gek genoeg is die YC nog steeds wel de moeite waard.

 

[Ramirez]

Tja...ik weet het niet.
Volgens mij is het gewoon een proef van Yamaha om te testen of mensen echt gek genoeg zijn 400 ballen te betalen voor een stukje speelgoed,en hoe je het ook went of keert,dat is het gewoon.
Ook al klinkt het niet verkeerd,en is de funfactor hoog,het blijft een dure gadget.

Ik was vandaag bij I4 en key-music,en heb een hele boel nieuwe dingen getest.
Maar de grote vraag die bij mij op kwam was,welk product brengt mijn werkwijze of muziek naar een hoger level.
En welk product is nou echt nuttig.
Okee,van de MOXF6 was ik wel onder de indruk,zeker gezien de prijs/kwaliteit verhouding,maar voor de rest,leuk,maar niet echt een WOW gevoel.

Ik betreur het gewoon dat er zo weinig geluisterd wordt naar gebruikers.
Zouden er nou echt mensen zijn geweest die al jaren op deze Yamaha dingen zaten te wachten?

Klein voorbeeld:
Je hebt met je launchpad,push, of wathever een vette patern gemaakt,goeie drumtrack,goeie bassline ect ,echt alles klopt.
En dan????? een beetje muten en tweaken met de efx en filters maar dan houd het simpelweg gewoon op.
Na een half uur begin je te beseffen dat het muzikaal gezien nog steeds een loop is.
Daarom begrijp ik ook niet dat er niet een fabrikant bij is die zo slim is om de ZYKLUS MPS te onderzoeken.
Met dit systeem heb je de volledige vrijheid om via je toetsen spontaan je patern/loop te transponeren in elke toonsoort die je maar wil.

Voorbeeld 2:
Aira,basstation,JD-XA noem ze maar op,erg leuk allemaal,maar een specifieke dikke uitgebreide Spectrasonics,sylenth,NI,of wathever hardware controller verkoopt 10 keer beter.,en is ook goedkoper om te maken.
Stel je voor ,een usb hardware bak vol met knoppen en sliders die vanaf het eerste schroefje maar voor een ding gemaakt is,en dat is om Omnisphere zo snel mogenlijk in de kern te benaderen.
Dat zou toch te gek zijn.

En dit is al zo vaak aangegeven bij verschillende fabrikanten,maar op een of andere manier zijn ze allemaal een beetje bang voor een hoger level.

 

[Ramirez]

MAW je moet roeien met de riemen die je hebt.
Maar tussen de riemen en het avalon zit nog een groot gat waar fabrikanten ondanks goede raad nogal eens verdwalen.

 

[AdDM]

De reface cp trok wel even mijn aandacht bij de yamaha demo. Verder zoekend zag ik dit vergelijk tussen een echte rhodes (mk1 volgens mij?) en de reface:

https://www.youtube.com/watch?v=vnNLenqJ7cE

Heb jaren terug regelmatig achter dit type rhodes gezeten, en in het vergelijk hoor ik meteen waarom ik de rhodes zo'n ontzettend geil ding vind. Close but no cigar. Tis dat ik de ruimte niet heb (en geen heul goeie toetsenist ben) anders zou ik er zo een gaan zoeken op mp.

De reface laat ik even aan me voorbij gaan. Wel handig trouwens voor gigs, want ik vind hem best in de buurt komen. Zit midi op toch?

Hier word ik dan wel weer erg gelukkig van:

https://www.youtube.com/embed/5wIifHuXhD8

 

[Ramirez]

Dat klopt wel,met het geluid is echt niets mis,alleen de prijs wel.

En dat is jammer.

 

[pip]

Toch krijg je vandaag de dag voor minder dan 400 euro nieuw geen overtuigende Hammond / Leslie sounds in hardware, dus al voelt het prijzig, ik zou geen alternatief weten. Voor de andere 3 gelden andere overwegingen trouwens vooral die CS.