Stage piano's testen: enkele reviews

bonzo

Stamgast
Lid sinds
26 Maart 2008
Berichten
422
Locatie
Hasselt WERELDSTAD (België)
Ik deel het hier ook maar even. Momenteel ben ik de grote pianotour aan het doen. Ik deel hier wat bevindingen, omdat er vast nog wel mensen zijn die een piano hebben staan of willen in de studio. Dit is uiteraard mijn mening in de vorm van een kort review. Ik vul aan naarmate ik test.

Ik ben begonnen als geschoold pianist, kreeg les op een Yamaha vleugel van een goede 20000euro in de jaren 80-90 en had thuis twee piano's , waarvan één met echte ivoren toetsen. (Nu zou ik zoiets uit morele overweging nooit kopen, maar de het ging om een restauratiegeval uit de jaren 30)

Roland RD800.

Controls: overzichtelijk en handig.

Ivory feel klavier: voelt voor mij niet veel ivoor aan als ik het vergelijk met die van thuis, maar na 5 minuten heeft het wel wat. Het is een smaakkwestie, want het voelt wat anti-slip aan, wat niet iedereen zal bevallen. Het klavier speelt erg fijn en je kan de aanslaggevoeligheid instellen, terwijl je klank zich dan natuurlijkerwijze mee aanpast, logisch en tof, zeker als je eens te Tom Waits tour op wil. Conclusie: erg goed klavier. Ik kom van een RD700SX en voordien een Yamaha S90 en dat lijkt nu plots speelgoed geworden te zijn.

Supernatural piano's. Laat ik kort zijn: als je het hier niet in vindt, ben je vast doof. Ik heb nooit echt van Roland pianoklanken gehouden, wegens niet echt genoeg. Ik gebruikte soms wel Roland omdat ze NIET echt klonken. Voor de betere piano ging ik liever richting Yamaha en Kawai. De piano's zijn nu top, maar voor de liefhebbers zitten de oude er ook nog in.

Electronisch piano's: erg veel keuze met leuke en makkelijk toepasbare FX. Tof! Het is niet allemaal mijn zin, maar als je ze wat pimpt heb je een héél aardige collectie, met goede effecten!

Orgels. Twijfelgeval. Er zitten zeker degelijke orgels in, met lesley sim enz, maar ik blijf het erg standaard vinden. Degelijk, maar ietwat karakterloos... Als ik dan de classic organs van NI hoor, weet ik het wel...

Claves. Laat ik kort zijn: vreselijk slecht! Er zit wel een prachtige clavecimbel in.

Strings: enkele degelijke dingen als je van bombast houdt met full power strings. De rest (cello, viool) klinkt ronduit slecht: schriel en dun en mega-achterhaald.

Voices, na de strings was mijn geduld op.

Samengevat: als je een steengoede piano wil en +/-2100euro wil uitgeven: top. Denk je een all-round klavier te kopen voor die prijs, dan word je bedot.

grtz

B.

Had ik ooit: Rhodes mk80, yamaha p80, p90, (P120 op het werk) P140, een roland rd150, een roland VR706 (jammer van de dunne piano, want coole orgels), een kawai mp6, een RD600 (bah!) , terug een MK80 wegens nostalgische overweging (loodzwaar als je ouder wordt) , een roland RD700SX . Vaak kocht ik tweedehands. Het laatste jaar gebruikte ik een VMK88 als masterklavier met NI piano's.
 
KORG SV1.

Eerste indruk: op de foto's ziet hij er groter uit, maar ons dingen groter inbeelden doen wij mannen graag, hé...

Klavier. Aangenaam, net niet te licht, leuk, relaxt, maar ik kreeg ook weer geen verpletterende indruk. Het ging toevallig om een stevig gebruikte 2dehands in de Hasseltse muziekhandel, dus dat geeft het voordeel dat je de duurzaamheid er ook even bij kan nemen. De toetsen gingen al iets meer linksrechts, maar verder lijkt het ding degelijk gebouwd. Het speelgoeduiterlijk met bijhorende kwaliteit waarvan sommigen gewag maken, slaat nergens op.

Bediening: subliem. Je duwt op lekkere knoppen en draait aan anderen, en het voelt oerdegelijk aan. Alles is extreem toegankelijk en realtime bedienbaar: effecten, EQ, klanken, amp sim, variaties, enz. Als je in the heat of the moment er al eens tegenaan gaan heb je niet het gevoel op prutserige digitale knopjes te duwen, maar waan je je in the seventies. Dat is ook duidelijk het gevoel dat men wil overbrengen. Er is één totaal onbegrijpelijk gebrek: er is geen bender/pitch wheel. Boehoe! Om die reden alleen kan ik er alvast niets mee doen omwille van mijn speelstijl, maar dat zal anderen vast niet afschrikken.

Klank: tegenstrijdig. Piano? Slecht. Dun, schriel, flauw. Ik waan me in de jaren 80/90 naar kennis van layering en sampling. Je kan wel wat pimpen, maar zoals ik al aangaf, wil ik vertrekken van factory settings. Dit is speelgoed in vergelijking met de RD800 op pianovlak. Rhodes, wurly enz: héél aardig, zeker in combinaties met de amp sim en drive. Hammonds: zeker ok. Minder écht dan de RD800, maar in mijn ogen met wat meer eigenheid. Claves: dik ok!

Coolness. Tja, dit zet ik er niet zomaar bij. Een podiummens wil er al eens cool uit zien. Het ding oogt heel leuk, en je hebt versies met omgekeerde klavierkleuren (zwarte keys), andere felle kleuren, enz ook al moet ik er niet gaan op staan zoals ik vijftien jaar geleden al eens durfde met mijn Rhodes mk80. Ik wil maar zeggen, soms is het leuk om een groter ding op ene groter podium te plaatsen.

Dt vermeld ik even in de marge: er stond ook een Krome, inclusief plastic feel die wel leuk is om orgelklankjes te spelen. Dat ding heeft volgens de website dezelfde pianoklanken als de Kronos. Dat is géén goed teken... Er zit een aardige Duitse Grand in en een redelijke jazzy piano, maar ik vind toch dat Korg globaal gezien erg achterop loopt op pianovlak en DAT is toevallig wel waar mijn zoektocht om draait!

Zo, dat was er weer eentje. Nogmaals, dit is niet juist/fout, want dat bestaat niet in een wereld van verschillende smaken. Beschouw dit maar als een pianodagboek!

Waarom kopen: een toffe superhandige en draagbare stagepiano voor iemand die van eerder funky klanken houdt.

Waarom liever iets anders: er is geen bend-mogelijkheid en een echte pianist wil iets met wat meer diepte in de akoestische pianoklanken.

Er heeft niemand in de buurt van Hasselt toevallig een Yamaha CP4 of Kwai MP11 gekocht?
 
Mooie reviews! Ik ben zelf al jaren fan van de Gem Promega 3, naar mijn mening nog steeds de mooiste en gemakkelijkste te bedienen met ook goede niet-pianoklanken en een heerlijk klavier met ook nog eens aftertouch!
 
Iemand hier ervaring met een Kawai MP7 of MP 11?
 
Ik ga m testen, gedeeltelijk toch. In Hasselt heeft men hem niet op stock, maar wat wel mogelijk is, is dit. Er staat een kawai met exact hetzelfde klavier en een andere met de klanken. Vreemd, maar het blijkt te kloppen. Ik ga een beeld geven ook al is er één factor die je dan niet hebt: de exacte respons bij het aanslaan van de toetsen. ik heb net vandaag toevallig een Promega 3 vast gekregen. Lijkt op het eerste zicht erg leuk. Ik zal hem testen en eraan toevoegen, ook al is ie niet meer nieuw te krijgen. Dit wordt vermoedelijk een klassieker.
 
Als die Roland bevalt, zou je ook nog 's kunnen kijken naar de voorganger, RD-700NX. Dit omdat de laatste versie misschien in de meeste opzichten wel equivalent of beter is, maar qua constructie (plastic!) lijkt onder te doen voor eerdere versies, die zo'n mooi metalen gevouwen behuizing hebben, met die handige schuine achterkant zodat je de aansluitingen ook goed kan bekijken als je aan de toetsenkant staat.

Ik vind die laatste generaties Roland zelf overigens de fijnste stage piano's, in elk geval had ik er altijd meer mee dan de duurdere Yamaha's (vreemde bediening en slechte orgels), Nords (minder prettig keyboard, vroeger niet altijd de beste ak. piano's en erg prijzig) en Korg. De orgels doen inderdaad flink wat onder voor die van Nord, en zijn zeker niet zo goed als de piano's en elektrische piano's. Maar met een Neo Ventilator-effect is dat snel verholpen. Wel veel en goede effecten en amp sims.
 
...verder wel grotendeels eens met je conclusies over beide stage piano's trouwens!
 
Ik heb de RD800 getest en kan echt niets verkeerd zeggen over de stevigheid. Dat was metaal(ahtig?) en gebouwd als een tank leek me. Ik hoor idd hier en daar wel eens zeggen dat sommigen de RD700NX verkiezen. De SX was voor te licht naar klavier, maar het schijnt dat de NX een ander verhaal was. Ik stel vast dat hij bijna nergens meer op stock is. In Hasselt kan je echt bijna niets meer testen, tenzij de budget crap.
 
Ik heb de RD800 getest en kan echt niets verkeerd zeggen over de stevigheid. Dat was metaal(ahtig?) en gebouwd als een tank leek me. Ik hoor idd hier en daar wel eens zeggen dat sommigen de RD700NX verkiezen. De SX was voor te licht naar klavier, maar het schijnt dat de NX een ander verhaal was. Ik stel vast dat hij bijna nergens meer op stock is. In Hasselt kan je echt bijna niets meer testen, tenzij de budget crap.

Ok, ik kan ernaast zitten natuurlijk. Was gebaseerd op wat ik zag op foto's, het gereduceerde gewicht en wat ik erover las. Verder is er geen enkele reden om voor de RD-700NX te gaan m.i., de user interface van de RD-800 lijkt ook beter.
 
Een klein beetje off topic omdat dit geen nieuw instrument/model of zelfs recent klavier betreft, maar ik kocht hem toevallig vandaag om ook eens te testen: GEM PROMEGA 3.

Klavier: aangenaam, dat vat het samen. Ik heb niet het gevoel op een akoestische piano te spelen, maar wel een erg lekkere digitale piano. De balans zit wel lekker en de respons zeker.

Bediening: tja, makkelijker en overzichtelijker kan ie niet. Dit is naar bediening voor de echte live toetsenmens die écht wil inspelen op het moment toe de natte droom. Handige draaiknoppen die veel steviger aanvoelen dan ze er uit zien in combinatie met presetknoppen, enz maken spelen, sleutelen aan je sound in realtime en switchen. Old-school werken is zo fjjn met dit toestel en aan zijn uiterlijk zie je dat dit de bedoeling was. Het controleschermpje gaat enkel aan als je de functies in gebruik neemt. Je hebt main outs, auxen, twee phones, INputs, midi, pc aansluiting, enz. De laatste drie heb ik nog niet getest.

Sound. Piano's. Netjes met erg veel karakter in de piano's. Je koopt deze piano niet voor de beste samples zoals Roland met de supernaturals, enz., je koopt deze piano als het nét iets anders mag zijn, maar toch steengoed. Rhodes en Wurly. Jaaa, lekker hoor, net zoals de clavinetten en de klavecimbel. Mooi! Strings: prachtig analoog en warm. Als je houdt van solina ed hou je hier ook van! Er zit zeker wat bruikbaars in als het échter/meer gesampled moet, maar toch eerder in de mix. Layering: je kan letterlijk de knop van een groep klanken indrukken en je mixt dus in realtime je klanken doorheen met volumeschuivers. Je kan ook nog eens draaien aan de sends enz. Fantastisch!

Uiterlijk: oordeel zelf. I like it. Cool beast, de mijn heet Monstertje:okdan:. Enig negatief punt: de behuizing lijkt eerder aan de lichte kant. Dit maakt hem niet zwaar, maar ik zou hem niet graag van een statief zien afschuiven. Een RD700 overleeft dat vast, de GEM niet. Ik denk dat ik hem ga houden voor mijn volgend full album waar ik volgende maand aan begin. Nadien weet ik het niet, want road ready is ie wel, maar ik ben bang dat ie stuk gaat. Als ik voldoende geld heb gaat ie nooit meer de studio uit...
promega3_big.jpg
 
Helemaal mee eens ;-)
Overigens is de foto van het préproductie model, Gem en Prø staat er dan niet zo prominent op.
Volgens mij kan hij een stootje hebbben hoor.
anywy, veel plezier ermee.
Hij heeft ook aftertouch he? Mooi meegenomen.
Tip: de masterkeyboardfunctie is gekoppeld aan de gekozen instrumentsectie, piano's midikanaal 1 en verder maar is ook aan te passen.
 
Kawai MP-7 onder de kerstboom

Kawai MP-7 onder de kerstboom

De Kawai MP-7 wordt maandag geleverd en zal onder de kerstboom gelegd worden. Ik zal hem daarna reviewen. 't Is in elk geval een behoorlijke upgrade van de Kurzweil SP3X denk ik. Hoop ik. Stay tuned.
 
Ik heb geen enkele bespeelt,maar afgaande op youtube en de hoogste kwaliteit ben ik onder de indruk van de MP-7 en 11 pianoklanken,en ook de nieuwe kurzweil forte,en de Yamaha cp4 maar dan als all round toestel,dus de meegeleverde klanken best te smaken en zeer licht om te vervoeren.
 
MP-7 Update: Doos vandaag al geleverd. Ik had een vriend op bezoek - oud conservatorium niveau. We hebben m uit de doos gehaald en even (uurtje) bespeeld - hij heeft er meteen ook maar een besteld. ZO goed vond -ie 'm. Eerste indrukken:

Geweldig klavier, mooie touch. Een soort directe 'click' met het geluid zelf. De toetsen voelen ook heel 'koel' en een tikje ruw aan, want het gevoel fantastisch maakt. De standaard-piano sound is mooi gebalanceerd en bescheiden tot je even gas geeft; dan wordt t ding ook echt wakker.

De Rhodes klinkt helemaal geweldig en ik kan het weten want ik heb er ooit een gehad. Evenwel is de Kurzweil daar ook goed in. Het Kawai geluid heeft echter véél meer 'punch'. Ik kan niet precies omschrijven wat ik bedoel, maar het geluid is echt heel erg warm en vol. Zonder het cleane en Hi-Fi achtige van Yamaha en veel rijker dan de Kurz.

Dit voor nu: over een week een uitgebreide review.
 
Toch merkwaardig dat de duurdere Kawai MP11 maar 40 sounds heeft en de MP7 256.
Kan toch niet alleen liggen aan het houten klavier van de MP11,klank kwaliteit?
 
@sinew1958
Naar ik heb begrepen is precies dat het enige verschil; het toetsenbord. De MP 11 maakt gebruik van een ander klavier dat de volledige grootte heeft van een "echt" klaver. 't Ding weegt ook iets van 50 kg. De sound engine is dezelfde. Samples dezelfde. Voor 't geluid maakt 't dus niet uit welke je kiest - voor de rug van een 47-jarige wel. En de 7 heeft de drawbar-emulatie waar ik erg, erg happy mee ben want ik kom daar live prima mee weg. Is nog geen VB-3 maar 't is een stuk beter dan de platte meuk uit de Kurzweil. Daarnaast reageert het klavier in de drawbar mode anders; bij het eerste begin van indrukken komt de toon al. Dat voelt behoorlijk waterfallerig aan. Je leest: áls je een fatsoenlijke piano zoekt, look no further. Vind ik.
 
Back
Top