Artificial Soul
Stamgast
Er is een ruim keuze-aanbod als je op zoek gaat naar een digitale piano. Ze zijn er in diverse variaties (home-, stage- of intelligent piano's) van verschillende merken (Yamaha, Roland, Kawai, Gem, Kurzweil, etc.).
Toch blijft het - tenminste naar mijn ervaring - een kwestie van de voor- en nadelen afwegen om een keuze te maken. Er is niet één model digitale piano waarvan ik zeg: dit is exact wat ik zocht. De ene piano heeft geweldige sounds maar een belabberd klavier en bij de andere is het precies andersom. Dan blijven er maar 2 merken over die zowel goede sounds als een goed klavier hebben: Yamaha en Roland. Ik had gekozen voor een model van Roland: de RD-700sx
Natuurlijk zijn de wensen voor iedereen anders. Iedereen heeft een individuele perceptie op muziek en zodoende ook op de eigenschappen waaraan muziekinstrumenten moeten voldoen. Ik ging in eerste instantie voor Yamaha, maar het karakter van de sounds sprak me niet zo aan. Tenminste, het was niet echt wat ik zocht. De klanken zijn wel erg realistisch, maar ook wat steriel en transparant. De klanken van Roland zijn veel voller en warmer, daarom had ik daarvoor gekozen. De RD-700sx werd vorig jaar geïntroduceerd. De Superior Grand is een erg gedetailleerde realistische piano-klank, veel beter dan de piano-klanken op de voorganger van de RD-700sx.
Digitale piano's worden steeds beter. Toch blijft het overgrote deel van alle pianisten het liefst spelen op een akoestische piano. Bij voorkeur natuurlijk een goede vleugel. Akoestische piano's zijn heel complexe instrumenten met heel veel speel-eigenschappen. Dat moet ook wel om expressief te kunnen spelen. Om een piano goed te kunnen samplen moet je eerst - onder anderen - de eigenschappen van akoestische piano's goed bestuderen; het is zeker niet een kwestie van een toon aanslaan op de piano en dat opnemen.
Toch denk ik dat digitale piano's veel beter zouden kunnen zijn dan dat ze nu zijn:
- Allereerst het hammer action klavier. Alle digitale piano's hebben zo'n klavier, maar de kwaliteit daarvan varieert nogal. Dat heeft denk ik voor een groot deel te maken dat een goed klavier over onderdelen beschikt die bij elkaar opgeteld nogal zwaar zijn, waardoor het totale gewicht van het instrument ook toeneemt. Bij stagepiano's speelt het gewicht een rol natuurlijk. Maar misschien heeft het meer te maken dat goede onderdelen kostbaar zijn; het gehele instrument wordt dan duurder en minder mensen zullen het dan aanschaffen. Ik heb ook iets gelezen dat goede klavieren alleen in Azië worden geproduceerd en dat Europese merken zoals Kurzweil of Gem de mogelijkheid niet hebben om ze daarvan te importeren, wat met rechten te maken zou hebben.
- Wat ik erg jammer vind is dat wanneer een digitale piano alsook een keyboard of een synth over veel wave-rom beschikt dat áltijd betekent dat er veel klanksoorten op zitten in plaats van dat de klanken gedetailleerder zijn. Ik bedoel dus dat het extra aan wav-rom wordt gebruikt voor meer klanken in plaats van dat er meer samples worden gebruikt om klanken te verrijken. Bij pianoklanken wordt voor elke toonhoogte een aparte geluidssample toegepast. Maar bij de overige klanken worden de samples individueel gedeeld door meerdere toonhoogten en voornamelijk daardoor kan je zo'n klank altijd onderscheiden van het geluid die de akoestische tegenhanger produceert. 15 jaar geleden kon ik wel begrijpen waarom samples worden gedeeld door meerdere toonhoogtes - omdat het wav-rom toendertijd veel beperkter was - maar nu is de techniek zover gevorderd dat het niet meer zo hoeft te zijn.
Zijn hier nog meer mensen die eigenschappen van digitale piano's, alsook synths en keyboards liever verbeterd zien?
Toch blijft het - tenminste naar mijn ervaring - een kwestie van de voor- en nadelen afwegen om een keuze te maken. Er is niet één model digitale piano waarvan ik zeg: dit is exact wat ik zocht. De ene piano heeft geweldige sounds maar een belabberd klavier en bij de andere is het precies andersom. Dan blijven er maar 2 merken over die zowel goede sounds als een goed klavier hebben: Yamaha en Roland. Ik had gekozen voor een model van Roland: de RD-700sx
Natuurlijk zijn de wensen voor iedereen anders. Iedereen heeft een individuele perceptie op muziek en zodoende ook op de eigenschappen waaraan muziekinstrumenten moeten voldoen. Ik ging in eerste instantie voor Yamaha, maar het karakter van de sounds sprak me niet zo aan. Tenminste, het was niet echt wat ik zocht. De klanken zijn wel erg realistisch, maar ook wat steriel en transparant. De klanken van Roland zijn veel voller en warmer, daarom had ik daarvoor gekozen. De RD-700sx werd vorig jaar geïntroduceerd. De Superior Grand is een erg gedetailleerde realistische piano-klank, veel beter dan de piano-klanken op de voorganger van de RD-700sx.
Digitale piano's worden steeds beter. Toch blijft het overgrote deel van alle pianisten het liefst spelen op een akoestische piano. Bij voorkeur natuurlijk een goede vleugel. Akoestische piano's zijn heel complexe instrumenten met heel veel speel-eigenschappen. Dat moet ook wel om expressief te kunnen spelen. Om een piano goed te kunnen samplen moet je eerst - onder anderen - de eigenschappen van akoestische piano's goed bestuderen; het is zeker niet een kwestie van een toon aanslaan op de piano en dat opnemen.
Toch denk ik dat digitale piano's veel beter zouden kunnen zijn dan dat ze nu zijn:
- Allereerst het hammer action klavier. Alle digitale piano's hebben zo'n klavier, maar de kwaliteit daarvan varieert nogal. Dat heeft denk ik voor een groot deel te maken dat een goed klavier over onderdelen beschikt die bij elkaar opgeteld nogal zwaar zijn, waardoor het totale gewicht van het instrument ook toeneemt. Bij stagepiano's speelt het gewicht een rol natuurlijk. Maar misschien heeft het meer te maken dat goede onderdelen kostbaar zijn; het gehele instrument wordt dan duurder en minder mensen zullen het dan aanschaffen. Ik heb ook iets gelezen dat goede klavieren alleen in Azië worden geproduceerd en dat Europese merken zoals Kurzweil of Gem de mogelijkheid niet hebben om ze daarvan te importeren, wat met rechten te maken zou hebben.
- Wat ik erg jammer vind is dat wanneer een digitale piano alsook een keyboard of een synth over veel wave-rom beschikt dat áltijd betekent dat er veel klanksoorten op zitten in plaats van dat de klanken gedetailleerder zijn. Ik bedoel dus dat het extra aan wav-rom wordt gebruikt voor meer klanken in plaats van dat er meer samples worden gebruikt om klanken te verrijken. Bij pianoklanken wordt voor elke toonhoogte een aparte geluidssample toegepast. Maar bij de overige klanken worden de samples individueel gedeeld door meerdere toonhoogten en voornamelijk daardoor kan je zo'n klank altijd onderscheiden van het geluid die de akoestische tegenhanger produceert. 15 jaar geleden kon ik wel begrijpen waarom samples worden gedeeld door meerdere toonhoogtes - omdat het wav-rom toendertijd veel beperkter was - maar nu is de techniek zover gevorderd dat het niet meer zo hoeft te zijn.
Zijn hier nog meer mensen die eigenschappen van digitale piano's, alsook synths en keyboards liever verbeterd zien?