Stabby
Ouwe rot
Wat is jullie mening over de Roland D20? De sounds lijken me dik in orde. Hoe zijn de toetsen? Ik heb gelezen dat er nogal problemen zijn met de Roland toetsen uit die periode.
Roland D20
- Thread starter Stabby
- Start date
KAOSKAOS
Ouwe rot
valt op zich wel mee hoor
arnomusicman
Radiation!
Een maat van me heeft lang een D-20 gehad. Nooit problemen gehad met de toetsen.
Heb er een die ik in 1989 heb gekocht en alles doet het nog perfect. Volgens mij gingen die verhalen over de Roland U20.
BTW...klanken zijn super. De presets moet je vergeten maar als je een beetje gaat editen dan kun je echt verrassende geluiden maken.
BTW...klanken zijn super. De presets moet je vergeten maar als je een beetje gaat editen dan kun je echt verrassende geluiden maken.
Danny
DAW-less puzzelaar °1967
Ik heb nog steeds mijn D20 (nieuw gekocht in 198
. Het is nog steeds één van de sfeermakers in de studio. Klankenpallet is misschien niet zo uitgebreid en hifi als andere synths, maar ik weet bv wel dat veel van de Vangelissfeer in m'n nummers te danken is door de toevoeging van de D20.
Meer in detail:
Drumgeluiden zijn redelijk te noemen (TR707-727 achtig). Mits wat aanpassing kan je bv de snares vet laten klinken.
Synthesizergeluiden: PCM-ROM klanken zijn niet te filteren en dat is toch wel een gemis. De aanwezige 'fragmenten' zijn ook meestal bedoeld als attack. Er zitten enkele looped zaakjes in maar of deze altijd even bruikbaar zijn ???
Het 'analoge' digitale deel is wel OK. Je kan tot 4 oscillatoren per stem hebben. Met een beetje programmeerwerk kan je er heel warme pads uit krijgen of lekkere bassen. Je hebt de beschikking over een blokgolf en zaagtand. Pulsbreedte kan niet door een LFO of ADSR beïnvloedt worden (is wel manueel in te stellen). De zaagtand kan je ook via de pulsbreedte manueel beïnvloed worden. Dit heeft als gevolg dat de toon gemengd wordt met zichzelf een oktaaf lager. Zonder PG200 is hij een beetje lastig om te programmeren (alhoewel een DX7 nog stukken erger is), maar het is best doenbaar. Zo heb ik bv een paar jaar geleden een PG200 gehad, aangesloten en gebruikt maar toch ook al weer snel doorverkocht.
Effecten zijn erg basic. Een aantal galmen (hall's en plates) en een paar delays (8 effecten in totaal). Slechts twee of drie parameters per effect. Kwaliteit is ook niet zó bijzonder goed. Ik gebruik de galmen om bv de snare een beetje aan te vullen.
Sequencer: is de naam eigenlijk niet waardig. Je kan enkel opnemen, dubben of verwijderen. Niks microedit of zo. Wat wel leuk is, is dat je bv de panning kan invoeren aan de hand van 14 toetsen op het keyboard. Maar da's dan ook het enig wat er leuk aan is. Heb de seq slechts een jaar gebruikt totdat ik een W30 aankocht.
De kwaliteit van het klavier zelf is te vergelijken met dat van de W30. Het voelt een ietwat sponzig aan. Door de relatief korte lengte van de toetsen, geeft het een aangenaam gevoel voor de snellere partijen. Hij is aanslaggevoelig maar niet drukgevoelig.
Al bij al dus een toffe synth voor weinig geld. Eventueel een overpeinzing mocht je er één willen aanschaffen:
Als je de sequencer en floppy drive niet moet hebben, kan je beter naar een D10 op zoek gaan. Is identiek buiten deze twee zaken. Of nog interessanter is de D110 module. Deze heeft geen effecten maar dan wel weer aparte outputs welke je dan makkelijker kan toepassen in wat uitgebreidere studio's. Ook is de signaal/ruisverhouding van de D110 beter dan die van de D10/D20.
Hopelijk ben je hier wat mee.
Groeten,
Danny
. Het is nog steeds één van de sfeermakers in de studio. Klankenpallet is misschien niet zo uitgebreid en hifi als andere synths, maar ik weet bv wel dat veel van de Vangelissfeer in m'n nummers te danken is door de toevoeging van de D20. Meer in detail:
Drumgeluiden zijn redelijk te noemen (TR707-727 achtig). Mits wat aanpassing kan je bv de snares vet laten klinken.
Synthesizergeluiden: PCM-ROM klanken zijn niet te filteren en dat is toch wel een gemis. De aanwezige 'fragmenten' zijn ook meestal bedoeld als attack. Er zitten enkele looped zaakjes in maar of deze altijd even bruikbaar zijn ???
Het 'analoge' digitale deel is wel OK. Je kan tot 4 oscillatoren per stem hebben. Met een beetje programmeerwerk kan je er heel warme pads uit krijgen of lekkere bassen. Je hebt de beschikking over een blokgolf en zaagtand. Pulsbreedte kan niet door een LFO of ADSR beïnvloedt worden (is wel manueel in te stellen). De zaagtand kan je ook via de pulsbreedte manueel beïnvloed worden. Dit heeft als gevolg dat de toon gemengd wordt met zichzelf een oktaaf lager. Zonder PG200 is hij een beetje lastig om te programmeren (alhoewel een DX7 nog stukken erger is), maar het is best doenbaar. Zo heb ik bv een paar jaar geleden een PG200 gehad, aangesloten en gebruikt maar toch ook al weer snel doorverkocht.
Effecten zijn erg basic. Een aantal galmen (hall's en plates) en een paar delays (8 effecten in totaal). Slechts twee of drie parameters per effect. Kwaliteit is ook niet zó bijzonder goed. Ik gebruik de galmen om bv de snare een beetje aan te vullen.
Sequencer: is de naam eigenlijk niet waardig. Je kan enkel opnemen, dubben of verwijderen. Niks microedit of zo. Wat wel leuk is, is dat je bv de panning kan invoeren aan de hand van 14 toetsen op het keyboard. Maar da's dan ook het enig wat er leuk aan is. Heb de seq slechts een jaar gebruikt totdat ik een W30 aankocht.
De kwaliteit van het klavier zelf is te vergelijken met dat van de W30. Het voelt een ietwat sponzig aan. Door de relatief korte lengte van de toetsen, geeft het een aangenaam gevoel voor de snellere partijen. Hij is aanslaggevoelig maar niet drukgevoelig.
Al bij al dus een toffe synth voor weinig geld. Eventueel een overpeinzing mocht je er één willen aanschaffen:
Als je de sequencer en floppy drive niet moet hebben, kan je beter naar een D10 op zoek gaan. Is identiek buiten deze twee zaken. Of nog interessanter is de D110 module. Deze heeft geen effecten maar dan wel weer aparte outputs welke je dan makkelijker kan toepassen in wat uitgebreidere studio's. Ook is de signaal/ruisverhouding van de D110 beter dan die van de D10/D20.
Hopelijk ben je hier wat mee.
Groeten,
Danny
gijs
.
- Lid sinds
- 12 januari 2004
- Berichten
- 2.442
Ik heb een tijd een D-10 gehad en daar was 1 toets wat minder gevoelig van. Nu heb ik een D-5 staan en die toetsen zijn na 20 jaar nog in mint conditie. Het heeft er alles mee te maken hoe ze behandeld zijn denk ik. De 'onderste' D-synths waren populaire goedkopere synths, dus die hebben vaak al veel baasjes en abuse moeten ervaren.
dubcreator
Ouwe rot
- Lid sinds
- 7 mei 2009
- Berichten
- 1.675
D110 heeft wel effecten maar alleen op de L/R outputs. Zijn alleen nogal beroerd van kwaliteit. Ik gebruik ze niet iig. Verder vind ik de D110 een erg fijne module. Kan idd met wat edit werk behoorlijk vet klinken. Ik heb het ding sinds '88 ofzo en gaat niet meer weg. Je kan ze voor zo'n 80-90 euro wel op de kop tikken. Let alleen op de interne batterij.
Stabby
Ouwe rot
Ik heb nog steeds mijn D20 (nieuw gekocht in 198
Meer in detail:
Drumgeluiden zijn redelijk te noemen (TR707-727 achtig). Mits wat aanpassing kan je bv de snares vet laten klinken.
Synthesizergeluiden: PCM-ROM klanken zijn niet te filteren en dat is toch wel een gemis. De aanwezige 'fragmenten' zijn ook meestal bedoeld als attack. Er zitten enkele looped zaakjes in maar of deze altijd even bruikbaar zijn ???
Het 'analoge' digitale deel is wel OK. Je kan tot 4 oscillatoren per stem hebben. Met een beetje programmeerwerk kan je er heel warme pads uit krijgen of lekkere bassen. Je hebt de beschikking over een blokgolf en zaagtand. Pulsbreedte kan niet door een LFO of ADSR beïnvloedt worden (is wel manueel in te stellen). De zaagtand kan je ook via de pulsbreedte manueel beïnvloed worden. Dit heeft als gevolg dat de toon gemengd wordt met zichzelf een oktaaf lager. Zonder PG200 is hij een beetje lastig om te programmeren (alhoewel een DX7 nog stukken erger is), maar het is best doenbaar. Zo heb ik bv een paar jaar geleden een PG200 gehad, aangesloten en gebruikt maar toch ook al weer snel doorverkocht.
Effecten zijn erg basic. Een aantal galmen (hall's en plates) en een paar delays (8 effecten in totaal). Slechts twee of drie parameters per effect. Kwaliteit is ook niet zó bijzonder goed. Ik gebruik de galmen om bv de snare een beetje aan te vullen.
Sequencer: is de naam eigenlijk niet waardig. Je kan enkel opnemen, dubben of verwijderen. Niks microedit of zo. Wat wel leuk is, is dat je bv de panning kan invoeren aan de hand van 14 toetsen op het keyboard. Maar da's dan ook het enig wat er leuk aan is. Heb de seq slechts een jaar gebruikt totdat ik een W30 aankocht.
De kwaliteit van het klavier zelf is te vergelijken met dat van de W30. Het voelt een ietwat sponzig aan. Door de relatief korte lengte van de toetsen, geeft het een aangenaam gevoel voor de snellere partijen. Hij is aanslaggevoelig maar niet drukgevoelig.
Al bij al dus een toffe synth voor weinig geld. Eventueel een overpeinzing mocht je er één willen aanschaffen:
Als je de sequencer en floppy drive niet moet hebben, kan je beter naar een D10 op zoek gaan. Is identiek buiten deze twee zaken. Of nog interessanter is de D110 module. Deze heeft geen effecten maar dan wel weer aparte outputs welke je dan makkelijker kan toepassen in wat uitgebreidere studio's. Ook is de signaal/ruisverhouding van de D110 beter dan die van de D10/D20.
Hopelijk ben je hier wat mee.
Groeten,
Danny
Dank je. Ik heb reeds een D110. Ik wist dat de D20 gelijkaardig klinkt, maar deze geniet bij velen toch de voorkeur.
Ik zou liever niet programmeren. Veel te omslachtig hierop en kost te veel tijd. Het is ook weer een heel andere synthese. Ik heb een synth voor subtractive synthesis en dat is genoeg voor mijn programmeerbehoeften. Zelfs daar heb ik geen tijd genoeg voor.
Ik hoor nu eenmaal graag die oude kant-en-klare rompler geluiden. Mijn interesse gaat niet uit naar pads, eerder simulaties van echte instrumenten. Het zijn geen realistische emulaties, maar daar hou ik juist van.
Ik heb al een D110
Nog niet zo lang geleden gekocht voor €45.
jegelie
EM hobbyist
Zoek je er nog eentje? Ik heb er een staan, toetsen nooit problemen mee gehad, in tegenstelling tot mijn JX-3P. Ik ben al sinds jaren 90 eigenaar. Zie advertentie: 2dehands.be
roetsj
Ouwe rot
Het schijnt(sos-forum)dat de lijm waarmee de metalen plaatjes onder de keys vastzitten na verloop van tijd loslaat,kan ook bij bv.een D-70 gebeuren,dit loopt dan ook wel eens de synth in,weet niet zeker of dit bij de D20 ook zo is.
Heb zelf een D-70 maar hier is dit(nog?)niet gebeurt.
Wel eens checken zo nu en dan.
Heb zelf een D-70 maar hier is dit(nog?)niet gebeurt.
Wel eens checken zo nu en dan.
Absynth
Born 2 chill!
Ik heb er altijd hele fijne Detroit achtige geluidjes uit gekregen.
dj invizible
Een blikje
Ik heb nu al een tijdje een D20 en ben er zeer tevreden over...
De toetsen werken perfect.. het éénige waarvan ik ooit "last" had was dat ik de interne batterij moest vervangen...
De toetsen werken perfect.. het éénige waarvan ik ooit "last" had was dat ik de interne batterij moest vervangen...
arnomusicman
Radiation!
Zijn er soundcards voor de D-20 dan?
Ik kan me alleen herinneren van de D-20 van een maat van me dat hij een floppydrive heeft. Voor je sequences. Nooit geweten dat er cards in kunnen...........
Achterin, net als bij de D10.
arnomusicman
Radiation!
Heb je al gekeken of ze misschien nog informatie erover op hun site hebben staan? Onder 'Legacy products' ofzo. Op die manier kon ik de sounds beoordelen van de kaartjes voor mijn Alesis Quadrasynth (die ook al lang niet meer nieuw te koop zijn). Zij hadden nog info over de kaartjes op hun site staan plus ook nog geluidsdemo's.
Of youtube misschien?
En als ze niet te duur zijn zou ik ze sowieso kopen. Het lijkt soms (en is waarschijnlijk ook gewoon waar) dat kaartjes nog waardevaster zijn dan de synths waarvoor ze zijn omdat ze zeldzamer zijn dan de synths.
chilistein
Junior member
De Valhala soundcards zijn goed.
Ik heb tijdje terug eentje gehad via marktplaats gekocht. De toetsen waren slecht 1 toets deed helemaal niet. Dus kijk goed uit ogen.
