Ben heel benieuwd wat
@JazzMann hierop te zeggen heeft.
Als ik het goed begrijp wil je weten wat ik denk over:
- de rol van ratio en ego in zowel het creatieve proces als in de wetenschap
- hoe mensen hun wereldbeeld en overtuigingen aanpassen op basis van dagelijkse online & offline informatie
Nou, dat zijn complexe vragen waar men volledige boeken over kan schrijven. Ik probeer het bondig te houden
Het ego houdt zich bezich met alles wat het 'zelf' betreft en streeft naar zelfbehoud. Het kan dus defensief zijn in het verdedigen van de eigen overtuigingen. Ratio verwijst naar het vermogen om logisch, systematisch, methodisch, analytisch enz. te redeneren of reflecteren. Soms kunnen ego & ratio op dezelfde lijn liggen en soms kunnen ze elkaar tegenspreken. De mate van balans en interactie tussenbeide verschilt van persoon tot persoon.
Ik denk dat het creatieve proces bestaat uit een wisselwerking tussen ego en ratio. Soms is het ego dominant, soms de ratio. Spelen, schrijven, experimenteren en improviseren vragen naast zelfexpressie ook een stuk redeneervermogen. We willen iets overbrengen en gebruiken daarvoor bewust of onbewust een aantal logische, methodische of systematische (spel)regels. Hoe meer we over die regels in het verleden hebben nagedacht (of gebruikt), hoe meer we ze belichamen en kunnen toepassen zonder na te denken. Mochten we dat niet doen dan klonk onze muziek als een kleuter die zonder kennis op een piano zou trommelen.
Wetenschap is eveneens een combo van ego en ratio. In puur ideologische vorm is wetenschap enkel de vergaring van kennis door te redeneren, analyseren en hypotheses te bevestigen of falsifiëren aan de hand van oudere wetenschap/kennis. Toevallige ontdekkingen door experiment bestaan ook... In praktische vorm speelt zelfbehoud of ego ook een rol in wetenschap omdat wetenschap geld kost en gepaard gaat met financiering en stakeholders. Toegepaste wetenschap heeft niet altijd een universeel algemeen nut. #manhattenproject #facebookalgoritmes
Soms worden ook gewoon resultaten of statistische overschreidingskansen gemanipuleerd om het zelfbehoud van een onderzoeker of instituut te garanderen. Die hypotheses worden dan aangenomen, maar door peer review en systematische reproductie zullen ze na verloop van tijd door de mand vallen.
Dan bestaat er ook nog en verschil tussen absolute en theoretische wetenschappen met multilevel benderingen... kwantitatief onderzoek, interpretatief onderzoek... Maar het is wel zo dat de rationele methodiek centraal blijft staan. (hoewel deze niet altijd ethisch verloopt)
Hoe passen mensen hun wereldbeeld aan? Tja... als het op tv komt en de buurman zegt het dan zal het wel waar zijn zeker
In dat opzicht volg ik de sociale netwerk analyse. Google eens "Mark Granovetter" & "The Strength of Weak Ties", of vraag het aan chatGPT
Niemand vertelt hier overigens het hele verhaal want dat zou inderdaad een flinke boekenkast (of misschien wel een bibliotheek) vullen. Waar het mij om ging is dat iemand die bijvoorbeeld heel goed synthesizer kan spelen zonder ook maar ene snars te begrijpen van wat er voor gefriemel in het doosje zit zich niet moet verbeelden dat die dus ook verstand heeft van elektronica, DSP, etc. En omgekeerd is iemand die een synth kan bouwen niet automatisch een goede synth speler. Het een is niet meer of minder dan het ander, want het zijn simpelweg verschillende takken van sport. Ook is het onzinnig om enkel vanuit een handjevol persoonlijke ervaringen stellige algemene uitspraken te doen, of nog erger vanuit die persoonlijke ervaringen deskundigen aan te vallen die wel de moeite hebben genomen de zaak op wat grotere schaal te onderzoeken. Goed experimenteel onderzoek doen is een vak.
