fuse
Gepokt en gemazeld
- Lid sinds
- 7 juli 2001
- Berichten
- 18.831
Na de poll over de algemene kennis over synthese waren er redelijk wat mensen die wel van zichzelf vonden dat ze er wat over wisten. Velen daarvan wisten toch niet zoveel over FM synthese alhoewel het al weer wat langer bestaat en populair geworden is met de Yamaha DX7. Er staat zat op het internet, maar om dit wat met wat extra's te verrijken geeft volgens mij een interessant beeld.
Maar eens een stukje geschiedenis:
Al veel langer is het principe hiervan ontworpen in de 20er jaren van de vorige eeuw. Toen ook de Theramins ook net gebouwd werden.
Maar toen meer als wiskundige formules omdat de benodigde componenten hiervoor er gewoonweg niet waren. Maar in de jaren 80 de piek van de analoge synthese kwamen deze theorieen weer naar boven drijven omdat met de bestaande technologieen van Oscilatoren (DCO's) en processoren het opeens wel mogelijk werd. Een nadeel van analoge FM synths was dat je bakken vol met oscilatoren nodig had en bijv voor de Rhodes Chroma zijn er dat al 16 wat toen toch wel het record was. Oa. ook de Synclavier was ook een van de eerste synths die FM synthese kon. Er zijn een aantal analoge synths waar het "Cross-Modulation" genoemd word maar ook wel eens gewoon FM. (Yamaha heeft rechten over FM synthese en wellicht over de naam)
Op de universiteit van Stanford ontwikkeld en verder uitgewerkt door Yamaha zijn ze aan de slag gegaan met de eerst prototypes. En hebben 7 jaar gewerkt aan een digitale schakeling die FM synthese kon produceren. Maar Yamaha die met haar DX1 de eerste digitale synths kwam gewoonweg te duur was om door een toetsenist gekocht te worden. Maar de DX7 met meer dan 200.000 stuks verkocht voor maar 2000$ was toentertijd ongekend. En tientallen jaren later werden er nog veel meer FM synthesizers verkocht omdat ze op PC geluidskaarten werden geplakt. En nu zijn gigantisch veel typen FM synths in analoge/digitale hardware en als software.
Theorie:
Je hebt twee oscilatoren en je gebruikt de ene om de frequentie van de ander aan te sturen. En het lijkt veel op een LFO op de pitch van een oscillator. Maar dan is de frequentie van die LFO (modulator) een veelvoud van de orginele oscilator (carrier).
Maar ook de mogelijkheid om de uitgang van de modulator weer te mengen met de orginele carrier levert een hele krachtige functie op wat weer resulteert in een hele rijke harmonische golf. En als je er teveel mee mixed dan houd je (witte) ruis over omdat de schakeling dan totaal over z'n nek gaat. Maar de feedback wordt dus heel veel voor strings gebruikt vanwege de overdaad aan harmonischen wat het oplevert.
Maar de kracht van de DX7 was dat hij 6 operatoren had die op verschillende manieren kan groeperen. Maar een groep van meer dan 3 operatoren is in de praktijk niet zo snel bruikbaar dus meestal werden deze gebruikt in groepjes van 2,3 of apart.
Maar ook de ADSR curve die je per operator (carrier of modulator) kon instellen maakt het mogelijk om hele complexe geluiden te maken die in de tijd snel of langzaam van karakter konden veranderen.
Maar ook de mogelijkheid om de modulators qua frequentie of de halve snelheid van de carrier te kunnen zetten wordt veel toegepast bij bas geluiden omdat het geluid dan dieper en zwaarder word.
En door het vast te zetten van de carrier op een lage frequentie (lager als van de modulator) creeer je een LFO effect wat diverse toepassingen voor langzame geluiden kan hebben.
En voor die typische bel geluiden is een simpele carrier, modulator setup waarbij de factor van de modulator 4 of hoger is al voldoende en bij het indraaien van insturing van carrier naar modulator hoor je langzaam dat de sinus veranderd in een blokachtige golf.
En eigenlijk is het wel een beetje jammer dat de DX7 geen analoge filters had want het zou op zich wel een leuke tegenstelling geweest zijn qua geluiden, maar waarschijnlijk dat dit gewoonweg te duur was.
Een goed begin om te zoeken:
http://www.google.nl/search?q=history+of+FM+synthesis&ie=UTF-8&oe=UTF-8&hl=nl&lr=
De eerste link is al meteen bingo:
http://eamusic.dartmouth.edu/~book/MATCpages/tableofcontents.html (slechte links trouwens)
Anders is deze ook super:
http://www.geocities.com/SunsetStrip/Underground/2288/2fmsynth.htm
Verhaal over hoe de uitvinder met Yamaha in contact kwam:
http://www.stanford.edu/dept/news/pr/94/940607Arc4222.html
Maar eens een stukje geschiedenis:
Al veel langer is het principe hiervan ontworpen in de 20er jaren van de vorige eeuw. Toen ook de Theramins ook net gebouwd werden.
Maar toen meer als wiskundige formules omdat de benodigde componenten hiervoor er gewoonweg niet waren. Maar in de jaren 80 de piek van de analoge synthese kwamen deze theorieen weer naar boven drijven omdat met de bestaande technologieen van Oscilatoren (DCO's) en processoren het opeens wel mogelijk werd. Een nadeel van analoge FM synths was dat je bakken vol met oscilatoren nodig had en bijv voor de Rhodes Chroma zijn er dat al 16 wat toen toch wel het record was. Oa. ook de Synclavier was ook een van de eerste synths die FM synthese kon. Er zijn een aantal analoge synths waar het "Cross-Modulation" genoemd word maar ook wel eens gewoon FM. (Yamaha heeft rechten over FM synthese en wellicht over de naam)
Op de universiteit van Stanford ontwikkeld en verder uitgewerkt door Yamaha zijn ze aan de slag gegaan met de eerst prototypes. En hebben 7 jaar gewerkt aan een digitale schakeling die FM synthese kon produceren. Maar Yamaha die met haar DX1 de eerste digitale synths kwam gewoonweg te duur was om door een toetsenist gekocht te worden. Maar de DX7 met meer dan 200.000 stuks verkocht voor maar 2000$ was toentertijd ongekend. En tientallen jaren later werden er nog veel meer FM synthesizers verkocht omdat ze op PC geluidskaarten werden geplakt. En nu zijn gigantisch veel typen FM synths in analoge/digitale hardware en als software.
Theorie:
Je hebt twee oscilatoren en je gebruikt de ene om de frequentie van de ander aan te sturen. En het lijkt veel op een LFO op de pitch van een oscillator. Maar dan is de frequentie van die LFO (modulator) een veelvoud van de orginele oscilator (carrier).
Think of it as one person singing and another person grabbing the throat of the first and shaking him in a rhythmic manner; the singer being the Carrier and the throttler being the Modulator.
Maar ook de mogelijkheid om de uitgang van de modulator weer te mengen met de orginele carrier levert een hele krachtige functie op wat weer resulteert in een hele rijke harmonische golf. En als je er teveel mee mixed dan houd je (witte) ruis over omdat de schakeling dan totaal over z'n nek gaat. Maar de feedback wordt dus heel veel voor strings gebruikt vanwege de overdaad aan harmonischen wat het oplevert.
Maar de kracht van de DX7 was dat hij 6 operatoren had die op verschillende manieren kan groeperen. Maar een groep van meer dan 3 operatoren is in de praktijk niet zo snel bruikbaar dus meestal werden deze gebruikt in groepjes van 2,3 of apart.
Maar ook de ADSR curve die je per operator (carrier of modulator) kon instellen maakt het mogelijk om hele complexe geluiden te maken die in de tijd snel of langzaam van karakter konden veranderen.
Maar ook de mogelijkheid om de modulators qua frequentie of de halve snelheid van de carrier te kunnen zetten wordt veel toegepast bij bas geluiden omdat het geluid dan dieper en zwaarder word.
En door het vast te zetten van de carrier op een lage frequentie (lager als van de modulator) creeer je een LFO effect wat diverse toepassingen voor langzame geluiden kan hebben.
En voor die typische bel geluiden is een simpele carrier, modulator setup waarbij de factor van de modulator 4 of hoger is al voldoende en bij het indraaien van insturing van carrier naar modulator hoor je langzaam dat de sinus veranderd in een blokachtige golf.
En eigenlijk is het wel een beetje jammer dat de DX7 geen analoge filters had want het zou op zich wel een leuke tegenstelling geweest zijn qua geluiden, maar waarschijnlijk dat dit gewoonweg te duur was.
Een goed begin om te zoeken:
http://www.google.nl/search?q=history+of+FM+synthesis&ie=UTF-8&oe=UTF-8&hl=nl&lr=
De eerste link is al meteen bingo:
http://eamusic.dartmouth.edu/~book/MATCpages/tableofcontents.html (slechte links trouwens)
Anders is deze ook super:
http://www.geocities.com/SunsetStrip/Underground/2288/2fmsynth.htm
Verhaal over hoe de uitvinder met Yamaha in contact kwam:
http://www.stanford.edu/dept/news/pr/94/940607Arc4222.html