Wat Vic zegt is zeker waar, je moet echt achter de synths gaan zitten en doorheen het spectrum gaan verkennen. En dan viel me op dat de reissue bij de bravere (niet écht negatief bedoeld) middle of the road klanken wel meekan, maar het steevast net dat karaktertje dat die of die klank op een oude zo lekker maakte was dat ontbrak. De verschillen tussen oude onderling liggen ook in die hoek, zo merkten we dat het ene exemplaar nog beter was in waterige filtertrucjes en de andere in monsterbas. Maar daar waar de oude onderling een klein percentage van elkaars pallet niet kunnen evenaren, lag dit bij de reissue veel hoger, als een algemene trend.
Het is moeilijk in woorden uit te leggen, maar als je ooit een JX3P en een Juno6 naast elkaar een pluck arpeggio hebt laten spelen, weet je over wat het gaat. Dat "organische" dat in de 3P minder aanwezig is dan in de Juno, is in de reissue ook minder aanwezig dan in de oude Mini. Over Boogs en VST's spreek ik me niet uit want die heb ik niet uitgebreid onder handen gehad.