Nooit gehoorde geluiden, bestaan die nog?
- Thread starter Bass
- Start date
Ga jij even triomfantelijk zitten doen over het feit dat we daar 2 dagen voor nodig hebben gehad?
Ik houd m'n hart vast voor de verdere ontplooiing van dit alles.
- Lid sinds
- 11 juli 2001
- Berichten
- 5.439
Met woorden heb ik het eens gedaan: een beta test geval met een stemherkenningsprogramma gekoppeld aan een tekstverwerker. Pure poëzie
Mijn naam kwam er uit als 'Wouden te Bloemendaal'. Er waren teksten als 'Geweld in Klein Amerongen levert geesten op de dag...' Daar wil je toch meer van weten? Wout
Ik heb er al weer bijna spijt van dat ik met die analogie kwam
Ik doelde meer op esthetica dan op taal overigens. In de zin van dat je waarschijnlijk enthousiast wordt van het aardige resultaat van die taalcomputer of wat het ook was. Als dat ding er taalkundig een janboel van had gemaakt en alleen een lettersoep had geproduceerd had je er misschien helemaal niets van willen weten.
Napole0n is altijd veel duidelijker en beeldender in het maken van dat soort punten dan ik
Ik doelde meer op esthetica dan op taal overigens. In de zin van dat je waarschijnlijk enthousiast wordt van het aardige resultaat van die taalcomputer of wat het ook was. Als dat ding er taalkundig een janboel van had gemaakt en alleen een lettersoep had geproduceerd had je er misschien helemaal niets van willen weten.
Napole0n is altijd veel duidelijker en beeldender in het maken van dat soort punten dan ik
WaveGuide7
Gedeactiveerd account
- Lid sinds
- 12 november 2009
- Berichten
- 1.152
Linear Predictive Coding (LPC)
Linear Predictive Coding (LPC)
Hieronder probeer ik kort aan te geven waarom een ogenschijnlijk puur filosofische vraag over "oneindige, ongehoorde" geluiden tot interessante, praktisch bruikbare perspectieven voor klanksynthese leidt. Immers daar is topic starter naar op zoek, zoals velen op dit forum: geluiden maken waarvan je zegt: "interessant! dat is nieuw voor me! Wat is dit voor geluid? Hoe heb je dat gemaakt?"
In die discussie is het voor de hand liggend om je eerst vragen te stellen over de "oneindigheid van geluid" en of die op een of andere manier toch meetbaar is. Het antwoord is: ja, althans voor gesampelde signalen. Ik rekende hierboven voor dat het aantal verschillende, gesampelde geluiden niet oneindig is en slechts afhangt van de tijdsduur.
Ronaldoz merkte daarover op dat daar veel geluiden bij moeten zitten die je op het gehoor niet van elkaar kunt onderscheiden. Dat is waar. Ellipsoid kwam met een heel interessante bijdrage over de Kolmogorov-complexiteit die een maat geeft voor de ingewikkeldheid van informatie. Toch kom je deze maat in de literatuur over (audio-)signaalverwerking, voor zo ver ik weet, niet tegen. Wat je wel tegen komt, zijn methodes om uit een signaal de zg. redundanties te verwijderen. MP3 is daar een voorbeeld van. MP3 verricht een datareductie die bovendien ook een psycho-akoestisch aspekt heeft: frequentiecomponenten die zo dicht op elkaar liggen dat het gehoor ze niet kan onderscheiden worden er uit gehaald. Om een antwoord te geven aan Ronaldoz: aangezien MP3 van goede kwaliteit een data-reductie van ongeveer een factor 10 tot 15 oplevert, ligt het aantal voor het gehoor verschillend klinkende geluiden van 1 seconde in de orde van grootte van 150 miljoen.
Is dat allemaal interessant om te weten als je klanken gaat maken? Ik denk het niet. Wat wèl interessant is, en muzikaal heel direct toepasbaar, is precies die methode van data-reductie zelf! Dit is een klassiek onderwerp niet alleen in de literatuur over spraak-analyse en -synthese, maar, heel algemeen, in alle literatuur over statistische signaalverwerking en wordt meestal samengevat onder de noemer van de Wiener optimum filtertechnieken, waaronder het Kalmanfilter en, in muziek heel veel gebruikt, Linear Predictive Coding (LPC).
De kern ervan is dat je elk geluid dat GEEN witte ruis is, kunt beschrijven in termen van een filter waar een ruis-achtig signaal doorheen gestuurd wordt. Dit betekent dat je uit elk gesampeld signaal een filter kunt berekenen dat precies de klankkleur oplevert van dat gesampelde signaal wanneer je er witte ruis doorheen stuurt. Realiseer je welke geweldige consequenties dit heeft! In plaats van een Low Pass of een Band Pass filter, beschik je direct over een filter dat precies zo klinkt als bijvoorbeeld jouw stem. Als je een "AA" uitspreekt, krijg je een filter dat klinkt als "AA", wanneer je "OE" zegt, krijg je een "OE"-filter. Hoe dat in de praktijk klinkt is te horen op SynthWiki Filter, geluidsvoorbeeld 3 "Maan, zaag, Fien,...". Dit was een van de voorbeelden die ik gemaakt heb voor mijn eindexamenscriptie sonologie over LPC.
Hiermeer heb je, om te beginnen, een uitstekende vocoder, waar je gemakkelijk time stretching en pitch shifting mee kunt doen. Verder is het heel goed mogelijk om de klankeigenschappen van het filter te wijzigen waardoor nieuwe (ja ongehoorde!) klanken ontstaan.
En nu de essentie van wat ik graag over dit onderwerp van niewe, ongehoorde klanken wil zeggen.
Het mooie van LPC en de mogelijkheid die het impliciet biedt om klanken te wijzigen, is dat de synthese-procedure zowel kan worden toegespitst op klankrealisme in die zin dat je filters kunt ontwerpen door met de muis op beeldscherm de doorsnede van het spraakkanaal te tekenen zodat resulterende klank "akoestisch plausibel" is, maar ook dat je de spraakformanten direct kunt wijzigen en zo realistische spraakklanken traploos kunt laten overvloeien naar niet bestaande, "nooit eerder gehoorde" maar eventueel toch "spraak-achtig" klinkende geluiden. Je hebt met LPC dus volledige controle over de klankkleurverandering op een manier die zinvol is, betekenis heeft - essentie in elk compositieproces, als je het mij vraagt (niet iedereen deelt die mening).
Voor LPC zie verder http://en.wikipedia.org/wiki/Linear_predictive_coding
Linear Predictive Coding (LPC)
Hieronder probeer ik kort aan te geven waarom een ogenschijnlijk puur filosofische vraag over "oneindige, ongehoorde" geluiden tot interessante, praktisch bruikbare perspectieven voor klanksynthese leidt. Immers daar is topic starter naar op zoek, zoals velen op dit forum: geluiden maken waarvan je zegt: "interessant! dat is nieuw voor me! Wat is dit voor geluid? Hoe heb je dat gemaakt?"
In die discussie is het voor de hand liggend om je eerst vragen te stellen over de "oneindigheid van geluid" en of die op een of andere manier toch meetbaar is. Het antwoord is: ja, althans voor gesampelde signalen. Ik rekende hierboven voor dat het aantal verschillende, gesampelde geluiden niet oneindig is en slechts afhangt van de tijdsduur.
Ronaldoz merkte daarover op dat daar veel geluiden bij moeten zitten die je op het gehoor niet van elkaar kunt onderscheiden. Dat is waar. Ellipsoid kwam met een heel interessante bijdrage over de Kolmogorov-complexiteit die een maat geeft voor de ingewikkeldheid van informatie. Toch kom je deze maat in de literatuur over (audio-)signaalverwerking, voor zo ver ik weet, niet tegen. Wat je wel tegen komt, zijn methodes om uit een signaal de zg. redundanties te verwijderen. MP3 is daar een voorbeeld van. MP3 verricht een datareductie die bovendien ook een psycho-akoestisch aspekt heeft: frequentiecomponenten die zo dicht op elkaar liggen dat het gehoor ze niet kan onderscheiden worden er uit gehaald. Om een antwoord te geven aan Ronaldoz: aangezien MP3 van goede kwaliteit een data-reductie van ongeveer een factor 10 tot 15 oplevert, ligt het aantal voor het gehoor verschillend klinkende geluiden van 1 seconde in de orde van grootte van 150 miljoen.
Is dat allemaal interessant om te weten als je klanken gaat maken? Ik denk het niet. Wat wèl interessant is, en muzikaal heel direct toepasbaar, is precies die methode van data-reductie zelf! Dit is een klassiek onderwerp niet alleen in de literatuur over spraak-analyse en -synthese, maar, heel algemeen, in alle literatuur over statistische signaalverwerking en wordt meestal samengevat onder de noemer van de Wiener optimum filtertechnieken, waaronder het Kalmanfilter en, in muziek heel veel gebruikt, Linear Predictive Coding (LPC).
De kern ervan is dat je elk geluid dat GEEN witte ruis is, kunt beschrijven in termen van een filter waar een ruis-achtig signaal doorheen gestuurd wordt. Dit betekent dat je uit elk gesampeld signaal een filter kunt berekenen dat precies de klankkleur oplevert van dat gesampelde signaal wanneer je er witte ruis doorheen stuurt. Realiseer je welke geweldige consequenties dit heeft! In plaats van een Low Pass of een Band Pass filter, beschik je direct over een filter dat precies zo klinkt als bijvoorbeeld jouw stem. Als je een "AA" uitspreekt, krijg je een filter dat klinkt als "AA", wanneer je "OE" zegt, krijg je een "OE"-filter. Hoe dat in de praktijk klinkt is te horen op SynthWiki Filter, geluidsvoorbeeld 3 "Maan, zaag, Fien,...". Dit was een van de voorbeelden die ik gemaakt heb voor mijn eindexamenscriptie sonologie over LPC.
Hiermeer heb je, om te beginnen, een uitstekende vocoder, waar je gemakkelijk time stretching en pitch shifting mee kunt doen. Verder is het heel goed mogelijk om de klankeigenschappen van het filter te wijzigen waardoor nieuwe (ja ongehoorde!) klanken ontstaan.
En nu de essentie van wat ik graag over dit onderwerp van niewe, ongehoorde klanken wil zeggen.
Het mooie van LPC en de mogelijkheid die het impliciet biedt om klanken te wijzigen, is dat de synthese-procedure zowel kan worden toegespitst op klankrealisme in die zin dat je filters kunt ontwerpen door met de muis op beeldscherm de doorsnede van het spraakkanaal te tekenen zodat resulterende klank "akoestisch plausibel" is, maar ook dat je de spraakformanten direct kunt wijzigen en zo realistische spraakklanken traploos kunt laten overvloeien naar niet bestaande, "nooit eerder gehoorde" maar eventueel toch "spraak-achtig" klinkende geluiden. Je hebt met LPC dus volledige controle over de klankkleurverandering op een manier die zinvol is, betekenis heeft - essentie in elk compositieproces, als je het mij vraagt (niet iedereen deelt die mening).
Voor LPC zie verder http://en.wikipedia.org/wiki/Linear_predictive_coding
Alex Omega
a.k.a Brainthief
nieuwe geluiden......stap eens in een andere medium (water oid), dan heb je ook ander geluid, mss wel op te vangen met een ander zintuig (zijlijn van een vis??)
voor de rest, natuurlik STIKT het van de nooit gehoorde geluiden.
talen bv, heb je alle woorden van alle talen wel eens gehoord?
voor de rest, natuurlik STIKT het van de nooit gehoorde geluiden.
talen bv, heb je alle woorden van alle talen wel eens gehoord?
Sander02
Gepokt en gemazeld
Mag het ook zijn: Een gehoord cq herkenbaar geluid, maar nog nooit door een synthesizer voortgebracht ??
Dus, ongehoord uit een synthesizer.. want dat is toch wat je bedoelt?
Dus, ongehoord uit een synthesizer.. want dat is toch wat je bedoelt?
Bass
Gepokt en gemazeld
- Lid sinds
- 11 oktober 2002
- Berichten
- 10.063
hmm in principe wel denk ik jah
Patat Met
TB or not TB
Leuke informatie. Bedankt voor posten.
WaveGuide7
Gedeactiveerd account
- Lid sinds
- 12 november 2009
- Berichten
- 1.152
LPC-artikel opSynthWiki
LPC-artikel opSynthWiki
Bedankt, Patat! Ik heb inmiddels een artikeltje over LPC toegevoegd aan SynthWiki met daarin een verwijzing naar het verhaal Vocoders dat verscheen als deel 15 van de serie over DSP die ik voor Music Maker schreef.
LPC-artikel opSynthWiki
Bedankt, Patat! Ik heb inmiddels een artikeltje over LPC toegevoegd aan SynthWiki met daarin een verwijzing naar het verhaal Vocoders dat verscheen als deel 15 van de serie over DSP die ik voor Music Maker schreef.
- Lid sinds
- 11 juli 2001
- Berichten
- 5.439
En de rest is ook zeer lezenswaardig 
Wout
Wout
- Lid sinds
- 11 juli 2001
- Berichten
- 5.439
Omdat deze hele discussie toch een heel sterk hypothetisch karakter heeft, vind ik dat deze vraag toch ook wel mag...
Naar mijn idee hoor je een representatie van de vleermuisklank. Een vertaling...
Toch zijn er leuke gedachtespelletjes mee te doen, bijvoorbeeld als je de echo van je eigen stem in een echoput hoort, is het je eigen stem dan nog wel?
Als je een tekst leest, dan kan je de woorden in je hoofd horen. Je kan het verschil in klank tussen 'haar' en 'hoor' denken.
Je kunt zelfs muziek denken.
In de stijl van het ongeschreven boek: is het dan nog wel muziek of niet?
Zing het Wilhelmus maar eens mentaal; voor mij blijft het ons volkslied, al hoor ik het alleen.
(Als je de tekst niet kent, dan mag je het ook mentaal neuriën
Wout
deins
ADEMDUIF
- Lid sinds
- 15 augustus 2005
- Berichten
- 890
Omdat deze hele discussie toch een heel sterk hypothetisch karakter heeft, vind ik dat deze vraag toch ook wel mag...
Naar mijn idee hoor je een representatie van de vleermuisklank. Een vertaling...
Toch zijn er leuke gedachtespelletjes mee te doen, bijvoorbeeld als je de echo van je eigen stem in een echoput hoort, is het je eigen stem dan nog wel?
Als je een tekst leest, dan kan je de woorden in je hoofd horen. Je kan het verschil in klank tussen 'haar' en 'hoor' denken.
Je kunt zelfs muziek denken.
In de stijl van het ongeschreven boek: is het dan nog wel muziek of niet?
Zing het Wilhelmus maar eens mentaal; voor mij blijft het ons volkslied, al hoor ik het alleen.
(Als je de tekst niet kent, dan mag je het ook mentaal neuriën
Wout
Zo kan ik in mijn hoofd elk bedoelt muzieknummer zuiver en
toonvast na-neurien,
maar in de praktijk herkent niemand het nummer als ik het ook echt doe.
volgens mij is Idols op dit verschijnsel gebaseerd
