Kunnen echte violen maar 2 noten tegelijk spelen.. hoe spelen die dan akkoorden??

ik volg hem helemaal, je doet 2 postings op dit forum en daar tussen in heb je geen pc en internet en kan je dus niet op wiki komen om uit te zoeken dat er melodische en niet melodische slaginstrumenten zijn.

Waar vallen castagnettes eigenlijk onder?


Ik heb niet eens een PC, laat staan internet laat staan wiki...
:confused: :doei:
 
Ik vond enkel franse artikelen, ik dacht dat jij 't wel zou weten.
 
Net zoals een gitarist dat doet ipv vingers of plectrum heeft hij een strijkstok, waarmee hij meer dan een snaar tegelijkertijd kan raken.

http://www.strijkersforum.nl/

Dit klopt ten dele.
Op een strijkinstrument bevinden de snaren zich niet op gelijke hoogte.
Bekijk de vorm van de kam (gebogen) van een viool maar t.o.v. het zadel (vlak) van een gitaar. Anders zou je op een strijkinstrument nooit losse noten kunnen spelen. Je hebt immers een strijkstok en geen plectrum.
Op een klassiek strijkinstrument (viool, alt, chello en contrabas) kun je maximaal 2 tonen volledig gelijktijdig spelen. Nooit meer! (Ik heb zelf 5 jaren viool gespeeld dus ik weet het). Je krijgt de diversiteit in een stuk met strijkers inderdaad altijd door de verschillende groepen strijkers, en verschillende instrumenten in een strijkersgroep/orkest.
 
Ik snap de discussie niet. Tijdens de strijkbeweging kan je toch perfect je strijkstok draaien over een bepaalde hoek (met de buiging van de hals mee) zodat je over alle snaren heen bent geweest.
Op een gitaar worden de snaren ook niet simultaan aangeslagen want je hebt maar één plectrum! Ook daar maak je in weze een strijkbeweging.
De snaren blijven trillen en zo ontstaat een polyfoon geluid.

Van deze stelling klopt natuurlijk niets.
Op een viool heb je geen sustain. Zodra je niet meer strijkt is er geen toon meer. Bij een gitaar wel. Dus bij een gitaarakkoord speel je met het plectrum de snaren heel snel achter elkaar, en die klinken door (ik verwacht door de frets). Bij een viool is de toon weg zodra je niet meer over de snaar strijkt. Dus op een viool heb je nooit een akkoord van meer dan 2 tonen. Zodra je naar de 3e snaar gaat, raak je de 1e niet meer met de strijkstok, en valt die toon dus stil.
 
viooldingetjes.png


Omdat ik me verveelde: een schematisch dingetje van wat dus kan met een viool, en wat niet (die met dat rooie kruis), voor de beelddenkers onder ons :)

Die puntjes zijn de snaren en die grijze streep de strijkstok :) enne je moet et dus zien alsof je over het vlak van de viool heen kijkt in feite

Dit moet toch te begrijpen zijn? Duidelijker kan het niet.
 
Van deze stelling klopt natuurlijk niets.
Op een viool heb je geen sustain. Zodra je niet meer strijkt is er geen toon meer. Bij een gitaar wel. Dus bij een gitaarakkoord speel je met het plectrum de snaren heel snel achter elkaar, en die klinken door (ik verwacht door de frets). Bij een viool is de toon weg zodra je niet meer over de snaar strijkt. Dus op een viool heb je nooit een akkoord van meer dan 2 tonen. Zodra je naar de 3e snaar gaat, raak je de 1e niet meer met de strijkstok, en valt die toon dus stil.

Klopt inderdaad, en je kan dus onmogelijk meer dan twee tonen tegelijk uit één viool krijgen.

Of je moet er een element op zetten en hem aansluiten op effecten-pedalen, reverb ofzo :P
 
Klopt inderdaad, en je kan dus onmogelijk meer dan twee tonen tegelijk uit één viool krijgen.
Er is ooit een normaal strijkbare viool ontworpen die ook vierklanken kon spelen. Deze was helaas te onbruikbaar (ook geen repertoir voor), maar het cello model was redelijk geslaagd. Er was een trapwiel onder aangebracht en via een hoek-tandrad werd een 'strijkwiel' á-la een draailier aangedreven, dat door het naar het instrument toebuigen tegen de snaren werd gedrukt. Omdat de rechterhand niet meer voor het strijken nodig was, konden alle vier de snaren met twee handen worden gestopt. Een nadelige bijkomstigheid was de onderlinge stemming van de snaren, immers bij de viool familie is dat in quinten en bij de gitaar (de contra-bas ook, wat duidelijk aangeeft dat deze instrumenten geen familie van de violen zijn) in kwarten. Snaren die niet behoorden te klinken werden alleen gedempt. Het is niets geworden. De draailier is trouwens ook geen groot succes, eigenlijk :) In ieder geval was het mechanisme niet stil genoeg en smeren ging niet erg gemakkelijk.

Wout
 
Er is ooit een normaal strijkbare viool ontworpen die ook vierklanken kon spelen. Deze was helaas te onbruikbaar (ook geen repertoir voor), maar het cello model was redelijk geslaagd. Er was een trapwiel onder aangebracht en via een hoek-tandrad werd een 'strijkwiel' á-la een draailier aangedreven, dat door het naar het instrument toebuigen tegen de snaren werd gedrukt. Omdat de rechterhand niet meer voor het strijken nodig was, konden alle vier de snaren met twee handen worden gestopt. Een nadelige bijkomstigheid was de onderlinge stemming van de snaren, immers bij de viool familie is dat in quinten en bij de gitaar (de contra-bas ook, wat duidelijk aangeeft dat deze instrumenten geen familie van de violen zijn) in kwarten. Snaren die niet behoorden te klinken werden alleen gedempt. Het is niets geworden. De draailier is trouwens ook geen groot succes, eigenlijk :) In ieder geval was het mechnisme niet stil genoeg en smeren ging niet erg gemakkelijk.

Wout

Even kijken of ik het precies begrijp...:D

Alle snaren van de viool worden door een mechanisme gestreken, je hebt twee handen om snaren in te drukken, en de snaar die niet gespeelt moeten worden moeten worden gedempt? Hmm, wel interessant idee.

Ik snap alleen niet wat het probleem is met de stemmingen van gitaren en violen, wat heeft dat hier mee te maken?
 
... Ik snap alleen niet wat het probleem is met de stemmingen van gitaren en violen, wat heeft dat hier mee te maken?
De verschillende intervallen, en vooral de terts en de quint, die voor een akkoord wel een beetje belangrijk zijn, resullteren in te grote grepen. Ik ga even van de gitaar uit en dan is ook meteen duidelijk waarom de contrabas ook kwarten heeft gekregen. Het belangrijke interval tonica - quint ligt op de gitaar op dezelfde positie, de quint lager dan de tonica. Bij een viool ligt die quint juist hoger. Op een viool heeft dat tot gevolg dat de greep voor het C akkoord gemaakt wordt door:
Open snaar G - pos II 2e snaar E - pos III 3e snaar C en open snaar E Terts twee keer en zelfs als bas: dat is niet zo'n fraai akkoord. Veel akkoorden hebben wat last van een dergelijke ligging. Voor melodie spel is een quintenstemming nu juist weer ideaal. Dat is dan weer zo'n stukje muziekpraktijk...

Wout
 
De verschillende intervallen, en vooral de terts en de quint, die voor een akkoord wel een beetje belangrijk zijn, resullteren in te grote grepen. Ik ga even van de gitaar uit en dan is ook meteen duidelijk waarom de contrabas ook kwarten heeft gekregen. Het belangrijke interval tonica - quint ligt op de gitaar op dezelfde positie, de quint lager dan de tonica. Bij een viool ligt die quint juist hoger. Op een viool heeft dat tot gevolg dat de greep voor het C akkoord gemaakt wordt door:
Open snaar G - pos II 2e snaar E - pos III 3e snaar C en open snaar E Terts twee keer en zelfs als bas: dat is niet zo'n fraai akkoord. Veel akkoorden hebben wat last van een dergelijke ligging. Voor melodie spel is een quintenstemming nu juist weer ideaal. Dat is dan weer zo'n stukje muziekpraktijk...

Wout

Ah tuurlijk, dacht ik even niet aan :)
Speel zelf ook gitaar, en ik klooi graag met de stemming van mijn gitaartje, en dan heb je dat soort problemen natuurlijk wel snel ja.

Vioolstemming is wel ideaal voor lompe powerchords :D het instrument zelf dan weer wat minder :P

[edit] en wat dacht je van open snaar G, open snaar D, positie II B, positie III D (van lage snaar naar hoge snaar), op die manier heb je wel een G-akkoord met een G in de bas, alleen wel weer twee keer een D
 
...[edit] en wat dacht je van open snaar G, open snaar D, positie II B, positie III D (van lage snaar naar hoge snaar), op die manier heb je wel een G-akkoord met een G in de bas, alleen wel weer twee keer een D
Nope! Verkeerd gerekend. Hoogste snaar is een E, de IIIe positie is dus geen D, maar een G. Denk maar aan je gitaar. Da's een mooi zwaar akkoord. De quint twee maal in een vierklank gaat wel, een terts (vooral in de bas) is wat minder, als het geen doorgangsakkoord is.

Maar god-zij-dank hebben we geen akkoord viool! :D

Wout
 
Ehm, wat versta je precies onder hoogste snaar? De snaar die et hoogste klinkt, of de snaar die het hoogst op de viool zit? Raak daar altijd mee in de war :P

In dit geval zou een G toch juist mooier zijn, aangezien het heir om een G-akkoord gaat?

Even zodat ik het helemaal helder krijg:
e
B
G
D
A
E

Dat is van een gitaar (goh). Kan je het even op dezelfde manier voor me opschrijven, maar dan in vioolstemming (ik houd van overzicht, vandaar ook mijn paintkunstwerkje :D)
 
... Raak daar altijd mee in de war :P
Wie niet?
In dit geval zou een G toch juist mooier zijn, aangezien het heir om een G-akkoord gaat?
Dat bedoelde ik ook :)
Even zodat ik het helemaal helder krijg:
e
B
G
D
A
E

Dat is van een gitaar (goh). Kan je het even op dezelfde manier voor me opschrijven, maar dan in vioolstemming (ik houd van overzicht, vandaar ook mijn paintkunstwerkje :D)
e
a
d
g

en de cello

A
D
G
C

Maar wel een octaaf lager dan de alt-viool, toch?
De cello is eigenlijk de bas van de familie en de tenor bestaat niet, of eigenlijk, daar is het ook nooit iets mee geworden: te groot om onder de kin te hangen en te klein voor tussen de benen...

Wout
 
Wie niet?Dat bedoelde ik ook :)e
a
d
g

en de cello

A
D
G
C

Maar wel een octaaf lager dan de alt-viool, toch?
De cello is eigenlijk de bas van de familie en de tenor bestaat niet, of eigenlijk, daar is het ook nooit iets mee geworden: te groot om onder de kin te hangen en te klein voor tussen de benen...

Wout

G A Bm
A--3--5--7
D--2--4--5
G--0--2--4
C--0--2--4

Zo zou je dus vioolakkoorden kunnen spelen lijkt mij, die grepen zijn wel te doen. Dr vanuit gaand dat barré op een viool kan.
 
Back
Top