majeur gitaar ritme, mineur piano akkoord erin

Het gaat hier om een "7#9"-akkoord. Dus een 7-akkoord met een verhoogde negen (en dat is dan eigenlijk weer een kleine terts). Uitgaande van E als tonica: E-G#-B-D-G.

Dit soort akkoord hoor je vaak voorbijkomen in jazz, maar ook vele andere muziekstijlen. De piano speelt vaak alleen de twee "guide-tones" en de "tension". Uitgaande van E wil dat zeggen: G#-D-G over een E als bastoon. Probeer maar eens.

Guide-tones: https://nl.wikipedia.org/wiki/Guide_tone
Tension: https://nl.wikipedia.org/wiki/Tension

Onderstaand nummer loopt zo'n beetje over van dit akkoord.
Je hoort hem bijvoorbeeld duidelijk naar voren komen rond 1:16.

.


Groeten,
Hans
 
jimi hendrix chord is zo'n ding
E7 #9
majeur en mineur in 1 akkoord ghehe
vertrouw alleen je oren. als die zeggen ok voor jou, dan ok voor jou, laat verder iedereen maar lullen dan. misschien maak je wel iets lelijks voor anderen, das dan jammer voor ze!
 
Het gaat hier om een "7#9"-akkoord. Dus een 7-akkoord met een verhoogde negen (en dat is dan eigenlijk weer een kleine terts). Uitgaande van E als tonica: E-G#-B-D-G.

Dit soort akkoord hoor je vaak voorbijkomen in jazz, maar ook vele andere muziekstijlen. De piano speelt vaak alleen de twee "guide-tones" en de "tension". Uitgaande van E wil dat zeggen: G#-D-G over een E als bastoon. Probeer maar eens.

Guide-tones: https://nl.wikipedia.org/wiki/Guide_tone
Tension: https://nl.wikipedia.org/wiki/Tension

Onderstaand nummer loopt zo'n beetje over van dit akkoord.
Je hoort hem bijvoorbeeld duidelijk naar voren komen rond 1:16.

https://www.youtube.com/watch?v=MsP6EKAzEjI.


Groeten,
Hans

de vraag ging over mineur en majeur door elkaar, de pop/rock bluesy-klank

niet over dat 7#9 accoord,,,

ik heb ook het idee dat te veel theorie vaak niet niet op zn goede plek is hier,,tis ook geen jazz-forum :-)

in dat Doors nummer hoor je dat 7#9 akkoord niet, dat is een gewone Em7 ,, sterker nog: ik hoor zelf Em11,,,ja, echt!! :-D

eigenlijk maakt het me ook niet uit allemaal,,weet ook niet meer waarom ik dit allemaal moet verkondigen hier,,kan beter muziek gaan maken!

:walker:
 
vertrouw alleen je oren. als die zeggen ok voor jou, dan ok voor jou, laat verder iedereen maar lullen dan. misschien maak je wel iets lelijks voor anderen, das dan jammer voor ze!

dat is waar, je moet vooral alles voor jezelf doen en als je iets mooi vind en vind kloppen dan is dat ok,,,leve lang de lol!

maar het is natuurlijk wel zo dat als je 1 kilo zout door je zelfgemaakte brood doet en iedereen zegt dat het niet te vreten is, behalve jij, dat je in een wat rare situatie verkeerd,,, een echte warme bakker houd het bij een halve theelepel en dat heeft met smaak ervaring en kennis te maken

als iets niet helemaal klopt en helemaal tof klinkt maar zeer creatief is gevonden en er nog wat te leren valt dan vind ik dat heel wat anders dan als iemand gewoon maar wat aan rotzooit en zonder enige vorm van zelfkritiek het neersmijt als zijnde een meesterwerk

ja, dan zakt mn veel te strakke latex broekje van mijn gladde gespierde kont! :mega:
 
oei,,dat Doors nummer is blijkbaar toch 7#9 officieel
ik hoor het niet duidelijk maar ergens hoor je in de diepe verte onhoorbaar de grote terts
maar ik hoor ook de 11 soms

ik hoor vooral chaos van frequenties/tonen/klanken
 
Probeer eens iets met panning van de gitaar tegenover de epiano, misschien dat jullie elkaar wat minder in de weg zitten (en geeft ook wat meer ruimte en lucht in de mix, vind het nog erg dozig allemaal - wel leuk deuntje :okdan:)
 
beste synthforummers,

een vraagje: had een discussie met mijn gitarist over dit liedje:

https://soundcloud.com/delirious-ey...-olandese-a-milano-delirious-eyewear-volume-i

bij 20s en verder in het liedje hoor een mineur akkoord van de rhodes piano terwijl je in het A-stukje 2 gitaarakkoorden in majeur hoort. hij zegt dat dit echt niet kan en dat het altijd in majeur moet blijven want anders klinkt het niet en sta je voor lul.

nu hoor ik dit persoonlijk niet, althans misschien had het akkoord in majeur ook leuk geklonken maar ik vind het niet afdoen.

hoe zit dat volgens jullie, is dit not done?


Kwam het niet in jou op om gewoon eens een keer uit te proberen wat de gitarist zegt?
Dat jij het niet hoort, heeft er mee te maken dat je al gewend bent geraakt aan hoe het nu klinkt.
Grote kans dat wanneer je eens hebt gehoord hoe het klinkt als het wel klopt, je daarna wel gaat horen dat het vloekt, zoals je het nu hebt.

Je hoeft heus geen muziektheoretische kennis voor te hebben, maar gewoon kritisch luisteren en bereid te zijn te onderzoeken wat het is dat anderen wel horen en jij (nog) niet.

Het gaat niet zozeer om de benaming van de akkoorden of wat de muziektheorie zegt, althans ik vermoed dat dàt het niet is waar het de gitarist om te doen is, maar dat hij duidelijk hoort dat het vloekt.
En een zichzelf respecterende muzikant (ook andere eerlijke kritische luisteraars!) zal dat niet alleen vreselijk in de oren klinken, maar ook begrijpelijkerwijs zijn reputatie er niet mee te grabbel willen gooien.

Er zijn genoeg muzikale manieren om de "sound" en/of spanning die jij waarschijnlijk voor ogen hebt en wellicht niet wilt opgeven, te realiseren.
Zoals al eerder gezegd, hoef je er geen muziektheorie voor te gaan studeren, maar wel een beetje inspanning doen om dingen uit te zoeken; lijkt mij niet een al te grote opgave als wij een beetje liefde hebben voor ons vak/hobby.

Muziek maken is 1% inspiratie en 99% transpiratie, maar als jij tevreden bent met wat die eerste 1% jou heeft opgeleverd, beschouw dan mijn commentaar als ongeschreven.

Wij kennen elkaar persoonlijk, dus je weet hoe je mijn opmerkingen moet opvatten..

Success. :)

ik weet dat in de blues wel gebeurd maargoed dat is dan weer pentatonisch? heb verder nauwelijks theorieleer in muziek dus ik weet er weinig van eigenlijk.
:doei:


In de blues gebruikt men echt geen vloekende akkoorden op elkaar; de 'blue notes' waar je waarschijnlijk op doelt, zijn laddervreemde noten; noten die niet verwacht worden in een bepaalde toonaard.
Hierbij zullen de overige instrumenten ook nog de harmonische ruimte moeten bieden, zeker in het oktaaf waar die 'blue note' gespeeld wordt, zodat het niet gaat vloeken.
De blues pianist gaat heus geen C-majeur spelen wanneer de gitarist een c-mineur speelt; de pianist zal of een incompleet akkoord spelen (zonder de E noot), of in een ander oktaaf, of op een ander moment dan de gitarist, etc.

Ook gaat men niet een blue note spelen daar en waneer het niet muzikaal klinkt; gespeeld op een gitaar kan een blue note heel mooi klinken, maar datzelfde een oktaaf lager gespeeld op een basgitaar klinkt als oorlog met de duivel.
 
JS Bach hield zich ook niet altijd aan de regels en wist er heel sneaky om heen te werken en in die tijd (ergens 1600) waren regels veel dwingender,,,
Je doet het voorkomen alsof er ergens een inquisitie zit die je op de brandstapel gooit als je de verkeerde noten bij elkaar zet. Da's helemaal niet het geval. Ook in Bach's tijd niet.

Een flipperkast heeft flippers en bumpers en een gat onderin. Je creëert behalve een regel voor een beloning (bal raakt bumper = score) ook een regel voor straf (bal rolt in het gat = beurt voorbij). Het instellen van een raamwerk en dingen die je wel/niet mag doen zorgt juist voor creativiteit - "als ik x niet mag doen, hoe werk ik er dan omheen?" of radicaler "ik vind dat ik x wel mag doen, maar bijvoorbeeld y niet". Wat er bij Bach gebeurt is "in plaats van een paar regels te maken maken we er een heleboel, zie nou maar eens of je daar nog creatief mee kunt zijn", of correcter - "als componist en docent heb ik, Johann Fux, een aantal dingetjes uitgevonden die voor mij en mijn voorgangers eigenlijk heel goed werken/werkten, en ik heb ze samen proberen te vatten in Gradus ad Parnassum.". Dat kun je zien als een boek met regels (of beter, nuttige tips), maar om het als wetboek te beschouwen gaat behoorlijk ver.

Maar het is niet echt een spel - of uberhaupt leuk te noemen - als je gewoon een bal hebt die nooit af kan gaan en de score niks betekent. Daarom is er ook weinig aan om maar wat te tingelen.

Je wordt al vanaf dat je geboren bent gebombardeerd met muziek. Je groeit op met kinderliedjes; daar zitten al een hoop regels in verpakt, en vrij strenge ook; de melodie moet makkelijk genoeg zijn om te kunnen zingen, in je bereik liggen, herkenbaar zijn ook al heb je niet zoveel talent en makkelijk genoeg te onthouden - wat dus herhaling inhoudt en simpele melodietjes. Vaak zijn ze in majeur (want mineur klinkt niet "vrolijk").

Je groeit dus op met een raamwerk voor dingen die dan "goed klinken", en "zomaar wat spelen" betekent ook dat je vaak juist terugvalt in/op dat raamwerk. "Speel maar wat goed klinkt" is dus in feite niks anders dan "volg de theorie maar die je onbewust hebt opgepikt".

Vaak zie je dat raamwerk helemaal niet eens omdat je er juist al zo aan gewend bent, en het er uit breken is dan een bewuste keuze die je moet maken - en theorie kan daar bij helpen omdat je een concept kunt abstraheren. Een interval kan aanvoelen als "stabiel", of het kan "spanning" veroorzaken en theorie verklaart spanning - zonder theorie "voel" je het hopelijk wel aan (of wellicht niet) maar je verklaart het niet.

Waarom werkt het liedje in de topicstart? Omdat op de terts niet zoveel nadruk wordt gelegd door de gitaar. De piano kan 'm dus makkelijk overstemmen, maar omdat 'ie niet helemaal weg is zorg je wel voor een beetje spanning.
 
Je groeit dus op met een raamwerk voor dingen die dan "goed klinken", en "zomaar wat spelen" betekent ook dat je vaak juist terugvalt in/op dat raamwerk. "Speel maar wat goed klinkt" is dus in feite niks anders dan "volg de theorie maar die je onbewust hebt opgepikt".

Vaak zie je dat raamwerk helemaal niet eens omdat je er juist al zo aan gewend bent, en het er uit breken is dan een bewuste keuze die je moet maken - en theorie kan daar bij helpen omdat je een concept kunt abstraheren. Een interval kan aanvoelen als "stabiel", of het kan "spanning" veroorzaken en theorie verklaart spanning - zonder theorie "voel" je het hopelijk wel aan (of wellicht niet) maar je verklaart het niet.


Exact! :okdan:
Heel mooi verwoord.

Waarom werkt het liedje in de topicstart? Omdat op de terts niet zoveel nadruk wordt gelegd door de gitaar. De piano kan 'm dus makkelijk overstemmen, maar omdat 'ie niet helemaal weg is zorg je wel voor een beetje spanning.


Het probleem is wel, zoals de gitarist al vreest/aangeeft in de topicstart, dat wat enigzins mogelijk nog werkt (eigenlijk verdoezeld wordt) in de huidige mix niet zal gelden wanneer het live gespeeld gaat worden en (door een andere/argeloze geluidsman) gemixed gaat worden.
Om maar te zwijgen over hoe dit gaat klinken op de monitoring van de muzikanten onstage; het speelt echt niet lekker als het telkens zeer doet aan jouw muzikale gehoor.
 
Tsja, het wringt wel een beetje maar het is nou net wat het nummer interessant maakt. Voor de rest kan het zo onder een Rabobankreclame wat mij betreft. Dat akkoord maakt het leuk, triggert iets in je hoofd en als er dan ook nog de Kat op de hoes staat dan is het toch helemaal goed (miaow…)? Geef die gitarist maar een Monkplaylist voor z'n Spotify en laat 'm die muziektheoriecursus ook eens helemaal afmaken.
 
Back
Top