Als mensen naar m’n hobby vragen... Schroom!ik ervaar

Enzo.F

vrijwillig lid
Lid sinds
31 mei 2010
Berichten
1.663
Locatie
a forest
zo nu en dan krijg ik de vraag wat ik doe met de mixer en de keyboards ook zeggen mensen wel eens: “oh jij bent muzikaal!” Op de eerste vraag vind ik nog een makkelijk antwoord: “ah ik programmeer wat geluiden en maak een soort van muziek.” Maar ik vind het lastig om het door mij gemaakte aan hen te laten horen. Ik heb het gevoel dat de oprecht geïnteresseerde vraag een onbegrijpelijk antwoord oplevert omdat het kader en vereisten van een stuk dat zij als muziek betitelen anders zijn dan hoe ik er tegenaan kijk.

ik ervaar dus flinke schroom en voel me best onbegrepen.

herkennen jullie dit en hoe gaan jullie hiermee om?
 
gewoon zeggen dat je 'maar wat aanpielt' met die spullen.. en dat er eigenlijk niet veel uit komt rollen...

.....en zodoende vraagt er ook niemand naar of verwacht men ook niks.... :)
 
Zelf zeg ik vaak dat ik 'maar wat hobby' gezien ik het moeilijk vind om kritiek (geen feedback) te krijgen..
Ik kan vrij slecht tegen mensen die denken dat het maken van 'digitale muziek' toch wordt gemaakt door op de spatiebalk te drukken.
Ik probeer altijd zelf anoniem naar directe vrienden/kennissen te blijven als het gaat over het laten luisteren van muziek.. dan vervolgens anoniem of onder een andere naam muziek uitbrengen:bekdicht:

De terughoudendheid tot het laten luisteren van zelfgemaakte muziek herken ik wel.
 
Eigenlijk is de vraag wat je doet met een mixer en keyboards een rare vraag want wat zou iemand daar nou mee doen?
Ik denk Pizza's bakken....
 
Het leidt meestal tot teleurstelling om het iemand te laten horen die een andere muziek smaak heeft dan jij.
En dat merk je al aan de reacties als je een cd/plaat opzet die je zelf heel mooi vindt: "Kun je niet even iets anders opzetten?" :duivels: ;)

Eerlijk gezegd boeit het me niet of iemand het wel of niet mooi vindt. Een enkele keer laat ik wel eens iets horen (als ik er zin in heb). Maar dat is meestal iemand die zelf ook muziek maakt.
Iemand die bijv. heel graag naar het Sterren Muziekfeest of de Toppers gaat kan het wel vergeten. :D
 
Iemand die heel graag naar het Sterren Muziekfeest of de Toppers gaat zal niet zo snel tot mijn vriendenkring gaan behoren.
En als iemand zou beginnen "Kun je niet even iets anders opzetten" dan is het antwoord gewoon NEE, je bent te gast bij mij dus IK bepaal welke muziek er te horen is.

Het mooiste is om gewoon je eigen muziek aan te hebben en dat er dan mensen vragen of ze eens iets van jou mogen horen....om dan op te merken dat ze daar al een dik kwartier naar luisteren.
 
Mooi om te lezen, het gaat eigenlijk over respecteren van de ander, openstaan voor wat de mensen in je omgeving vinden en doen. Zij gaan met je om, omdat ze je waarderen. Toch lastig dat vaak de mensen binnn begrijpbare termen willen blijven. Jammer! Ook zo met kunst misschien wel. Als ze niet echt aan zichzelf kunnen of durven vragen “wat zie ik nu?”, of “wat voel ik hierbij?”, of “wat hoor ik nu precies?”, is er ook niet het geduld of de open mind die je graag wilt ontvangen.

Sluit mooi aan op de open brief van Vink, bedenk ik me nu. Dat je ‘hier’ (Synthforum) vaker gelijkgestemden treft.

het aangeven dat ik maar wat ‘pruts’ rechtvaardigt voor velen de dertien vierkantmeter muzikaler in een appartementen van 43m2.
 
Als mensen uit mijn omgeving er specifiek naar vragen, laat ik ze wel eens iets horen. Zonder schroom. Maar dan wel alleen het eindresultaat. Wat ze er dan vervolgens van vinden, is voor mij niet zo relevant (tenzij het om een "vakbroeder" gaat). De vraag was om iets te laten horen, en aan dat verzoek is voldaan. Live spelen voor iemand is een heel ander verhaal. Van blad spelen doe ik al 20 jaar niet meer. Ik improviseer alleen. En dat geeft vaak toch wel een directe kijk in de ziel. Dat is voor mij veel persoonlijker dan een afgeronde track laten horen en daar voel ik dus wel duidelijk schroom.
 
ik vertel dat ik wat knoei en dat 't zeker niet commercieel is en hen dus niet gaat boeien, en dan laat ik een stukje horen van pakweg 15 seconden en gedaan.
 
En als iemand zou beginnen "Kun je niet even iets anders opzetten" dan is het antwoord gewoon NEE, je bent te gast bij mij dus IK bepaal welke muziek er te horen is.

Ik kan me toch wat moeilijk voorstellen dat je geen rekening houdt met je visite?
Ik ben wel iemand die rekening houdt met de visite dus ik zet dan wel muziek op die een beetje bij de sfeer past en als m'n moeder van 83 bij me in de auto zit dan zet ik wel Sinatra of de Beegees oid op en wat chillout electronische muziek kan dan ook wel.
Maar ik doe het haar niet aan om te luisteren naar Zappa of andere wat minder in het gehoor liggende muziek zoals wat muziek uit m'n jeugd bijv zoals Black Sabbath of Hendrix bijv.
Daar doe ik haar niet echt een plezier mee, al heb ik haar wel 'ns een paar dingen van mezelf laten horen, vooral ook omdat ze wel 'ns uit aardigheid wat had bijgelegd als ik een synth wilde aanschaffen en dan vind ik ook dat ik wel iets mag laten horen wat ik er zoal mee doe.
Maar wat ik maak dat spreekt haar niet zo aan kan ik wel vertellen op een enkele uitzondering na dan.
En aan mensen die wat ruimdenkend zijn laat ik ook af en toe wat van m'n eigen brouwsels horen als ik merk dat ze geinteresseerd daar naar vragen en inderdaad; bij de dingen die ik zelf niet zo geslaagd vind voel ik dan wel enige schroom of zeg ik zoiets van "daar moet ik nog wat aandacht aan besteden of het is nog niet af" of zoiets.
 
vermits de huidige muziek amper nog n intro heeft, 3 minuten duurt en de dj het zelf niet eens lukt om 't 2 minuten zuiver te spelen is de aandachtsboog vd luisteraar vaak zo kort dat ik niks laat horen of al zeker niet laat uitspelen. En wat ze ervan denken lig ik niet zo wakker van. Het dient enkel en alleen om mezelf te vermaken zodat ik geen familiefeestjes of fuiven moet spelen met hun schlager en mainstream EDM muziek, want dat ben ik zo beu dat ik stopte in 2014. En niet mis :D
 
Wat ik nog wel eens lastig vind om uit te leggen, is dat ik echt muziek maak. Bijna alle mensen denken dat ik plaatjes draai als ik ze vertel muziek te maken.

De reactie die mensen geven na het luisteren van mijn muziek is wel grappig. Ze verwachten altijd iets rustige te horen, en krijgen dan totaal iets anders.
 
Het leidt meestal tot teleurstelling om het iemand te laten horen die een andere muziek smaak heeft dan jij.
En dat merk je al aan de reacties als je een cd/plaat opzet die je zelf heel mooi vindt: "Kun je niet even iets anders opzetten?" :duivels: ;)

Pcies dat is mijn ervaring ook. Aangezien de meeste mensen als referentie top40 hebben is het vaak heel frustrerend de opmerkingen van anderen. Bijvoorbeeld na 4 seconden luisteren van een track van mij hoort de luisteraar op de achtergrond een ander liedje op de radio, en zegt: kijk zo'n bassline had je moeten maken :stupid
Of komt met EDM dj huppeldepup aan: kijk probeer zoiets maar eens te maken! Fuk dat soort opmerkingen. Je schroom is dus niet volledig onterecht denk ik. Smaak is een lastig ding.
 
Ik heb het er wel eens met mensen over, als ze dan vragen wat voor muziek ik maak zeg ik iets als 'ken je FSOL of The Orb? Beetje in die hoek.' Als ik een glazige blik zie, ga ik er niet op door. Bij interesse geef ik een linkje. Verder lijkt me niet dat je je verplicht moet voelen een demo te geven. Als iemand zegt dat 'ie hardloopt, vraag je toch ook niet of hij even een stukje voor je wil rennen?
 
...is het vaak heel frustrerend de opmerkingen van anderen.
Over frustrerend gesproken...
Kon ik eindelijk tig jaar geleden goed (en superblij 8)) "Shine on you crazy diamond" op mijn strat spelen, kreeg ik te horen "Wat is dat voor een kattengejank". :D
:doei:
 
Laat die mensen die commentaar hebben op wat je doet dan zelf eens met iets beters komen?

Het ergste vind ik eigenlijk mede muziekanten die een nummer van je horen en gelijk beginnen over geluiden die naar hun mening anders zouden moeten zijn.
De domste opmerking vond ik wel van iemand die de suggestie deed om in een nummer van 5 minuten na 3 minuten een ander snaredrum geluid te gebruiken, "anders wordt het saai". Ik vroeg mij gelijk af hoe drummers dat dan zouden doen, tijdens het spelen snel een andere snaredrum neerzetten en mics plaatsen...

Op de vraag waar volgens hem dan de toms zouden beginnen in dat nummer kwam het antwoord "gelijk met de basdrum aan het begin". Niet dus, die begonnen op het punt waar hij de track saai vond worden. Dat gaf voor mij gelijk aan hoe goed hij eigenlijk geluisterd had.

Zodoende zijn er maar enkele mensen van wie ik de mening over een nummer belangrijk vind.

Daarbij, bedenk goed: er zijn mensen die Whitney Houston geweldig vinden, als ik het hoor heb ik de neiging het behang van de muren te krabben met mijn nagels.
 
Het ergste vind ik eigenlijk mede muziekanten die een nummer van je horen en gelijk beginnen over geluiden die naar hun mening anders zouden moeten zijn.

Ja, dat heb ik ook wel ja ... op zich vind ik kritiek OK als het gaat om echte 'defecten' - iets dat compleet fout in de mix ligt of iets dat echt niet uit de verf komt of uit de maat of vals is ofzo. Maar al die ik-zou-het-zo-en-zo-doen-"tips" zijn redelijk zinloos.

Ik stel me dan een beetje voor dat je bij vrienden gaat eten, ze het eten op tafel zetten en jij vervolgens allerlei aanwijzingen gaat geven hoe het naar jouw idee beter had gekund. Zou je dan nog een keer uitgenodigd worden?
 
ik ervaar dus flinke schroom en voel me best onbegrepen.

herkennen jullie dit en hoe gaan jullie hiermee om?

Herken dit wel al moet ik zeggen dat het minder en minder interesseert. Als ik de uren vergelijk hoe lang ik naar mijn eigen muziek luister tov muziek van anderen kan ik concluderen dat Ik mijn grootste fan ben (; .
Wat mij een totale andere perceptie gaf jaren geleden was toen ik een tijdschrift cadeau kreeg en ik mij zelf een blad lied toesturen genaamd Gonzo Circus.
Mijn advies: koop eens dat tijdschrift (of 2) lees de recensies en luister de muziek op bijgesloten cd (mind the gap). Ik kwam hiermee tot inzicht dat er echt voor iedere stijl echt liefhebbers zijn en er dus hoop is.. Of bezoek Ginko's modular fest binnenkort eens, echt genoeg gelijkgestemden.
 
Echt fijn te lezen dat jullie ook last hebben met deze vragen en de waarde-oordelen die de ‘geïnteresseerden’ hebben. Worden mooie dingen gezegd, herkenbaar! Een jazzdrummer vraagt me soms naar wat ik doe. Heel opmerkelijk dat zijn muzieknormen en zijn jazz-improvisatiedrang steevast de andere kant op gaan. Ik kán niet langer dan 10 à 12 seconden met hem over het maken van muziek praten. Ik betrok dat altijd op mezelf en mijn kennis van muziektheorie. Ik kom er nu een beetje achter (volwassenwording) dat muziekmaken meer het volgen en uiten van gevoel is dan het toepassen van theoretische kennis en het technisch correct bespelen van een instrument (of iets dat geluid maakt).
 
Back
Top