Hoezo Octaaf?
- Thread starter 6 trak
- Start date
SpaceAgent202
Sinds 2001
doe nou ns niet steeds op elkaar inhakken
alle theorieen zijn ooit genoteerd in het zelfbedachte ideeënboek van de bedenker.
over elk kiezeltje struikelen. dat is misschien moeilijk, maar klakkeloos volgen en nooit meer denken, dat is ook niet altijd goed!
think out of the box!
alle theorieen zijn ooit genoteerd in het zelfbedachte ideeënboek van de bedenker.
over elk kiezeltje struikelen. dat is misschien moeilijk, maar klakkeloos volgen en nooit meer denken, dat is ook niet altijd goed!
think out of the box!
SpaceAgent202
Sinds 2001
Ter overdenking:
Waar komt de term octave vandaan?
Wie heeft zich bezig gehouden met deze theorie vóórdat de schaalindeling voor westerse toetsinstrumenten is ontstaan
Waren er in de tijd van het ontstaan van de muzikale intervallen andere instrumenten met meer noten waardoor van c tot c inderdaad acht intervallen groot was?
Waar komt de term octave vandaan?
Wie heeft zich bezig gehouden met deze theorie vóórdat de schaalindeling voor westerse toetsinstrumenten is ontstaan
Waren er in de tijd van het ontstaan van de muzikale intervallen andere instrumenten met meer noten waardoor van c tot c inderdaad acht intervallen groot was?
SpaceAgent202
Sinds 2001
tellen moet je niet doen bij muziektheorie, dat blijkt.
de muziektheorie telt dus paaltjes. er is geen andere manier om aan 8 te komen.
om 7 intervallen te kunnen tellen heb je 8 paaltjes nodig.
het laatste en achtste paaltje maakt het OKTaaf.
het ging er toch om hoe de naamgeving tot stand kwam?
thanks voor de link kwok!
de muziektheorie telt dus paaltjes. er is geen andere manier om aan 8 te komen.
om 7 intervallen te kunnen tellen heb je 8 paaltjes nodig.
het laatste en achtste paaltje maakt het OKTaaf.
het ging er toch om hoe de naamgeving tot stand kwam?
thanks voor de link kwok!
6 trak
?ILLEGAL QUANTITY ERROR
- Lid sinds
- 20 september 2002
- Berichten
- 33.894
zoals ik al zei... iets dat gelijk aan elkaar is kan per definitie geen verschil zijn...
Quindecime... dat betekend dus 15...
2 octaven = 15? ...het eerste 'octaaf' is 8 en het 2e 'octaaf' is nog maar 7 elementen groot?
prachtig consistent...
tsja, men telt dus noten die tevens paaltjes zijn...
Laatst gewijzigd:
SpaceAgent202
Sinds 2001
oktaaf betekent dus gewoon: met de grondtoon meegeteld heb je op de 8e noot een verdubbeling van de frequentie van de grondtoon.
quindecime betekent dus gewoon: met de grondtoon meegeteld heb je op de 15e noot een verviervoudiging van de frequentie van de grondtoon
oktaven kun je niet optellen. dat is de meest gemaakte fout denk ik!
"hoeveel oktaven heeft jouw piano?" :confused:
volgens mij moet het zijn "hoeveel toetsen heeft jouw piano" "en welke intervallen naast het oktaaf kunt u daarop dan spelen?"
quindecime betekent dus gewoon: met de grondtoon meegeteld heb je op de 15e noot een verviervoudiging van de frequentie van de grondtoon
oktaven kun je niet optellen. dat is de meest gemaakte fout denk ik!
"hoeveel oktaven heeft jouw piano?" :confused:
volgens mij moet het zijn "hoeveel toetsen heeft jouw piano" "en welke intervallen naast het oktaaf kunt u daarop dan spelen?"
SpaceAgentSpiff
de aarde is een LFO
- Lid sinds
- 2 april 2006
- Berichten
- 524
I repeat
Is dus heel consistent.
Eigenlijk gebruik je de term 'octaaf' zowel als verzameling van verschillende tonen die er binnen vallen (7 hele/halve noten of 12 halve tonen; zoals je toetsen op een piano telt en 6Trak z'n befaamde diagrammen maakt), als een interval tussen de eerste en de achtste toon uit een 7-toons systeem. Dit verschil is de crux denk ik, het is ook de "+1" in de vergelijking hierboven.
SpaceAgent202
Sinds 2001
daarom!
oktaven kunt u niet optellen!
oktaven kunt u niet optellen!
SpaceAgentSpiff
de aarde is een LFO
- Lid sinds
- 2 april 2006
- Berichten
- 524
Zo wordt er in de praktijk wel over gesproken, en dat is waarschijnlijk het probleem. Je hebt ws gelijk dat het niet helemaal koosjer is, muziektheoretisch gezien.
Trouwens, op een 5-oktaafs synth zitten wel (7x5)+1=36 witte toetsen. Toch weer die "+1"
SpaceAgent202
Sinds 2001
ja, een oktaaf is daarom ZEVEN tonen. PLUS eindtoon/grondtoon (laatste is een keuze alnaargelang u wenst
)
1 oktaaf = 1x7+1=8
+7
2 oktaaf = 2x7+1=15
+7
3 oktaaf = 3x7+1=22
+7
4 oktaaf = 4x7+1=29
+7
5 oktaaf = 5x7+1=36
+7
6 oktaaf = 6x7+1=43
+7
7 oktaaf = 7x7+1=50
Een oktaaf bestaat dus uit ZEVEN tonen PLUS eentje om m dicht te maken. Dus iedereen die acht riep en over muziektheorie is begonnen.......
edit : dit stukje dient u minder serieus te nemen dan vorige post enkele hierboven
)1 oktaaf = 1x7+1=8
+7
2 oktaaf = 2x7+1=15
+7
3 oktaaf = 3x7+1=22
+7
4 oktaaf = 4x7+1=29
+7
5 oktaaf = 5x7+1=36
+7
6 oktaaf = 6x7+1=43
+7
7 oktaaf = 7x7+1=50
Een oktaaf bestaat dus uit ZEVEN tonen PLUS eentje om m dicht te maken. Dus iedereen die acht riep en over muziektheorie is begonnen.......
edit : dit stukje dient u minder serieus te nemen dan vorige post enkele hierboven
Laatst gewijzigd:
- Lid sinds
- 11 juli 2001
- Berichten
- 5.439
Octaaf - als zelfstandig naamwoord - is gebruikt als een rangtelwoord!, dus het gaat om de volgorde...
De muziektheorie is een neerslag van eeuwen bezig zijn met muziek en het notenmateriaal. Hoewel het allemaal onduidelijk is hoe het in werkelijkheid geklonken moet hebben, is er toen wel over geschreven, althans, vanaf het moment dat de mensen konden schrijven... Onderzoek heeft aangetoond dat de oude Grieken dit onderwerp buitengewoon interessant vonden. Tot zover kunnen we redelijk teruglezen, let wel, nooit terughoren! Hoe de muziek toen geklonken heeft, dat is de werkelijk grote vraag.
Die Grieken, vooral ondert leiding van Pythagoras, de bonenhater :-), hadden kleine muziekinstrumentjes met snaren (die naam moet ik weer eens opzoeken) met een viertal snaren en wel met de melodische intervallen van grote secunde - grote secunde - kleine secunde, dus met de snaren, hoewel met andere namen, c - d - e - f. Als je dit nu eens op een d laat beginnen, dan ontstaat de reeks d - e - f# - g. En ze gingen maar verder... Beginnend op de g werd dat vervolgens g - a - b - c. En wat deden die briljante Grieken? Ze zetten twee van die TetraChorden (Ik geloof dat ze zo heetten) naast elkaar en wat ontstond, als je die met c beginnend naast die met de g als begintoon legde? Juist! De C toonladder. Die toonladder is wel degelijk geconstrueerd... En iedereen vond het mooi. Is dit een sprookje? Echt niet. Natuurlijk was zoiets al aanwezig, maar men neemt aan dat dit steeds meer algemeen aanvaard werd. Het muzikale gehoor is altijd in ontwikkeling. Een zanger als Rod Steward zou voor de Tweede Wereldoorlog totaal niet gewaardeerd zijn. Thans krijgen de mensen rillingen van afschuw bij Bing Crosby :-)
Grappig is te bedenken dat de Grieken hun toonsystemen dalend voorstelden, dus c - b - a - g - f - e - d - c
De benamingen van de sprongen van de ene toon naar de andere is weer van later datum. Vooral zangers (zangeressen waren er nog niet erg veel, in de vroege Middel Eeuwen) waren zeer gedreven in het juist zingen van de melodie afstanden, de melodische intervallen. Het notenschrift was nog zeer onderontwikkeld, zodat een melodie ook in intervallen geschreven kon worden. Vandaar dat muziekhistorici zelden een ritme van een lied kunnen herleiden anders dan via analogiën. Het Gegoriaans was al een hele verbetering...
Maar nog even terugkomend op die intervallen...
Een sprong van c naar g is een kwint, maar de sprong van c naar de g er beneden is een kwart!!!
Twee keer dezelfde noot heet in de melodieleer prime. Dat is dan ook het eerste interval. 'Secunde' betekent toch ook 'tweede'? Het zelfstandig naamwoord 'de terts' betekent dus (het) 'derde' (interval) mogelijk vanaf die toon...
Dit alles gaat inderdaad uit van de diatonische toonladder. Van c naar de d een octaaf hoger heet toch none, oftewel de negende. Je kan, indien wij mensen het konden horen rustig doorgaan, naar centième, de honderste of zoiets... Kan misschien voorkomen in vleermuizen dans muziek...
En dit alles heeft niets met frequenties te maken, want die zijn absoluut en de intervallen zijn relatief.
Wout
De muziektheorie is een neerslag van eeuwen bezig zijn met muziek en het notenmateriaal. Hoewel het allemaal onduidelijk is hoe het in werkelijkheid geklonken moet hebben, is er toen wel over geschreven, althans, vanaf het moment dat de mensen konden schrijven... Onderzoek heeft aangetoond dat de oude Grieken dit onderwerp buitengewoon interessant vonden. Tot zover kunnen we redelijk teruglezen, let wel, nooit terughoren! Hoe de muziek toen geklonken heeft, dat is de werkelijk grote vraag.
Die Grieken, vooral ondert leiding van Pythagoras, de bonenhater :-), hadden kleine muziekinstrumentjes met snaren (die naam moet ik weer eens opzoeken) met een viertal snaren en wel met de melodische intervallen van grote secunde - grote secunde - kleine secunde, dus met de snaren, hoewel met andere namen, c - d - e - f. Als je dit nu eens op een d laat beginnen, dan ontstaat de reeks d - e - f# - g. En ze gingen maar verder... Beginnend op de g werd dat vervolgens g - a - b - c. En wat deden die briljante Grieken? Ze zetten twee van die TetraChorden (Ik geloof dat ze zo heetten) naast elkaar en wat ontstond, als je die met c beginnend naast die met de g als begintoon legde? Juist! De C toonladder. Die toonladder is wel degelijk geconstrueerd... En iedereen vond het mooi. Is dit een sprookje? Echt niet. Natuurlijk was zoiets al aanwezig, maar men neemt aan dat dit steeds meer algemeen aanvaard werd. Het muzikale gehoor is altijd in ontwikkeling. Een zanger als Rod Steward zou voor de Tweede Wereldoorlog totaal niet gewaardeerd zijn. Thans krijgen de mensen rillingen van afschuw bij Bing Crosby :-)
Grappig is te bedenken dat de Grieken hun toonsystemen dalend voorstelden, dus c - b - a - g - f - e - d - c
De benamingen van de sprongen van de ene toon naar de andere is weer van later datum. Vooral zangers (zangeressen waren er nog niet erg veel, in de vroege Middel Eeuwen) waren zeer gedreven in het juist zingen van de melodie afstanden, de melodische intervallen. Het notenschrift was nog zeer onderontwikkeld, zodat een melodie ook in intervallen geschreven kon worden. Vandaar dat muziekhistorici zelden een ritme van een lied kunnen herleiden anders dan via analogiën. Het Gegoriaans was al een hele verbetering...
Maar nog even terugkomend op die intervallen...
Een sprong van c naar g is een kwint, maar de sprong van c naar de g er beneden is een kwart!!!
Twee keer dezelfde noot heet in de melodieleer prime. Dat is dan ook het eerste interval. 'Secunde' betekent toch ook 'tweede'? Het zelfstandig naamwoord 'de terts' betekent dus (het) 'derde' (interval) mogelijk vanaf die toon...
Dit alles gaat inderdaad uit van de diatonische toonladder. Van c naar de d een octaaf hoger heet toch none, oftewel de negende. Je kan, indien wij mensen het konden horen rustig doorgaan, naar centième, de honderste of zoiets... Kan misschien voorkomen in vleermuizen dans muziek...
En dit alles heeft niets met frequenties te maken, want die zijn absoluut en de intervallen zijn relatief.
Wout
Ga lekker natuurkunde studeren.... Het interval B# - C is een binnen de muziekleer een valide interval. Het klinkt als dezelfde noot, maar is het binnen een muzikale context niet. Dat het volgens jouw onzin is doet daar helemaal niks aan af.
Omdat iets volgens jouw natuurkundig niet kan, wil niet zeggen dat het binnen de muziekleer niet kan... Hoe eigenwijs wil je zijn...
Huh? Je wil het gewoon niet snappen...
Quindecime is een interval van bijvoorbeeld C1 tot C3 en heeft he-le-maal niks te maken met de definitie die jij aan de term octaaf wilt geven...
De term "octaaf", welke jij geeft aan de verzameling C1 tot C2 danwel C1 tot B1 is per definitie onzin. "octaaf" is enkel de benaming van een interval.
Als we deze bewuste verzameling noten al een naam willen geven is vanuit de muziekleer gezien C1 tot C2 de meest logische benaming. Dat heeft namelijk niks met natuurkunde te maken.
Neem eens een paar muzieklesjes, en je zult het begrijpen. Je komt nu namelijk over als een peuter van 4 die verklaart dat de wereld plat is, omdat de grond onder zijn voeten vlak is. Zet het kind op school en hij zal erachter komen dat dat toch niet zo is. Mischien werkt het bij jouw ook... Al denk ik dat jouw docent na 5 minuten gillend weg rent.
- Lid sinds
- 11 juli 2001
- Berichten
- 5.439
Nee, uit ZEVEN afstanden tussen de tonen, de intervallen. Dan kom je bij de 'achtste' toon, om door te gaan naar de negende en verder. Indien je diatonisch over het toetsenbord wandelt. De gedachtefout zit in het feit dat het geen herhaling is van hetgeen er al gebeurd is, ook al lijken de namen op elkaar en geven die zwarte toetsen een dergelijk beeld. Die achtste toon klinkt wel degelijk anders dan die eerste, namelijk hogerOrigineel geplaatst door Roel
Een oktaaf bestaat dus uit ZEVEN tonen PLUS eentje om m dicht te maken. Dus iedereen die acht riep en over muziektheorie is begonnen.......
Wout
maxdox
rode peper en knoflook
wout,
leuk stukje! echt goed.
leuk stukje! echt goed.
SpaceAgent202
Sinds 2001
Origineel geplaatst door Wout Blommers
Nee, uit ZEVEN afstanden tussen de tonen, de intervallen. Dan kom je bij de 'achtste' toon, om door te gaan naar de negende en verder. Indien je diatonisch over het toetsenbord wandelt. De gedachtefout zit in het feit dat het geen herhaling is van hetgeen er al gebeurd is, ook al lijken de namen op elkaar en geven die zwarte toetsen een dergelijk beeld. Die achtste toon klinkt wel degelijk anders dan die eerste, namelijk hoger
Wout
dat weet ik.
uitgaande van zeven was er wel eentje extra nodig om het oktaaf dicht te maken.
oktaven kun je gewoon niet rekenkundig optellen.
dat schreef ik net iets verder boven
edit : even waarde enkele posts onderaan aangegeven
Laatst gewijzigd:
- Lid sinds
- 11 juli 2001
- Berichten
- 5.439
De prime, twee keer dezelfde toon, heeft wel degelijk een verschil: ze zijn in de tijd na elkaar!
Intervallen zijn naampjes om melodië te kunnen bespreken. (c - f# - overmatige kwint - heet het duivels interval en bijna onmogelijk te zingen) Dit is een historisch geven. Vroeger was de melodie het belangrijkste in de muziek. Ik geef toe dat veel pop en dance vanuit de akkoorden wordt 'geschreven', dus misschien komt daar die 'blinde vlek' voor het octaaf vandaan?
Wout
Vergelijkbare discussies
