waar ik bij het hele investeringsverhaal niemand over hoor, is originaliteit. de veel aangehaalde Les Paul van 100.000 dollar (of strats van 25k, etc) kosten dat omdat ze origineel zijn. elk moertje, boutje en ringetje klopt. gedateerde potmeters klioppen, de soldeer is nog loodhoudend, koertom: dat gaat heel ver en moet vooral gedocumenteerd zijn. alle vintage synths zijn zo ongeveer wel een keer gerepareerd, en die originaliteit is er vaak totaal niet meer. in veel gevallen kan het ook niet eens, want het andere grote verschil met een gitaar, viool, etc is dat een synth 99% electronica is, en je dat vrijwel nooit helemaal 100% met gelijke NOS onderdelen kan vervangen. wen al die electronica gaat gegarandeerd een keer kapot. is een jupiter8 met misschien nog wel de oeriginele ic's (of ook al repro's) maar moderne weerstanden, condensatoren, transistors etc nog wel 100% vintage en origineel? en werkt ie uberhaupt nog 20 jaar nadat je 'm als investering hebt gekocht?