Da's k*t, zo'n gat

[bikkel]

Thnx guys, dus jullie denken allemaal dat als je dan ooit een keer heel misschien eenmaal de muziek een keer hebt gemaakt die je altijd al had willen maken, dat die feeling daarna dan ook nooit meer terug komt en het alleen maar bergafwaarts gaat.

Lekker motiverend

 

[Auxillary]

Huh?

Waar haal je dat nou weer vandaan?

Eric

 

[David]

Origineel geplaatst door Auxillary
Madonna en Depeche Mode horen toch echt niet thuis in dit rijtje David! Misschien niet jaarlijks een plaat maar toch zeker met enige regelmaat een CD!
Zij ´werken´ nog gewoon. De rest van het rijtje is inderdaad teren op vroeger. Een comeback maken dus.
(Kom niet aan Depeche Mode!!!!)
Eric

ff rechtzetten : ik citeerde deze artiesten/groepen kriskras door mekaar, om duidelijk te maken dat sommigen er daadwerkelijk in zijn geslaagd om zichzelf continu heruit te vinden en knap werk te blijven afleveren (bv. Madonna én Depeche Mode), terwijl anderen hopeloos zijn blijven steken (bv. Prince, Michael Jackson, Erasure, Jarre imho). Ik dacht dat het contrast wel duidelijk was door ze achter mekaar in hetzelfde rijtje te zetten.

Ik ben zelf trouwens ook fan van DM, maar je merkt toch wel dat ze na hun hoogtepunt met Violator (1990), bewust een heel andere richting zijn uitgegaan met Songs of F&D (1993), waarna ze ook jaren geblokkeerd zijn geweest (Ultra 1997), om pas nu eindelijk weer 'ns knappe dingen te laten horen op Exciter (2001).

Ook Pet Shop Boys zijn nu radicaal anders : bijna geen synths meer maar bijna puur gitaarwerk op hun nieuwste CD (Release, 2002).

Ook Moby heeft talloze keren een andere stijl gehanteerd.
enz enz enz

 

[equate]

Origineel geplaatst door David

Ik ben zelf trouwens ook fan van DM, maar je merkt toch wel dat ze na hun hoogtepunt met Violator (1990), bewust een heel andere richting zijn uitgegaan met Songs of F&D (1993), waarna ze ook jaren geblokkeerd zijn geweest (Ultra 1997), om pas nu eindelijk weer 'ns knappe dingen te laten horen op Exciter (2001).

[off-topic mode on]

hmmm..ben ik het niet mee eens, ik vond zowel SOFD en Ultra ook briljante DM albums...en dat zullen meerdere DM fans met mij eens zijn.

[off-topic mode off]

Wat betreft het writers block gebeuren..ik heb wel es gehoord dat je als muzikant veel inspriratie kunt putten uit het gebruiken van een instrument dat je eigenlijk niet beheerst...m.a.w. pak als toetsenist es een gitaar vast, of als je een computer-wizzard bent; kruip es achter een drumstel of een setje percussie... Ik heb het zelf nooit gedaan, maar kan me het inspirerende effect wel voorstellen...

equate

 

[olafmol]

of duik eens met een vriend(in) of kennis de studio in..

Olaf

 

[David]

Origineel geplaatst door bikkel
Thnx guys, dus jullie denken allemaal dat als je dan ooit een keer heel misschien eenmaal de muziek een keer hebt gemaakt die je altijd al had willen maken, dat die feeling daarna dan ook nooit meer terug komt en het alleen maar bergafwaarts gaat.

Lekker motiverend

Nou nou, gaan we nu niet beginnen overdrijven hé.

Wat ik vooral wilde zeggen, is dat een writer's block een heel vaak voorkomend fenomeen is, vooral nadat je een artistieke prestatie hebt geleverd die voor jezelf een mijlpaal is waar je lang naartoe hebt gewerkt. Vaak lijkt het dan alsof je een soort competitie met jezelf moet aangaan : hoe kan ik mezelf nu in godsnaam nog verbeteren?

Maar KAN je jezelf nog wel verbeteren, na een bepaald niveau gehaald te hebben? En MOET dat eigenlijk wel : steeds hetzelfde blijven doen in de hoop dat iets dat al goed is, nóg een ietsiepietsie beter wordt?

Zelf zie ik wel wat in het idee om jezelf bep. beperkingen op te leggen ("less is more"), een andere aanpak uit te proberen, en bewust de platgetreden paden verlaten. Muziek heeft al eeuwenlang de aandrang om zichzelf te vernieuwen en te veranderen, en dat is in het hoogtechnologische 2002 niet anders!

Ik zal nog maar eens een voorbeeldje uit de klassieke muziekgeschiedenis geven : nadat Brahms z'n hoogtepunt had bereikt met z'n 4 symfonieën en concerto's voor groot orkest, ging hij gewoon weer (relatief eenvoudige maar daarom niet minder geslaagde) kamermuzieksonates (bv. voor piano en klarinet) schrijven.