Je moet toch redelijk blijven denken hoor.Ik hou wel van kleur en klanken.Maar eens moet je die klanken toch gaan gebruiken in je daw,gecombineerd met een muzikaliteit?
Sprekend over het laatste voorbeeld, dat wordt straks hier in NYC gepresenteerd in een muzikale vorm.(zie
EZUFF#6).
In deze draad bespreek ik de synthese mogelijkheden van dit systeem.
Muzikale mogelijkheden kun je op mijn
CD's, en
iTunes vinden en tijdens concerten horen. B.v. 22-05-2015 in AB Brussel. Komt nog in de agenda.
Of je ontwerpt klanken,gewoon omdat je ervan houdt,en spreken we meer dan met een oscillator te beginnen,en dan de filters,de adsr en daarna wat effecten,dat is ook met klanken bezig zijn.
Dat ook, alleen de synthese die je beschrijft(substractive synthesis) is maar één vorm van synthese. De kracht van dit systeem is dat je ALLE synthese vormen tot je beschikking hebt waardoor wat je wilt uitdrukken een grotere kans van slagen heeft.
Het werkt tweeërzijds bij mij. Wanneer ik iets nieuws vind(bij elkaar gepuzzeld heb)
wil ik altijd dit in muzikale zin gebruiken. Met soms het resultaat dat andere muzikale vormen verkregen worden. De andere zijde is dat ik een muzikale structuur in mijn hoofd heb en die verder uitwerk met dit onmetelijke palet wat ik tot mijn beschikking heb.
Maar kyma,een produkt is dat ver kan gaan in klanken synthese.De combinatie van de twee muziek en klanksynthese vergt enorm veel tijd,en tijd dat is er niet tegenwoordig tenzij je op pensioen bent of professioneel bezig bent.
Het is maar wat je doel is .
Kyma gaat ver. Wanneer je het denken achter dit systeem snapt werk je hier sneller mee dan met menig andere hard- en software. ELK systeem kost tijd.
Stel, om het even bij jouw subtractive synthesis te houden, doe 1 module meer in je synth en de mogelijkheden nemen in het kwadraat toe. Omdat je weer meer en andere verbindingen toe kunt passen.
Je begrijpt dus dat ik totaal geen sociaal leven meer heb