Stijl kiezen

@ 3ddie

Zelfs mensen die de zin van het begrip kwaliteit in muziek bestrijden proberen (als ze wat serieuzer te werk gaan) toch kwalitatief goede muziek te maken. Wel is het zo dat verschillende typen muziek ieder op hun specifieke manier goed of slecht kunnen zijn. Het aanzetten en na vijf minuten weer uitzetten van een wasmachine of stofzuiger is geen muziek, tenzij je het begrip muziek zó ver wilt oprekken dat het vrijwel alle betekenis verliest. Ik weet wel dat het postmoderne relativisme er een handje van heeft om heldere onderscheidingen en scherpe redeneringen aan te vallen waar het die maar tegen komt. Maar dat is dan jammer voor het postmoderne relativisme, want als het zijn eigen relativisme serieus zou nemen zou het geen enkele reden meer hebben om ergens voor of tegen ten strijde te trekken. Helaas is het postmoderne relativisme ondanks deze innerlijke tegenstrijdigheid in de huidige tijd wijdverbreid. Maar het kritiseren van de waan van de dag is als vechten tegen de bierkaai, daarom wil ik het wat deze kwestie aangaat hier dan ook maar bij laten.
 
@ 3ddie

Zelfs mensen die de zin van het begrip kwaliteit in muziek bestrijden proberen (als ze wat serieuzer te werk gaan) toch kwalitatief goede muziek te maken. Wel is het zo dat verschillende typen muziek ieder op hun specifieke manier goed of slecht kunnen zijn. Het aanzetten en na vijf minuten weer uitzetten van een wasmachine of stofzuiger is geen muziek, tenzij je het begrip muziek zó ver wilt oprekken dat het vrijwel alle betekenis verliest. Ik weet wel dat het postmoderne relativisme er een handje van heeft om heldere onderscheidingen en scherpe redeneringen aan te vallen waar het die maar tegen komt. Maar dat is dan jammer voor het postmoderne relativisme, want als het zijn eigen relativisme serieus zou nemen zou het geen enkele reden meer hebben om ergens voor of tegen ten strijde te trekken. Helaas is het postmoderne relativisme ondanks deze innerlijke tegenstrijdigheid in de huidige tijd wijdverbreid. Maar het kritiseren van de waan van de dag is als vechten tegen de bierkaai, daarom wil ik het wat deze kwestie aangaat hier dan ook maar bij laten.

^--- S E R I E U S? "Postmodern relativisme"? "Scherpe redeneringen aan te vallen"? "Ten strijde trekken"?
Echt geen idee waar je dit allemaal vandaan haalt. Het lijkt erop dat jij je aangevallen voelt. Ik kan geen reactie vinden waarin je aangevallen wordt. Als ik de reacties lees dan haal ik de boodschap eruit dat je juist alle vrijheid en ruimte kunt nemen die jij wilt...

Zelfs mensen die de zin van het begrip kwaliteit in muziek bestrijden
Ik bestrijd helemaal niets, mijn argument is dat "kwaliteit in muziek" een subjectief begrip is. Wat jij "kwalitatief goede muziek" vindt is andermans "bagger" en andersom. Alle mensen luisteren naar "kwalitatief goede muziek" anders zou je niet de moeite nemen om het op te zetten toch? En toch luistert iedereen naar wat anders... go figure...

Maar het kritiseren van de waan van de dag is als vechten tegen de bierkaai, daarom wil ik het wat deze kwestie aangaat hier dan ook maar bij laten.
Ook even overwegen of dat wat jij "de waan van de dag" noemt niet eigenlijk gewoon "de mening van een ander is" die je weigert te accepteren.... kan ook he?
 
De "waan van de dag" bestaat uit die opvattingen die aantoonbaar onjuist zijn maar niettemin breed gehuldigd worden. Niets subjectiefs aan dus. Maar zoals ik al schreef - dit wordt zo een zinloze discussie waar niemand beter van wordt. Beter om daar helemaal niet aan te beginnen.
 
Je lult moeilijk man.
Anyway, laat je favoriete nummer van jezelf horen, en ik vertel je welke stijl je moet hanteren.
ik ben benieuwd!
 
De "waan van de dag" bestaat uit die opvattingen die aantoonbaar onjuist zijn maar niettemin breed gehuldigd worden. Niets subjectiefs aan dus. Maar zoals ik al schreef - dit wordt zo een zinloze discussie waar niemand beter van wordt. Beter om daar helemaal niet aan te beginnen.

Maar.... als het aantoonbaar onjuist is dan is het juist de moeite waard om erover te converseren.. maar tot zover is het je niet gelukt om het aan te tonen...
 
Anyway, laat je favoriete nummer van jezelf horen, en ik vertel je welke stijl je moet hanteren.
ik ben benieuwd!

Ik ben een absolute beginner, en ik heb tot nog toe enkel een kort fragment (nog geen minuut) house-muziek gemaakt. Dat het house-muziek is geworden is enkel omdat ik voor LMMS alleen een leerboek over het maken van dance muziek kon vinden en dat boek bestudeerd heb. Persoonlijk houd ik niet van dance muziek. Dat was voor mij overigens geen beletsel om binnen het kader van house muziek naar kwaliteit te streven. Kwaliteit gaat boven persoonlijke smaak uit.
 
Gewoon beginnen en wat maken, met al dit gepraat kom je nergens, je komt er vanzelf achter tijdens het werken met instrumenten wat je aanspreekt en wat je ligt, als je nog maar minder dan een minuut aan muziek hebt gemaakt dan is een discussie als dit volstrekt zinloos, gewoon aan de slag gaan! Elke tijd die je gebruikt om een nummer te maken (En ook afmaken, niet alleen fragmentjes!) geeft je veel meer info dan welke discussie dan maar ook. Werk niet te lang aan een nummer (Enkele dagen) en niet te lang zeveren over of het goed is; je bent beginnend, je hebt veel te leren, en het zal altijd slecht zijn aan het begin. Dat is prima! Elk nummer zal een verbetering zijn, daarbij vind je ook vanzelf je stijl.

En: Als je weinig ervaring of kennis hebt: Sta open voor de mening van anderen, dat gezever hierboven helpt je helemaal niks, andere mensen nemen de tijd om wat te schrijven en je gaat er met je (minder-dan-1-minuut-kennis) overheen alsof je weet waar je het over hebt, zijn toch wat vreemde meningen en als meerdere mensen je proberen in de juiste richting te helpen kun je daar beter voor open staan dan te zeggen dat het de 'waan van de dag' en er dan niet meer over willen praten. Open your mind!
 
Laatst gewijzigd:
Ja - dat moet het worden. Gewoon aan de slag en dan blijkt vanzelf wat mij het meest aanspreekt.
 
Ik weet wel dat het postmoderne relativisme er een handje van heeft om heldere onderscheidingen en scherpe redeneringen aan te vallen waar het die maar tegen komt

dit is even een off-topic reaktie. ik ben geschoold als filosoof, een kultuurfilosoof. in de filosofie is het postmodernisme ontstaan, dat klopt, maar op éen of andere wijze is dat in de literatuur, zelfs op akademisch nivo, en het dagdagelijkse taalgebruik, nou ja het woord postmodern zegt veel mensen niets, is het gelijk te komen te staan aan relativisme.

het is juist omgekeerd, het wijsgerig postmodernisme;

de filosoof die het woord heeft geherintroduceerd, heeft die term, na de populistische roof..., nog wel gebruikt, maar vooral alleen om kritiek te leveren van hoe is opgevat.

kritiek komt van krinien, van onderscheidingen maken (kaf van koren, etymologie), het wijsgerig postmodernisme hanteert juist heel heldere onderscheidingen en werkt met scherpte, want juist de absolute systemen zijn de oorzaak van het relativisme: een absoluut systeem verdraagt geen ander absoluut systeem, en daarom worden ze voor een "buitenstaander" relatief.

het wijsgerige postmodernisme ontleedt het proces van bewijsvoeringen, het proces van denken en vooral schrijven, en ook lezen. het heeft niets te maken met relativisme.

toch heeft deze uiteenzetting te maken met wat hier wil proberen, voel dit niet als een aanval, integendeel. het postmodernisme, of beter gezegd; de filosofie van j.-f. lyotard is gebaseerd op konflikt, en heeft een absoluut "moment" (nog een vorm van een mystiek spoor in zijn filosofie). j.-f. lyotard hield zich buiten ethiek, politiek, ook zeer bezig met esthetika, maar dan in de zin van pseudo-longinus, edmund burke en immanuel kant; esthetika komt van het griekse woord aisthèsis; zintuiglikke prikkeling, of gewaarwording (deze termen zijn zeer te onderscheiden overigens, zelf immanuel kant doet dat, maar de onderscheiding valt soms moeilik vast te houden, al blijft ie vast staan, maar zonder gewaarwording is er geen zintuiglikke prikkeling, alhoewel; freud heeft beweert dat een zintuiglikke prikkeling, een gebeurtenis, geen gewaarwording wordt, maar gelijk ingeschreven wordt in het onbewuste, en daar woekert... dan hebben het over bizondere gebeurtenissen, lyotard gaat weer verder, en brengt elke gebeurtenis; de volgende noot, de volgende streep, het volgende woord, etc. daaronder).

het "postmodernisme" analyseert, met scherpte, met immense aandacht en precisie. ook heeft j.-f. lyotard geschreven over stijl, muziek, beeldende kunst. het gaat te ver om hier kollege over te geven, haha.

het was mijn specialisatie (eens als promovendus).

voor de duidelikheid ik ben het met je eens, en het klopt dat er een populistisch postmodernisme bestaat, die zijn eigen weg gaat. dat er roof is, dat dingen kunnen worden onteigend, dat woord wordt weer door bij voorbeeld jacques derrida vaak "gebruikt". het is een Feit (flauwe knipoog naar i. kant... maar gebruik het wel hier, dat i. kant wellicht tranen in zijn ogen krijgt).

met de esthetika van kant, gebaseerd op de zintuiglikke prikkeling, komt de toeschouwer. en het genie, vreemd genoeg.


overigens is het postmodernisme oorspronkelik géen tijdsaanduiding, want het valt juist de vulgaire tijdsopvatting, die we van augustinus nog steeds gebruiken; verleden, nu en toekomst, in de geest. het postmodernisme is dus niet ná het modernisme, maar het modernisme dat telkens in zijn wieg wordt gelegd, oneindige exegese.

sorry voor deze uiteenzetting. wellicht niet geheel te volgen, maar ik snap je zoektocht volledig, alleen ik word getriggerd wanneer het woord postmodern wordt gebruikt, het wil juist de betekenis redden, redden uit de handen van systemen, dwang, macht. de ongeartikuleerde schreeuw, het leed. het is dus ook verbonden met ethiek.

ik heb altijd het gevoel dat filosofie kunstenaars kan uitdagen, daarom durf ik toch deze reaktie te schrijven. ik houd me in, en daarom kan ik wellicht wat onduidelikke formuleringen hebben gemaakt, of zelfs fouten.

filosofie kan niet zonder kunst, en kunst niet zonder filosofie. is dat een privé opvatting? de geschiedenis schetst dat beeld, er is een immense kruisbestuiving.
 
vink licht off-topic maar daarom niet minder interessant. En wat betreft de verwevenheid van kunst en filosofie snap ik denk ik wel wat je bedoelt. Kunst zijn toch vaak uitingen van gedachten en gevoelens en de relaties daar tussen. Ik heb niet veel meegekregen over filosofie (ben een beta) maar in mijn beeld houd filosofie zich daar ook mee bezig. De mens, de wereld en de samenhang daartussen. Sorry als ik je vakgebied hiermee in een heel nauw hokje duw maar nogmaals dat is mijn beperkte kennis van de materie.

Bedankt voor je epistel, wordt gewaardeerd.
 
vink licht off-topic maar daarom niet minder interessant. En wat betreft de verwevenheid van kunst en filosofie snap ik denk ik wel wat je bedoelt. Kunst zijn toch vaak uitingen van gedachten en gevoelens en de relaties daar tussen. Ik heb niet veel meegekregen over filosofie (ben een beta) maar in mijn beeld houd filosofie zich daar ook mee bezig. De mens, de wereld en de samenhang daartussen. Sorry als ik je vakgebied hiermee in een heel nauw hokje duw maar nogmaals dat is mijn beperkte kennis van de materie.

Bedankt voor je epistel, wordt gewaardeerd.

dank je! nee, je hebt eigenlik een hele mooie korte samenvatting gemaakt. de mens, de wereld en samenhang daartussen. een pracht samenvatting, al is de wereld binnen de filosofie wel een vreemd begrip soms. goed de term "wereld", daar staan boeken vol van.... ik ben een echte alpha (al kan ik vrij goed programmeren, en met komputers omgaan, maar mathematisch ben ik een nul, haha).
 
Wat meerdere mensen zeggen: gewoon beginnen. Het niet overdenken. De muziek komt vanzelf. Je kunt het later alsnog kwalificeren mocht je daar behoefte aan hebben.

Ik zou niet de minuten aan muziek die je hebt tellen. Gewoon jammen met een midicontroller of - beter nog - een aantal (goedkope) apparaatjes.

Het mooie aan beginnen met maken van elektronische muziek is dat je niet wordt gehinderd door al te veel kennis van de regeltjes.
 
Ik heb er geen bezwaar tegen wanneer andere mensen verder willen discussie over postmodernisme in dit topic (mijn oorspronkelijke vraag is immers al beantwoord), en ik zal jullie berichtjes over postmodernisme met belangstelling lezen. Maar ik zal er daar (naar alle waarschijnlijkheid) zelf niet aan meedoen. Ik zie het postmodernisme zoals dat zich tegenwoordig manifesteert niet als een verrijking van onze filosofie of cultuur (om het vriendelijk te formuleren), maar wellicht bestaat er naast het populistische postmodernisme dus ook nog een oorspronkelijk postmodernisme dat wel zijn waarde heeft?

ik ben een echte alpha (al kan ik vrij goed programmeren, en met komputers omgaan, maar mathematisch ben ik een nul, haha).

Dat vind ik vreemd, iemand die goed kan programmeren kan goed logisch nadenken, zo iemand moet ook wiskunde kunnen begrijpen.
 
Het mooie aan beginnen met maken van elektronische muziek is dat je niet wordt gehinderd door al te veel kennis van de regeltjes.

Ja heel mooi, beetje zoals een kind onbevangen en open de wereld verkent... voor een kind is niets gek, vreemd of ongepast. Totaal ongeconditioneerd en open beginnen.... mooi! Een kind maakt een afbeelding, een volwassene vraagt "goh, wat is het?".... kind vraagt zich af waarom het "iets moet zijn"....
 
Ik heb er geen bezwaar tegen wanneer andere mensen verder willen discussie over postmodernisme in dit topic (mijn oorspronkelijke vraag is immers al beantwoord), en ik zal jullie berichtjes over postmodernisme met belangstelling lezen. Maar ik zal er daar (naar alle waarschijnlijkheid) zelf niet aan meedoen. Ik zie het postmodernisme zoals dat zich tegenwoordig manifesteert niet als een verrijking van onze filosofie of cultuur (om het vriendelijk te formuleren), maar wellicht bestaat er naast het populistische postmodernisme dus ook nog een oorspronkelijk postmodernisme dat wel zijn waarde heeft?



Dat vind ik vreemd, iemand die goed kan programmeren kan goed logisch nadenken, zo iemand moet ook wiskunde kunnen begrijpen.

ik probeerde het naar het oorspronkelijk postmodernisme (wat een oxymoron is....) te brengen, juist vanwege stijl, stijl betekent scherpte, in het frans heeft het ook nog de bij betekenis, of betekenis "van de sporen" geven, voor een paard.

stijl is ook een Eis, een regulerend begrip, wat dat is? het komt neer op de diskrepantie tussen idee en voorstelling, die er altijd is. zoals in het programmeren.

ik wilde absoluut niet de diskussie naar het postmodernisme trekken, het is wel mijn achtergrond, als kultuurfilosoof en dichter. als muziekmaker? ja, er is wijsgerige invloed.

mooie boeken om te lezen: de geboorte van de tragedie van friedrich nietzsche en de filosofie van de nieuwe muziek van adorno (deze laatste komponeerde ook, in ieder geval het de kennis). beide boeken scherpen je aan, naar mijn gevoel, de techniek van muziekmaken gaat verder dan louter de muziekleer, vanzelfsprekend. dat is in ieder kunstdomein het geval. (ay! die laatste zin al zou al een kollege van 2 uur van mij opleveren, domein en geval... goed...)

de geboorte van de tragedie is nogal wat romantisch, al is het nietzsche, maar het is zijn eerste boek. het is eerder opzwepend. de filosofie van de nieuwe muziek zet muziek tegenover maatschappij, of in de maatschappij, het is een dialektikus, een negatieve dialektikus..., dus dat zit altijd wat komplekser in elkaar.
van adorno heb ik vooral de Eis overgehouden, in de maatschappij zijn we vervreemd, door de verdinglikking van de wereld, alles tot ding maken, en muziek of kunst moet die vervreemding niet tonen, maar laten voelen, het moet die vervreemding in zich opnemen. dit doe ik uit mijn hoofd, lang geleden, wel zeer intensief, gelezen. zit er wat naast.

andere belangrijke zin uit mijn hoofd: je moet alle techniek van het vak in je vingers hebben en dán loslaten....

o ja, het materiaal waarmee je werkt is het materiaal van de tijd waarin je leeft, i.e. de maatschappij. er zweeft wat marxisme in adorno, maar hij is absoluut geen marxist. hij gaat veel verder, stelt immens hoge eisen, en precisie.

over dat programmeren, sja, dat is iets wat ik mezelf ook al heel lang afvraag. ik programmeer niet meer, maar had er talent voor, zeker talent voor.
algoritmes kan ik erg goed maken. niet als DSP programmeur, want dan krijgen we formules, de mathematische kant. ik snap weinig van DSP, al kijk ik soms wat kode in, en voel dat wanneer ik werk van zou maken, veel werk, ik er enigszins iets van zou kunnen begrijpen.

algoritmes gebruik ik nog immer in mijn werk, wel op een eigenzinnige wijze. in mijn "poëzie", zeker. axiomatische poëzie, zo noemt de uitgever het, voor alles wat ie uitgeeft, vooral bedacht om mensen af te schrikken, om in te zenden... een term waar ik jaloers op ben.

dus ik kaap de thread niet, ik hoop met dit bericht en met mijn vorige grote bericht, aan te geven, richting te geven naar denkwijzen, vakmanschap en passie.

passie; lijden, aandoening... vroeger had men niet zoveel op en tegenwoordig ook niet met het zintuiglikke. onderschat nooit de prikkeling... ik eindig met een quote, nee een scan: ik vind het zelf een van de meest inspirerende teksten, komt uit "postmoderne fabels" van j.-f. lyotard.

de bliksem, l'eclair, daar heb ik altijd het vermoeden van die van horatius heeft gepikt, een bekende ode, bliksem bij heldere lucht (zeus). wellicht moet ik dit maar allemaal in een andere thread zetten, toch dit is stijl, horatius heeft stijl. lyotard heeft stijl...


Click image for larger version  Name:	doorboring.jpg Views:	2 Size:	132,3 KB ID:	3687393
 
Helaas - ik heb de scan gelezen, maar op mij maakt die tekst niet de indruk van scherp analyseren en/of helder redeneren. Ik zie ook niet wat voor bijzonders er in die tekst aangetoond of aannemelijk gemaakt wordt. Ik vrees dat ook het wijsgerig postmodernisme niet aan mij besteed is.
 
Helaas - ik heb de scan gelezen, maar op mij maakt die tekst niet de indruk van scherp analyseren en/of helder redeneren. Ik zie ook niet wat voor bijzonders er in die tekst aangetoond of aannemelijk gemaakt wordt. Ik vrees dat ook het wijsgerig postmodernisme niet aan mij besteed is.

ja het is ook een uitsnede, maar goed, het is dat het wijsgerige postmodernisme ook niet een heel grote aanhang heeft... voor mij is het zeer helder, en zijn hoofdwerk, is sterk analytisch, een geheel andere stijl, zal je wellicht meer bevallen.
hier is hij bijna poëtisch, om dat woord te misbruiken, ik gebruik het woord nooit. lyotard kan zéer scherp analyseren (le différend), ik vind dit ook scherp, maar kan me heel goed voorstellen dat het niet voor iedereen of weinigen zo werkt. goed ik ga hier niet verder lyotard uiteenzetten of meer scans laten zien... het is een uitsnede, over aisthesis, heeft hij veel geschreven, goed. dat je het toch gelezen hebt. het is tevens een kwestie van "smaak", en wat je zelf aanscherpt, wanneer deze tekst dat niet voor je doet, is het een verloren tekst, en teksten mogen verloren gaan.

terug naar stijl!
 
Ik denk dat dit topic op zich nu eigenlijk wel klaar is. Een beredeneerde keuze vooraf voor een bepaalde stijl van muziek of van muziek-maken is onnodig, want ik zal wanneer ik aan de slag ga vanzelf merken wat mij het beste bevalt.
 
Het beste lijkt het me om je werkwijze om te draaien.
Nu denk je eerst en pas daarna wil je aan de slag maar ga nou eerst aan de slag en denk er tijdens en na het proces over na, da's veel produktiever denk ik?
Dat is de meest natuurlijke wijze; eerst produceer je iets; muziek, een schilderij of een andere creatieve uiting en tijdens deze ervaringsgerichte aktie begin je al door resultaten dingen voor je zelf op een rijtje te zetten.
Al doende leert men is een oud en wijs gezegde maar wel terecht denk ik.

En als het dan af is laat je het op het forum horen en geven wij jou ons oordeel waar jij je alles van aantrekt. :D;) (geintje maar ik kon het even niet laten)

Postmodernistisch of niet; al sinds de jaren 30 vorige eeuw toonde Gödel aan dat elke waarheid relatief is en niemand het ultieme oordeel kan geven.
Het leuke is dat jij volledig bepaalt of iets te gek is of k.t dus ik zou zeggen; ga lekker je gang en doe je ding en beleef het ene na het andere toffe avontuur tijdens je reis into sound.
 
Wat ik hier nog niet gelezen heb is dat de grens tussen kunst en muziek hier erg klein word :geslaagd:

Schilder kunst kan van een rembrand tot flikker maar wat op het doek met wat lichaamssappen erdoor, is in muzikaal op zicht niet anders.

Bv. Noise ligt bij mij eerder richting kunst dan dat het muzikaal wat voor moet stellen.... dat wil weer niet zeggen dat noise niet muzikaal kan zijn overigens :engel:
 
Laatst gewijzigd:
Back
Top