De gedachte achter je setup...

Ben van veel apparatuur naar alles in the box overgestapt.
Heb nu een knus plekje in de huiskamer met een pc en Konnekt 6 plus draaitafel. Een sampling setup dus. Het enig wat nog over is zijn mijn Dynaudios. Die zijn nog steeds nodig. Wil niet meer terug. (Vooralsnog...)
 
Mijn setup is nog altijd het idee van een multitrack opname op tapedeck, maar met dat verschil dat ik een digitale multitrackrecorder heb omdat ik dan geen dure tape moet kopen, geen onderhoud heb en instant kan terugspoelen. Al mijn synths hebben een klavier omdat ik dus geen DAW/sequencer heb (enfin, zelfs geen pc behalve om naar cd en mp3 om te zetten). MIDI gebruik ik om die reden ook niet, omdat ik er simpelweg geen nut voor heb in mijn workflow. Een ander idee waar ik tot nu toe aan vasthield was dat alles permanent aangesloten was, maar aangezien ik nu meer synths en fx heb dan connectiemogelijkheden op de mixer, moet ik dat toch een beetje laten varen. Ik ben nog niet helemaal into patchbays.

Qua synths zijn "orchestraal" en "creamy" de toverwoorden. En iets van hoe meer hoe beter...

Goede voornemens:
-expressie/hold pedalen
-misschien toch iets met patchbays
 
Mijn nieuwe gedachte is less is more.

Mijn nostalgische hoekje blijft gewoon:
80's digitaal: Korg M1, Yamaha DX7 II, Roland D-50
80's analoog: Roland JX-3P+PG-200, Juno-6, JX-10

Dan voor het studio werk:
Kurzweil K2500X, PC3LE6 en Akai S3000XL

En op de bühne:
Een echt gouden combi: Kurz K2000VP en Nord Lead 2

De rest is allemaal weg.

Als je snoeit groeit het altijd weer terug. Laat maar komen :-)
 
O ja... En mijn beloved Motif 7!!!
 
De gedachte achter mijn setup zijn tot stand gekomen in een periode van totale armoede. In de tijd toen produceren wat beter ging dacht ik nachten lang na over sound en over hoe ik mijn eigen sound kon krijgen.
Veel kennis opgedaan in studio's waar ik koffie jongen was en op stage door goed op te letten.

De mc-303, mijn inleiding tot synths en drums heb ik nu nog steeds en neemt een belangrijke functie in de setup in omdat ik daar zo snel een nummer in kan maken . (niet voor sounds natuurlijk) Heb er daar nu 2 van.

Mijn idee is dat veel mensen dezelfde pugins gebruiken en daarom hetzelfde klinken. Fuck die eenheids worst.
Daarom spaar ik analoge effecten en heb ik een modular. Vind ik het leuk om syth door een gitaar versteker uit te micen. Best of both worlds. Oude effecten voor het karakter en een DAW om het te vereeuwigen met total control.

Mijn huidige setup zal uiteindelijk uitgroeien zodat het live zeer bruikbaar is.

De gedachte achter mijn setup is enerzijds dat ik er veel unieke geluiden mee kan maken die niemand heeft. Anderzijds dat je snel je idee uit je kop als schets neer kan zetten. En dat het allemaal lekker warm en vies kan klinken.
 
Setup moet uitnodigend zijn om muziek mee te maken
Dus goede inspirerende sound, goede inspirerende workflow en goede afluustering
Weg met alle bullshitterie en je beperken tot winners
En je moet gitaren hebben.. Das logisch
Even iets proberen moet nooit teveel gedoe zijn, want dan doe je t niet..
Een goede bron levert minder gezeik op achteraf en meer karakter op zichzelf
Echte instrumenten zijn sowieso altijd cool om te hebben. Dingen met snaren, trommels, een blazer etc. daarmee stop je leven in een track
Wat je allemaal hebt boeit niet zoveel als t maar gastvrijheid heeft voor jou om leuke dingen te doen
 
@fjoesz mooi omschreven. je setup moet net als je vriending uitnodigen om... nou ja je snapt het idee.

tjs gitaren en snaren?? logisch.

Zou wel een echte drumkit willen hebben alleen mijn buren zijn het niet mee eens.
 
De gedachten achter mijn setup is dat ik gewoon lekker wil musiceren met een elektronisch/analoog geluid. Daar werd wel min of meer naar gezocht. Oude meuk kan ik niet betalen (Juno's, DX7 en zo) maar een sampler (Roland Fantom XA) bied dan uitkomst.

Mijn eerste keyboardje was de Casio SK1 (ik heb 'm nog steeds en werkt ook nog steeds). Een keyboardje waarmee je ook kon samplen. Het ding kostte (1985 dacht ik) zo'n fl 300,- en ik heb lol gehad voor... Onbetaalbaar! In die SK1 zit een gesamplede synthesizer string (de sample is volgens mij op 8000 Hz) maar vond 'm toen zo fijn klinken. Ik kon met enig oefenen (ik kan geen noot lezen) al een stukje van Jean Michel Jarre meespelen. En toen had ik de smaak te pakken.

Op naar de 'grote' toetsen. Mijn Roland E-16 keyboard kwam. Veel meer geluiden in praktisch CD-kwaliteit. Whoow... Daarmee deed ik ook mijn eerste MIDI ervaringen op. En toen begon het balletje te rollen. Begin jaren '90 kwam Enigma met dat prachtige nummer Sadness en met een beetje fanasie kon ik die helemaal nabouwen via MIDI op de E-16. De E-16 begon qua geluiden te 'klein' te worden. De Yamaha CS1x kwam. Een prachtig ding, maar ruk in de MIDI-setup (want Yamaha is XG i.p.v. GM). Toen maar Roland geprobeerd, de XV2020 een prachtige module met ontelbare geluiden die wel via MIDI goed aan te sturen waren en mijn muziek begon een eigen sound te krijgen.
Na een aantal weken met de XV2020 te hebben kunnen rotzooien, kwam de XP30 op mijn pad. Ik had nu al zoveel geluiden dat ik onmogelijk alle sounds zou kunnen beluisteren. Maar ook daar liep ik op een gegeven moment tegen de 'beperkingen' op. De NordLead 3 kwam. Vanaf een zaagtand of sinusgolfvorm kon ik mijn eigen geluiden ontwerpen. Heerlijk. Geluiden die je niet dagelijks in de popmuziek hoort. Maar ook de recentelijk gemaakte synthPad van Frankie Goes To Hollywood. Zie dit topic.

En nu heb ik een fijne setup met enorm veel sounds en geluiden. Het enige probleem waar ik heel vaak last van heb is dat er niks fatsoenlijks uit komt. Of de akkoorden zijn mooi, maar de drums niet of anders om. En dan stop ik er maar mee, want ik voel dat het niks zal worden. Ik heb duizenden lopende projecten in CuBase die soms maar 1 pattern lang zijn.

Ben ik nou te kritisch? Te veel eisend?
Jaren geleden had ik soms maar 1 1/2 uur nodig voor een prachtig stukje muziek en nu kan ik er maanden mee bezig zijn voor ik er redelijk blij van wordt.

Je kunt dan wel een leuke setup hebben, maar inspiratie is minstens zo belangrijk.
 
ja als je te kritisch bent in de begin fase van een nummer dan bloed de creatie vaak dood.
Heb dat zelf ook een tijd gehad. Das net als met vrouwen, als je te graag wilt lukt het niet.
Alsje op een een of andere manier het 'willen' los kunt laten, en er genieten van maakt dan zullen er veel sneller nummers uitkomen.

Dit heeft voor mij dan ook niets met je setup te maken. dit vind ik namelijk gelden voor ieder creatief process. Een liedje op de gitaar, een foto serie of een goed stukje kookwerk.
 
...mijn eerste keyboardje was de Casio SK1 (ik heb 'm nog steeds en werkt ook nog steeds). Een keyboardje waarmee je ook kon samplen. Het ding kostte (1985 dacht ik) ... En nu heb ik een fijne setup met enorm veel sounds en geluiden. Het enige probleem waar ik heel vaak last van heb is dat er niks fatsoenlijks uit komt. Of de akkoorden zijn mooi, maar de drums niet of anders om. En dan stop ik er maar mee, want ik voel dat het niks zal worden. Ik heb duizenden lopende projecten in CuBase die soms maar 1 pattern lang zijn.

Ben ik nou te kritisch? Te veel eisend?
Jaren geleden had ik soms maar 1 1/2 uur nodig voor een prachtig stukje muziek en nu kan ik er maanden mee bezig zijn voor ik er redelijk blij van wordt...

Ik herken het gevoel. Mijn eerste synth kwam er ook rond 1985. Van de eerste 10 jaren heb ik vreselijk veel opnames, sequences en ideeën liggen. Daarna droogde het op. 5 jaar niets gedaan. Toen liep ik tegen een coverband aan en ben daarin gaan spelen, wat ik nu al weer 12 jaar doe. Maar zelf iets verzinnen? Ik heb er de rust in mijn hoofd niet meer voor: werk, vrouw en kinderen en overige familie, coverband, ... Het vraagt allemaal om aandacht. En dan heb ik blijkbaar geen ruimte meer voor inspiratie.
 
Klopt. Volgens mij moet je totaal ontspannen (zonder gezeik aan je kop) met de muziek bezig kunnen.
Totale rust in je hoofd.
 
Ik heb in het verleden een mooie setup gehad:
Keyboards: GEM S3 turbo en Fatar Studio 61
Modules: Roland JV-880 met Pop-expansion en guitar-PCM card, Korg X5DR, Korg SG-Rack en Peavy Spectrum Bass.
Sequencer: OkyWeb 64
Met de S3 kon ik alle modules aansturen, zonder de modules zelf te hoeven bedienen. De Studio 61 werkte als extra klavier voor de S3.
In de OkyWeb had ik de master program-changes staan, zodat ik alles vanaf de playlists van de OkyWeb kon bedienen.
Maar na vele ruzies met de collega-muzikant heb ik alles, tot aan het laatste kabeltje en schroefje verkocht.
Ik heb toen een Yamaha PSR-8000 gekocht om orkestbanden mee te maken.
Laatst ben ik toch weer gestart met een bandje. Eerst maar gewoon de PSR-8000 gebruiken en kijken wat er mee te doen valt. De geluiden zijn heel mooi, maar ze blijven totaal niet overeind in een band.
Dus toch maar af en toe op Marktplaats struinen.
Nu is mijn live-setup compleet met als gedachte: het mag niets kosten, want ik weet niet wat de toekomst van het bandje wordt.
Dus heb ik voor het totaalbedrag van slechts 200 euro een Roland JX-1, een Roland RS-50 en een Alesis Nanopiano bij elkaar gesprokkeld. Hiermee kan ik alle nummers aan die met de band gespeeld worden en ben in tegenstelling tot de PSR-8000 ook nog eens hoorbaar. ;)
Natuurlijk is er altijd beter spul te koop met nog meer dynamiek, maar dan moet er eerst geld binnenkomen met optredens.
 
Ik herken het gevoel. Mijn eerste synth kwam er ook rond 1985. Van de eerste 10 jaren heb ik vreselijk veel opnames, sequences en ideeën liggen. Daarna droogde het op. 5 jaar niets gedaan. Toen liep ik tegen een coverband aan en ben daarin gaan spelen, wat ik nu al weer 12 jaar doe. Maar zelf iets verzinnen? Ik heb er de rust in mijn hoofd niet meer voor: werk, vrouw en kinderen en overige familie, coverband, ... Het vraagt allemaal om aandacht. En dan heb ik blijkbaar geen ruimte meer voor inspiratie.

Ik had eind jaren '80 een Yamaha DSR-2000 keyboard. Daarmee heb ik toen vele cassettebandjes volgespeeld met eigen composities. Toen daarna de mogelijkheden groter werden met een computer en dergelijke, is er eigenlijk nooit meer een zinvolle compositie van mijn hand gekomen; je liep altijd tegen onmogelijkheden aan die in de weg stonden, terwijl met een DSR-2000 ook bijna niets mogelijk is, maar toen leerde je omgaan met de beperkingen.
Pas toen de PC snel genoeg werd en standaard GM-klanken aan boord kreeg, kon ik met Band-in-a-Box weer orkestbanden maken zonder moeite.
Probeer maar eens muziek te maken in een leeg Cubase venster: waar moet je beginnen? met Band-in-a-Box heb je alvast een basis om mee te beginnen.
Ik had laatst een idee om een multitrack-opname te maken met een oud Casio SA-10 keyboardje. Aansluiten dat ding, effecten erop... maar dan moet je een nummer van begin tot eind volspelen. Er zit geen Midi op, dus moet alles in audio...
 
Soms zijn het net gitaren. :)

Ik werk sowieso niet met MIDI sequencers; alle noten behalve enkele analoge step sequencertjes moet ik zelf spelen. Een hele CD vol, en daarna weer eentje. Het is een gewoonte.
 
...Dus heb ik voor het totaalbedrag van slechts 200 euro een Roland JX-1, een Roland RS-50 en een Alesis Nanopiano bij elkaar gesprokkeld. Hiermee kan ik alle nummers aan die met de band gespeeld worden en ben in tegenstelling tot de PSR-8000 ook nog eens hoorbaar. ;)...
Ja, grappig hè, wat een band met je synthgeluid kan doen. Mijn VFX kwam altijd wel lekker door de mix, maar met m'n huidige combi van X-Station en Logic Pro ben ik altijd aan het worstelen. En vervolgens heb je dan ook nog zaalmixers die vinden dat de gitaar het hardst moet staan, en de toetsen er maar zo'n beetje bij laten 'hangen'.
 
Ja, grappig hè, wat een band met je synthgeluid kan doen. Mijn VFX kwam altijd wel lekker door de mix, maar met m'n huidige combi van X-Station en Logic Pro ben ik altijd aan het worstelen. En vervolgens heb je dan ook nog zaalmixers die vinden dat de gitaar het hardst moet staan, en de toetsen er maar zo'n beetje bij laten 'hangen'.

Oude jaren '90 synths hebben vaak de meeste dynamiek. Een Roland JV-80, Korg 01/W of Trinity: ze laten je broekspijpen wapperen.
Moderne synthesizers klinken vaak veel meer hifi en veel softer. Over de software-synths ben ik vaak helemaal niet te spreken: ik mis de overdreven jaren '90 sound. Het moet nu ineens veel compacter en kleiner klinken. Oké, dat is puurder, maar daar kun je op een podium niet mee aankomen.
 
Mee eens! Ik heb mijn te softe kurzweils PC2 en PC3LE weggedaan en sta nu op het podium met een Nord Lead 2 en een Nord Electro 3. Daarmee kun je aardig wat rokjes laten wapperen! En voor alles waar de Nords niet voor bedoeld zijn heb ik nog een 19" kratje met een Kurzweil K2000R erin. Voor de spelerij heb ik nog wel het trio M1, D-50 en DX7II, maar daar ga ik niet mee op pad. De D-50 blijft me overigens nog steeds verrassen. En zelfs de M1 soms ook...
 
Ik ben ook naar de 'less is more' filosofie aan het toewerken. Op een gegeven moment had ik een hok vol met synths en ongeveer 10km kabels lopen. en ik was uiteindelijk meer tijd kwijt met patchen en instellen dan dat ik muziek aan het maken was. Op dit moment flink aan het afbouwen, ik koop alleen nog maar software en controllers en de hardware verlaat langzaam het pand. Het doel is om uit te komen op een selectie goede softsynths, een of twee hardware bakken voor de instant-muziek kick (op dit moment een Motif XS7, ik vind de Integra 7 van Roland er leuk uit zien, of misschien weer eens iets analoogs) en goede controllers voor een prettige workflow. En misschien dat ik er dan af en toe eens iets bijkoop (en misschien snel weer wegdoe) gewoon omdat het kan. Een klassieke 80s synth, of een mooie module bijvoorbeeld.
 
Na jaren een less-is-more filosofie uit te voeren, ben ik nu weer de andere kant aan het op gaan. Ik speel nu al een tijdje met alleen een Novation X-Station 61 en een 13" MacBook Pro met Logic Pro. Heb toch de behoefte aan meer knoppen waarvan direct duidelijk is hoe ze het geluid veranderen. Deze setup wil ik dus eigenlijk uitbreiden met 1 Hammond emulator (inclusief toetsen, drawbars en knoppen), 1 e-piano emulator (toetsen en knoppen) en 1 "synth" voor blazers. Dus eigenlijk: 1 dedicated apparaat voor elk belangrijk geluid in mijn speelarsenaal.
 
Ik ga steeds meer terug naar hardware, als in 20 jaar geleden
gewoon cubase als midi sequencer en alles gewoon als midi tracks opbouwen en in één run mixdown op een hardware mixer. met outboard op hardware inserts. Het enige wat ik nog ITB gebruik is Valhalla plugs en Barricade Limiter. Wat anderen van m'n muziek vinden vind ik ondertussen minder belangrijk, ik word hier wel gelukkig van.

De huidige complextro en NU disco scene is me te veel moeite, dubstep ook, samples en loops doen het nog steeds niet voor mij.
 
Back
Top