masterEkkie
Nieuwkomer
Met een MX-1, twee 16 track mixers en een groeiende hoeveel gear uit met name het goedkopere segment dacht ik als synth newb, tevens ICT'er, dat het handig zou zijn om audio te kunnen patchen zoals ik mijn netwerk patch. Mijn eerste blijdschap bij de ontdekking van de 19" patchbays verging al snel.
Eerst even terug. De praktijk is dat ik iedere maal dat ik nieuwe gear koop mijn mixers opnieuw sta in te delen. Als ik dat een aantal maal hebt gedaan zitten mijn kabels zo door de war dat je denkt "nou, dat zit best wel door de war". Mijn utopie is om een unit te hebben waarmee ik bij alle kanalen van mixers en lexicon kan komen en daaronder units te hangen waar ik de output van gear, mixers (inclusief pre-out) en lexicon op kan pikken.
De ellende met patchbays is ten eerste dat er welliswaar 48 aansluitingen op een patchbay zitten, maar dat dit in de basis 24 setjes van 2 zijn: vanaf de voorzijde bekeken input boven (je zenders) en output beneden (je ontvangers). Okee, daar gaat het idee van een dedicated unit voor input, danwel output. Maar goed. Stel ik ga heel netjes mijn output verdelen over poorten 25-48 van iedere patchbay. Dan is de volgende stap dat je boven ieder van deze poortjes de output gaat prikken van de gear die je naar die plek wilt sturen. Dat vinden die slimme setjes namelijk erg fijn en ik betaal voor al die slimheid, dus. Maar eh, ben ik nu niet aan het herhalen wat ik normaal achterin mijn mixers doe?
Afijn, ik denk maar even door. Stel, ik knap een bootje voor Willem op, hou wat geld over en koop een nieuw pareltje voor de studio. Die wil ik op mijn mixer ergens tussen frutten. En wat ga ik dan doen? Gewoon omdat ik alles netjes wil hebben ga ik in mijn patchbays alle bovenste aansluitingen aan de achterkant verplaatsen om ruimte te maken. En dan prik ik het apparaat ertussen. Alles weer netjes. Joepie!
Nee! Niet joepie! Ik sta te patchen aan de achterkant van mijn patch modules! Tot overmaat van ramp moet ik mijn patchkast gaan indelen alsof het de mixer zelf is. Het denkwerk zou in het patchen moeten zitten, niet in de wijze van aansluiting van zenders en ontvangers. Vrijwel alle patchbays hebben tot doel een vaste omgeving van een plek te voozien waar je de audiostromen kunt opvangen of vervangen. Komt de buurman met zijn dikke drumcomputer binnen, dan kun je hem heel simpel en gericht een plekje geven op je mixers.
Mijn conclusie is dat patchen in studio een heel andere inhoud heeft dan patchen in een netwerk. In een netwerk geeft het je vrijheid om snel verbindingen tussen alle beschikbare bronnen en bestemmingen te kunnen maken of verbreken. In een studio geeft het je dezelfde beperkingen als direct in de mixers moeten prikken, en enkel de vrijheid om makkelijk tijdelijke gear naar een spoor te kunnen leiden. Voor wat betreft mijn utopie: Mijn enige winstpuntje zou volgens mij zijn dat ik de kabels van mixer naar patchbay netjes kan tie-rippen. Daarvoor in de plaats heb ik zo'n veertig extra kabels over en onder de tafels lopen. Ik kom mijn kritiek en denkwijze nergens tegen, wat mij verbaast, en gooi het dus even in de groep op zoek naar kritiek of bevestiging. Beide zijn welkom, want newbs moeten leren, nietwaar?
Eerst even terug. De praktijk is dat ik iedere maal dat ik nieuwe gear koop mijn mixers opnieuw sta in te delen. Als ik dat een aantal maal hebt gedaan zitten mijn kabels zo door de war dat je denkt "nou, dat zit best wel door de war". Mijn utopie is om een unit te hebben waarmee ik bij alle kanalen van mixers en lexicon kan komen en daaronder units te hangen waar ik de output van gear, mixers (inclusief pre-out) en lexicon op kan pikken.
De ellende met patchbays is ten eerste dat er welliswaar 48 aansluitingen op een patchbay zitten, maar dat dit in de basis 24 setjes van 2 zijn: vanaf de voorzijde bekeken input boven (je zenders) en output beneden (je ontvangers). Okee, daar gaat het idee van een dedicated unit voor input, danwel output. Maar goed. Stel ik ga heel netjes mijn output verdelen over poorten 25-48 van iedere patchbay. Dan is de volgende stap dat je boven ieder van deze poortjes de output gaat prikken van de gear die je naar die plek wilt sturen. Dat vinden die slimme setjes namelijk erg fijn en ik betaal voor al die slimheid, dus. Maar eh, ben ik nu niet aan het herhalen wat ik normaal achterin mijn mixers doe?
Afijn, ik denk maar even door. Stel, ik knap een bootje voor Willem op, hou wat geld over en koop een nieuw pareltje voor de studio. Die wil ik op mijn mixer ergens tussen frutten. En wat ga ik dan doen? Gewoon omdat ik alles netjes wil hebben ga ik in mijn patchbays alle bovenste aansluitingen aan de achterkant verplaatsen om ruimte te maken. En dan prik ik het apparaat ertussen. Alles weer netjes. Joepie!
Nee! Niet joepie! Ik sta te patchen aan de achterkant van mijn patch modules! Tot overmaat van ramp moet ik mijn patchkast gaan indelen alsof het de mixer zelf is. Het denkwerk zou in het patchen moeten zitten, niet in de wijze van aansluiting van zenders en ontvangers. Vrijwel alle patchbays hebben tot doel een vaste omgeving van een plek te voozien waar je de audiostromen kunt opvangen of vervangen. Komt de buurman met zijn dikke drumcomputer binnen, dan kun je hem heel simpel en gericht een plekje geven op je mixers.
Mijn conclusie is dat patchen in studio een heel andere inhoud heeft dan patchen in een netwerk. In een netwerk geeft het je vrijheid om snel verbindingen tussen alle beschikbare bronnen en bestemmingen te kunnen maken of verbreken. In een studio geeft het je dezelfde beperkingen als direct in de mixers moeten prikken, en enkel de vrijheid om makkelijk tijdelijke gear naar een spoor te kunnen leiden. Voor wat betreft mijn utopie: Mijn enige winstpuntje zou volgens mij zijn dat ik de kabels van mixer naar patchbay netjes kan tie-rippen. Daarvoor in de plaats heb ik zo'n veertig extra kabels over en onder de tafels lopen. Ik kom mijn kritiek en denkwijze nergens tegen, wat mij verbaast, en gooi het dus even in de groep op zoek naar kritiek of bevestiging. Beide zijn welkom, want newbs moeten leren, nietwaar?
