Raphie Grooves - Dunton Green

zoet, warm, romig en niet aanstootgevend..
dat kan allemaal hartstikke prima
maar kom dan ook uit je schulp en omarm de luisteraar
je verschuilt je warme vaderhart achter je bekende muzikale vormen
je hoeft niet bang te zijn jezelf te verliezen
juist door die vormen los te laten hebje echt kans om naar buiten te komen
dat wegdutten eventjes bij deze track kan niet
want ik vertrouw er niet op dat ik in goede handen ben
ik hoor steeds wat het niet is maar wel had willen zijn en die kortsluiting houdt me onaangenaam wakker
 
Nee, ik vind dat Raphie juist conventioneel klinisch gezien de zwoelige buitenzijden van zijn track anders gebruikt dat de meeste hier op het forum.

Zeker bij het horen van de wollige gevoelige stabjes in de track krijg ik zowel diepgaande emoties als buiten de lijntjes tredende binnenkamereuforie.

Ik zeg het een beetje raar, maar dat is wat ik altijd voel als ik deze draadjes lees.
 
Hmm, als ik het zo beluister. Technisch is al gezegd, dat vind ik in iedergeval perfect.
Misschien overwegen halverwege ergens een nog iets opbouwend leadje of 'catchy melodietje' ofzo er in te verwerken, en in de tijd daar voor het misschien zachtjes en kalmpjes in te laten komen. Het blijft jou ding natuurlijk.
:mega:
 
Back
Top