Ik vergelijk 't maken van een nummer voor mezelf weleens met een bestel-busje..
Je krijgt een opdracht om iets op te halen en te bezorgen.
Dat begint met een order-list, het idee (kan vanalles zijn) .. je moet wel weten wat je moet ophalen, en waar.. da's 1.
--hiertussen zit het verzinnen van een inummer, hoe iemand dat doet is puur persoonlijk en lastig uit te leggen bovendien--
Vervolgens ben je bij je ophaal-adres en ga je je spulletjes uitzoeken (samples/synthgeluiden/zanger(es)/drums/elke mogelijke bron)
Dan ga je je busje inladen, echter, je hebt beperkte ruimte.. en je moet rekening houden met het totaal gewicht (volume), en het gelijk verdelen van dat gewicht (balans in je mix), breekbare spullen (kijk uit met die dikke lead/niet teveel galm!), producten die niet lang houdbaar zijn (voorkom irritante herhaling en/of eentonigheid), en zo verder ..
Vervolgens ga je kijken, waar moet het spul heen ?? en
hoe kom ik daar ??
Je bekijkt de kaart en je ziet een aantal grote steden waar je langs moet ; Couplet en Refrein
of intro/opbouw/steady/opbouw/climax/einde , is maar net wat de stijl is. Tussen de grote steden is het landelijk (rust), er kunnen heuvels of bergen of dalen bij zitten, verzin je rit maar.
Bouw nog een paar keer verkeerd rijden erin, voor het verassingselement
(crashes/fills/breaks/onverwachte wendingen!/ etc) en op het eindpunt lever je je spullen, goed en wel af (eindmix)
Hierop zijn 1000-en variaties mogelijk, het geeft me slechts een kader.
Verder, staar je niet altijd blind op de techniek van een geluid, of de harmonische samenstelling (is ook leuk), maar houdt het in het begin simpel en kijk naar de functie van een geluid die je aan het maken bent ; is het
een FX-geluid,
een arpeggio om ritme te ondersteunen,
een akkoordje,
een beat,
een bas,
een lead-solo.. eerst de ingredienten bij elkaar zoeken op basis van functie, daarna pas het tijdrovende finetunen.
Zo houdt je je idee een beetje warm, voordat je vervalt in het eindeloos shapen van geluiden, terwijl je idee al lang vervlogen is.
Waarom? een gare crappy XG midi-file van een bekend nummer kan je al doen swingen puur om wat er in het nummer gebeurd, ofwel, op basis van functie van de geluiden..hoe lame ze ook zijn.. en dan is het een goede compositie! (coverbands maken daar ook dankbaar gebruik van). Bij dance/techno/hc enzo ligt dat wat lastiger, daar ligt de nadruk toch wel vaak op een specifiek geluid, maar toch, daar kan je ook genoeg in categorien zetten.
