Het grote Chriet Titulaer topic

Status
Er kan niet meer gereageerd worden.
Tom 32

Tom 32

Ouwe rot
Lid sinds
16 januari 2003
Berichten
4.311
Locatie
hete kolen
Om het Vangelis topic niet nog meer te vervuilen, bij dezen dan het Chriet Titulaer topic.



Chriet Titulaer (Venlo, 9 mei 1943) kreeg landelijke bekendheid als mede presentator van de uitzendingen rondom de eerste maanlanding. In de jaren 80 maakte hij voor Teleac een aantal televisiecursussen over ruimtevaart. Later had hij zijn eigen programma bij de Tros "Wondere Wereld" waarin hij de voortschrijdende techniek besprak, veelal met bizarre tech-gadgets. Zijn troetelkindje daarin was toch wel het geheugenmetaal.

Chriet.jpeg



Kom maar op met de herinneringen, anekdotes en wat al niet meer. ;)
 
Nog zo'n troetelkind uit 'Wondere Wereld': Het huis van de toekomst
 

Attachments

  • huis van de toekomst.jpg
    huis van de toekomst.jpg
    27,6 KB · Bekeken: 59
Wondegge Wiggeld


Ja dat was altijd erg interessant!

"Ik heb hier een apparaat dat werkt met een zogenaamde microprocessor"... :D
 
Om even op Vangelis terug te komen.... 8o)

Ok, ok, ik ben al weg :D


Wat vooral leuk is in het boek "een kwart eeuw ruimtevaart" zijn de laatste pagina's met toekomstbeelden. Je moet hier echter niet denken dat het Titulaer was die een beetje optimistische toekomstbeelden verzon; wat hij in dat boek presenteerde waren officiële studies (staat er soms ook bij). "tegen het jaar 2000 [denk hier een foto van een krankzinnige ruimteconstructie bij waar 4 shuttles aan hangen]" :D Je moet het in de tijdsgeest zien: de shuttle had net gevlogen, en volgens de beloftes van de shuttle toen en de explosieve ontwikkeling van ruimtevaart voorheen, was het helemaal niet zo'n gek toekomstbeeld. In de praktijk is het allemaal iets minder snel gegaan. Het geld en de politieke wil uit de begindagen ging snel weg, en dan kan je zo'n tempo onmogelijk aanhouden. Zelfs bij de shuttle was het eigenlijk een tekort aan fondsen dat tot een niet optimaal ontwerp heeft geleid. Ietwat kortzichtig toendertijd, maar iets waarin zoveel belangenvermenging zit als de shuttle kon eigenlijk nooit optimaal worden.

Heeft Titulaer iets gedaan rond 50 jaar ruimtevaart?
 
Met een deuntje gespeeld door deze robot eindigde hij vaak wondere wereld....
 

Attachments

  • t047847a.jpg
    t047847a.jpg
    26,6 KB · Bekeken: 63
Wat vooral leuk is in het boek "een kwart eeuw ruimtevaart" zijn de laatste pagina's met toekomstbeelden
Zie meer...

Vooral de studies en visie van Gerard O'Neil (The high frontier, 1971) waren de inspiratie voor dit hoofdstuk. Geweldig artwork ook in die tijd. LINK
Ruimtevaartjournalist Piet Smolders bouwde deze ideeën verder uit in zijn boek "Wonen in de ruimte".


Heeft Titulaer iets gedaan rond 50 jaar ruimtevaart?
Zie meer...

Ik weet wel dat Piet Smolders op 4 oktober a.s. zijn boek "50 jaar ruimtevaart" presenteert, op de kop af 50 jaar na spoetnik.


groet

Tom
 
Dit weekend was ik in Zwolle en daar was een boekenmarkt in de kerk. Toevallig kwam ik daar 2 boeken uit de jaren '80 tegen van Chriet Titulaer voor de prijs van een hele euro het stuk! Te mooi om te laten liggen natuurlijk, niets zo leuk als boeken over de toekomst uit het verleden.

Grappig genoeg zijn er aardig wat dingen heel redelijk uitgekomen, maar ook een heleboel dingen niet. De draadloze revolutie (GSM/WiFi) wordt niet voorspeld, maar de opkomst van computer netwerken in huis wel.

Als ik eraan denk zal ik vanavond eens wat leuke quotes in deze topic zetten.

De boeken zijn 'De Micro-electronica Revolutie' en 'Het Huis van de Toekomst' (soort making of boek, inclusief sponsering door Philip Morris die met haar tijd meegaat door teer-arme en nicotine-arme sigaretten op de markt te brengen!). Het boek van het Huis van de Toekomst is extra leuk omdat er een HEEL lelijk hologram op de kaft staat dat totaal niet overkomt.
 
2050 gaan ze weer naar de maan , helium 3 halen , wat die nu op ze hoofd heeft , ik weet het niet ?
coole gast :peukie:
 

Attachments

  • chriet2.jpg
    chriet2.jpg
    16,8 KB · Bekeken: 67
Ik heb er nog geen plaatje van kunnen vinden, maar ik weet wel dat Chriet in 1986 een levensgrote afbeelding van een Saturnus V raket (de maanraket) aan de Dom in Utrecht liet bevestigen. Met een soort van bouwlift kon je, tegen betaling, naar de top.
Dat maakte deel uit van de manifestatie Space '86 in de jaarbeurs (het boek heb ik nog).

Hieronder de door Chriet veel geprezen en vooral op onnavolgbare wijze uitgesproken GGUIMTEBGGOMMEGG.

mmupack.gif
 
Origineel geplaatst door 6 trak
wanneer gaan ze nu eens een keer echt naar de maan?
die indirecte livefeed van de filmset was op al die fuzzy tv's eind jaren 60 redelijk overtuigend, dat wel nutuulk... 8o)
Zie meer...

Om even serieus te antwoorden :): momenteel zijn de plannen dat de eerste vluchten van Orion voor 2014 zouden zijn, en tegen 2020 daaromtrent hoopt men terug op de maan te zijn. Omdat men nu iets meer van het schip zelf (ook lage aardbaan functionaliteit) en de maanmissies (langere verblijven, meer mensen, opbouw naar meer nuttig werk op de maan) verwacht, duurt het allemaal wat langer dan tijdens Apollo. Ook is er nu minder racedruk dan toen. Ik hoop dat men dit plan doorheen de nodige regeringen levend houdt. Het kan de interesse in ruimtevaart alleen maar aanwakkeren, en zo hopelijk ook weer meer fondsen vrijmaken voor onbemand onderzoek. De privé is nog niet helemaal klaar om bemande ruimtevaart over te nemen, en NASA (en andere organisaties) krijgt het budget niet om fatsoenlijk bemande én onbemande ruimtevaart te ontwikkelen. Beetje zonde. Uiteraard moeten de stevige kostenplaatjes steeds goed afgewogen worden en het geheel binnen de perken gehouden worden. Onbemande ruimtevaart is al duur, bemande is vaak nog stukken duurder. Maar als we nu niet durven investeren in betere bemande technologie, wanneer gaan we onszelf dan wel eens doorheen die ontwikkelingsfases duwen? OK, misschien hebben mensen weinig tot niks te zoeken buiten een lage aardbaan. Maar we zouden best eens een enorm grondig kijkje gaan nemen voordat we die conclusie trekken. Zeker alles binnen het eigen zonnestelsel is qua afstand doenbaar, dus dat mag dan wel goed uitgekamd worden voordat we weten dat we er werkelijk niks te zoeken hebben. Mensen zijn erg goed in uitkammen, momenteel nog stukken efficiënter dan robots om op kleinere schaal op onderzoek te gaan (aan globale mapping van een sat kan een mens op de grond uiteraard niet tippen :)) En laten we ook niet vergeten dat we mensen zijn, en dat het nogal in onze aard ligt om eens naar Mars te gaan "om er eens geweest te zijn". Die ontdekkingsreizigersmentaliteit heeft ons al vaker geholpen. Akkoord, we kunnen ook schitterende robots naar de maan en Mars sturen en zelfs heel veel voor de prijs van bemande missies, maar bovenop de aard van het beestje om zelf eens te kijken moeten we ook onder ogen zien dat getrainde mensen nu eenmaal nog steeds een pak gerichter en sneller werken dan een robot, ook beter dan een heel armada aan robots. Kijk maar hoe men tijdens Apollo in enkele uren tijd enorm veel taken uitvoerde, actief op zoek ging naar het meest interessante materiaal om mee te nemen, en dat in een oogwenk in situ analyseerde zodat enkel het beste materiaal mee terug kwam. Wat tijdens de laatste maanmissies in een paar dagen tijd gedaan werd, zou een robot eerder jaren kosten, als hij dat soort taken al kan. Trekken we het verder met zoeken naar sporen van leven, afzettingen waar mineralen in kunnen zitten, mobiliteit, creativiteit en mogelijkheden om de omgeving beperkt even naar zijn hand te zetten (snel een stukje afgraven om de ondergrond te bekijken, een trapje maken om in een put te raken...) dan hebben mensen nog steeds duidelijke voordelen op robots. Ook de nodige nadelen hoor, daar niet van. De uitdagingen die aan die nadelen verbonden zijn overkomen is de reden dat bemande ruimtevaart zo duur is. Maar ik vind het de moeite waard. Als we Mars en de maan behoorlijk uitgekamd hebben en beiden hebben ons niks nuttigs te bieden, dan begrijp ik de keuze om mensen niet meer verder dan aardbanen te brengen, tenzij een onbemande missie iets met veel potentieel vindt elders in het zonnestelsel. Mijns inziens hebben we nog niet vastgesteld dat maantje en marsje inderdaad van geen enkel nut voor ons zijn, dus stel ik voor om op beide eens een zeer goede en dus bemande verkenning te organiseren.

Dat gezegd zijnde wordt ik ook helemaal warm van onbemande missies hoor. Gaan waar mensen nog niet naartoe kunnen of onmogelijk ooit naartoe zouden kunnen, verkennen en onderzoeken, mensen ondersteunen... we kunnen toch prachtige dingen doen met onze technologie. Maar dan kriebelt het toch weer: en als we nu eens een huisje op de maan zetten en kijken of er daar iets nuttigs ligt. Of op Mars. Kijken of we iets kunnen, kijken of er iets nuttigs is, het is toch wat ons mensen maakt.

Die robot die orgel speelt past trouwens ook in dat rijtje :).
 
Origineel geplaatst door Tom 32
Vooral de studies en visie van Gerard O'Neil (The high frontier, 1971) waren de inspiratie voor dit hoofdstuk. Geweldig artwork ook in die tijd. LINK
Ruimtevaartjournalist Piet Smolders bouwde deze ideeën verder uit in zijn boek "Wonen in de ruimte".




Ik weet wel dat Piet Smolders op 4 oktober a.s. zijn boek "50 jaar ruimtevaart" presenteert, op de kop af 50 jaar na spoetnik.


groet

Tom
Zie meer...

Als O'Neill voor bedrijven als Boeing en NASA gevraagd werd, dan wil dat zeggen dat hij naast fantasie ook behoorlijk wat kennis had. Want aan een wilde fantasie die nergens op slaat hebben die bedrijven niks. Een futuristische studie die op z'n minst de wetten van de fysica respecteert, daar willen ze voor betalen. O'Neill was blijkbaar goed in het afleveren van zulke studies. Zijn prentjes spreken in ieder geval tot de verbeelding.

Ik herken inderdaad enkele prenten uit het boek van Titulaer. Er zijn heel bekende prenten bij hoor, zoals zijn Stanford Torus.

Die outside view van Island Three heb ik in een oud kwartet van ruimtetuigen. Dat kwartet is een heel leuke combi van echte tuigen zoals SatV, dingen uit starwars en dus ontwerpen van bv O'Neill.
 
Als O'Neill voor bedrijven als Boeing en NASA gevraagd werd, dan wil dat zeggen dat hij naast fantasie ook behoorlijk wat kennis had.
Zie meer...

Uiteraard. Zonder kennis wordt je geen hoogleraar fysica.
Zijn boek 'The high frontier' is ook zeer de moeite waard, temeer omdat daarin nog eens duidelijk wordt dat technisch gezien we morgen kunnen beginnen met bouwen.

Overigens, voor de liefhebbers van toekomstvisioenen. Op de volgende SITE vind je filmpjes in elke gewenste kwaliteit, met mooie animaties van o.a. marsbases.

Ik gebruik de filmpjes veel als inspiratie voor en ter ondersteunig van m'n muziek.


groet

Tom
 
Origineel geplaatst door Tom 32
Zonder kennis wordt je geen hoogleraar fysica.
Zie meer...

Als ik de gemiddelde hoogleraar die ik ken zo beschouw, inderdaad. Bollebozen².

De modellen van O'Neill voor bv external tank bases zijn inderdaad dingen die technisch nu binnen ons bereik liggen. Hadden we tien jaar geleden beslist zoiets te maken, dan vloog het nu rond. Het is maar een kleine uitbreiding tov Skylab. NASA heeft trouwens aangeboden om gratis de externe tanken in de ruimte achter te laten voor derden, ALS die "derden" konden garanderen dat ze het ding (met hun eigen koppeltuigje) gecontroleerd konden houden én deze derden geen eisen aan de tank stelden die financieel of qua prestaties of veiligheid de shuttle lanceringen nadelig zouden beïnvloeden. Niemand had blijkbaar interesse. Niet zo gek, gezien de eisen die moeilijk haalbaar zijn (een koppelingsinterface weegt al gauw meer dan 100 kg en vereist toch wat externe componenten) en het feit dat derden in de ruimte nog steeds niet echt aanwezig zijn op een niveau dat ze een basis kunnen gebruiken en bestuurbare ruimtetuigjes (al dan niet beamnd) hebben.

Iets als een Stanford Torus echter, is theoretisch-technisch gezien misschien binnen onze mogelijkheden, maar praktisch gezien niet echt. Gezien de lanceercapaciteit van zelfs onze zwaarste raketten zou een krankzinnige hoeveelheid lanceringen nodig zijn aan een tempo dat we met de huidige infrastructuur niet halen. Hetzelfde geldt voor de constructie in de ruimte: onze huidige infrastructuur laat niet toe zo'n acties te managen.

Maar theoretisch technisch kunnen we het inderdaad. Theoretisch technisch kunnen we zowat alles in stukjes omhoog schieten en in de ruimte in elkaar zetten natuurlijk :). Maar als je ziet wat al nodig is om iets als het ISS in elkaar te zetten, dan krijg je een idee van wat het zou kosten om zoiets als een Stanford Torus te bouwen. Waarmee ik de fysische basis van het idee absoluut niet wil ontkrachten, want het zit vol goede ideeën. Laat ons voor de bewoners hopen dat de corioliseffecten inderdaad ook na langer verblijf niet vervelend worden. (bij te kleine diameter of te grote snelheid wordt je duizelig of val je om als je bv vooruit kijkt en je snel 180° draait)
 
Zijn insteek was dan ook om niet alles vanaf de aarde de ruimte in te schieten, maar de maan als 'werkplaats' te gebruiken of zelfs ingevangen planetoïden te benutten.
Titulaer besteedde daar in zijn boeken en programma's de nodige aandacht aan. Ook Wubbo Ockels in KIJK tv trouwens.
Met het Orion project lijkt NASA deze visie enigszins in daden om te willen zetten.....hoewel ik het eerst allemaal nog moet zien.

onze huidige infrastructuur laat niet toe zo'n acties te managen.
Zie meer...

Dat is mijns inziens niet zozeer een kwestie van niet kunnen, maar eerder gebrek aan wilskracht.
In de jaren 60 ontbrak het ook aan alles om naar de maan te gaan, maar in minder dan 10 jaar werden er drie grote projecten uit de grond gestampt, compleet met infrastructuur en alles wat er verder nog voor nodig was.
Natuurlijk was de concurrentie met de Sovjet Unie de grote motor achter de politieke wil, maar dat doet niets af aan de feiten.
Overigens zijn soortgelijke motieven nu ook de motor achter de huidige plannen. De Amerikanen worden enigszins nerveus van de Chinese ruimte-activiteiten en hun wil naar de maan te gaan, dus daar was toch vrij plotseling het Orion project, bijna volledig gestoeld op Shuttle techniek.

Ook in de particuliere sector staan de ontwikkelingen niet stil. Ruimte toerisme lijkt toch echt tot de mogelijkheden te gaan behoren. Voor nog geen twee ton kun je binnen een paar jaar ruiken aan de ruimtevaart. Mag het begin bescheiden zijn, het is in ieder geval een begin.


groet

Tom
 
Zijn insteek was dan ook om niet alles vanaf de aarde de ruimte in te schieten, maar de maan als 'werkplaats' te gebruiken of zelfs ingevangen planetoïden te benutten.
Zie meer...

Ook op die manier blijft de haalbaarheid in het theoretisch-technische niveau van onze huidige mogelijkheden. En wat het invangen van asteroïden betreft durf ik zelfs dat te betwijfelen.

Dat is mijns inziens niet zozeer een kwestie van niet kunnen, maar eerder gebrek aan wilskracht.
In de jaren 60 ontbrak het ook aan alles om naar de maan te gaan, maar in minder dan 10 jaar werden er drie grote projecten uit de grond gestampt, compleet met infrastructuur en alles wat er verder nog voor nodig was.
Zie meer...

Dat is waar, maar die projecten waren in grootte-orde toch nog pakken kleiner dan wat nodig is voor sommige van deze kolonies. Project Apollo kon men managen. Zo'n kolonie bouwen kan je vergelijken met 10 (ik zeg een geta, het gaat om het idee) van die projecten tegelijkertijd. Trop is te veel :).

Het ruimtetoerisme en dus daaraan gekoppeld privé bedrijven met lanceercapaciteit staat inderdaad op de rand van de doorbraak. Waar ruimtetoerisme zich nu nog suborbitaal houdt (wat niet te vergelijken is met wat nodig is voor orbitale projecten), daar kijkt een project zoals Falcon naar commerciële lanceercapaciteit van grote bemande tuigen, en Bigelow Aerospace is een privébedrijf dat grote stations uit opblaasbare segmenten in zijn visie heeft.

En zo wordt lanceren en bemande ruimtevaart langzaam ook een gebeuren uit de commerciële sector, waarmee de gehele ruimtevaart een commerciële variant zou krijgen. De rol voort de ruimtevaarttak van NASA zou dan meer in de hoek van wetenschappelijk onderzoek in de ruimte en grote bemande projecten (indien gewenst) liggen. Veel van de taken die NASA momenteel doet horen niet thuis in het onderzoekscentrum dat het is, maar in een commercieel kader.

Ik ben benieuwd hoe de ruimtevaartwereld gaat reageren als met name Falcon haar raketfamilie voor elkaar krijgt. Een volledig commerciële lanceerconcurrent erbij, het is iets nieuws. Arianespace is ook commercieel, maar zeker qua ontwikkeling toch nog een rokkenhanger van ESA. Zij kunnen dus op jarenlange ervaring bouwen voor de ontwikkeling van een raket, waardoor die kennis de privé toch niet binnendringt. Falcon doet dit wel door zelf van de grond af de raket te ontwikkelen. Hun testprogramma was veelbelovend, dus ik hoop binnen enkele jaren de Falcon 1 en 9 als standaardopties voor lanceerders te zien. En dat Falcon 9 de komst van meer commerciële raketten voor bemande orbitale vluchten ontstaan. SpaceShip2 is leuk, maar buiten het toerisme heeft het weinig betekenis. Orbitale vluchten of grotere ruimtesprongen kunnen naast toeristisch ook erg nuttig zijn.

Bedrijven als Boeing die nu reeds jaren raketten ontwikkelen en bouwen hebben de know how uiteraard ook als niet-overheidsbedrijf, maar die projecten zijn steeds gefinancierd door de overheid. Voor de knowhow goed, maar het brengt ons wel niet dichter bij het écht interessante: zelfbedruipende commerciële ruimtevaart inclusief lanceerders.
 
Status
Er kan niet meer gereageerd worden.
Back
Top