Deze constatering van Wout (of deze discussie an sich) is er eentje waar veel mensen vatbaar voor zijn. Gelukkig ik niet zo. Ik ben zelfs stellig van de overtuiging dat er de laatste jaren juist ontzettend veel goede bands bijkomen die ook nog eens een platencontract krijgen. Geen bekende "stadion-rock" dingen zoals Wout noemt (Kane, Di-rect, Anouk en meer van die shite).
Is popmuziek een weeskind?
- Thread starter Wout Blommers
- Start date
plastic_zak
Stamgast
- Lid sinds
- 28 februari 2005
- Berichten
- 137
mensen luisteren op verschillende manieren naar muziek,
De meeste mensen luisteren naar muziek als dat ze van kauwgom genieten, je kauwt er even op en spuugt het uit als de smaak er af is. (Als het uit is.) En vinden alles wel goed wat ze (door mtv, the box, radio 538 e.d. zenders) voor geschoteld wordt.
Je hebt ook mensen die luisteren naar muziek omdat ze er van houden, die het als een kunstvorm in plaats van achtergrond geluid zien. (horen
) Ze struinen platenzaken, tweedehandswinkels en het internet af voor iets dat ze goed vinden. Deze mensen zijn vaak ook de mensen die instrumenten op pakken.
Er is veel talent in de wereld, maar helaas ontmoeten deze mensen vaak niett de juiste mensen, of zien platenmaatschappijen geen geld in ze, wat alleen maar zonde is.
De meeste mensen luisteren naar muziek als dat ze van kauwgom genieten, je kauwt er even op en spuugt het uit als de smaak er af is. (Als het uit is.) En vinden alles wel goed wat ze (door mtv, the box, radio 538 e.d. zenders) voor geschoteld wordt.
Je hebt ook mensen die luisteren naar muziek omdat ze er van houden, die het als een kunstvorm in plaats van achtergrond geluid zien. (horen
) Ze struinen platenzaken, tweedehandswinkels en het internet af voor iets dat ze goed vinden. Deze mensen zijn vaak ook de mensen die instrumenten op pakken. Er is veel talent in de wereld, maar helaas ontmoeten deze mensen vaak niett de juiste mensen, of zien platenmaatschappijen geen geld in ze, wat alleen maar zonde is.
MARCO2
my soul is my music
pfoei....moeilijke discussie...
"...muziek is zwart..."
"...waarom het de west-europese muziek aan identiteit ontbreekt.."
"...dat publiek zich met eigen identiteit/gevoelens identificeert..."
Als je kijkt/luistert naar de eerste blues..dat waren puur gevoelens.....ga nou niet denken dat de "zwarten" toendertijd dachten hun geld daarmee te verdienen! Ze werden immers totaal genegeerd en mochten in den beginne zeker niet mee doen in de muziek-industrie!
De blanken vingen op een gegeven moment toch wat op van die heftige emoties....en gingen dat vervolgens re-produceren(cq geld mee verdienen!)...en ja, de invloeden zijn op de dag tot vandaag nog steeds te horen..
Maar gaat het dan dus niet puur om het vertolken van je emoties?
Tuurlijk!....ik en vele andere muzikanten vertolken echt wel met emotie(hoop ik).
Maar velen ook niet! Als je het over populistisch hebt...en dan in de zin van wat andere willen horen ...en dan is het ook hun gevoel...ben je niet met je eigen gevoel bezig.
Als je het publiek er bij wiltl betrekken kan je twee dingen doen:
1) je probeert hen emotioneel te raken
2) je laat horen wat ze willen horen( commercieel gezien, en dat kan ook emotioneel werken..ja zo makkelijk is de discussie niet !)
De eerste blues was in mijn opzicht pure emotie en dat raakte het publiek.
Je hoort mij tevens niet zeggen dat muzikanten niet meer vanuit emoties spelen....
Maar toch....ga je je eigen gang...schrijf/schilder/speel je in je eigen stijl ?, of hou je in je achterhoofd TOCH STIEKEM in de gaten wat commercieeel goed aanslaat/pakt qua schrijf/schilder/muziek stijl ?!
Volgens mij ligt daar het punt...
Zouden de eerste "blues muzikanten"daar ook rekening mee gehouden hebben????
"...muziekvormen als de blues en de afrikaanse muziek hebben juist publiek nodig om te kunnen bestaan..."
pfoei....volgens mij hebben alle muziekvormen publiek/herkenning der emoties nodig om te kunnen bestaan!...anders ben je bvb. een serial-killer wiens emoties met geen ander overeenkomt...of dan enkel voor die paar? ...(is voor hen ook fijn,enig begrip:confused:
)
"...muziek is zwart..."
"...waarom het de west-europese muziek aan identiteit ontbreekt.."
"...dat publiek zich met eigen identiteit/gevoelens identificeert..."
Als je kijkt/luistert naar de eerste blues..dat waren puur gevoelens.....ga nou niet denken dat de "zwarten" toendertijd dachten hun geld daarmee te verdienen! Ze werden immers totaal genegeerd en mochten in den beginne zeker niet mee doen in de muziek-industrie!
De blanken vingen op een gegeven moment toch wat op van die heftige emoties....en gingen dat vervolgens re-produceren(cq geld mee verdienen!)...en ja, de invloeden zijn op de dag tot vandaag nog steeds te horen..
Maar gaat het dan dus niet puur om het vertolken van je emoties?
Tuurlijk!....ik en vele andere muzikanten vertolken echt wel met emotie(hoop ik).
Maar velen ook niet! Als je het over populistisch hebt...en dan in de zin van wat andere willen horen ...en dan is het ook hun gevoel...ben je niet met je eigen gevoel bezig.
Als je het publiek er bij wiltl betrekken kan je twee dingen doen:
1) je probeert hen emotioneel te raken
2) je laat horen wat ze willen horen( commercieel gezien, en dat kan ook emotioneel werken..ja zo makkelijk is de discussie niet !)
De eerste blues was in mijn opzicht pure emotie en dat raakte het publiek.
Je hoort mij tevens niet zeggen dat muzikanten niet meer vanuit emoties spelen....
Maar toch....ga je je eigen gang...schrijf/schilder/speel je in je eigen stijl ?, of hou je in je achterhoofd TOCH STIEKEM in de gaten wat commercieeel goed aanslaat/pakt qua schrijf/schilder/muziek stijl ?!
Volgens mij ligt daar het punt...
Zouden de eerste "blues muzikanten"daar ook rekening mee gehouden hebben????
"...muziekvormen als de blues en de afrikaanse muziek hebben juist publiek nodig om te kunnen bestaan..."
pfoei....volgens mij hebben alle muziekvormen publiek/herkenning der emoties nodig om te kunnen bestaan!...anders ben je bvb. een serial-killer wiens emoties met geen ander overeenkomt...of dan enkel voor die paar? ...(is voor hen ook fijn,enig begrip:confused:
)
Laatst gewijzigd:
MARCO2
my soul is my music
!
!
Ik citeer nog steeds aan Wout...(zou nu weleens willen weten hoe je passages uit een thread kan citeren:confused: )
"...waarom is de huidige generatie niet meer in staat het grote publiek aan te spreken..."
is dat ooit gebeeurt dan?
"...is de jeugd niet meer op zoek naar eigen identiteit?...."
Als ik naar m'n eigen woonplaats kijk(Hellevoetsluis) zijn er vanaf begin tachtig veel goede bandjes geweest. Momenteel maakt de Punk een revival(wat in Hellevoet ook ooit een groot en heftig issue geweest schijnt te zijn) Naast alle R&B en House-jeugd zie ik nu dus een Punk scene ontstaan die groter is dan in mijn tijd. (heb begin negentig in de "laatste" goeie punk band mee mogen spelen en heb daarna het begin van de house-scene bewust megemaakt ..was toen nog geen groot publiek!.) Deze jongeren zijn dus weldegelijk opzoek naar HUN identiteit. Heb laatst die leuke dame van "Elle Bandita" op een "Stompin-soepzooi" festivalletje in Hellevoet mogen aanschouwen.... (lees de spits en R-dam Dagblad er maar op na.."Elle Bandita"<R'Dam>) one-man(girl!)band pure punk en werd gewoon emotioneel!!!!
....emotionbeel van snoei-harde punk-muziek!...als je dat aan mensen uitlegt, verklaren ze je voor gek!!!
NB: heb haar wel gecomplimenteerd met het feit dat ze met haar muziek( gitaar/zang en drum-comp.)emoties bij mij teweeg bracht!!!!!
Bij mij ja...maar groot publiek?
Dus.............waar gaat het over..?
Ik denk dat ze vroeger geluk gehad hebben dat de "vernieuwende" muziek als blues een groot publiek trof( herkenbaar was de emotie van de gewone harde werker zonder geld...klassiek had/heeft ook emotie, maar was dit muzikaal gezien niet meer bedoeld voor/door de geschoolde muzikant ?)
Oftewel:
er is niks veranderd!!!...ja er is inderdaad een groep die emotie als uiting binnen de muziek als belangrijk ervaart en er is een grote groep die muziiek gebruikt om zich te verschuilen, muziek als een deken gebruikt om zo anoniem mogelijk te zijn..
De begintijd van House ging ook om emoties en identiteit( en voor mij nog steeds!), maar ziet de nieuwste generatie dit nog in house-music?...is het voor velen in de nieuwe generatie niet een deken geworden en worden ze vervolgens agressief omdat ze hun identiteit kwijt zijn of zien ze dat juist als identiteit van losgaan/partyen/house ?...
Nou draaf ik misschien door......
!
Ik citeer nog steeds aan Wout...(zou nu weleens willen weten hoe je passages uit een thread kan citeren:confused: )
"...waarom is de huidige generatie niet meer in staat het grote publiek aan te spreken..."
is dat ooit gebeeurt dan?
"...is de jeugd niet meer op zoek naar eigen identiteit?...."
Als ik naar m'n eigen woonplaats kijk(Hellevoetsluis) zijn er vanaf begin tachtig veel goede bandjes geweest. Momenteel maakt de Punk een revival(wat in Hellevoet ook ooit een groot en heftig issue geweest schijnt te zijn) Naast alle R&B en House-jeugd zie ik nu dus een Punk scene ontstaan die groter is dan in mijn tijd. (heb begin negentig in de "laatste" goeie punk band mee mogen spelen en heb daarna het begin van de house-scene bewust megemaakt ..was toen nog geen groot publiek!.) Deze jongeren zijn dus weldegelijk opzoek naar HUN identiteit. Heb laatst die leuke dame van "Elle Bandita" op een "Stompin-soepzooi" festivalletje in Hellevoet mogen aanschouwen.... (lees de spits en R-dam Dagblad er maar op na.."Elle Bandita"<R'Dam>) one-man(girl!)band pure punk en werd gewoon emotioneel!!!!
....emotionbeel van snoei-harde punk-muziek!...als je dat aan mensen uitlegt, verklaren ze je voor gek!!!
NB: heb haar wel gecomplimenteerd met het feit dat ze met haar muziek( gitaar/zang en drum-comp.)emoties bij mij teweeg bracht!!!!!
Bij mij ja...maar groot publiek?
Dus.............waar gaat het over..?
Ik denk dat ze vroeger geluk gehad hebben dat de "vernieuwende" muziek als blues een groot publiek trof( herkenbaar was de emotie van de gewone harde werker zonder geld...klassiek had/heeft ook emotie, maar was dit muzikaal gezien niet meer bedoeld voor/door de geschoolde muzikant ?)
Oftewel:
er is niks veranderd!!!...ja er is inderdaad een groep die emotie als uiting binnen de muziek als belangrijk ervaart en er is een grote groep die muziiek gebruikt om zich te verschuilen, muziek als een deken gebruikt om zo anoniem mogelijk te zijn..
De begintijd van House ging ook om emoties en identiteit( en voor mij nog steeds!), maar ziet de nieuwste generatie dit nog in house-music?...is het voor velen in de nieuwe generatie niet een deken geworden en worden ze vervolgens agressief omdat ze hun identiteit kwijt zijn of zien ze dat juist als identiteit van losgaan/partyen/house ?...
Nou draaf ik misschien door......
Laatst gewijzigd:
MARCO2
my soul is my music
Daar dacht ik ook aan.
( bedankt Meizo voor de "copy/paste/citaat tip!")
turtel
ELECTRIC
heb altijd gedacht mooiere en bettere vettere muziek kan er niet gemaakt worden , en voila daar komt weer een nieuwe goede bij. het is een kind die groeit en bloeit , we zitten nu denk ik in de pubertijd
doggo
freak
- Lid sinds
- 13 juni 2006
- Berichten
- 95
Ik denk niet dat er een generatiekloof bestaat in de muziek.
Het is eerder dat de wereld een heel stuk verandert is sinds de 60's.
Het doel van beginnende bands is verandert, het publiek is verandert, zakendoen is verandert.
Neem me overigens niet kwalijk dat ik flink ga generaliseren, we praten immers over 'de muziek' en 'het publiek'.
Dus alle uitzonderingen daar gelaten!.
Ik denk dat het commercieel uitbuiten van muziek een hele grote invloed heeft op welke muziek mensen luisteren en om welke redenen.
Radio is een goed voorbeeld, op de meeste zenders hoor je alleen de output van de grote gehaktmolen waar een eineloze worst aan muziek uit komt. "Wat draaien we vandaag hans? Braadworst met een tikkie rock"
Het grote publiek is getraind om muziek te kopen die ze gepromoot zien op tv en horen op de radio.
Er zijn wel goede nieuwe bands maar die doen het vooral voor zichzelf (niet persee vrijwillig) omdat het grote publiek ze niet lust. Veel te riskant, wat zullen mn vriendjes op school wel niet denken.. (het deel van de bevolking dat de meeste muziek consumeert is de jeugd, dat is niet verandert
De magie van muziek is niet meer de inhoud maar de context. Mensen willen zich niet meer inleven in de muziek maar verwachten dat de muziek van toepassing is op hun stemming.
Als het maar een beetje in de buurt komt dan hebben ze het gevoel dat ze de muziek 'begrijpen'.
In zekere zin kun je stellen dat het publiek 'lui' is geworden (gemaakt?), niet meer in staat dieper in de muziek door te dringen.
Ook is muziek steeds meer een consumtie goedje. Je luistert het een paar keer en dan nooit meer. Er zijn genoeg 1-dags hits om de vorige op te volgen. Het gemak van de moderne wereld.
Er zijn welliswaar meer bands dan ooit tevoren maar die maken met zn allen minder originele muziek!.
Geluidstechniek is enorm vooruitgegaan maar heeft vooral geleidt to intergratie, het klinkt *allemaal* wel goed en duidelijk.
Een pop productie heeft meer mensen achter de schermen dan werkeljike artiesten.
Alles wordt keurig netjes in mooie paketjes afgelevert, klaar om geconsumeerd te worden.
Ik heb op zich niets tegen commercie, maar het verandert naar mijn mening totaal het luistergedrag van het publiek.
Publiek wordt letterlijk gemaakt. Geconditioneerd. Wat pop is wordt bepaald door hoevaak je het over de kabel kunt proppen. Het publiek bepaalt niet wie de sterren worden, sterren worden gekweekt!.
Zodra er ondergronds een tegenbeweging ontstaat dan weet de muziekindustrie dat het publiek klaar is met hun meuk, nemen vervolgens die underground in zich op, doen er een mooi strikje omheen zodat oma er ook een hapje van lust en hebben dan weer een nieuwe afzetmarkt gecreeerd waar ze de winkels mee bombarderen ... totdat het publiek genoeg krijgt van hun meuk, natuurlijk.
Gelukkig is er nog steeds een vlammetje dat blijft waken.
Er zijn nog altijd mensen die muziek kunnen waarderen om de muziek.
En soms, als de wind een beetje waait, wakkert het vlammetje een vuurtje aan.
Daar kunnen we lekker onze handjes bij warmen
p.s. DAG WOUT!!
Het is eerder dat de wereld een heel stuk verandert is sinds de 60's.
Het doel van beginnende bands is verandert, het publiek is verandert, zakendoen is verandert.
Neem me overigens niet kwalijk dat ik flink ga generaliseren, we praten immers over 'de muziek' en 'het publiek'.
Dus alle uitzonderingen daar gelaten!.
Ik denk dat het commercieel uitbuiten van muziek een hele grote invloed heeft op welke muziek mensen luisteren en om welke redenen.
Radio is een goed voorbeeld, op de meeste zenders hoor je alleen de output van de grote gehaktmolen waar een eineloze worst aan muziek uit komt. "Wat draaien we vandaag hans? Braadworst met een tikkie rock"
Het grote publiek is getraind om muziek te kopen die ze gepromoot zien op tv en horen op de radio.
Er zijn wel goede nieuwe bands maar die doen het vooral voor zichzelf (niet persee vrijwillig) omdat het grote publiek ze niet lust. Veel te riskant, wat zullen mn vriendjes op school wel niet denken.. (het deel van de bevolking dat de meeste muziek consumeert is de jeugd, dat is niet verandert
De magie van muziek is niet meer de inhoud maar de context. Mensen willen zich niet meer inleven in de muziek maar verwachten dat de muziek van toepassing is op hun stemming.
Als het maar een beetje in de buurt komt dan hebben ze het gevoel dat ze de muziek 'begrijpen'.
In zekere zin kun je stellen dat het publiek 'lui' is geworden (gemaakt?), niet meer in staat dieper in de muziek door te dringen.
Ook is muziek steeds meer een consumtie goedje. Je luistert het een paar keer en dan nooit meer. Er zijn genoeg 1-dags hits om de vorige op te volgen. Het gemak van de moderne wereld.
Er zijn welliswaar meer bands dan ooit tevoren maar die maken met zn allen minder originele muziek!.
Geluidstechniek is enorm vooruitgegaan maar heeft vooral geleidt to intergratie, het klinkt *allemaal* wel goed en duidelijk.
Een pop productie heeft meer mensen achter de schermen dan werkeljike artiesten.
Alles wordt keurig netjes in mooie paketjes afgelevert, klaar om geconsumeerd te worden.
Ik heb op zich niets tegen commercie, maar het verandert naar mijn mening totaal het luistergedrag van het publiek.
Publiek wordt letterlijk gemaakt. Geconditioneerd. Wat pop is wordt bepaald door hoevaak je het over de kabel kunt proppen. Het publiek bepaalt niet wie de sterren worden, sterren worden gekweekt!.
Zodra er ondergronds een tegenbeweging ontstaat dan weet de muziekindustrie dat het publiek klaar is met hun meuk, nemen vervolgens die underground in zich op, doen er een mooi strikje omheen zodat oma er ook een hapje van lust en hebben dan weer een nieuwe afzetmarkt gecreeerd waar ze de winkels mee bombarderen ... totdat het publiek genoeg krijgt van hun meuk, natuurlijk.
Gelukkig is er nog steeds een vlammetje dat blijft waken.
Er zijn nog altijd mensen die muziek kunnen waarderen om de muziek.
En soms, als de wind een beetje waait, wakkert het vlammetje een vuurtje aan.
Daar kunnen we lekker onze handjes bij warmen
p.s. DAG WOUT!!
