Verkoopgeleuter, hoe doen jullie dat?

[deathspell]

Een tijdje geleden verkocht ik een pedaal aan een midden-50-er die maar niet weg wilde gaan en zijn hele jeugdverleden met mij besloot te delen - hoe hij decennia geleden in een of ander coverbandje speelde dat redelijk succesvol was in een kroeg drie dorpen verderop, samen met die en die, die ken je vast wel, ja jongen, dat waren nog eens tijden, gewoon elk weekend spelen jongen, ja, dat kan tegenwoordig niet meer, maar vroeger, jongen, vroeger, toen was ik echt iemand, en iedereen kende ons en jij hebt ons vast ook wel eens gezien, dat moet wel.

Toen hij - met mijn vrouw in de kamer ernaast - weemoedig begon te vertellen dat je vroeger tenminste nog eens flink kon vreemdgaan na zo'n optreden, maar nu niet meer omdat alles helaas gefilmd wordt - toen heb ik mijn vriendelijkheid toch wat aan de kant geschoven en hem richting de voordeur gewerkt.

Ik denk dat-ie in totaal 45 minuten non-stop aan het praten is geweest. Het pedaaltje leverde me 50 euro op... ik weet niet of ik dit nog een keer zou doen.

 

[demian]

Ik heb wel eens iemand over de vloer gehad die een synth kwam ophalen en daarvoor 200km gereden had, hele aardige gozer. Rit had hem langer geduurd dan die had verwacht, en hij moest nog terug, en het was etenstijd ('s avonds) en het was donker en nat. Maar die jongen was heel positief en vol goede moed.

We hebben hem aangeboden met ons mee te eten voor die weer naar huis ging. Terwijl mijn vrouw kookte speelde hij op de piano die in de woonkamer stond. Nog bij zingen ook.

Geen probleem voor ons, het was wel vermakelijk. Na het eten ging die weer 200km terug in zijn kleine auto'tje, nooit meer gezien, maar heb een leuke herinnering aan zijn bezoek.

 

[Nap]

Ik heb maar één echt tergend geval gehad van een gast die nog maar nét begonnen was, er weinig vanaf wist maar wel veel geld had (en dat ook heel duidelijk wilde laten merken). Die vent was als een malle synths aan het inslaan met het idee dan 'in 1x klaar te zijn', in plaats van afzonderlijke synths te kopen, die te ontdekken en daarop vervolgstappen doen etc. Tijdens het proces heeft hij me 2x gebeld en me bijna een uur aan de praat gehouden (moest alles horen over zijn andere synths en overwegingen van combinaties, en hoe succesvol hij was uiteraard als ondernemer) en ook bij het kopen bleef 'ie maar lullen en vragen stellen en 'wijsheden' delen. Stond bijna op het punt om uit te schreeuwen 'koop dat kutding nou gewoon en verdwijn uit mijn leven' maar mijn geduld hield het nog nét lang genoeg vol. Was achteraf nog bang dat 'ie me zou gaan bellen met vragen of klagen over vermeende gebreken maar dat viel gelukkig mee. Gelukkig is 99% van de transacties wel gewoon snel, vriendelijk en VLOT.

 

[demian]

Een keer naar Engeland gegaan om een Synthi op te halen, naar Schiphol, vliegen naar Londen, met de metro naar buitenwijk van Londen, kleine wereldreis dus.

Kom ik aan, ding staat in de keuken, 5 minuten mogen testen want hij had geen tijd, en weer weg. En 5k armer.

Een beetje gastvrijheid ben ik niet vies van, een eindeloze lulkick hoeft van mij dan ook weer niet.

Tsja. Het is iedere keer weer een verassing wie je tegenkomt, het lijkt het echte leven wel.

 

[Eprom]

Een tijdje geleden verkocht ik een pedaal aan een midden-50-er die maar niet weg wilde gaan en zijn hele jeugdverleden met mij besloot te delen - hoe hij decennia geleden in een of ander coverbandje speelde dat redelijk succesvol was in een kroeg drie dorpen verderop, samen met die en die, die ken je vast wel, ja jongen, dat waren nog eens tijden, gewoon elk weekend spelen jongen, ja, dat kan tegenwoordig niet meer, maar vroeger, jongen, vroeger, toen was ik echt iemand, en iedereen kende ons en jij hebt ons vast ook wel eens gezien, dat moet wel.

Toen hij - met mijn vrouw in de kamer ernaast - weemoedig begon te vertellen dat je vroeger tenminste nog eens flink kon vreemdgaan na zo'n optreden, maar nu niet meer omdat alles helaas gefilmd wordt - toen heb ik mijn vriendelijkheid toch wat aan de kant geschoven en hem richting de voordeur gewerkt.

Ik denk dat-ie in totaal 45 minuten non-stop aan het praten is geweest. Het pedaaltje leverde me 50 euro op... ik weet niet of ik dit nog een keer zou doen.

Hij heeft gewoon gelijk. Vroeger was het als muzikant veel beter

 

[Eprom]

Ik heb geen problemen met een praatje, maar waar ik een t*ring hekel aan heb is als je van te voren een prijs hebt afgesproken de koper toch nog gaat afdingen, want "hij heeft er zo ver voor moeten rijden".

 

[demian]

Ik zeg soms van te voren voor iemand er om komt dat de prijs wel de prijs is zoals we hem hebben afgesproken, en ik probeer ook altijd even telefonisch / app contact te hebben als ik iemand fysiek ga ontmoeten.

Tot nu toe nog nooit problemen gehad over dat bij ophalen.

 

[Nap]

Ik heb geen problemen met een praatje, maar waar ik een t*ring hekel aan heb is als je van te voren een prijs hebt afgesproken de koper toch nog gaat afdingen, want "hij heeft er zo ver voor moeten rijden".

De zeldzame keer dat iemand zoiets probeert, geef ik aan dat het dan juist extra zonde zou zijn om met lege handen dat hele eind terug te moeten rijden. Ik vind het ook een kulargument, waarom zou ik iemands woonplaatskeuze moeten subsidiëren? Daarnaast bied ik bijna altijd de keuze om te verzenden...

 

[klinkske]

Wat me soms erg verbaasde is dat verkopers zelf spontaan wat van de prijs doen omdat ik ver moest rijden. Ik doe dat niet. Maar ik bied ook maar zelden af en al zeker niet ter plaatse.
Ik deed ooit een bod, omdat we een issue opmerkte met een tape echo waarvan de chorus faalde, de verkoper zei 'ik laat m herstellen, je moet m zo niet kopen' en de verkoper zei 'nee dat is teveel, pak 200 euro minder dan, je hebt zelf gemerkt dat ie stuk is' - heel vreemde ervaring. Felt like stealing candy from a baby.
Ik bestelde de chorus chip maar bleek een kapotte trim pot te zijn.. Iemand een chorus chip kopen?

 

[Nap]

Ik maak altijd pas een afspraak voor (ver)koop als de prijs akkoord is, nadien onderhandelen is niet aan de orde tenzij er inderdaad opeens eerder onbekende gebreken tevoorschijn mochten komen. Al zal ik dan als koper eerder van de koop afzien dan afdingen, want ik zit niet zo te wachten op reparatieprojecten meestal. Dan bedoel ik wel echt beschadigingen of defecten, geen regulier onderhoud als een batterijtje vervangen of een tapeloop vervangen ofzo.

 

[klinkske]

ik vind een reparatie uitdaging vaak net interessant Zeker als ik er over kan googlen en t haalbaar lijkt. dat is ook de reden ik omsingled ben met oude shit en modern spul heel vaak terug verkocht geraakt hier

 

[Nap]

Is ook een leuke hobby op zich en kan je een hoop geld besparen, zeker met vintage gear. Ik heb wel wat van die dingen gedaan hoor, vooral in de periode dat ik me bezig hield met oude romplers: inderdaad batterijen vervangen, nieuwe schermen inbouwen, SCSI2SD / Gotek floppy emulatoren installeren, EPROMs met firmware versies wisselen etc. Maar liever plug & play gewoon. Voor écht reparatiewerk (doormeten, onderdelen op PCBs vervangen) of groter onderhoud (recappen etc.) mij al helemaal niet bellen. Ik mis daar echt de kennis voor.