Verkoopgeleuter, hoe doen jullie dat?

moraal: zo snel mogelijk afronden als je wil sparen, die gesprekken :D
Was wel ff een rib uit m'n lijf maar uiteindelijk alles wat ik niet heb gehouden met een bijna schofterige winst kunnen verkopen, dus volgende keer doe ik het gewoon weer.
(ik acht de kans overigens wel heel erg klein dat ik nog eens tegen zo'n deal aanloop)
 
Als ik jou was zou ik wat duidelijker aangeven (vooraf) dat je het niet zo hebt op een praatje met de verkoper.
Je zou nog een Black Metal of Grindcore shirt aankunnen doen waarmee je wat meer misantropie uitstraalt.
Je moet bij binnenkomst ook niet je jas aan de kaptstokt hangen aan de keukentafel gaan zitten EN koffie aannemen.
 
De verkoper die het allemaal netjes voor je heeft aangesloten terwijl je al weet dat het ding toch meteen een servicebeurt nodig heeft en meteen op de werkbank terecht gaat komen (hij gaat aan en daarmee weet ik genoeg)

Nu zijn we wel krampachtig aan het zoeken om iets positief negatief te maken... Ik vind het omgekeerde altijd vervelend: als je een apparaat ophaalt en het erg moeilijk of onmogelijk blijkt om het ding even in te pluggen zodat ik een testje kan doen. Schept weinig vertrouwen.
 
'Ik sta illegaal geparkeerd, dus ik hou het even kort.'

'Ik zie dat ie aan gaat en ga ik 'm toch nog nakijken, dus het is goed zo, hoor.'

Zo moeilijk is het niet, toch? En dat zeg ik als iemand die sociaal ernstig ongemakkelijk is. Kom op, zeg.
 
Gewoon verloren rijden zoals @Vic , zodat je te laat arriveert, de synth uit de auto trekken en ermee weg stappen. Zo nul praatje 😅 vervolgens de bescherming (het regende) in de auto stoppen als de verkoper passeert en zijn zijruit opent. En danbeiden: vroem en weg.
 
Nu zijn we wel krampachtig aan het zoeken om iets positief negatief te maken... Ik vind het omgekeerde altijd vervelend: als je een apparaat ophaalt en het erg moeilijk of onmogelijk blijkt om het ding even in te pluggen zodat ik een testje kan doen. Schept weinig vertrouwen.
Helemaal mee eens, zo heb ik eens een keer JV 1080 gekocht zonder te kunnen testen, het zat me helemaal niet lekker maar hij was erg goedkoop.
Thuis aangekomen ding aangesloten met de hoop dat ie in orde is... oef, gelukkig alles in orde en als grote verassing zaten er nog 3 uitbreidingskaarten in.
 
Gewoon verloren rijden zoals @Vic , zodat je te laat arriveert, de synth uit de auto trekken en ermee weg stappen. Zo nul praatje 😅 vervolgens de bescherming (het regende) in de auto stoppen als de verkoper passeert en zijn zijruit opent. En danbeiden: vroem en weg.
:dubbel::dubbel::dubbel: Dat was niet mn beste optreden, je hebt me wel gelukkig gemaakt met die synth :halleluja:halleluja
 
Als het een beetje aardig type is dan kan je best even een praatje maken vind ik, is toch leuk om gezameliijke interesse te delen.
Als het een egotripper of slappe ouwehoer is dan kap je het af en zeg je "ik moet zo weer weg want ik moet nog verder dus laten we even afrekenen"
 
Soms zijn er mensen die vanalles zeggen waarvan je weet dat 't niet klopt, ik heb geleerd ze niet te verbeteren en te zeggen 'o ja?'
Maar dan nog is t maar zelden onaangenaam.
Echt onaangenaam is t pas als de man in kwestie flink kan spelen en zegt 'doe maar, probeer m maar uit'
Haha dat gaat niet gebeuren
 
Over het algemeen is het wel een stuk gezelliger een synth ophalen bij iemand die alleen is en bij wijze van spreke zijn studio in de woonkamer heeft dan bij iemand waarbij zijn vrouw ook thuis is en op de bank zit en die niets liever wil dan dat het allemaal zo kort mogelijk duurt.


Alsof zij zo goed bezig is. :D
 
Eerst een praatje maken ( over koetjes en kalfjes praten ) wat geen betrekken heeft met de verkoop, kon je het makkelijk vinden, hoe was de reis, was het druk onderweg, zoiets , kan ik je iets aanbieden etcetera....
Eenmaal je spul verkocht zo snel mogelijk de koper het huis uitwerken, sorry ik heb nog een afspraak :D
 
Yes, war-story time! Me like. :)

Ooit kon ik een echte vintage Roland Space Echo ophalen. Toen ik aankwam stonk dat ding gruwelijk naar kattezeik en had ie overduidelijk in een lekkend schuurtje of zo gestaan. Intussen wilde de hond van de verkoper telkens tegen m’n been oprijden en stak de verkoper zelf nog wat zware shag op onder m'n neus.
Ik had toen kunnen rennen, maar ja... Roland Space Echo en zo. Die haal ik desnoods op uit de hel :duivels:

Ik zeg: “Laat maar horen of ie werkt."
Nope dus. Verkoper begint op dat ding te slaan en begint een monoloog over wat er mis zou kunnen zijn.
Zegt ie tot m'n schrik: “Ok, ik gooi ‘m wel bij het oud vuil."
Ehhhhhh... WATTE?!!! :erm: 8D
Ik zeg: “Dat doe ik wel voor je.”
Discussie over of het nog iets waard is.
Uiteindelijk een paar tientjes betaald en verkocht aan iemand die dit kon en wilde opknappen. ('k Zag het zelf uiteindelijk niet zitten ermee.) Dus dat ding heeft uiteindelijk een fijn baasje gekregen en hoefde nog niet naar de Roland Space Echo hemel :engel:

M’n opbergzolder heeft nog maanden naar dat ding gestonken.
Bizarre ervaring.
 
Laatst gewijzigd:
Ik kan het wel waarderen als ik ergens kom en de verkoper heeft al alles aangesloten om even te testen. Ik blijf geen uren hangen, maar als ik geen haast heb en iemand vertelt met passie zijn verhaal vind ik dat prima. Laatste keer zou ik even iets ophalen in de buurt en kreeg nog uitgebreide uitleg. Uiteindelijk gebeld door mijn vrouw waar ik bleef :)

Omgekeerd vind ik het irriant als ik iets verkoop en iemand komt langs en gaat dan nog lang twijfelen of hij het wil of niet. Sta je dan met iemand in je woonkamer terwijl hij in zichzelf de voor en nadelen nog eens rustig doorneemt.
 
Sta je dan met iemand in je woonkamer terwijl hij in zichzelf de voor en nadelen nog eens rustig doorneemt.
Vaak doen ze dat als strategie om te kijken of ze nog wat van de prijs af kunnen lullen. In dat geval gewoon besffen dat ze maar wat proberen en je weerwoord klaar hebben staan, tezij ze uiteraard ECHT iets vinden waardoor de waarde logischerwijs minder wordt.
 
Back
Top