Origineel geplaatst door Richard
In het Parool :
Kraftwerk moet het niet van de kwaliteit van de composities hebben - The Model is het enige liedje dat echt op eigen benen kan staan. Evenmin is het de ambachtelijkheid van het musiceren op het podium die bewondering af dwingt; het blijft eigenlijk volstrekt onduidelijk of er ook maar íets live wordt gespeeld door de vier heren. En dat doet er uiteindelijk ook niet meer toe.
De kracht van de groep is het machtige, uitgebalanceerde zaalgeluid in combinatie met de prachtige, vele meters grote videobeelden boven het podium die feilloos synchroon lopen met de muziek. Elk stuk - en er worden vrijwel louter Kraftwerk-klassiekers als Radioactivity, Autobahn en Pocket Calculator gespeeld - wordt weer omlijst door andere verrassende lichtbeelden.
De troef van Kraftwerk anno 2004 is bovenal het totale design. Om preciezer te zijn: de sporthalschaal waarop dat design gepresenteerd wordt. Want, om één van de hoofdpersonen uit Donna Tartts roman De verborgen geschiedenis te parafraseren: 'Als de schaal waarop iets gebeurt maar groot genoeg is, wordt alles geweldig!'