quisquater
Ebos
Van al je hardware synths mag je er één houden, echt één maar, de rest moet weg.
Welke houd je?
Waarschijnlijk reeds eerder gevraagd op dit forum maar ik hou er van om te lezen hoe hard en waarom mensen van hun synthesizer houden.
Laat ik zelf starten. Ik twijfelde tussen mijn Ensoniq TS12 en mijn Yamaha SY99.
De Ensoniq TS12 - die ik nog niet zo lang heb - omdat hij anders is dan alles wat ik voordien had. Hij klinkt zo ongelooflijk hifi, pro en clean, misschien te clean wel. Hij lijkt zo onterecht ondergewaardeerd, je vindt er zo weinig over.
Hij is extreem gebruiksvriendelijk met zijn grote display, vele knoppen en goed doordachte user interface.
De klanken die hij opwekt zijn zeer veelzijdig, ondanks het ontbreken van resonance op zijn filter, de effecten zeer, zeer goed. Hij kan veel: goede nabootsingen van instrumenten maar ook continu evoluerende synth pads die we kennen van de wavestations, compleet freaked out effecten maar ook heel goede drum sets.
Zijn gewogen klavier vind ik uitermate goed, het benadert sterk, maar is niet even goed als, het klavier van een goede digitale piano. Hij laadt een volledige bank met klanken verrassend snel van zijn floppy drive, sneller dan iedere andere floppy synth die ik reeds had. Hij is groot en sterk en kan tegen meer dan een stootje en hij is made in the USA.
Het is een synth waar je veel volledige nummers mee kan bouwen zonder iets anders te gebruiken, hij heeft het klankpotentieel maar ook de sequencer.
Het is iets speciaal, de TS12, blij dat ie er is.
Maar de Yamaha SY99, da's de synth die blijven zou. Ik heb zijn familieleden ook gehad, de SY77 en de TG77.
Het doet bijna fysiek pijn als ik zie voor welke lachwekkende bedragen ze tegenwoordig worden verkocht. Zo'n schril contrast met wat je kan vangen voor pakweg een Juno 106, die ik ook heb gehad - maar niet terug wil - en die zo verschrikkelijk veel minder krachtig is.
Ze zijn allemaal steengoed, de TG77, de SY77 en top of the bill, de SY99. Aarzel niet, koop er één als je de kans ziet.
Ze hebben de meest powervolle klank die ik ooit uit een synth hoorde komen, net daarom niet altijd makkelijk in een mix. Maar toch ook in staat tot zachte, ontroerende pads vol rijkdom en eeuwig wijzigende modulatie. De analoge emulaties mogen er ook best wezen. Niet makkelijk te programmeren maar in staat tot resultaten die je blijven verrassen. Zo enorm veelzijdig, zo'n prachtige synth engine/architectuur, complex en toch overzichtelijk en helder. Jammer genoeg geen goede drum sets.
Ze zijn ook mooi om te zien, misschien wel de mooiste synths ooit gemaakt naar mijn mening. Niets klinkt als een SY/TG, geen VST, geen andere synth. Misschien de fs1r, maar ik had nog nooit de eer die te ontmoeten.
Ik heb er nog een aantal andere staan, ook prachtige synths, mijn hart zou bloeden als ze weg zouden moeten. Maar de de TS12 zou een grote leegte achter laten, en de SY99 zou voor altijd een open wonde achter laten.
Wie houdt ook zoveel van een bepaalde synth en waarom? Ik lees het graag. En ongetwijfeld tal van forumgenoten met mij.
Welke houd je?
Waarschijnlijk reeds eerder gevraagd op dit forum maar ik hou er van om te lezen hoe hard en waarom mensen van hun synthesizer houden.
Laat ik zelf starten. Ik twijfelde tussen mijn Ensoniq TS12 en mijn Yamaha SY99.
De Ensoniq TS12 - die ik nog niet zo lang heb - omdat hij anders is dan alles wat ik voordien had. Hij klinkt zo ongelooflijk hifi, pro en clean, misschien te clean wel. Hij lijkt zo onterecht ondergewaardeerd, je vindt er zo weinig over.
Hij is extreem gebruiksvriendelijk met zijn grote display, vele knoppen en goed doordachte user interface.
De klanken die hij opwekt zijn zeer veelzijdig, ondanks het ontbreken van resonance op zijn filter, de effecten zeer, zeer goed. Hij kan veel: goede nabootsingen van instrumenten maar ook continu evoluerende synth pads die we kennen van de wavestations, compleet freaked out effecten maar ook heel goede drum sets.
Zijn gewogen klavier vind ik uitermate goed, het benadert sterk, maar is niet even goed als, het klavier van een goede digitale piano. Hij laadt een volledige bank met klanken verrassend snel van zijn floppy drive, sneller dan iedere andere floppy synth die ik reeds had. Hij is groot en sterk en kan tegen meer dan een stootje en hij is made in the USA.
Het is een synth waar je veel volledige nummers mee kan bouwen zonder iets anders te gebruiken, hij heeft het klankpotentieel maar ook de sequencer.
Het is iets speciaal, de TS12, blij dat ie er is.
Maar de Yamaha SY99, da's de synth die blijven zou. Ik heb zijn familieleden ook gehad, de SY77 en de TG77.
Het doet bijna fysiek pijn als ik zie voor welke lachwekkende bedragen ze tegenwoordig worden verkocht. Zo'n schril contrast met wat je kan vangen voor pakweg een Juno 106, die ik ook heb gehad - maar niet terug wil - en die zo verschrikkelijk veel minder krachtig is.
Ze zijn allemaal steengoed, de TG77, de SY77 en top of the bill, de SY99. Aarzel niet, koop er één als je de kans ziet.
Ze hebben de meest powervolle klank die ik ooit uit een synth hoorde komen, net daarom niet altijd makkelijk in een mix. Maar toch ook in staat tot zachte, ontroerende pads vol rijkdom en eeuwig wijzigende modulatie. De analoge emulaties mogen er ook best wezen. Niet makkelijk te programmeren maar in staat tot resultaten die je blijven verrassen. Zo enorm veelzijdig, zo'n prachtige synth engine/architectuur, complex en toch overzichtelijk en helder. Jammer genoeg geen goede drum sets.
Ze zijn ook mooi om te zien, misschien wel de mooiste synths ooit gemaakt naar mijn mening. Niets klinkt als een SY/TG, geen VST, geen andere synth. Misschien de fs1r, maar ik had nog nooit de eer die te ontmoeten.
Ik heb er nog een aantal andere staan, ook prachtige synths, mijn hart zou bloeden als ze weg zouden moeten. Maar de de TS12 zou een grote leegte achter laten, en de SY99 zou voor altijd een open wonde achter laten.
Wie houdt ook zoveel van een bepaalde synth en waarom? Ik lees het graag. En ongetwijfeld tal van forumgenoten met mij.
Laatst gewijzigd: