Ook een zwak punt vind ik dat auteursrecht een 'te' belangrijke rol in dit verhaal speelt...
Had je niet meegekregen wat een paar leuke mensen in de EU willen doen? Weer omhoog van 70 jaar naar 95 jaar, en je mag raden waar die druk vanaf komt - niet van de originele artiesten.
Nee, niet oneindig. Een hele hoop van die mogelijkheden zijn gewoon waardeloze ruis of bijna stilte. Je gaat niet voor je plezier naar 4 minuten witte ruis luisteren als blijkt dat deze volstrekt uniek is vergeleken met 4 minuten andere witte ruis.De synthesizer, gekoppeld aan de computer, geeft in principe een oneindige hoeveelheid mogelijkheden, echter, de kunstenaar kiest er maar een paar.
Een melodie gespeeld met een ander geluid is nog steeds dezelfde melodie. De cutoff op 59 in plaats van op 60 is geen uniek nieuw geluid. Elke factor in geluid heeft een cirkel om zich heen die "alles wat er op lijkt" in zich heeft, en gebruik van geluiden in die cirkel is niet origineel en nieuw.
Dan ben je vrij snel opgehouden met lezen, want dat komt er ook in voor .Maar toch zijn de mogelijkheden op zich oneindig. De kunstenaar kan ook open staan voor andere culturen, welke in een andere richting kunnen duwen. Men moet de vrijheid creëren om tot een kunstwerk te kunnen komen.
Wanneer is een melodie herkenbaar? Kijk hier maar eens:
http://en.wikipedia.org/wiki/Shave_and_a_Haircut Op het moment dat mijn melodie dat bevat en dan vervolgens met 20 noten compleet anders verder gaat - dan zit je met gelijkheid. Een langere melodie is niet elke keer de oplossing; juist het herhalen van themas en maken van kleine variaties is wat stukken structuur en houvast geeft.
Het is inderdaad redelijk dwaas om te zeggen dat alles al gedaan is, maar de beschikbare ruimte is niet oneindig, en het feit dat ook de klassieke componisten konden putten uit een groot aantal volkse thema's benadrukt de belangrijkheid van het vrijgeven van dat cultuurgoed.Cultuurpessimisme is eerder een obstakel.