Muziek componeren: alles is al gedaan?

Ook een zwak punt vind ik dat auteursrecht een 'te' belangrijke rol in dit verhaal speelt...

Had je niet meegekregen wat een paar leuke mensen in de EU willen doen? Weer omhoog van 70 jaar naar 95 jaar, en je mag raden waar die druk vanaf komt - niet van de originele artiesten.

De synthesizer, gekoppeld aan de computer, geeft in principe een oneindige hoeveelheid mogelijkheden, echter, de kunstenaar kiest er maar een paar.
Nee, niet oneindig. Een hele hoop van die mogelijkheden zijn gewoon waardeloze ruis of bijna stilte. Je gaat niet voor je plezier naar 4 minuten witte ruis luisteren als blijkt dat deze volstrekt uniek is vergeleken met 4 minuten andere witte ruis.

Een melodie gespeeld met een ander geluid is nog steeds dezelfde melodie. De cutoff op 59 in plaats van op 60 is geen uniek nieuw geluid. Elke factor in geluid heeft een cirkel om zich heen die "alles wat er op lijkt" in zich heeft, en gebruik van geluiden in die cirkel is niet origineel en nieuw.

Maar toch zijn de mogelijkheden op zich oneindig. De kunstenaar kan ook open staan voor andere culturen, welke in een andere richting kunnen duwen. Men moet de vrijheid creëren om tot een kunstwerk te kunnen komen.
Dan ben je vrij snel opgehouden met lezen, want dat komt er ook in voor ;).

Wanneer is een melodie herkenbaar? Kijk hier maar eens:
http://en.wikipedia.org/wiki/Shave_and_a_Haircut Op het moment dat mijn melodie dat bevat en dan vervolgens met 20 noten compleet anders verder gaat - dan zit je met gelijkheid. Een langere melodie is niet elke keer de oplossing; juist het herhalen van themas en maken van kleine variaties is wat stukken structuur en houvast geeft.

Cultuurpessimisme is eerder een obstakel.
Het is inderdaad redelijk dwaas om te zeggen dat alles al gedaan is, maar de beschikbare ruimte is niet oneindig, en het feit dat ook de klassieke componisten konden putten uit een groot aantal volkse thema's benadrukt de belangrijkheid van het vrijgeven van dat cultuurgoed.
 
Redelijk gedaan, door die van Dale, maar valt te harde dance daar dan ook onder? ;) Hard is nooit mooi en de gevoelens van de maker zijn niet relevant, van het publiek wel...

Maar waarom is deze definitie nu 'officiëel'? De redactie van het woordenboek zal dat altijd ontkennen! Denk aan het editie-woord! Het woord dat niet bestaat en dus fout is. De van Dale heeft daarom nooit altijd gelijk...

Wout


Sterker 10 jaar gelden had de dikke van dalen een andere definitie en kan ik me herrineren dat die meer ging over de harmonie leer. Blijkbaar is de Dikke ook " modern" geworden en heeft bakzeil gehaald onder invloed van de jalourse ongetalenteerden.:biertje:
 
... Nee, niet oneindig. Een hele hoop van die mogelijkheden zijn gewoon waardeloze ruis of bijna stilte. Je gaat niet voor je plezier naar 4 minuten witte ruis luisteren als blijkt dat deze volstrekt uniek is vergeleken met 4 minuten andere witte ruis.
Natuurlijk zijn de mogelijkheden voor de individuele kunstenaar niet oneindig, want die maakt keuzes. Daar herken je ook een kunstenaar aan. Jan Boerman is een mooi voorbeeld.
Een melodie gespeeld met een ander geluid is nog steeds dezelfde melodie.
Ook een voorbeeld. Jimmi Hendrix die het Amerikaanse volkslied op het Woodstock festival speelt, speelt toch iets anders dan de kapel die hetzelfde lied speelt bij de inhuldiging van de nieuwe president van dat land. De functie is anders en daarmee het kunstwerk. Natuurlijk is het een citaat, maar dat mag toch?
... Dan ben je vrij snel opgehouden met lezen, want dat komt er ook in voor ;)
Zonder meer waar :)
Wanneer is een melodie herkenbaar? Kijk hier maar eens:
http://en.wikipedia.org/wiki/Shave_and_a_Haircut Op het moment dat mijn melodie dat bevat en dan vervolgens met 20 noten compleet anders verder gaat - dan zit je met gelijkheid. Een langere melodie is niet elke keer de oplossing; juist het herhalen van themas en maken van kleine variaties is wat stukken structuur en houvast geeft.
Vroeger, in mijn band, noemde we dit fragment: "Heppie der haar op... of touw?" :)
Het is inderdaad redelijk dwaas om te zeggen dat alles al gedaan is, maar de beschikbare ruimte is niet oneindig, en het feit dat ook de klassieke componisten konden putten uit een groot aantal volkse thema's benadrukt de belangrijkheid van het vrijgeven van dat cultuurgoed.
Volkse thema's zijn altijd al vrij van rechten geweest. Sterker nog, vaak kon men de auteurs niet eens achterhalen.

Maar toch wil ik de vraag van de topic starter niet interpreteren als: "De kans dat ik een melodie maak die al eens gemaakt is en zodoende niet kan gebruiken om te verkopen", maar meer als: "Bijna al het gras is me al voor de voeten weggemaaid." De eerste groep musici zullen zich altijd laten leiden door hetgeen wat zij weten over de hoeveelheid geld die door anderen is verdiend aan hun product. Dan zie ik het zeer pessimistisch en zou ik zeggen: "Zoek dan maar gewoon werk, joh en verdoe je tijd niet, want dat kost geld!."

Wout
 
Sterker 10 jaar gelden had de dikke van dalen een andere definitie en kan ik me herrineren dat die meer ging over de harmonie leer. Blijkbaar is de Dikke ook " modern" geworden en heeft bakzeil gehaald onder invloed van de jalourse ongetalenteerden.:biertje:
Je kunt de ontwikkelingen (of geschiedenis) van een cultuur (taal) zeer goed uit woordenboeken destileren. Johan Huizinga deed dat met de poëzie uit de late Middeleeuwen in zijn boek 'Herfstij der Middeleeuwen'.

Wout
 
creativiteit is nodig buiten het hokje te raken cq te denken. maar dan moet je wel eerst kunnen zien dat je in voorgeprogrammeerde hokjes denkt. denk ik.

Een mens kan onmogelijk buiten hokjes denken.
Alles wat in je kop omgaat komt voort uit dingen die je al heb meegemaakt.
Zou je niet in hokjes denken kon je geen 10 minuten wakker zijn en al weer moeten slapen.


in tegenstelling tot bovenstaande denk ik helemaal niet aan stijl, combinaties of toonladders als ik muziek maak.

er komt dan ook altijd iets anders uit. en dat vind ik helemaal niet erg, zolang het maar ergens naar klinkt!

Zo denk ik er ook precies over.
Heb een tijd geprobeerd house te maken en het lukte pas toen ik het weer volledig had opgegeven


Gaarne verneem ik de 'officiële' definitie van muziek :D

Wout

Georganiseerd geluid.

groetje,
Maarten

P.S. Ik vind dit nou weer eens een heel interessant draadje.
 
Zoek eens naar "Waarom is goede muziek zwarte muziek?" of zo...

Die thread opzoeken was best een slecht idee (er gaat al snel veel tijd in zitten om daar weer stukken van terug te lezen), maar het was in ieder geval d'n deze:

https://www.synthforum.nl/forums/showthread.php?t=59844

Ik denk trouwens dat het heel normaal is om zo'n periode van wanhoop te hebben ("het lukt niet!" - in welke vorm dan ook). Volgens mij hoort dat bij elk creatief proces. Eerst de fase dat alles leuk, nieuw en interessant is, maar daarna een fase dat je je er meer in gaat verdiepen. Dan ontdek je wat er allemaal al is, hoe complex het kan zijn, wat je mogelijkheden zijn. Dat kan een oerwoud lijken waar je compleet in verdwaalt (bijvoorbeeld dat alles wat je doet achterhaalt lijkt; ikzelf heb het moeilijker met in m'n eentje jammen, omdat het nooit écht iets lijkt te zijn). Maar ik denk dat iedereen die hier zit er ook weer uit kan komen. Doorzetten, andere dingen proberen en gewoon bezig blijven, dan kom je op een gegeven moment uit bij wat jou ligt. Dan maken al die problemen niet meer uit, maar doe je gewoon 'je ding' (of dat nou vernieuwend is of niet).

Natuurlijk, lang niet iedereen maakt deze 'ontwikkeling' door, en niet iedereen komt vast te zitten. Maar voor velen geldt het wel, en ik denk dat het dan belangrijk is te onderkennen hoe en waarom dit gebeurt, in plaats van het probleem ('geen nieuwe muziek meer') te benadrukken. Want sowieso: het hangt er een beetje van af wat je wil maken natuurlijk (allerlei noise en modernistisch werk even terzijde), maar theoretisch zouden de compositievarianten al wel een tijd geleden uitgeput hebben moeten zijn...
 
Om compleet nieuwe muziek te schrijven, moet je verder "out of the box" denken dan menselijk mogelijk is.
Vernieuwende muziek, alternatieve muziek, noem t hoe je t wil, het hoort steeds bij alternative rock of house of techno of...
Men is afhankelijk van zijn voorgangers.
uit slavenmuziek kwam kerknegermuziek, kwam blues en jazz en soul, kwam hillbilly, kwam rock, kwam.... zelfs over het ontstaan van rock, stel dat we daar 30-50 jaar voor geven, telt men zovele stijlen, dat het onduidelijk wordt wat eerst kwam, wat welke stijl nu is. Maar een ding is zeker, ze waren vernieuwend bezig.
Laat Crazy Frog horen in 1950 en men springt volgens mij spontaan een ravijn in, afschuwelijk:frons:, onaards.
Beetje zoals impressionisme dertijds; "men was er nog niet klaar voor."
Dus dat wordt wat verdrongen, tenzij je met hele koppige mensen temaken krijgt, dat was toen wel een beetje het geval.

Gene paniek, que sera, sera.
Alweer, ff mijn mening
 
... Men is afhankelijk van zijn voorgangers. ...
Ten dele, natuurlijk, maar vooral van tijdgenoten! Een nieuwe stijl is zeer zelden een acie van slechts één persoon: men heeft medestanders nodig en onderlinge beïnvloeding. En natuurlijk een publiek, want zonder dat begin je echt niets... Dat laatste zorgt ervoor dat te grote sprongen vrijwel onmogelijk zijn.

Wout
 
Dit lezende doet het me denken aan het volgende:

Een vriendinnetje van me vroeg me eens, nadat ze op vakantie was geweest of ik haar gemist had. Mijn antwoord was: Ik heb je gemist zoals de woestijn de regen mist!

Nog geen jaar later kwam er een nummer uit...met diezelfde tekst...maar dan in het engels.

Dus...het zegt helemaal niets.
 
Ten dele, natuurlijk, maar vooral van tijdgenoten! Een nieuwe stijl is zeer zelden een acie van slechts één persoon: men heeft medestanders nodig en onderlinge beïnvloeding. En natuurlijk een publiek, want zonder dat begin je echt niets... Dat laatste zorgt ervoor dat te grote sprongen vrijwel onmogelijk zijn.

Wout
Die noodzakelijk kleine stapjes in de evolutie der cultuur zijn in mijn ogen te wijten aan de mensen "die er nog niet klaar voor zijn", mensen snappen het vaak niet, dus zijn niet enthousiast, dus vormen geen publiek.
En onderlinge beïnvloeding, dat fenomeen zie je (volgens mij) duidelijk begin 20ste eeuw, bij rock'n'roll etc, daar overlapt ook alles, en is er zelfs nog een beetje discussie wie er eerst was met dat eerste rocknummertje (Ik geloof Elvis of Bill, met Elvis algemeen aanvaard?).
Echte grenzen zijn er wel niet; muziek (Van Dale?) is afhankelijk van gevoelens, daar zijn zelden grenzen in te trekken.
 
Noem het dan geluid of landscapes maar geen muziek want daar is namelijk gewoon een officiele definitie voor. Eigen je dus niet iets toe wat niet daartoe behoord.

Dan pakken we maar eens even de Van Dale erbij om te kijken wat de definitie van muziek is...

mu·ziek (dev)
1 geluid, voortgebracht door de menselijke stem of door instrumenten omwille van de schoonheid van dat geluid of als expressie van gevoelens
2 bladmuziek

AHA expressie van gevoelens! Ik voel een punaise steken...
 
"officiele defenitie van muziek"

Ik vind sowieso de woorden officiëel en muziek niet lekker samen gaan,

behalve natuurlijk bij officiele muziek

en fantasie,
volgens national geographic is het een overlevings mechanisme.

om je bijvoorbeeld niet te laten beetnemen door een dier met camouflage,
dus de mens kon zich verbeelden dat die vreemd gevormde tak eigenlijk ook best een slang kan zijn.

hoe je dat op geluid toepast weet ik niet
 
Dit lezende doet het me denken aan het volgende:

Een vriendinnetje van me vroeg me eens, nadat ze op vakantie was geweest of ik haar gemist had. Mijn antwoord was: Ik heb je gemist zoals de woestijn de regen mist!

Nog geen jaar later kwam er een nummer uit...met diezelfde tekst...maar dan in het engels.

Dus...het zegt helemaal niets.

Dit heb ik trouwens altijd een grappig regeltje gevonden. Hoezo mist de woestijn de regen? Als het in de woestijn regende, dan was de woestijn helemaal geen woestijn meer! De zuidelijke rand van de Sahel mist de regen, en daardoor wordt het daar allemaal woestijn, in plaats van het vruchtbare gebied dat het vroeger was. Maar de woestijn mist de regen zoals de poolkappen tropische temperaturen: totaal niet, want anders zou hun bestaan als zodanig ophouden...

;)
 
Dit heb ik trouwens altijd een grappig regeltje gevonden. Hoezo mist de woestijn de regen? Als het in de woestijn regende, dan was de woestijn helemaal geen woestijn meer! De zuidelijke rand van de Sahel mist de regen, en daardoor wordt het daar allemaal woestijn, in plaats van het vruchtbare gebied dat het vroeger was. Maar de woestijn mist de regen zoals de poolkappen tropische temperaturen: totaal niet, want anders zou hun bestaan als zodanig ophouden...

;)


Oooooh...it's a metaphore....je weet toch...ik heb toch ook nog nooit een kus van een roos gehad...:luv:

Jahaaa...of die Tracey Thorne heeft die gozer waarover ze zingt helemaal niet gemist...And I miss you, like the deserts miss the rain...helemaal niet dus (als we dan toch gaan verklaren)
 
Oooooh...it's a metaphore....je weet toch...ik heb toch ook nog nooit een kus van een roos gehad...:luv:

Jahaaa...of die Tracey Thorne heeft die gozer waarover ze zingt helemaal niet gemist...And I miss you, like the deserts miss the rain...helemaal niet dus (als we dan toch gaan verklaren)
Roshi Ai, er is maar één conclusie mogelijk: "Ge zijt een charmeur!" ;)

Wout
 
Die noodzakelijk kleine stapjes in de evolutie der cultuur zijn in mijn ogen te wijten aan de mensen "die er nog niet klaar voor zijn", mensen snappen het vaak niet, dus zijn niet enthousiast, dus vormen geen publiek. ...
Hé, wie maakt ze klaar? :D Dat doen ze zelf! Eenvoudig gezegd: "De cultuur is niet maakbaar." De omslag komt gewoon op het juiste moment bij de juiste personen terecht. Het is een 'natuurlijk' proces.

Ik neem een voorbeeld uit de kunstgeschiedenis: in het begin van de 19de eeuw (tot ongeveer 1840) waren er negentien uitvinders van de fotografie bekend, verspreid over verschillende landen. De tijdgeest was daar. Slechts twee werden aangemerkt als de uitvinders (de Fransen Nièpce en Daguerre)

Wout
 
Back
Top