Origineel geplaatst door Exzit Grappig ik heb ook een tijdje klavrascribo gedaan toen ik 15 was. Ik heb nog wat dingen liggen oa 2de piano concert van Rachmaninov.
Correctie mijn moeder speelde klavarscribo en zo doende mee in aanraking gekomen toen ik 10 jaar was op de orgel.
Daarna Piano tot mijn 14 15de gebruikt. Daarna beetje notenleer gehad en akoordenleer van mijn buurman die Jazz painist was.
Vijde piano concert van beethoven adagio gedeelte heb ik ook nog ergens liggen in klavarscribo.
Toch verwijt ik mijn ouders achteraf dat ze me niet gewoon noten hebben laten leren op een muziekschool.
Totdat de aanvraag ingediend is. Anders maak je je eigen 'prior art' en is er geen nieuwheidswaarde meer. Na indiening hoef je niet te wachten tot het patent verleend is, anders wordt de wereld wel heel traag
Ik heb dit topic ook gevolgd en ik vrees er eigenlijk een beetje voor. Een patentaanvraag is duur en kostelijk om te onderhouden als je er financieel niets uit kan halen.
Ik ben ook geïnteresseerd in zijn notenschrift, maar ik denk dat het moeilijk is om die "universele standaard" zomaar omver te werpen om dan maar ineens een nieuw notenschrift te gaan hanteren.
Ik heb dit topic ook gevolgd en ik vrees er eigenlijk een beetje voor. Een patentaanvraag is duur en kostelijk om te onderhouden als je er financieel niets uit kan halen.
Ik ben ook geïnteresseerd in zijn notenschrift, maar ik denk dat het moeilijk is om die "universele standaard" zomaar omver te werpen om dan maar ineens een nieuw notenschrift te gaan hanteren.
Ik ben ook geïnteresseerd in zijn notenschrift, maar ik denk dat het moeilijk is om die "universele standaard" zomaar omver te werpen om dan maar ineens een nieuw notenschrift te gaan hanteren.
Het is nu niet bepaald een 'universele standaard', maar meer een onderdeel van onze cultuur en vooral de westerse cultuur. Inderdaad, de cultuur veranderen... Eigenlijk onmogelijk.
Wat het huidige notenschrift betreft, een vereenvoudiging van een systeem is ook niet erg praktisch. Waar is het systeem eigenlijk op gebaseerd: slechts op een tweetal parameters in de muziek, namelijk de toonhoogte en de toonduur. Het eerste door de plaatsing op de balk ten opzichte van een sleutel en het tweede door het uiterlijk van het symbool, gerelateerd aan de tempo aanduiding aan het begin van het stuk (b.v. moderato of het aantal beats per minute) Iedere vereenvoudiging lijkt me nutteloos...
Als het nu een uitgebreider systeem betrof, iets waar synthesizerbespelers iets aan hadden. Per slot werken die met een veel grotere hoeveelheid parameters. Hoewel volume in het oude systeem kan worden aangegeven, is deze niet in relatie tot een bepaalde waarde: ff is bij een andere uitvoering fff, om maar wat aan te geven. Wat te doen met klankkleur? En dan komen de modulaties nog. Indien je in staat bent een systeem te ontwerpen die dit alles grafisch kan weergeven, dan kan je de wereld veroveren.
Het is wel even belangrijk om in ogenschouw te nemen dat het huidige notenschrift zich langzaam ontwikkelde vanuit de Middeleeuwse notaties, maar vanaf de 'romantiek' eigenlijk niet meer voldeed, omdat de muzikale idee meer vroeg dan het schrift kon bieden. Een klavecimbel heeft in het algemeen maar één volume, waar de piano-forte natuurlijk meer heeft. Bij Van Beethoven was het notenschrift al achterhaald.
Representatie van de toonhoogte ongeacht het octaaf, maar door extra symbolen, bestaat al zo'n duizend jaar in India.
Ik kan helaas geen tonen lezen alleen ritmisch...Ik ben ritmisch slagwerker als hobbie-ist (of hoe schrijf je dat??). Ritmisch kan ik a vue vrijwel alles lezen..alleen tonaal wordt het een groot probleem. Als ik eens op de xylofoon moet pingelen, ben ik eerst uren bezig om alle noten eronder te zetten.
Zou het nieuwe systeem hierin uitkomst kunnen brengen???
Eerlijk gezegd is het ritme-beeld voor velen veel moeilijker te 'zien' dan de toonhoogten. Als je even doorzet, dan is noten lezen voor jou een gemakje!
Ik denk dat het huidige notenschrift vooral voor percursionisten en slagwerkers achterhaald is. Die hebben (bijna) nooit te maken met toonduur. Kruisjes in een grid zijn dan al 10x makkelijker te lezen ritmisch gezien. Dat het al eeuwen bestaat zegt trouwens niet zoveel dat het ook echt goed is. MIDI bijvoorbeeld bestaat ook al een tijd en met de huidige technologie kan dat inmiddels ook beter. Het is alleen wachten tot iemand het aandurft om een standaard op zulke grote schaal omver te werpen, ik niet iig .
Het notenschrift is beslist niet zalig makend. Er bestaan op dit moment verschillende systemen naast elkaar. Natuurlijk kan een D mineur akkoord aangegeven worden door een balletje hangend onder de eerste lijn, nog eentje tussen de eerste en de tweede lijn in, een ander weer tussen de tweede en de derde lijn in en op de vierde lijn de laatste, maar 'Dm' kan ook, zoals iedere gitarist weet.
Vaak worden slagwerk partijen slechts op één lijn genoteerd en met kruisjes, daar zit het venijn niet. Het notenschrift is heden ten dage beslist te beperkt, ondanks de vervloekte ingewikkeldheid hier ter discussie Eenvoudiger lijkt me beslist nutteloos...
Dus...
Eerst de parameters standariseren, b.v. een Filter Cut-Off waarde en dan de notatie maken. Dan kan er veel meer genoteerd worden. Waarom moet in de huidige technische ontwikkeling door synthesizer muzikanten nog steeds zoveel 'op het gehoor' gewerkt worden. Dan zijn we ook meteen van die vraag af: "Ik zoek dit geluid," vergezeld van een Mp3tje. Dan kan je het gewoon even lezen
Wanneer we praten over een notatie systeem, dan moet het beter worden dan wat we hadden, nooit beperkter! Ik geloof dan ook niet in die vereenvoudigingen.
Mijn nieuwsgierigheid niet langer in bedwang houdend kwam ik toch bij twijfelachtige websites, na het zoeken in google op username van de TS.. . Ik denk niet dat dit nieuwe notenschrift eerdaags te verwachten is
Ik zie het probleem met notenschrift eigenlijk niet zo; het is een prima medium om muziek over te dragen via schrift. Je kan de verschillende toonsoorten waarin stukken gecomponeerd dan versimpelen tot een soort a-tonaal schrift, maar dan sla je alles dood. Muziek wordt dan een serie ongerelateerde noten in plaats van een doordacht stuk gecomponeerde muziek in een weloverwogen combinatie van toonsoorten. De theorie en het schrift zijn namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden en versterken juist het onderlinge begrip.
Een simpel schrift voldoet dan misschien aan het overdragen van de noten, het voldoet niet aan het doorgronden van de theorie; als componist heb je er dus niets aan. Als student lijkt het me op zn minst bedenkelijk; wil je een muziekje leren spelen van papier, of wil je een musicus worden?
Naar mijn mening zou het dan ook alleen een oplossing zijn voor de gemakszuchtige muzikant die niet de moeite wil nemen zich een vaardigheid eigen te maken, en dat kenmerkt de moderne mens; niets mag meer moeilijk zijn. Het is heel leuk dat mensen die met geen stok aan de noten te krijgen zijn er toch een stukje mee kunnen leren spelen, maar het is het painting-by-numbers van de muziek.
Als docent zou ik dan ook niet proberen dat wiel opnieuw uit te vinden, maar juist om die theorie en het schrift ueberhaupt uit te leggen; niet "zo is het", maar "het is zo omdat x en y". Vroeger moest notenladders stampen en leerde je desondanks niets over het idee en de geschiedenis achter de verschillende toonsoorten. Als ik hier dan zie dan mensen niet weten dat er tussen die 2 balken een denkbeeldige lijn met een C zit zakt de moed mij ook wel wat in de schoenen, maar dat is een manko aan het lessysteem, niet de methode zelf.
Synthforum.nl gebruikt cookies om het gebruik van de site te analyseren en je bezoek te personaliseren.
Als je doorgaat, ga je akkoord met ons cookiebeleid.