De Voorman
Ouwe rot
De Voorman heeft een Ion gekocht. Waarom? Omdat ik al zoveel VA's in de studio heb gehad maar ze klonken allemaal zoals ze niet beschreven zijn. Ze klinken niet analoog sterker nog: not even near. Is dat erg? Nee nat-uurlijk niet. Je kocht een digitaal ding en met gebrek aan kennis, ervaring en wellicht passie wist je ergens toch wel stiekum dat dit niet was wat je zocht.
Virtueel analoog: gelul: het ziet er helemaal niet analoog uit. Bij een analoge bak heb je altijd ergens een krakende potmeter, een biervlek die op een iets te heet feest is ingebrand en een kras van een kabel van staal die van rubber had moeten zijn. Stront valt omlaag zal je denken en zo is het ook. Het nadeel van analoog: opwarmtijden, hoog stroomgebruik een paar knoppen die stroef lopen etc.
Kort en goed het klinkt mij allemaal in de oren als voorspel. Ik zie een 909(TR voor de kenners) als een heerlijk ding. Ontzettend fijn en tegelijk frustrerend dat een firma als Roland nooit meer zo'n ding kan en zal maken omdat het hele apparaat is opgebouwd uit reststoffen en transistoren en meerdere onderdelen die ik weleens heb zien liggen op de grond als ik mijn klokwekkerradio(mooi scrabblewoord!) 20 jaar gelden van mijn nachtkast af donderde als er een analoge bel afging die je iedere maandagochtend deed hernneren aan dezelfde bel op het schoolplein waar je over 45 min moest zijn.
Voorspel: net als met het bedrijven van de liefde moet je akkoord gaan met opwarmtijden. Zalig is die tijd: koffie zetten, even bellen, even kijken naar je aquarium, je hond een aai geven: allemaal dingen die ons bestaan elan zingeving en voldoening geven. Kort en goed: effe wachten, pizza. Vet en en ongelofelijk lekker op smaak. En als je scheef gaat wordt het vies en smerig en krijgt je menu het karakter van een bijzondere avond waarbij de kok zichzelf overtreft. Want zich nou zelf: Alles smaakt veel beter als je experimenteert.
Terug naar de ion. Ik hou van zijn digitale geluid. Om budgettaire redenen kon ik mij geen andromeda veroorloven en vroeg mij af :what get's near...komt ie in de buurt ? Zeker wel: hij heeft knoppen, een toetsenbord en een aan en uit schakelaar. Wat ik ook heel mooi vind is het volgende: als je hem aan doet gaat ie weer gewoon naar preset nummer een. Verder heb ik weinig gelijkenis kunnen vinden met het begrip analoog.
Maar de klank: wow dik warm koud wat jij wilt. Ik heb hele metalen geluiden eruit getrokken alsof het een koektrommel was met koekjes erin waarvan je er maar een mocht hebben en je er meer wou. Kort en goed , halve avonddiner's zat ik met een koptelefoon op en pielde ik op het ding alsof het een lieve lust was. want lust motiveert wat je ook doet. Alhoewel ik denk dat veel medeforummers ervan mee kunnen spreken door te stellen dat lust voor muziek de lust naar seks doet afnemen( in ieder geval bij je vriendin…)
Maar het digitale geluid blijft trekken. Tig filters waar je uit kan kiezen en ze klinken allemaal bijzonder uhhhh bijzonder. Hij kan gillen maar ook piepen en die combinatie is erg prettig. Ik heb alleen nog helemaal geen muziek in mijn hoofd waarbij ik dat allemaal kan gaan gebruiken. Nu heb ik eindelijk een apparaat wat allemaal kan wat ik wil en lijk ik vast te lopen. Zoals altijd is de reis vele male belagrijker dan de bestemming. Want als ie een ding heeft bezorgd is het fun. Mocht ik in de toekomst er geen track mee maken, geen arrangement kunnen aanpassen om hem er toch in te proppen, totaal geen kans meer in zien, dan houd ik hem lekker. Mijn eerste digitale synth waarmee ik hardstikke blij was. VA of niet...
Virtueel analoog: gelul: het ziet er helemaal niet analoog uit. Bij een analoge bak heb je altijd ergens een krakende potmeter, een biervlek die op een iets te heet feest is ingebrand en een kras van een kabel van staal die van rubber had moeten zijn. Stront valt omlaag zal je denken en zo is het ook. Het nadeel van analoog: opwarmtijden, hoog stroomgebruik een paar knoppen die stroef lopen etc.
Kort en goed het klinkt mij allemaal in de oren als voorspel. Ik zie een 909(TR voor de kenners) als een heerlijk ding. Ontzettend fijn en tegelijk frustrerend dat een firma als Roland nooit meer zo'n ding kan en zal maken omdat het hele apparaat is opgebouwd uit reststoffen en transistoren en meerdere onderdelen die ik weleens heb zien liggen op de grond als ik mijn klokwekkerradio(mooi scrabblewoord!) 20 jaar gelden van mijn nachtkast af donderde als er een analoge bel afging die je iedere maandagochtend deed hernneren aan dezelfde bel op het schoolplein waar je over 45 min moest zijn.
Voorspel: net als met het bedrijven van de liefde moet je akkoord gaan met opwarmtijden. Zalig is die tijd: koffie zetten, even bellen, even kijken naar je aquarium, je hond een aai geven: allemaal dingen die ons bestaan elan zingeving en voldoening geven. Kort en goed: effe wachten, pizza. Vet en en ongelofelijk lekker op smaak. En als je scheef gaat wordt het vies en smerig en krijgt je menu het karakter van een bijzondere avond waarbij de kok zichzelf overtreft. Want zich nou zelf: Alles smaakt veel beter als je experimenteert.
Terug naar de ion. Ik hou van zijn digitale geluid. Om budgettaire redenen kon ik mij geen andromeda veroorloven en vroeg mij af :what get's near...komt ie in de buurt ? Zeker wel: hij heeft knoppen, een toetsenbord en een aan en uit schakelaar. Wat ik ook heel mooi vind is het volgende: als je hem aan doet gaat ie weer gewoon naar preset nummer een. Verder heb ik weinig gelijkenis kunnen vinden met het begrip analoog.
Maar de klank: wow dik warm koud wat jij wilt. Ik heb hele metalen geluiden eruit getrokken alsof het een koektrommel was met koekjes erin waarvan je er maar een mocht hebben en je er meer wou. Kort en goed , halve avonddiner's zat ik met een koptelefoon op en pielde ik op het ding alsof het een lieve lust was. want lust motiveert wat je ook doet. Alhoewel ik denk dat veel medeforummers ervan mee kunnen spreken door te stellen dat lust voor muziek de lust naar seks doet afnemen( in ieder geval bij je vriendin…)
Maar het digitale geluid blijft trekken. Tig filters waar je uit kan kiezen en ze klinken allemaal bijzonder uhhhh bijzonder. Hij kan gillen maar ook piepen en die combinatie is erg prettig. Ik heb alleen nog helemaal geen muziek in mijn hoofd waarbij ik dat allemaal kan gaan gebruiken. Nu heb ik eindelijk een apparaat wat allemaal kan wat ik wil en lijk ik vast te lopen. Zoals altijd is de reis vele male belagrijker dan de bestemming. Want als ie een ding heeft bezorgd is het fun. Mocht ik in de toekomst er geen track mee maken, geen arrangement kunnen aanpassen om hem er toch in te proppen, totaal geen kans meer in zien, dan houd ik hem lekker. Mijn eerste digitale synth waarmee ik hardstikke blij was. VA of niet...
