goed-bij-elkaar-passende-noten-theorie ?

[Sander02]

mooi uitgelegd Sultan

idd, die bewegingen met de TD'en zijn superhandig. Als je bijv. vind dat je nummer van C naar 'pak-em-beet' E moet moduleren, kan je die V-I of II-V-I bewegingen gebruiken om op een logisch klinkende manier daar te komen.

Dat hoor je ook echt supervaak in nummers dat ze bijv. in C zitten, en plots naar A -> D gaan.
of de II -V- I = (C ->) Emaj -> A -> D , wat ik persoonlijk dan altijd mooi vind, is om ondertussen met de bas-toon dan C > E > Eb > D te doen. Dan komt dus het A akkoord met een Eb in de bas.. heerlijk wrang.

Klinkt mss wat standaard voor sommige maar ik vind het nog steeds mooi (dat noemen ze toch de tritonus-ligging van de bas hè ?)

 

[pjeut]

Dus, resumerend...

Dus, resumerend...

Origineel geplaatst door SultanSushi
Niet echt, er vindt weldegelijk een modulatie plaats, maar dmv een TD.

Als je in C speelt:

Diatonische Reeks: C Dm Em F G Am Bm(b5) (geen kruisen/mollen in de voortekening)


als je nu het voogende speelt:

C - Am - G - A - D

Dan merk je dat er noten zijn (fa# en do#) die niet in C thuishoren, maar wel in een andere toonaard, nl. D (heeft fa# en do# in de voortekening).
Dus er wordt gemoduleerd: van C -> D, dit vanaf het ogenblik dat er de 2 kruisen in eht spel komen.

MAAR!! opgelet: een tussendominant kan dienen voor kleuring van het akkoordenschem, extra stuwing naar de dominant van de oorsprinkelijke toonaard...., als ook de aanleiding zijn voor een modulatie.

Het belangrijkste is dat je snapt wat die A er komt doen, en waarom het klinkt in de akkoorden reeks.

Als je ergens een akkoord in een schema ziet, dat normaal m7 moet zijn, maar nu dominant7 gemaakt is (V7), dan weet je onmiddelijk, dat is een tussendominant:

speel maar eens: C F Bb Eb Ab Db Gb B E A D G C (= kwartencirkel) dan heb je een constante opeenvolging van TD'en

...Een trucje om "hoorbaar aangenaam" te moduleren is dus om een Mineur-akkoord in de diatonische akkoordenreeks (dus dat zijn II7, III7, VI7) Majeur te maken en deze in het verloop van de modulatie de V7 (dominant) te laten zijn.

- Dus als je dit doet met II7, dan wordt daarna de V7 de Tonica; de 7 wordt dan natuurlijk Maj7.
- Als je dit doet met III7, dan wordt daarna de VI7 de Tonica; mineur wordt majeur en 7 wordt Maj7.
- Met VI7 wordt daarna de II7 Tonica; mineur wordt majeur en 7 wordt Maj7.

Natuurlijk zijn er ook andere trucjes om te moduleren. Misschien is dit iets voor een aparte thread. Als ik me niet vergis had ik al 'ns zo'n thread opgestart, maar is deze een zachte dood gestorven.

Wat een goede sub-vraag is: zijn die methoden van modulatie in de muzikologie ook benoemd en gecatalogiseerd? Daar zou ik zeer ingeïnteresseerd zijn.

SultanSushi, jij hebt het hierboven over een "Tussen-Dominant". Is dit een term die je zelf hebt bedacht, of is dit de "officiële benaming? (Dus de benaming van een mineur-akkoord in de diatonische reeks die majeur verminderd septiem (zeg ik dit goed???) wordt gemaakt en daarmee de dominant wordt van een andere diatonische reeks -> modulatie.)

 

[pjeut]

LYNXZZZZZZZZZZZZ..............

LYNXZZZZZZZZZZZZ..............

Oproep voor een ieder die wil weten over Cadenzen, logische akkoorden-progressies (dit is trouwens hetzelfde als een cadens), modulaties, en...................

WAAROM DIE VERREKTE FABFOUR UIT LIVERPOOL ZO RETEBIEN KL I/O NKEN !!!!!!!


GA NAAR:

http://www.icce.rug.nl/oger-bin/contents/authors.cgi


En lees alle artikelen van de heer Ger Tillekens (ergens onderaan die waslijst).
Ik kende deze man niet, maar wat een wetenswaardigheden.


Groeten,
Pjeut.

 

[pjeut]

Ook wat hij over het nummer van Sarah Mc.Laghlan schreef is erg goed.
Dit nummer, Building a Mystery, zal niet echt een SF-farourite worden, maar de theorie die er achter zit is super.

In wezen komt het erop neer dat de cadenz (akkoordenprogressie) van het nummer vrij simpel is, maar dat er een duidelijk mood-wisseling plaats vindt als je de tonica anders neemt. Dit is misschien wat onduidelijk:

Uitgaand van dat het nummer in D staat (dus D is tonica) dan heeft het de cadens: iv - IV - I - V.
Maar als je er van uit gaat dat het in A staat (dus A is Tonica) dan wordt de cadens: ii - VI - IV - I.

Maar....in dit nummer wordt tussen chorus, verse en bridges juist de Tonica afgewisseld, en het andere karakter dat de akkoorden hierdoor krijgt sluit juist weer aan bij de stemming van de tekst.

En als je het nummer afluistert dan kun je dat terug horen: het klopt !!!

 

[sten]

Re: LYNXZZZZZZZZZZZZ..............

Re: LYNXZZZZZZZZZZZZ..............

Origineel geplaatst door pjeut

http://www.icce.rug.nl/oger-bin/contents/authors.cgi
En lees alle artikelen van de heer Ger Tillekens (ergens onderaan die waslijst).
Ik kende deze man niet, maar wat een wetenswaardigheden.

Dat is leuk leesvoer.
En voor zover ik (als beginner) het volg nog redelijk te begrijpen.

 

[SultanSushi]

@ Pjeut

TussenDominant is een term die bij ons op het conservatorium gebruikt wordt.

Het is dus een mineur akkoord uit de diatonische reeks die dominant septiem gemaakt wordt (= grote terts, reine kwint, kleine 7) en dan naar ZIJN(!!!!!) eerste graad of tonica gaat. Dus niet de tonica van de originele toonaard, maartov zichzelf de tonica zou zijn.

vb:

Em -> E7 ----> A
door Em(mi-sol-si-re) domionant 7 te maken (mi-sol#-si-re) bevat het sol# wat leidtoon naar A.

Dm -> D7 ----> G
Dm(re-fa-la-do) dominant 7 maken (re-fa#-la-do) bevat fa#, wat leidtoon is naar G


Ik zal eens een eenvoudige standaard zoeken en die analyseren op fucties en graden. dat zal het mssn duidelijker maken. Ik ga nog ff denken hoe ik dat juist ga aanpakken om het duidelijk online te krijgen. Dus kan een dagje duren.

 

[pjeut]

[EIGENWIJSMODE] Dan had ik het toch goed begrepen [/EIGENWIJSMODE]

[EIGENWIJSMODE] Dan had ik het toch goed begrepen [/EIGENWIJSMODE]

Origineel geplaatst door SultanSushi
@ Pjeut

TussenDominant is een term die bij ons op het conservatorium gebruikt wordt.

Het is dus een mineur akkoord uit de diatonische reeks die dominant septiem gemaakt wordt (= grote terts, reine kwint, kleine 7) en dan naar ZIJN(!!!!!) eerste graad of tonica gaat. Dus niet de tonica van de originele toonaard, maartov zichzelf de tonica zou zijn.

Oké, duidelijk, ik vond alleen de benaming tussendominant wat verwarrend. Het suggereert iets tussen sub-dominant en dominant, terwijl het dus een volwaardige dominant is, alleen in een andere gemoduleerde toonsoort.
vb:

Em -> E7 ----> A
door Em(mi-sol-si-re) domionant 7 te maken (mi-sol#-si-re) bevat het sol# wat leidtoon naar A.

Dm -> D7 ----> G
Dm(re-fa-la-do) dominant 7 maken (re-fa#-la-do) bevat fa#, wat leidtoon is naar G


Ik zal eens een eenvoudige standaard zoeken en die analyseren op fucties en graden. dat zal het mssn duidelijker maken. Ik ga nog ff denken hoe ik dat juist ga aanpakken om het duidelijk online te krijgen. Dus kan een dagje duren.

Precies, die leidtoon, de terts van de TD die glijdt naar de prime van de nieuwe Tonica. Dit is dus precies het trucje dat The Beatles zééér veelvuldig toe pasten om hun ingewikkelde candenzen met veel vervangende akkoorden en modulaties toch met een volgende en pakkende meoldie te kunnen uitrusten.

SultanSushi, heb je die artikelen van Ger Tillegens al gelezen? Doen, vooral voor een conservatoriumstudent lijkt het mij bijzonder interessant.

Of kende je het al...

 

[SultanSushi]

Die artikels ga ik zeker eens checken!! Bedankt!

Wat de naamgeving TD betreft:

Het is idd een volwaardig dominant iets, maar het akkoord is niet diatonisch. Het is een dominant die niet thuis hoort in de originele toonaard, dus dominant kunne we de fcti niet noemen, omdat het dan zou verwijzen naar de 5e graad v/d oorspronkelijke toonaard.
Zie het als een terloopse dominant opweg naar de ECHTE 5e graad, een extra dominantje tussendoor als extra spanning, kracht, ......

Want de TD HOEFT helemaal niet op ene modulatie te wijzen:
kan in C bv even goed:

Cmaj7 - Fm7 - Am7 - D7 - G7 - Cmaj7

D is dan TD: normaal Dm7, wordt D7(dominantn maken, want is dominant van G)
G is dan de ECHTE dominant in C, en die lost ook op naar C.

 

[pjeut]

Ahaaa...

Ahaaa...

Maar die D als TD had je dus ook Dm7 kunnen laten (ii). Dan had het wel binnen de diatonische akkoordenreeks gevallen, en is er dus geen sprake van modulatie.
Maar ik ken inderdaad uit de rock&roll die reeks om voor de ii een II7 te nemen (dus eigenlijk een TD7). Het lijkt gewoon een simpel bruggetje waarin in plaats van een ii een II wordt gespeeld, maar in feite is het dus een modulatie en meteen weer een terugmodulatie daar bovenop.

Ik weet het niet zeker, maar heeft "Smells like teen spirit" van Nirvana ook niet zo'n constructie? Als ik me niet vergis is deze modulatiefiguur van jou de spil van het aanstekelijke thema (chorus én verses) van dit nummer.

 

[bliepbliep]

ik geloof dat in neon lights van kraftwerk in de laatste 5 minuten alle mogelijke goed samenklinkende noten voorbij komen.

wat een vet nummer zeg! hypnotiserend gewoon!

serieus, die harmonischen klinken op een 1 of andere manier allemaal lekker samen, en van de groove en de ritmes moet deze track het niet hebben.

 

[pjeut]

Ho, Ho, Ho....

Ho, Ho, Ho....

Origineel geplaatst door Wout Blommers
Een goed voorbeeld is 'de Picardische terts', waarbij het slotakkoord van een muziekstuk dat in een mineur toonsoort staat het plots in majeur ten gehore gebracht wordt. Dat valt niet uit te leggen, maar het klinkt zo heerlijk Middeleeuws! Dat is onlogisch! En dat doe je dus nooit met een synthesizer, maar wel bij 'a cappela' zang of met blokfluiten!

Wout

Mag ik je even verwijzen naar het nummer "Roundabout" van Yes. Met synthesizers én een picardische terts in het slotakkoord. Overigens wordt die wel op een gitaar gespeeld.

Groeten,
Pjeut.

 

[Unic]

Komt ie:


Gewoon op gehoor proberen


Kwam ie