Heb je dat soms ook? Zin in n paar weken afzonderen?

Leuke anekdote: Ooit (ergens zo rond de ijzertijd) had ik een ex. Die zag m'n 40 synths (had ik indertijd) en zei dat ik er eentje mocht kiezen als ik wilde samenwonen. Verder had ze eenzijdig besloten dat ik alleen op woensdag mocht bestaan omdat ze anders teveel 'gezeur' over mijn leven moest aanhoren. Haha, dit is dus serieus :dubbel:. Tja, toen was de keuze snel gemaakt en bleef ik met 40 synths over :D
Jezus.. ja dat gaat nooit werken dan zeg. Heb je nog gevraagd; “Maar verder vindt je me best aardig?!”

😂
 
giphy.gif
Volgens mij.. in deze draad en zowieso dit forum (mij inclusief!!) 😉

Toevallig... heb net letterlijk vijf minuten geleden een kaartje gekocht voor dit:


:)
 
Of ik echt in het spectrum zit weet ik niet, maar ik krijg wel steeds vaker die vraag van bekenden en mensen uit het werkveld.
Op zich zou het wel het een en ander verklaren, maar ik heb het tot nu toe niet belangrijk genoeg gevonden om te laten onderzoeken.
Misschien dat dat nog verandert, want na een Tia begin vorig jaar merkte ik wel behoorlijk wat ruis in de interactie tussen mij en de nodige zorgverleners.
 
Zo'n etiket kan naar de buitenwereld soms wel handig zijn.
In werk situaties soms wel. Maar ik merk wel dat veruit de meesten geen flauw idee hebben wat het inhoudt. Wat ik ook wel weer kan begrijpen soms. De benaming en labeling is daarin ook niet zo behulpzaam vaak.

Er is niets mis met mij, ik heb geen stoornis. Ik ben me van een hoop dingen juist veel meer bewust dan neurotypische mensen. En als je inderdaad alle sensorische (en andere) informatie hele dagen binnen krijgt of je het nu wilt of niet dan ben je snelle moe en overprikkeld. Dat is de keerzijde. Daar hebben neurotypische mensen een filter voor (gaat automatisch). De keerzijde is dan dat je minder bewust bent, maar dat vergroote bewustzijn komt dus wel met een prijskaartje wat energie verbruik betreft.

Dus komt soms met tegenstrijdigheden. Ik ben van de ene kant supersnel vanwege mijn intelligentie, maar tegelijkertijd duurt het soms langer voordat ik verwerk (spectrum) wat er op me afkomt omdat die hoeveelheid informatie het dubbele of drievoudige is. Daardoor dus wel sneller door mn energie heen.

Maar op het werk kan ik bijvoorbeeld dubbel zo snel en efficiënt als mn collega’s, maar na de middag pauze heb ik het dan wel gezien weer.

Edit; excuses.. wil dit topic niet hijacken of OT maken.. maar wellicht paste dit onderwerp hier toch een beetje thuis voor sommigen.
 
Laatst gewijzigd:
Pff ik kreeg op mijn 8 al relatine en de stempel adhd. Da s 42 jaar geleden. Dat ik niet in het groepje normaal pas was al lang obvious.
wou dat mijn iq wat hoger was, dat wel.
 
Ja ik zit zelf momenteel in een diagnostisch traject. Dan gaat na 43 jaar leven er straks denk ik wat uitrollen wat ik eigenlijk mn hele leven al gevoeld/geweten heb.
Goed dat je dit doet. Gaat je helderheid geven. Maar let op dat je niet 'alles' van jezelf ophangt aan een label (die neiging merkte ik bij mezelf). Uiteindelijk zijn we allemaal complexe individuen, ook binnen het spectrum :) .
 
Goed dat je dit doet. Gaat je helderheid geven. Maar let op dat je niet 'alles' van jezelf ophangt aan een label (die neiging merkte ik bij mezelf). Uiteindelijk zijn we allemaal complexe individuen, ook binnen het spectrum :) .
Zeker zo! Ik zie het ook niet als iets wat ik ‘heb’ alsof het een aandoening is. Maar ik heb gewoon een andere verwerking van informatie.. een iets andere ‘brein configuratie’
 
Pff ik kreeg op mijn 8 al relatine en de stempel adhd. Da s 42 jaar geleden. Dat ik niet in het groepje normaal pas was al lang obvious.
wou dat mijn iq wat hoger was, dat wel.
Tja.. “normaal”

Ik vind niet doorhebben hoe intens druk en lawaaierig de mens gemaakte wereld is niet “normaal” 😉
 
Mijn therapeut zei ’jij bent niet normaal, je bent speciaal. Dat is net goed, van normaal hebben we al meer dan genoeg’
zo. Als dat de zon niet doet schijnen , moet je gewoon die zin nog n paar keer lezen, lieverds.
 
Mijn therapeut zei ’jij bent niet normaal, je bent speciaal. Dat is net goed, van normaal hebben we al meer dan genoeg’
zo. Als dat de zon niet doet schijnen , moet je gewoon die zin nog n paar keer lezen, lieverds.
Ja ik weer het dat je zo ook moet denken. En ik wilde vroeger ook alles behalve normaal zijn (omdat ik het ook niet kan zijn), maar het is soms zo vermoeiend dat je van je omgeving voortdurend signalen krijgt dat wat je zegt, hoe je doet niet normaal is.

Je ‘valt op’

en dit doen mensen niet bewust. Weet ik. Maar heeft niet altijd geholpen met zelf acceptatie. Laatste paar jaar wordt ik er eindelijk beter in omdat ik na 43 jaar een meerdere burn-outs moe ben en niet meer de moeite op kan brengen om nog te proberen anders te zijn dan ik ben.
 
Of ik echt in het spectrum zit weet ik niet, maar ik krijg wel steeds vaker die vraag van bekenden en mensen uit het werkveld.
Op zich zou het wel het een en ander verklaren, maar ik heb het tot nu toe niet belangrijk genoeg gevonden om te laten onderzoeken.
Misschien dat dat nog verandert, want na een Tia begin vorig jaar merkte ik wel behoorlijk wat ruis in de interactie tussen mij en de nodige zorgverleners.
Zorgverleners, verzekeraars, uwv enz die willen een label natuurlijk, makkelijk zo'n hokje maar ik denk zelf dat er niet een afgebakend spectrum bestaat voor wat dan ook.
Elk mens beweegt zich in een bepaald veld van eigenschappen en de een heeft dat wat meer en de ander wat minder en soms kan het zijn dat een mens die een bepaalde fase doormaakt zoals een scheiding, een faillissement, een burnout, een zwaar verkeersongeluk of de dood van een naaste die mens plotseling kan gaan schuiven omdat de dingen niet meer zo vanzelfsprekend zijn als daarvoor.

In zo'n periode van onzekerheid wordt de een wat meer wantrouwend, de ander meer introvert en weer een ander heeft concentratieverlies en scoort een stuk lager bij intelligentietesten bijv en in potentie hebben we allemaal al die eigenschappen op een vloeiende schaal en het zijn maar net de omstandigheden die een mens soms net over het randje kunnen duwen in perioden van crisis.
En natuurlijk zijn sommige mensen vanaf hun geboorte of vroege jeugd al zo maar wij allemaal kunnen soms in de buurt van een bepaald spectrum komen.
 
Laatst gewijzigd:
Zorgveleners, verzekeraars, uwv enz die willen een label natuurlijk

Dat vind ik wel wat kort door de bocht, maar voor mezelf vind ik een label niet zo boeiend.
Ik ben wie ik ben en daar verandert een label weinig aan, maar als een label kan helpen om iets voor elkaar te krijgen of in sommige situaties wat meer begrip, dan vind ik het geen probleem om gelabeld te worden.
 
Ben niet zo van de labels. Hoewel niet gediagnosticeerd weet ik van mezelf heus wel dat ik enigszins wat autistische trekjes heb. Maar om dat nu in een hokje te plaatsen? Een spectrum is beter, ergens op dat spectrum zit je. Je eigen unieke plek. Zelfde met dat andere spectrum, zie m'n post hierboven. Het is daarmee tegenwoordig beetje een alfabetsoep aan het worden. Ook daar zit ik ergens op m'n eigen, unieke plek onder de regenboog. :)
 
Ach. Hoe vaak is n label correct. Ik pas niet in vakjes net zoals mijn herrie die ik maak dat niet wil doen.

Als je 3 vd 10 zaken herkent die typisch spectrum zijn, je je partner zegt “j3 hebt er zeker 6” dan denk ik eerder “je kent me niet”
en ik schrijf dit enkel omdat ik vermoed dat t voor meerdere herkenbaar is
 
Mijn therapeut zei ’jij bent niet normaal, je bent speciaal. Dat is net goed, van normaal hebben we al meer dan genoeg’
zo. Als dat de zon niet doet schijnen , moet je gewoon die zin nog n paar keer lezen, lieverds.
Ja wie wil er nou 'normaal' zijn.
Normaal, nominaal zit je denk zoiezo aan IQ 85 ofzo.

Gek zijn is veel leuker.
 
Idee voor een komisch bedoeld topic voor we hier het hele topic onder kotsen met neurodivers gekakel: Het neurodiverse keuvel hoekje. Die durf ik alleen te starten als er minimaal 5 likes op deze post komen en mensen de humor ervan kunnen waarderen (moeilijk in te schatten vanuit mijn brein). Dus roep het vooral als dit niet gepast is.

Concept tekst intro (uiteraard humoristisch bedoeld):

Autisten, asperger en ADHD forumleden opgelet! Aan de hand een ander topic waarin een aantal forumleden zichzelf dapper bloot legden als autist of ADHDer, verklaar ik hierbij het speciale neurodiverse keuvelhoekje voor geopend.

Dus ben je neurodivers of zijn er verdachtmakingen in die richting? In dit topic mag je 100% jezelf zijn. Als autist kun je dus 3 kantjes antwoord geven op een simpele vraag (al dan niet voorzien van verklarende excel sheets :halleluja), of jezelf verliezen in 3.000 ‘ja-maar’ en ‘als-dan’ constructies :engel:. Als ADHD-er mag je antwoord geven in een halve zin zonder hoofdletters en zonder tot het topic te komen :kroon:. Ook hoef je als ADHDer autistenberichten slechts half te lezen omdat je alweer bezig bent met de volgende 380 BPM gabber beat :duivels:. Wel een vraagje aan de ADHDers: als je hier herrie gaat schoppen, dan graag wel even waarschuwen van tevoren zodat de autistjes onder ons even een noise cancelation koptelefoon op kunnen doen.

Neurotypische mensen zijn welkom (we hebben koekjes!) mits ze respect tonen, en ze mogen vragen stellen, mits ze akkoord zijn met het bovenstaande.

Ik kop ‘m alvast in: Heeft neurodiversiteit invloed op de muziek die je maakt?
Nu al zin in de reacties!

Dorian (ook zo eentje)
 
Laatst gewijzigd:

Vergelijkbare discussies

Back
Top