Heb je dat soms ook? Zin in n paar weken afzonderen?

klinkske

Zit volgens de 10ers in de kelder alweer te niksen
Lid sinds
21 december 2007
Berichten
9.748
Locatie
Streek rond Herentals - België
Ik verlang naar de zomer waar t gezin zonder me dikke week op vakantie gaat, zodat de muziek luid kan die ik wil, overal. En ik eet uit de microgolf, frietpot, en hele dagen enkel ‘met muziek kan bezig zijn zonder afleiding.

pff wat is dat nog ver weg. Dat thuiswerk van mijn vrouw sinds corona is toch vaak ergernis met die calls enz enz…
 
Zowizo : zo lang en vaak mogelijk niets doen. Heerlijk.

Helemaal niemand thuis : uber ultra bonus.

Valt me altijd op als niemand thuis is wat een hoop herrie er uit vrouwen komt, lopende pink noise.
 
Heb het in een ander draadje al 'ns genoemd, ik denk erover om in de late zomer of vroeg in het najaar een huisje op de Veluwe te huren om daar wat werk 'ns helemaal af te kunnen maken. Ook voor de volgende contest, om eindelijk 'ns mee te kunnen doen. Door intensieve mantelzorg lukt het niet in het dagelijkse leven om de gedachten voldoende te kunnen verzetten. Het is ontzettend moeilijk om de knop om te zetten en de creativiteit de vrije loop te geven. En beschikbare tijd is vaak kort, of niet genoeg aaneengesloten om door te kunnen pakken. Dus een week, anderhalve week in een huisje op een rustige plek in m'n eentje en daar helemaal mee bezig zijn is lijkt me geen slecht idee. Als het goed weer is, met stevige wandelingen in de natuur ter afwisseling, heerlijk.
 
ha dat ken ik wel ja met een gezin :P Zag vorig jaar bij Park Beerze Bulten (dacht ik) iemand voor z'n huisje zitten met een SP-404 en laptop :okdan:
 
Dat heb ik eigenlijk altijd.
Als huisman heb ik 8 uur per dag het rijk alleen waarin ik kan doen en laten wat ik wil, wanneer ik wil.
Mijn partner vind ik nog steeds dusdanig leuk dat ik altijd weer blij ben als ze thuis is.
 
Ik had eind december de laatste dagen vrij genomen, zodat ik aan mijn verplichte remix kan werken en meters maken. Heb 2 dagen zitten jammen en vette shit opgenomen. En weer bepaalde nieuwe technieken geleerd zodat ik verder kan. En toch is die remix niet verder gekomen, want het leven "takes over".
Ik wil nog eens 2 weken vrij, helemaal SOLO zonder menselijke verplichtingen. Maar dat gaat niet lukken.. 🫤
 
Ik heb drie keer samengewoond, dat was voor mij méér dan genoeg. Laatste ex in 2015 de deur uit geschopt (de h**r) en sindsdien is het "me, myself and I" (en sporadisch de kat van de buuf die mij blijkbaar heel aardig vind). n Ofwel: Alles waar jullie van dromen is voor mij dagelijkse realiteit. Het is een kwestie van keuzes maken. Maar je moet het niet erg om niet alleen te zijn en daar heb ik zelf geen moeite mee;)
 
Ik heb lang gedacht dat ik veel voldoening uit mijn hobby moest halen, en heb er dus ook veel tijd en energie in gestoken. Maar ik ben er inmiddels achter dat het niet uitmaakt waar je voldoening uithaalt, als er maar iets is wáár je het uithaalt, wat het dan ook is.

Voor mij is dat inmiddels oa mijn werk geworden, daar kan ik ontzettend veel creativiteit in kwijt en ik ervaar daar ook een grote mate van vrijheid in, het levert nog geld op ook. Ik hoef van mezelf minder tijd te besteden aan muziek maken dan vroeger, en toch ben ik tevreden.

Ik wil maar zeggen, die gedachte van het rijk alleen hebben en kunnen doen wat je wil, als je een gezin hebt is dat gewoon geen relevante gedachte meer, dan maak je het je zelf best moeilijk eigenlijk door iets te willen wat toch niet kan. Je zal dan beter een andere oplossing zoeken om je voldoening te halen en vervolgens minder tijd aan muziek te besteden maar er wel harder van genieten als je er mee bezig bent. Quality vs quantity zeg maar.
 
Ik wil maar zeggen, die gedachte van het rijk alleen hebben en kunnen doen wat je wil, als je een gezin hebt is dat gewoon geen relevante gedachte meer, dan maak je het je zelf best moeilijk eigenlijk door iets te willen wat toch niet kan. Je zal dan beter een andere oplossing zoeken om je voldoening te halen en vervolgens minder tijd aan muziek te besteden maar er wel harder van genieten als je er mee bezig bent. Quality vs quantity zeg maar.

Eens, maar toch niet echt. Die drift blijft. En "muziek" was vóór mijn familie op 1. Mijn 1e kindje. Die verloochen ik niet. En ik heb nog zoveel te leren en te maken voor mijzelf. En daar is tijd voor nodig. Een moeilijk spagaat ja.
 
Ik heb 1.5 jaar zonder relatie geleefd in mijn living tussen gear. Elke dag uren op zoek als n hopeloos geval naar de liefde via tinder en dating. De donkerste teksten en gedachten. Van muziek maken kwam er niks. Ben ondertussen 6 jaar samen en opnieuw gehuwd… Maar af en toe de teens bij hun pa en mijn vrouw naar r thuisland op vakantie is zeker n optie in de toekomst hoor. En gans t hok voor mij alleen 😂
Ik ging elk jaar alleen met pa op reis maar dat is eindig. Pa is flink op leeftijd. Mss een studio vakantie op locatie is ook nog een idee. Any takers? 😎
 
Ik herinner me nog dat ik in mijn scharrel periode na mijn scheiding dates meenam naar mijn synthroom. Dan zette ik de 909 aan.. de Juno 60 liep clock-synth mee met een lekker arp akkoordje.. met mijn andere hand wat toetsen indrukkend op de JP6 en 8 die ik toen net had.. kennelijk niet heel indrukwekkend. Ze schrokken zich eerder te pletter van mijn synthwall herinner ik me nog..

Gelukkig was er toch 'n vrouw die daar doorheen prikte.. misschien ook wel omdat ze in Amsterdam woonde en me daar eerst heeft leren kennen.

Bottomline: wij synthyboys zijn niet echt uberromantisch.. dat blijkt wel uit de relatieleed in dit draadje.. :D
 
Laatst gewijzigd:
Bottomline: wij synthyboys zijn niet echt uberromantisch.. dat blijkt wel uit de relatieleed in dit draadje.. :D
Tja:

girls-go-crazy-for-keytars.jpg
 
Heb het in een ander draadje al 'ns genoemd, ik denk erover om in de late zomer of vroeg in het najaar een huisje op de Veluwe te huren om daar wat werk 'ns helemaal af te kunnen maken. Ook voor de volgende contest, om eindelijk 'ns mee te kunnen doen. Door intensieve mantelzorg lukt het niet in het dagelijkse leven om de gedachten voldoende te kunnen verzetten. Het is ontzettend moeilijk om de knop om te zetten en de creativiteit de vrije loop te geven. En beschikbare tijd is vaak kort, of niet genoeg aaneengesloten om door te kunnen pakken. Dus een week, anderhalve week in een huisje op een rustige plek in m'n eentje en daar helemaal mee bezig zijn is lijkt me geen slecht idee. Als het goed weer is, met stevige wandelingen in de natuur ter afwisseling, heerlijk.
Of zoiets dan, als voorbeeld: Le Piano - Luxury Rentals Dordogne

Oeff.. mooie villa met vleugel, niemand in de buurt, zwembad, lekker wandelen. Wat een geweldig idee !
 
Ik herinner me nog dat ik in mijn scharrel periode na mijn scheiding dates meenam naar mijn synthroom. Dan zette ik de 909 aan.. de Juno 60 liep clock-synth mee met een lekker arp akkoordje.. met mijn andere hand wat toetsen indrukkend op de JP6 en 8 die ik toen net had.. kennelijk niet heel indrukwekkend. Ze schrokken zich eerder te pletter van mijn synthwall herinner ik me nog..

Gelukkig was er toch 'n vrouw die daar doorheen prikte.. misschien ook wel omdat ze in Amsterdam woonde en me daar eerst heeft leren kennen.

Bottomline: wij synthyboys zijn niet echt uberromantisch.. dat blijkt wel uit de relatieleed in dit draadje.. :D

herkenbaar :D zeker als er dan een 'weet je ook wat al die knopjes doen' volgt hehe
 
kennelijk niet heel indrukwekkend. Ze schrokken zich eerder te pletter van mijn synthwall herinner ik me nog..

Het laten zien van je postzegelverzameling aan je date had misschien meer indruk gemaakt? :D

Wat wel werkt, een stukje zingen. Ooit 'ns luidkeels en in lichtelijk beschonken toestand 'Bed of Roses´ van Bon Jovi midden in de nacht gezongen voor een meisje op haar piepkleine studentenkamertje, had haar die avond ontmoet in Vera. We vonden het allebei echt een draak van een nummer, dus het was ook wel wat hilarisch, maar toch... it worked like a charm. ;)
 
Toen ik mijn vrouw leerde kennen had ik nog maar 2 keyboards, 1 of 2 rackunits en een soundcraft mixertje, en ze heeft al in het begin van onze relatie leren zuchten en met de ogen rollen als ik weer bevangen werd door GAS en iets nieuws MOEST kopen. Dat is nu bijna 24 jaar geleden :D
 
Ik ben nu 6 jaar getrouwd, maar ben al sinds 2008 collega's met haar.
en we zitten al die tijd ook nog eens op hetzelfde kantoor op werk :dubbel: .
Ik zie dat wel als een adequate test periode om te geloven dat we goed zitten ;)

Voordeel van de hele dag zo dicht bij elkaar zitten is wel dat niemand het erg vind als ik mezelf een weekje in de avonduren opsluit met de synthesizers :)
 
Ik heb drie keer samengewoond, dat was voor mij méér dan genoeg. Laatste ex in 2015 de deur uit geschopt (de h**r) en sindsdien is het "me, myself and I" (en sporadisch de kat van de buuf die mij blijkbaar heel aardig vind). n Ofwel: Alles waar jullie van dromen is voor mij dagelijkse realiteit. Het is een kwestie van keuzes maken. Maar je moet het niet erg om niet alleen te zijn en daar heb ik zelf geen moeite mee;)
Dat klinkt natuurlijk gemakkelijk maar in de praktijk werkt het niet altijd zo.
Als je een gezin hebt en je bent gelukkig met je partner dan geef je dat niet op, dat doe je alleen als het helemaal niet meer gaat.
Ik ben nu alweer wat jaren gescheiden en woon al wat jaren alleen, na een paar keer een tijdje een lat relatie gehad en nu al een tijd helemaal niemand en dat bevalt me wel over het algemeen dus ik hoef ook met niemand rekening te houden maar je moet er wel mee leren omgaan om alleen te zijn, da's ook wel wennen natuurlijk.
Maar ik denk niet dat ik nog veel tijd zou willen inleveren om weer met iemand samen te zijn en compromissen te maken die je wel doet met een partner, op zich bevalt de vrijheid me goed.
Maar ook in de tijd dat ik getrouwd was zorgden wij beiden dat we naast het met elkaar zijn ook genoeg tijd voor onszelf hadden, een aantal avonden in de week deed ik wat ik leuk vond en m'n vrouw deed wat zij prettig vond, iets met je hobby of een keer met een vriend de kroeg in bijv, die vrijheid had ik wel nodig.
 

Vergelijkbare discussies

Back
Top