Ik ben MAF!!!
- Thread starter Googol
- Start date
Ja ten tijde van morbid tales enoz waren ze nog niet echt bekend, Hellhammer was ook vet 
Misschien nog wel vetter, die avant garde dingen zoals danse macabre and die dingen op into the pandemonium zijn echt heel cool, zeker een inspiratie.
Triumph of death, lange versie is/was echt extreem. weet nog dat ik de demo hoorde bij een maat destijds toen ie net uit was, wow. Bijna net zon shock ervaring als SCUM van Napalm death op stand 11 op megegrote speakers in een klein flatje
Misschien nog wel vetter, die avant garde dingen zoals danse macabre and die dingen op into the pandemonium zijn echt heel cool, zeker een inspiratie.Triumph of death, lange versie is/was echt extreem. weet nog dat ik de demo hoorde bij een maat destijds toen ie net uit was, wow. Bijna net zon shock ervaring als SCUM van Napalm death op stand 11 op megegrote speakers in een klein flatje
Ik heb niet veel metal shirts bewaard, maar die van Hellhammer wel.
Into the Pandemonium is ook van enorme invloed geweest op mijn muzikale ontwikkeling. Maar ik denk ook dat de invloed van CF op het metal genre niet te overschatten is.Ik heb shirtje van bovenstaand album en ook een moderne ervan, met die spinIk heb niet veel metal shirts bewaard, maar die van Hellhammer wel.
To mega therion/Into the pandemonium en ook VoiVods Dimension Hatross waren echt genre verschuivende albums, al werd het destijds door de 'pure' metalheads verguist.
Het spookslot in de Efteling is gesloten...
In '2023 gaan ze een nieuw spookslot bouwen...
Nieuwe Efteling-attractie Danse Macabre opent in 2024
Het bijpassende nieuwe themagebied, van maar liefst 17.000 m² groot, wordt griezeliger dan ooit!
www.efteling.com
Toevallig is het tourshirt van VoiVod/Kreator uit 1987 1 van de andere weinige shirts die ik bewaard heb...
En over kunst en VoiVod gesproken, het artwork van Away is ook altijd erg bijzonder geweest. Ik zag onlangs dat hij ook een boek uit heeft, ik twijfel nog om dat aan te schaffen...
Away Art Press
Official website of Michel Away Langevin: drummer of Voïvod and graphic designer
www.awayartpress.com
Futilie_Soundscapes
Nieuwkomer
Welgeteld 63 metalshirts....Ik heb niet veel metal shirts bewaard, maar die van Hellhammer wel.
Futilie_Soundscapes
Nieuwkomer
Voelt als een wat "makkelijk" voorbeeld, maar mag niet ontbreken in dit draadje...
www.ultimate-guitar.com
How 'Alien' Artist H.R. Giger Ended Up Designing Korn Jonathan Davis' Bizarre Microphone Stand
Perhaps the most iconic mic-stands in music history.
www.ultimate-guitar.com
Dat 87 tourshirt had ik niet, wou ik wel toen, maar kon er niet meer aan komen destijds.
al die noobs zeiden dat er volvo op mijn voivod shirt stond
Even ontopic, die gecensureerde Frankenchrist LP van de Dead Kennedys was ook van giger, maar kan ik hier niet posten ben ik bang NSFW
al die noobs zeiden dat er volvo op mijn voivod shirt stond
Even ontopic, die gecensureerde Frankenchrist LP van de Dead Kennedys was ook van giger, maar kan ik hier niet posten ben ik bang
NSFWAttachments
Even ontopic, die gecensureerde Frankenchrist LP van de Dead Kennedys was ook van giger, maar kan ik hier niet posten ben ik bang
Ik heb ook de 2 platen waar Giger de hoes speciaal voor gemaakt heeft in mijn collectie (hoewel de muziek niet helemaal mijn ding is).
KooKoo van Blondie:
En Brain Salad Surgery van Emmerson, Lake & Palmer:
Ik ken alleen de oude Dune, maar ik vond de nieuwe Dune score...
En idd! heel Mooi!
flyweight
Spice up your life with FM and Feedback
ik heb onlang muziek en sounddesign voor een docu / film gedaan.
Had daarvoor Hans Zimmer gezien "if you don't have a melody you got nothing to hold on too"
Had eerst uitgebreid met de Director/producer gepraat met de achtergrond, verhaal en wat hij wil bereiken.
Heb toen alles met stock sounds aangeleverd gekregen.
Heb toen iedere sectie een kleur gegeven waar dan bijpassende muziek of soundesign moet.
Bij die kleur dan goed nadenken wat we gebeurd en hoe je dat kan versterken.
Dan kreeg de boef en de politie zijn eigen melodie en sound.
En werk je aan een opbouw met intro, kop en staart.
Daarnaast is de timing heel belangrijk en de overgangen.
ik moet zeggen dat het veel makkelijker is dan ik dacht. En was erg blij met hoe het werd ontvangen. De editor werkt voor de nl tv en dacht dat ik een pro was.
En het is er erg professioneel uitgekomen. De film delen zijn veel spannender geworden en de spannings boog naar het eind is goed gelukt
Nu wacht ik op de tweede.
En hopelijk meer.
Ik zag laatst een docu over de uitvinder van granulair synthesis.
Die raad een boek aan over landschap design voor gebruik met compositie.
Anyhow denk dus aan een melodie. als er een good en badguy zijn 2.
Probeer goed te snappen waar het over gaat en wat de secties zijn.
Werk dan aan de secties en bouw de spanning op.
Ook genoeg stilte laten waar nodig.
Had daarvoor Hans Zimmer gezien "if you don't have a melody you got nothing to hold on too"
Had eerst uitgebreid met de Director/producer gepraat met de achtergrond, verhaal en wat hij wil bereiken.
Heb toen alles met stock sounds aangeleverd gekregen.
Heb toen iedere sectie een kleur gegeven waar dan bijpassende muziek of soundesign moet.
Bij die kleur dan goed nadenken wat we gebeurd en hoe je dat kan versterken.
Dan kreeg de boef en de politie zijn eigen melodie en sound.
En werk je aan een opbouw met intro, kop en staart.
Daarnaast is de timing heel belangrijk en de overgangen.
ik moet zeggen dat het veel makkelijker is dan ik dacht. En was erg blij met hoe het werd ontvangen. De editor werkt voor de nl tv en dacht dat ik een pro was.
En het is er erg professioneel uitgekomen. De film delen zijn veel spannender geworden en de spannings boog naar het eind is goed gelukt
Nu wacht ik op de tweede.
En hopelijk meer.
Ik zag laatst een docu over de uitvinder van granulair synthesis.
Die raad een boek aan over landschap design voor gebruik met compositie.
Anyhow denk dus aan een melodie. als er een good en badguy zijn 2.
Probeer goed te snappen waar het over gaat en wat de secties zijn.
Werk dan aan de secties en bouw de spanning op.
Ook genoeg stilte laten waar nodig.
rvanommen
Chihuahua!
bijzonder topic dit. lijkt vanuit de OP een ode te zijn aan kunst die muziek, art en film combineert, en in het bijzonder de kunst achter Bladerunner en Alien.
Net zoals iedereen die hier reageert vind ik Alien een waanzinnig goede film. en niet alleen een van de beste sci-fi's, maar een van de beste films aller tijden.
Ook ben ik bekend met Giger als inspiratie bron voor Scorn en het design van de alien. ook artwork van metal albums heb ik vaak weten te waarderen. Septicflesh heeft hele gave album hoezen imho.
Ik deel denk ik een groot deel van jullie waardering van bovengenoemde muziek, kunst + film.
maar dit topic inspireert mij om een meesterwerk te delen uit een andere hoek.
Met het risico dat iedereen gelijk afhaakt: "Dark Souls".
dit is namelijk (net als scorn natuurlijk) een game...
en dit medium brengt door zn interactiviteit weer hele nieuwe mogelijkheden voor kunstuiting met zich mee.
Voor degene die het niet kennen (kan het me niet voorstellen!
) ;
dit is een dark fantasy game oorspronkelijk uitgekomen in 2011. een spritiueel vervolg op de PS exclusive demon souls.
of games kunst (kunnen) zijn is een aparte discussie, maar de ervaring van dit spel was voor mij echt een unieke ervaring die het "gamen" oversteeg.
waarom?
eerst de simpele redenen; Ik vond het mooi, sfeervol, tikje creepy en mysterieus.
maar eigenlijk klikte pas de 2e keer dat ik het speelde echt iets.... een diepere laag.
Het verhaal... dat leek bijna afwezig op een begin filmpje en wat wazige dialoog en flavor tekst na, en ik dook het internet op om uit te zoeken hoe dat zat...
Dat bleek een konijnenhol van mensen die op bijna archeologische wijze probeerden samen te stellen hoe dat introfilmpje, de wereld waar het zich afspeeld, en ook de acties van de speler zich tot elkaar verhouden.
Complot theorieën en discussies van bijna religieuze proporties werden gevoerd tussen de fans. op internet fora, youtube, en in boeken (deze week nog verscheen er een boek 'The abyssal Archives' wat een 500 pagina tellend verslag is van 1 speler die zijn visie over de gebeurtenissen in/voor Dark Souls betekenen).
Ikzelf ben ook helemaal in de ban geraakt van dit spel (en de vervolgen deel 2 en 3, alsmede in sommige andere spellen van deze game developer zoals Sekiro en Elden Ring).
de fans zijn het er over eens... alles in dit spel is vooropgezet... het verhaal blijkt groots! verteld door omgeving, muziek, architectuur.... de gaten in het script moet je zelf invullen met informatie die je uit deze indirecte bronnen wint.
Het is heel lastig samen te vatten hoe dark souls het medium videogames tot in de puntjes weet te gebruiken om een heel interactief verhaal te vertellen op een manier die ik eigenlijk niet zie gebeuren in welk ander medium dan ook... een dark souls verfilming zie ik bijvoorbeeld niet voor me...
maar 1 voorbeeldje om toch een poging te doen:
het spel confronteerd de oplettende speler met het feit dat je in een game altijd doet wat je opgedragen word.
in dit geval: "reken af met Gwyn, lord of cinder en kindle the first flame" dat is een van de machtigste personages uit de intro van het spel, en het concept van een stervende wereld waarin "the first flame" langzaam uitdooft (dat uitleggen gaat teveel tijd kosten).
degene die zich vervolgens afvraagd: "hoezo dan?" komt in een konijnen hol terecht wat alleen maar meer vragen op roept en uiteindelijk zelfs een mogelijke ontmoeting met een personage die een alternatief plan voorsteld... laat dat vuur maar uitgaan... maar ook daarvoor moet Gwyn dood.
het spel kenmerkt zich verder doordat muziek grotendeels afwezig is, maar tijdens eindbazen begeleiden grootse bombastische moderne klassieke stukken muziek de gevechten. soms heel mooi, soms dissonant en schurend. elk stuk voelt uitgedacht en goed op zijn plek om een gevoel van kracht en/of dreiging te benadrukken.
totdat de climax plaats vind... gwyn, lord of cinder:
een oude man, en die muziek... die benadrukt helemaal geen kracht, het klinkt juist heel breekbaar...
er klopt iets niet...
en dan versla je hem... en moet je het vuur aansteken... of juist niet... wat kies je... maakt het uit?
word je nog steeds gemanipuleerd door de makers van het spel? (via de personages in het spel)
En dan ben je vervolgens 10 jaar lang aan het discussiëren met gelijkgestemden over deze vragen.
Of het kunst is... geen idee, die discussie durf ik met niemand aan te gaan. het was ook zeker niet perfect... het voelde ook gewoon ruw en houterig op sommige momenten. en eerlijk is eerlijk... ook ik waardeerde dit spel pas na meer dan 1x spelen volledig op waarde.
maar nu voelt het briljant. vanwege het beeld, het geluid, de muziek, het verhaal.... hoe het alles combineerde op een unieke manier die ik alleen voor me zie als videogame.
maar het had ook gewoon impact... en niet alleen op mij. het voelde ook groter aan dan ik hier in een 'korte' post kan beschrijven.
Heeft het ook wezelijk iets veranderd in mn leven? op veel mensen wel, daar is zelfs ook een boek over geschreven (titel: You died!).
Ikzelf ben sindsdien niet zo boos meer op spelletjes als ik verlies... kalmer en beheerster... en misschien ook wel een beetje buiten de games.
Ik credit dark souls daarvoor...
Net zoals iedereen die hier reageert vind ik Alien een waanzinnig goede film. en niet alleen een van de beste sci-fi's, maar een van de beste films aller tijden.
Ook ben ik bekend met Giger als inspiratie bron voor Scorn en het design van de alien. ook artwork van metal albums heb ik vaak weten te waarderen. Septicflesh heeft hele gave album hoezen imho.
Ik deel denk ik een groot deel van jullie waardering van bovengenoemde muziek, kunst + film.
maar dit topic inspireert mij om een meesterwerk te delen uit een andere hoek.
Met het risico dat iedereen gelijk afhaakt: "Dark Souls".
dit is namelijk (net als scorn natuurlijk) een game...
en dit medium brengt door zn interactiviteit weer hele nieuwe mogelijkheden voor kunstuiting met zich mee.
Voor degene die het niet kennen (kan het me niet voorstellen!
) ;dit is een dark fantasy game oorspronkelijk uitgekomen in 2011. een spritiueel vervolg op de PS exclusive demon souls.
of games kunst (kunnen) zijn is een aparte discussie, maar de ervaring van dit spel was voor mij echt een unieke ervaring die het "gamen" oversteeg.
waarom?
eerst de simpele redenen; Ik vond het mooi, sfeervol, tikje creepy en mysterieus.
maar eigenlijk klikte pas de 2e keer dat ik het speelde echt iets.... een diepere laag.
Het verhaal... dat leek bijna afwezig op een begin filmpje en wat wazige dialoog en flavor tekst na, en ik dook het internet op om uit te zoeken hoe dat zat...
Dat bleek een konijnenhol van mensen die op bijna archeologische wijze probeerden samen te stellen hoe dat introfilmpje, de wereld waar het zich afspeeld, en ook de acties van de speler zich tot elkaar verhouden.
Complot theorieën en discussies van bijna religieuze proporties werden gevoerd tussen de fans. op internet fora, youtube, en in boeken (deze week nog verscheen er een boek 'The abyssal Archives' wat een 500 pagina tellend verslag is van 1 speler die zijn visie over de gebeurtenissen in/voor Dark Souls betekenen).
Ikzelf ben ook helemaal in de ban geraakt van dit spel (en de vervolgen deel 2 en 3, alsmede in sommige andere spellen van deze game developer zoals Sekiro en Elden Ring).
de fans zijn het er over eens... alles in dit spel is vooropgezet... het verhaal blijkt groots! verteld door omgeving, muziek, architectuur.... de gaten in het script moet je zelf invullen met informatie die je uit deze indirecte bronnen wint.
Het is heel lastig samen te vatten hoe dark souls het medium videogames tot in de puntjes weet te gebruiken om een heel interactief verhaal te vertellen op een manier die ik eigenlijk niet zie gebeuren in welk ander medium dan ook... een dark souls verfilming zie ik bijvoorbeeld niet voor me...
maar 1 voorbeeldje om toch een poging te doen:
het spel confronteerd de oplettende speler met het feit dat je in een game altijd doet wat je opgedragen word.
in dit geval: "reken af met Gwyn, lord of cinder en kindle the first flame" dat is een van de machtigste personages uit de intro van het spel, en het concept van een stervende wereld waarin "the first flame" langzaam uitdooft (dat uitleggen gaat teveel tijd kosten).
degene die zich vervolgens afvraagd: "hoezo dan?" komt in een konijnen hol terecht wat alleen maar meer vragen op roept en uiteindelijk zelfs een mogelijke ontmoeting met een personage die een alternatief plan voorsteld... laat dat vuur maar uitgaan... maar ook daarvoor moet Gwyn dood.
het spel kenmerkt zich verder doordat muziek grotendeels afwezig is, maar tijdens eindbazen begeleiden grootse bombastische moderne klassieke stukken muziek de gevechten. soms heel mooi, soms dissonant en schurend. elk stuk voelt uitgedacht en goed op zijn plek om een gevoel van kracht en/of dreiging te benadrukken.
totdat de climax plaats vind... gwyn, lord of cinder:
een oude man, en die muziek... die benadrukt helemaal geen kracht, het klinkt juist heel breekbaar...
er klopt iets niet...
en dan versla je hem... en moet je het vuur aansteken... of juist niet... wat kies je... maakt het uit?
word je nog steeds gemanipuleerd door de makers van het spel? (via de personages in het spel)
En dan ben je vervolgens 10 jaar lang aan het discussiëren met gelijkgestemden over deze vragen.
Of het kunst is... geen idee, die discussie durf ik met niemand aan te gaan. het was ook zeker niet perfect... het voelde ook gewoon ruw en houterig op sommige momenten. en eerlijk is eerlijk... ook ik waardeerde dit spel pas na meer dan 1x spelen volledig op waarde.
maar nu voelt het briljant. vanwege het beeld, het geluid, de muziek, het verhaal.... hoe het alles combineerde op een unieke manier die ik alleen voor me zie als videogame.
maar het had ook gewoon impact... en niet alleen op mij. het voelde ook groter aan dan ik hier in een 'korte' post kan beschrijven.
Heeft het ook wezelijk iets veranderd in mn leven? op veel mensen wel, daar is zelfs ook een boek over geschreven (titel: You died!).
Ikzelf ben sindsdien niet zo boos meer op spelletjes als ik verlies... kalmer en beheerster... en misschien ook wel een beetje buiten de games.
Ik credit dark souls daarvoor...
Heel mooi beschreven.
Ik ben zelf (nog) geen gamer en heb verder heb ik geen game Console,
maar ik vindt het wel razend interessant.
Ik kijk wel veel films
met name SF-Horror- fantasie-war en...cartoons
Wel heb ik een keer de Unreal Engine in mijn PC gehad...
Oke: 3-d games, animatie,
architectuur, films, ect… pfffrrt.. dan ben ik 6 jaar verder voor dat ik daar iets uit tover…
Ook heb ik Blender ik mn mac zitten, gewoon om uit te proberen...
(Beide software zijn gratis te downloaden)
Tevens hier ook een docu over de film Alien.
Films die ook “populair” zijn/waren in die trend is de
Hellraiser reeks van Clive Barker…. Spelen met boxjes enzo…
Ik ben zelf (nog) geen gamer en heb verder heb ik geen game Console,
maar ik vindt het wel razend interessant.
Ik kijk wel veel films
met name SF-Horror- fantasie-war en...cartoons
Wel heb ik een keer de Unreal Engine in mijn PC gehad...
Oke: 3-d games, animatie,
architectuur, films, ect… pfffrrt.. dan ben ik 6 jaar verder voor dat ik daar iets uit tover…
Ook heb ik Blender ik mn mac zitten, gewoon om uit te proberen...
(Beide software zijn gratis te downloaden)
Tevens hier ook een docu over de film Alien.
Films die ook “populair” zijn/waren in die trend is de
Hellraiser reeks van Clive Barker…. Spelen met boxjes enzo…
