@quifster, ik had inderdaad al een gevoel dat ook ná het opnemen gitaar-signaal zich anders gedraagt.. kon er de vinger niet achter krijgen - nog steeds niet, haha, maar dit zijn goede handvatten..
Ja inderdaad, dat heeft bij mij ook een hele tijd geduurd voordat ik dat doorhad. Het helpt ook wel als je eenmaal snapt hoe het bron signaal moet zijn om een bepaald effect te krijgen. Daar zou je gitarist wel mee moeten kunnen helpen.
In feite komt het op een paar versimpelde principes neer:
Toon (input voor je effect chain), dit levert je gitarist aan en hier zijn veel mogelijkheden voor die invloed hebben op die oorspronkelijke toon, bijvoorbeeld:
- type gitaar (stratocaster, telecaster, variax, etc.)
- Materiaal en vorm van de gitaar (het maakt voor de klank best veel uit of je een hollow body gebruikt of juist niet, of rosewood hout wat weer bepaald hoe de resonanties zijn)
- Pickups (bijvoorbeeld p90's of texas blues pickups of humbucker setups (dual single coils), het heeft allemaal invloed op de sound)
- Pickup plaatsing (een sound uit de neck pickup klinkt heel anders dan 1 bij de bridge)
- Snaar dikte (bepaald de volheid van je sound)
- snaar hoogte (onderdeel van de action setup van je gitaar)
- plectrum dikte en materiaal
- en vooral de speler zelf natuurlijk, die via de plaatsing en druk van zijn vingers (hoever van de fret) voor het grootste deel bepaald hoe goed de toon is. Beginners zullen bijvoorbeeld een hele andere toon uit hun gitaar krijgen dan gevorderden, denk hierbij aan de beroemde resonantie van de strings die dan gaan trillen tegen je fret aan omdat ze hun vinger niet dicht genoeg bij een fret hebben zitten met een te hoge snaarhoogte. Of dingen als kramp omdat ze de snaren te hard indrukken en daarmee ook het geluid beinvloeden, bij solo's vergeten de andere snaren te muten en zo resonantie vervuiling in de solo lead krijgen (tenzij dat je doel is) en ga zo maar door.
Effect chain:
Al met al bepalen velen van dit soort dingen dus de toon die je binnenkrijgt, en hier wordt het interessant. In overleg met je gitarist bepaal je wat voor sound je wil, als je bijvoorbeeld een soul / jazz sound wil dan ga je niet een bron signaal maken op een gitaar waarbij je de pickups naar een bridge positie zet, dan is een neck of middle positie een veel logischere keuze om dat warmere geluid te krijgen, waar je dan als daw producer dan ook van uit moet gaan met je guitar effect chain setup. Andersom geldt hetzelfde als je een harde blues of hi gain lead sound wil dan kies je vaak voor een bridge positie die meer de frequenties doorgeeft die je nodig hebt om juist zo'n overdrive / hi gain effect chain setup te kunnen voeden. Zou je daar een donkere neck position sound in gooien dan klinkt dat echt nergens naar. In feite is een simpel startpunt dat als je overdrive / gain wilt gaan gebruiken dat je dan wat meer naar de bridge pickups toegaat kwa sound en dat bij effect setups richting wah wah / chorus (jazz warmere tonen) je wat meer richting de neck gaat.
Dat zijn overigens start punten, want je kunt hier natuurlijk doodsimpel van afwijken zodra je weet wat je doet in effect chaining en zo ander type sounds creeeren.
Maar belangrijkste van hierboven is te beseffen dat elke effect chain die je zelf bouwt in samenwerking met je gitarist gebouwd wordt op de toon die de gitarist aanlevert en dat de toon alles uitmaakt voor het eindresultaat en dat bij een toon die niet past bij het type effect chain die je bouwt nooit een goed resultaat gaat opleveren.
Er komt dus best veel bij kijken om dit onder de knie te krijgen, maar het komt in feite wel neer op het versimpelde bovenstaande verhaal.
) die ik hiervoor had. Hoe vind je de sound van de Variax (in strat modeling modus) t.o.v. je echte? 
